مواجهه با برخی پیش‌داوری‌ها درباره‌ي خیزش‌های اعتراضی ایران

نویسنده‌: «کمیته‌ی کاری انترناسیونالیسم»

 (AK-Internationalismus)

متن قرائت‌شده در تجمع همبستگی با اعتراضات ستمدیدگان در ایران

1 (در یکی از شهرهای آلمان/ ۵ ژانویه)

[نسخه‌ی آلمانی]

همشهریان محترم، حضار گرامی

روی سخن ما با مردم و نیروهای سیاسی کشوری است کە خواستە یا ناخواستە بە آن تبعید شدەایم. قریب چهل سال ستم و خفقان ، پروپاگاندا و لابی‌گری، و معاملات آشکار و پنهان حکومت ایران با غرب و رسانەهای جریان اصلی باعث شدە کە امروز حتی نیروهای سیاسی مترقی، آزادی‌خواه و برابری‌طلب اروپا هم تصویری کج‌ومعوج از جمهوری اسلامی و نقش آن در نظام سلطە داشتە باشند و در مقابلِ حوادث اخیر دچار سردرگمی نظری و عملی گردند. این واقعەی سیاسی مانند هر رخداد سیاسی دیگری، سرشار از امید و در عین‌حال دربردارندەی ترس و یأس و اضطراب است. ما می‌دانیم کە در حال مخاطرە هستیم. اکنون در وضعیتی بە سر می‌بریم کە هیچ‌کس نمی‌تواند دست‌هایش را برای ابد پاک نگە دارد. آن‌کە تبری می‌جوید و گوشەای می‌نشیند، با آن‌کە دخالت‌گری و حمایت می‌کند بە یک اندازە تن بە مخاطرە دادە است. در چنین شرایطی برای مایی کە بی‌واسطەتر با وضعیت این‌گوشە از جهان درگیر هستیم، در این چند روز مسائلی پیش آمدە و با اظهار نظرها و پرسش‌هایی روبرو شدەایم کە بی‌شک برای آن‌ها پاسخ‌هایی مناسب و مستدل داریم، پاسخ‌هایی کە این متن کوتاه سعی در احصای آن‌ها دارد:

۱.

ما تردیدی نداریم کە ایران نە‌تنها بازوی امپریالیسم و پیش برندەی علایق استعمارگرانە و سرمایەدارانەی غرب است، بلکە خود نیز امپریالیست بودە و سعی در ساختن کلونی دارد. حکومت ایران با برعهدە‌گرفتن نقش شرور در منطقەی خاورمیانە، میلیاردها دلار پول را بە کارخانەهای اسلحە‌سازی اروپا و آمریکا و روسیە و چین و اسرائیل روانە، و تمام خاورمیانە را بە زرادخانەای موحش تبدیل کردە است. بدون نقش‌آفرینی ایران آیا توجیهی برای قراردادهای چند صد میلیارد دلاری عربستان در زمینەی واردات اسلحە وجود دارد؟ ایران بە‌همراه دیگر قدرت‌های منطقەای مانند عربستان سعودی و ترکیە جنگی نیابتی در سوریە را پیش بردەاند کە موجب آوارگی میلیون‌ها و کشتەشدن چندصد هزار انسان شدە است. آنانی کە از سوریه‌ای‌شدن ایران می‌ترسند از یاد بردەاند کە ایران بە‌همراه دیگر مرتجعان منطقەای و قدرت‌های مسلط جهانیْ انقلاب مردمی سوریە را بە جنگی تمام‌عیار، و این سرزمین را بە میدان آزمایش سلاح‌های تولید غرب و چین و روسیە تبدیل کرد. آنچە را کە در شرایطی دیگر می‌توان مفصل‌تر و مستدل‌تر بیان کرد، در اینجا به‌ناچار خلاصە می‌کنیم:

ایران تکمیل‌کنندە و یاری‌دهندەی امپریالیسم و کلونیالیسم نوین است و آنان کە در خیابان‌ها فریا می‌زنند «سوریە را رها کن» این واقعیت را با گوشت و پوست و استخوان لمس کردە و فعالانە بە مقابله با آن‌ می‌پردازند. پس زندە باد آنتی‌امپریالیسم در تهران، آنتی‌امپریالیسم در کرماشان، رشت، اهواز، زنجان، زاهدان، خرم‌آباد و هر نقطە از کشوری کە مردم‌اش بخشا بە خاطر امپریالیسم و نظامی‌گریِ جمهوری اسلامی بە فقر و فلاکت کشاندە شدەاند.

