یونان : پیروزی « دموکراسی نوین » و مبارزات آتی !

پاول مرفی

ترجمه آزاد : علی یوسفی

پاول مرفی ،  نماینده پارلمان اروپا و عضو " آلترناتیو سوسیالیستی " ایرلند با درج مقاله ای در وبلاگش به تاریخ ۱۷ ژوئن ، از انتخابات پارلمانی یونان می گوید . او که به هنگام رای گیری در این کشور به سر می برد ، گزارشی از سفر خود و چگونگی برگزاری این انتخابات ارائه داده ، که خواندنی ست.

مرفی بهمراه  اعضای " ایکسی نیما " ، حزب خواهر آلترناتیو سوسیالیسی یونان ، در کارزارهای  تبلیغاتی شرکت مستقیم داشت. او می گوید قبل از ورود من به دفتر مرکزی ائتلاف برزگ چپ ها ، جمعیت زیادی آنجا جمع بودند . وقتی که اولین نتایج آرا اعلام شد و سیرزا تنها نیم درصد از حزب دموکراسی نوین عقب تر بود ، همه احتمال می دادند که"سیرزا" پیروز انتخابات خواهد شد . در پایان اما این " دموکراسی نوین " بود که تنها با اختلافی دو و نیم درصدی توانست پیروز شود . حال و هوا و فضای دفتر دوگانه بود . از یک طرف خیلی ها متاثر و مایوس بودند که چرا سیرزا با وجود اینکه عنقریب می توانست قویترین حزب شود و بتواند دولت تشکیل دهد ، موفق نشده ، و از سوی دیگر اما با همه این توصیفات بخاطر همان نزدیک به ۲۷ درصد آرا جشن بزرگی برپا شد . چرا که اولا این نتیجه ، ۱۰%بیشتر از انتخابات ماه مه گذشته بود و دوما و بر همین مبنا ۲۲ %  بیشتر از انتخابات دور پیشتر . این همه نشان می داد که ائتلاف چپ ها چقدر سریع و با چه شرایط نابرابری نسبت به سایر احزاب چنین حمایت وسیعی را بخود جلب کرده است وی می نویسد آنگاه و درنهایت ، زمانی که نتایج آرا بطور قطعی اعلام شد ، آلکسی تسیپراس ، رهبرسیرزا ، تلفنی ،   پیروزی آنتونیو ساماراس  را به وی تبریک گفت و مسئولیتش برای تشکیل دولت جدید را یادآور نمود . او گفت که وی نقش هدایت اپوزیسیون را ایفاء خواهد نمود . حرکتی که بدون شک درست بود . او با چنین موضعی می توانست هرگونه فشار حزب " پاسوک " برای حضور سیرزا در دولت " ائتلاف ملی " آینده و خوشبینی در مورد حمایت سریزا از از این حزب را منتفی کند  . طبیعی است که حتی فکرتشکیل یک  دولت " ائتلاف ملی " فریبی بیش نیست. امکان ندارد که حکومتی بخواهد سیاست ریاضت های اقتصادی را به پیش ببرد و درعین از سیاست های سوسیالیستی سخن بگوید . اصلا چگونه می شود خواسته های بانکداران را پیش ببری و در عین حال مدعی نمایندگی مزد بگیران و کارگران باشی .

آلکسی تسیپراس پس از شرکت در یک کنفرانس مطبوعاتی کوتاه به میدانی که در نزدیکی دفتر مرکزی ائتلاف قرار داشت ، رفت . در آنجا هزاران نفر با روحیه ای خوب جمع شده بودند ، تا سخنان کوتاه او را بشنوند .

حزب پاسوک هر چند که قبلا اعلام کرده بود که بدون حضور سریزا در هیچ دولتی شرکت نخواهد کرد ، اما زیر فشار و برای خوش خدمتی به برنامه های  سرمایه مالی و نظام  سرمایه داری در یونان، مجبور شد با در پیش گیری سیاست " معقولانه " به نفع همین سرمایه داران از چنین ائتلافی با سریزا چشم پوشی کند . اینها اما دلیل بر آن نمی شود که پاسوک تلاش نکند تا " چپ های دموکراتیک " شاخه راست انشعابی از سریزا ،  را بدرون ائتلاف بزرگشان بکشاند . بنظر من اما این حزب به دامشان خواهد افتاد و آرمانهای سیاسی اش را کاملا خواهد فروخت .

پیروزی نه چندان درخشان  " جبهه ترور" علیه مردم یونان  ، اما یک شکست بزرگ برای آنها هم است ، چرا که نمی توانند مزه این پیروزی را بچشند . یک چنین موفقیتی عمر بسیار کوتاهی خواهد داشت . ثباتی که حزب " دموکراسی نوین " در کارزارهای انتخاباتی خود از آن سخن می گفت به هیچ عنوان نمی تواند عملی شود و احتمال فراوان می رود که اوضاع کشور یونان ، بر اثر سیاست های ریاضت اقتصادی جدیدتر، هر چه بیشتر بسوی قهقراء برود . بحران حوزه یورو هم به احتمال قوی عمیق تر خواهد شد و ممکن است با وجود بر سر کار بودن دولت " دموکراسی نوین " ، یونان از این حوزه به بیرون پرتاب شود . اگرچنین سیاست هائی بر کارگران و زحمتکشان تحمیل شود ، پاسخ آنها مقاومت و مبارزه هر چه بیشتر و آنهم در خیابان و کارخانه ها خواهد بود .

