روز جهانی کارگر و "نهضت" توخالی عوامفریبان

رضا سیپدرودی

هیچ کجا به اندازه بزنگاه عمل برای شناخت واقعی نیات و مقاصد گروهها و جریانات مختلف مدعی حمایت از کارگران اهمیت ندارد. از مصادیق بسیار روشن و قابل توجه در این زمینه "برنامه ای" است که "خانه کارگر" به جای روز جهانی کارگر به نام "هفته کارگر" براه انداخته است. این جریان از اول سال جاری به کمک رسانه ها و تشکل های وابسته اش غوغا براه انداخته و از کارگران خواسته است، به بیان تبلیغاتی خودشان، " به نهضت" شکایت از حداقل دستمزد بپوندند. در واکنش به این قیل و قال تبلیغاتی تاکید شد که این طرح با هدف منفعل و امیدوار نگاه داشتن کارگران و جلوگیری از جهت گیری نارضایتی عمیق شان از وضعیت دستمزدها به سمت حرکت ها و اقدامات مستقل تدارک شده و عملا هیچ سودی برای کارگران ندارد. هدف این است که هیچ صدایی از کارگران بلند نشود و در عوض ماهها منتظر بمانند تا در شرایطی که انتخابات و جابجایی قدرت دولتی هم در راه است شاید دیوان عدالت اداری چند ماه بعد رایی که معلوم نیست حتی اگر به فرض به نفع شاکیان باشد عملا چه دردی از دردهای کارگران دوا می کند صادر نماید. این واقعیت که خانه کارگر هیچ نقشه ای جز مصادره نارضایتی کارگران در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ندارد از "برنامه ای" که برای "هفته کارگر" تدارک دیده اند هم معلوم می شود. می خواهند کارگران را در روز اول زیر نام "کارگر، ولایت، امام و شهدا"  بر سر قبر خمینی ببرند و جارو به دستشان بدهند که قبر کارگران شهید را قبار رویی کنند. برای نشان دادن اطاعت شان از ولی فقیه دو روز را به نام "کارگر، نماز، وحدت و حماسه سیاسی " و«کارگر، صیانت از کار، تولید ملی و حماسه‌ اقتصادی» نام گذاشته اند. حالا این که این نام چه به درد کارگر گرسنه می خورد معلوم نیست و این دو روز تا جایی که از "برنامه " خانه کارگر برمی آید قرار است صرفا با همین دو عدد عنوان پر شود. عنوان چهارمین روز "کارگر، مهارت‌آموزی و نشاط اجتماعی" اعلام شده و گفتند کارگران و خانواده هایشان پیاده روی کنند ولی اعلام نشده که امسال قرار است کارگران را برای شنیده نشدن صدایشان در کدام ده کوره ای به "پیاده روی" ببرند. البته در همین روز "ورزش صبحگاهی در مراکز کارگری" را هم اضافه کرده اند تا کارگرانی که ماههاست حقوق نگرفته اند به نشاط اجتماعی گرفتار آیند. عنوان برنامه دو روز بعد "کارگر، سلامت و خانواده" و همچنین "کارگر، فرهنگ کار و تعاون" است و سرانجام یازده اردیبهشت روز جهانی کارگر را هم "کارگر و بصریت فاطمی" نام گذاشته اند چون روز تولد فاطمه زهرا دختر پیامبر اسلام وهمچنین  سالروز تولد خمینی است."

چنان چه آشکارا دیده می شود این برنامه طوری تهیه و تنظیم شده که هیچ روزنه ای برای اعتراض مستقل کارگران باز نماند و هیچ حرکتی مستقل از خانه کارگر و سیاست ها و برنامه هایش اصولا امکان پذیر نباشد. این اولین سال نیست که خانه کارگر چنین برنامه هایی در روز جهانی کارگر تهیه می بیند. بردن کارگران سر قبر خمینی و دیدار با امام جمعه ها  و دادن چند تا مدال تقلبی و نشان های بی ارزش دیگر در مراسم فرمایشی در سالن های کوچک دربسته به ایادی خودشان به عنوان کارگر سال هاست که سیاست خانه کارگر است.  در واقع جلوگیری از شنیده شدن صدای کارگران و مطالبات واقعی آنها فلسفه وجودی خانه کارگر است  و "برنامه" های هفته کارگرش هم هر سال بر همین مبنا تهیه می شود. ریاکاری وابستگان این تشکل و جنجال آنها در هفته های اخیر بر سر حداقل دستمزد را از همین منظر هم می توان دید.  تشکل های شبه دولتی که به کارگران فراخوان شکایت از حداقل دستمزد به دیوان عدالت اداری داده اند، اگر ریگی به کفش نداشتند و اگر واقعا قصد داشتند به دولت و شورای عالی کار فشار موثر وارد کنند که مصوبه خود را پس بگیرد، علیرغم برخورداری از حاشیه امن، مسلما چنین فرصت یازده اردیبهشت را سلاخی نمی کردند. آن هم در شرایطی که با فرا رسیدن پایان دوره احمدی نژاد حالا هر کس از هر موضعی و به هر دلیلی یکی هم برسر آنها می زند و دهن کجی به این دارودسته و انتقاد از آنها در فضای رقابت های جناحی بازار گرمی دارد. آنها می دانند که ابعاد نارضایتی کارگران از وضعیت فاجعه بار کنونی در حدی است که اگر فضایی برای جاری شدن پیدا کند بسرعت غیر قابل کنترل خواهد شد. نه فقط خانه کارگر که سایر جناح های رژیم هم این واقعیت را می دانند که اگر ذره ای تسمه سرکوب را شل کنند، اوضاع ممکن است از کنترل شان خارج شود. آنها مایلند نارضایتی کارگران را به سود مقاصد گروهی خود مصادره کنند مشروط به این که چیزی به خود کارگران نرسد و آنها فقط نردبان جاه طلبی و قربانی رقابت های سیاسی باندهای قدرت شوند. اما با پیگیری سازمان یابی مستقل کارگری همروند با روشنگری در باره عملکردها و مقاصد باندها و جناح های مختلف درون و حاشیه رژیم، می توان سیاست مصادره جویی آنها را عقیم گذاشت.