۲.

آنان کە فریاد «نە غزە، نە لبنان» را می‌شنوند و تحت تأثیر تبلیغات‌چی‌های جمهوری اسلامی در غربْ سراسر این جنبش را ارتجاعی و آنتی‌عرب و پرو-اسرائیل می‌پندارند، میل دارند فریاد رسای «مرگ بر ظالمان، چە غزە چە ایران» را نشنوند و در مقابل حضور گستردەی مردم عربِ اهواز، فلاحیە و عبادان در خیابان‌ها سکوت اختیار کنند.

۳.

آیا جنبش مردم ایران را نئوکان‌ها و راست‌‌گراهای آمریکای شمالی هدایت می‌کنند و آیا مردم ایران خواهان دخالت نظامی آمریکا هستند؟ پاسخ صریح است و روشن: نە، مردمِ بە فقرکشاندە‌شدەی ایران دلِ پُردردی از تحریم‌هایی دارند کە در چندین سال گذشتە گریبان‌شان را گرفتە و آن‌ها را بە خاک سیاه نشاندە است. مردم ایران بە‌خوبی نمایندگان و مجریان برنامەهای نئولیبرالی را می‌شناسند. آنان می‌دانند که میان اصلاح‌طلبان حکومتی کە اروپا مشتاق معاملە با آنان بودە، و چندین دلقکِ منتسب بە ترامپ تفاوتی وجود ندارد. مترقی‌ترین شعار این جنبش بسامدی بی‌نظیر داشتە است: خیابان‌های ما طنین‌انداز شعار «نان کار آزادی» هستند، شعاری کە شنیدن‌اش تن ترامپ را بە اندازەی خامنەای و شرکای‌اش می‌لرزاند.

۴.

آیا جنبش مردم ایران علیە حجاب و اسلام است؟ کلیشە‌دوستان و اسلام‌ستیزان کشورهای اروپایی میل دارند از ما پاسخ آری بشنوند و درعین‌حال با کابینەهای فمینیستی‌شان در تهران و ریاض با خریداران اسلحە و تحمیل‌کنندگان حجاب حضور بە‌هم برسانند. اما چنین نیست؛ هزاران زن محجبە و هزاران انسان مذهبی اکنون در خیابان‌های ما علیە اجبار و ممنوعیت مبارزە می‌کنند. خیال‌تان را راحت کنیم؛ بسیاری از آنان بە‌همان‌اندازە کە مخالف حجاب اجباری و اسلامِ حکومتی هستند، بە‌همان اندازە هم از ممنوعیت حجاب متنفرند. تاریخ مدرن ما هر دو مسیر اشتباه را امتحان کردە است. بسیاری از مردمِ ما امروز می‌دانند کە اِعمال قدرت بر بدن زنان شکل واحدی ندارد و ممنوعیت حجاب و حجاب اجباری دو روی یک سکەاند. همچنین باید این نکتە را خاطرنشان کرد کە حضور مردم حتی در مذهبی‌ترین و محافظەکارترین شهرها علیە اسلام حکومتی و تحمیل مذهبی بودە است. مطالبەی سکولاریسم را با اسلام ستیزی نژادپرستانە یکی نکنید.

۵.

ما چە موضعی داریم؟ موضع ما مشخص است: زندە باد قیام بە‌حاشیەراندەشدگان! اکنون ما از این حرکت صریحاً حمایت می‌کنیم، اما در هرصورت ما با کسی عهد اخوت و پیمان ابدی نبستەایم. اگر قرار باشد رهبران و روسای جمهور خودخوانده، شاهان و ملکەهای پوشالی و یا قدرت‌های منطقەای و جهانی بر این جنبش مسلط شوند و اگر این جنبش بە آرمان‌های فرودستان اقتصادی، ملیت‌های ساکن ایران، اقلیت‌های مذهبی، زنان و اقلیت‌های جنسی و نزدیک سە میلیون مهاجر تحت ستم افغان بی‌توجە گردد، از آن روی برتافتە و در مقابل آن قرار می‌گیریم و فریاد انقلابی مترقی‌تر را بر می‌آوریم.

کمیته‌ی کاری انترناسیونالیسم (AK-Internationalismus) / ۵ ژانویه ۲۰۱۸

برگرفته از:«کارگاه دیالکتیک»

https://kaargaah.net/?p=421