نگاهی به پیام نوروزی سید علی خامنه ای

«فرمان جهاد از روی وحشت»

مرتضی کاویان

خامنه ای نوروز را به همهء هم میهنان در داخل و خارج کشور و همینطور به همهء کسانی که برای نوروز ارزش و احترام قائلند تبریک میگوید. اما تبریک ویژه ای را به همهء خانواده هائی میگوید که در "خدمت نظام وانقلاب" قرار دارند.

او میگوید: البته حوادث تلخی که در برخی از کشورها نسبت به مردم انجام میگیرد ـ در بحرین نسبت به مردم عزیز آنجا، در یمن، در لیبی ـ عید را بر ما گوارا نمیکند و مانع از این است که انسان شادی عید را به تمامه احساس کند.  او همین آرزو ها را اما برای ملت سوریه نمیکند، چرا که در یک اتفاق و تبانی جامع در میان حکومتیان، موضوع جنبش ضد دیکتاتوری در سوریه میبایستی حتی الامکان ناگفته و پوشیده بماند. او و نیز تمامی دروغگویان حاکمیت فاسدش دچار بلاهتی لاعلاجند که مانع از آن میشود که چشمانشان را به امکانات وسیع و گستردهء ارتباطی و اطلاعاتی در دنیای اینترنتی و مرتبط امروز باز کنند. اما مشاهدهء ویدئو کلیپی که در آن مردم بپاخاستهء سوریه  با شعار "نه حزب الله، نه ایران"  نشان داده میشود، به رسوائی حاکمان در ایران ابعاد روشنتری میبخشد. اما از آن مهمتر و بی شرمانه تر این است که نمی گوید اگر احساس گوارای عید  بر او حرام گشته، این نه بخاطر بخاک و خون کشیده شدن مردم منطقه بتوسط جنایتکارانی همانند خودش، بلکه بخاطر استیلای ترس و وحشت بی درمانیست که قاطعیت جنبش مردم بپاخاسته ی ایران و تصمیم آن ها در واژگون ساختن حاکمیت ننگین او بر وی و اعوان و انصارش تحمیل نموده است.

او اضافه میکند : ما (در سال گذشته) در زمینه های اقتصادی، در زمینه های سیاسی، در زمینهء حضور عظیم و پرشکوه مردم در عرصه های مختلف سیاسی و انقلابی، ....... را شاهد بودیم که هم مسئولین کشور، قوهء مجریه، قوهء مقننه و قوهء قضائیه انجام دادند؛ بخصوص قوهء مجریه در این دوران یکساله کارهای بزرگی را انجام داده است که از جملهء آنها همین مسئلهء حساس و بزرگ هدفمندی یارانه هاست.

خامنه ای در حرم امام رضا میگوید: «اجرای هدفمند کردن یارانه ها که همهء صاحبنظران اقتصادی بر آن متفق القول هستند، یکی از آرزو های سال های متمادی بود که به لطف خداوند در سال ۸۹ آغاز شد و همکاری دولت و ملت هم در آن عالی بود».

او گفت: « اساسی ترین کارهای دشمنان ملت ما و کشور ما در مقابل کشور ما، مسائل اقتصادیست» و اضافه نمود: «لذا این سال جاری را که از این لحظه آغاز میشود، ما بایستی متوجه کنیم به اساسی ترین مسائل کشور، و محور همه ی این ها بنظر من مسائل اقتصادیست. لذا من این سال را "سال جهاد اقتصادی" نامگذاری میکنم ...... حرکت طبیعی کافی نیست؛ باید در این میدان، حرکت جهشی و مجاهدانه داشته باشیم».

در این معرکه، احمدی نژاد  نیز در پیام نوروزی خود همانند همیشه وقاحت چشمگیر خویش را بمنایش گذارده و در توجیه "توفیقات اقتصادی در سال گذشته" میگوید:« طرح مسکن ، سرمایه گذاری و تولید بسرعت ادامه پیدا کرد و بیش از یک میلیون و ششصد هزار شغل بعنوان رکورد بیسابقه در ایران ایجاد و ثبت شد». او همچنین اضافه نمود که طرح هدفمندی یارانه ها بعنوان برنامه ای گسترده و تحول آفرین با همراهی، همبستگی و هوشمندی بی نظیر ملت ایران بخوبی آغاز شد و در مسیر اجرا قرار گرفت و قول داد : «ظرف دو سه سال مشکل بیکاری را از این سرزمین نورانی ریشه کن کنیم و در آیندهء نزدیک مشکلی بنام مسکن برای جوانان و ملت ایران وجود نخواهد داشت».

آنچه که خصلت شرایط حاضر را عریان میسازد، تلاش برای پیشبرد یک سیاسیت فاشیستی است که قصد دارد سیر نامیمون خود را با تکیه بر چماق، که چیزی جز اعلام "جهاد اقتصادی" از سوی خامنه ای و نیز سیاست دروغپردازی از سوی دولت احمدی نژاد نیست، بپیماید. سیاستی که بتمام عیار، خصلتی فاشیستی دارد.

اینک بزرگترین جراحی پردرد اقتصادی در ایران، در لابلای دروغهای بی در و پیکر احمدی نژاد و امامش خود را برای سال نود به شمشیر برهنه ای مسلح میسازد تا بتواند غارت بیشرمانهء هستی نداشتهء مردم محروم را عملی سازد و سفره های خالی آنان را بیشتر مورد تهاجم خود قرار دهد.

جنبش های پر شکوه خاورمیانه و شمال آفریقا اما تاکنون بروشنی  نشان داده اند و در هر لحظه از ادامهء خود عیان میسازند که میان جنبش ضد دیکتاتوری آنان و موضوع نان، بند موئی فاصله است و اوجگیری و تعمیق سیاست های نو لیبرالی سرمایه در این کشور ها، آزادی و برابری اجتماعی را هر روز بیشتر از روز پیش به اجزائی غیر قابل تفکیک مبدل ساخته است. لذا سید علی خامنه ای و همنواله هایش بخوبی میدانند که امروز حرکتی در صحنه های سیاسی و اقتصادی، آنهم در شرایط فروپاشی عظیم حمایت توده ای و مشروعیت نداشته شان، بدون خصلتی "جهادی"، از کارکرد باز هم کمتری برخوردار خواهند بود و بهمین سبب نیز "آموزش و آگاهی" مردم از "توفیقات اقتصادی" در صدر توصیه های خامنه ای قرار میگیرند که معنائی ندارد  جز تحمیق هر چه بیشتر کارگران و زحمتکشان کشور. بنابراین توصیه های او که: «گله مندی میان مسئولان از ابتدای انقلاب وجود داشته است و طبیعت کار هم همین است. اما این گله ها را نباید بمیان مردم کشاند و آنها را ناراحت و مأیوس کرد، بلکه مسئولان، گله ها را باید میان خودشان حل کنند» نیز در راستای همین سیاست  قرار دارند. سیاستی که مبنای آن زور از سوئی، و دروغگوئی و پنهانکاری از سوئی دیگر است.

اما تهاجم وحشیانهء رژیم ولائی به سطح معیشت توده های کارگر و زحمتکش که چند ماهیست آغاز شده است و قرار است با تکیه بر همین سیاست اجتهادی ـ فاشیستی گسترش فلاکتباری بیابد، بی پاسخ نخواهد ماند. سرمایه، همیشه نیروهای گورکن خویش را، خود بدست خویش می آفریند و گسترش هجوم رژیم به سفرهء زحمتکشان این کشور، بستری بسیار مساعد و فراگیر برای تلفیق مبارزات ضد دیکتاتوری مردم با جنبش برابری طلبانه شان فراهم می آورد. بستری که با گرد آوری و به صحنه کشاندن گـُردان پر صلابت طبقهء کارگر ایران به کارزار مبارزه بر علیه رژیم فاسد اسلامی، بزودی بساط زور و چپاول و ارتجاع فاسد مذهبی در ایران را بر خواهد چید.

بیست و سوم مارس ۲۰۱۱