چپ و بویژه حزب سریزا در موقعیتی قوی قرار دارد و می تواند چنین مقاومتی را سازمان داده  و رهبری کند . اینها همه در حالی است که چپ هم از موقعیتی بی سابقه در پارلمان برخوردار است وهم افکار عمومی را پشت سرش دارد . اگر آنها موقعیت را خوب تشخیص دهند و به نحو احسن از آن استفاده کنند ، می توانند در مدت کوتاهی دولت جدید را شکست داده  و موقعیت سریزا در یک انتخابات پارلمانی تازه به احتمال قوی بیشتر تثبیت خواهد شد . انها حتی می توانند در همین سال ۲۰۱۲ دولت را به دست گیرند .

ادامه ایفای نقش اپوزیسیون به سریزا این امکان زمانی را می دهد تا در یک دیالوگ قوی و فراگیر کردن بحث های عمومی بگوید که برنامه هایش چیست و برای کدام خواسته ها می جنگد . این دیالوگ و بحث های فراگیر این خاصیت را دارد تا در حالی که عده ای در حزب پاسوک تلاش می کنند تا این حزب را هر چه بیشتر بسمت راست ببرند ، ائتلاف چپ ها و بویژه ایکسی نیما ، دارند اعلام می کنند که تنها با  اجرای یک برنامه سوسیالیستی می توان بر مشکلاتی  غلبه کرد  که دامن گیر مردم و اقتصاد کشور شده است.

با توجه به عمق بحران ، باید در این بحث ها از پراکندن این توهم که می توان در کنار تسلط سرمایه داری ، اقدامات اجتماعی مثبت انجام داد ، پرهیز شود . سریزا می تواند برنامه ای را تدوین کند که در آن بازپرداخت بدهی ها ملغی اعلام شود . باید بیواسطه بانکها و صنایع کلیدی در کنترل دموکراتیک کارگری قرار بگیرند و مدیریت شوند . اقتصاد کشور را می توان تنها با یک نقشه راه دموکراتیک بازسازی کرد . بی شک راه انداختن چنین بحث هائی تاثیرات بسزائی بروی حزب کمونیست یونان نیز خواهد گذاشت . همان حزبی که از 8،5% آرای انتخابات دوره های قبلی به 4،5% سقوط کرد . حالا می شود تصور کرد از دست دادن نیرو ، بحث هائی را در درون این حزب برانگیزاند . فراموش نباید کرد که مواضع فرقه گرایانه رهبری حزب کمونیست در مقابل سریزا و عدم شرکت این حزب در ائتلاف بزرگ چپ ها ، در کنار انتقاداتش از برنامه های سیاسی سریزا ، بزرگترین اشتباه این حزب بود و آنها این امکان را از دست دادند که در مبارزه میلیونی علیه ریاضت اقتصادی  و در جهت پیشروی بسوی سوسیالیت باز بمانند . اینها مسائلی بودند که منجر به آن شد که بدنه این حزب شدیدا سرخورده شود .

از ویژه گی های بارز انتخابت اخیر در یونان نتیجه انتخاباتی فاشیستها بود . آنها توانستند 6،9% آرا را بخود اختصاص دهند . انها با اینکه چهره واقعی خود را با حمله به خارجی ها و حمله به نمایندگان حزب کمونیست و سریزا و در روز روشن و در مقابل دوربین ها انجام می داد ند، چنین نتیجه ای عجیب است . به همین دلیل آنها پس از این نیزتلاش خواهند کرد با اطمینان بیشتری به حملات خود ادامه دهند . این مسئله  با توجه به برنامه گل و گشاد دولت حتی ممکن است به نیرو گرفتن بیشتر آنها منجر شود . آنها با داشتن صدها فعال بالفعل و بالقوه و همچنین با داشتن یک پایگاه نسبی در میان مردم ، یکی از خطرات بارز این دوره هستند . هر چند که باید اذعان کرد که اکثریت این پایگاه مردمی را نباید " فاشیست " نامید ، چرا که آنان همانهائی هستند که موج بحران آنان را چنان مستاصل کرده است که مهاجرین و خارجی ها را عامل بدبختی خود می دانند و حزب فاشیستها را  تنها نیروئی می دانند که می تواند به مقابله با آنان برخیزد.

چپ یونان باید از همین حالا چنین خطری را جدی بگیرد . آنان باید همکاری خود را بیشتر کنند تا سدی در مقابل حملات فاشیستی ایجاد نمایند . چپ ها ( شامل سریزا ، حزب کمونیست و آنتارسیا ) باید ابتکار عمل را، با ایجاد کمیته های ضد فاشیستی در تمامی نقاط شهر، همراه و همگام با همه فعالین چپ، اتحادیه های کارگری  و مردم محلات،   بدست گرفته و با راه اندازی کارزارهای مختلف، اهداف ضددموکراتیک، ضدکارگری آنها را افشا کنند. راه اندازی کمیته های دفاع از مهاجرین، خارجی ها و همجنس گراها هم لازم است. حزب کمونیست یونان می تواند این مهم را با توجه به پایگاه کارگری خود و بدون بکارگیری مواضع فرقه گرایانه ، به پیش ببرد .

به هر جهت ، هر چند که سریزا اینبار نتوانست نتیجه انتخابات را به نفع خود تغییر دهد ، نتیجه انتخاباتیش ، اما ، پژواکی بزرگ و مرحله جدیدی در میان چپ اروپا بوجود آورده است . همزمان با اینکه بحران اقتصادی عمیق تر می شود و بموازات آن مبارزه هم به اعماق نفوذ کرده ، امکانات بزرگی را برای چپ فراهم می کند .

حالا همه نگاه ها بسوی یونان است. به همین دلیل باید همبستگی و حمایتی فعال را برای آنانی سازمان داد که نقدا و در یونان ، علیه سیاست های نئولیبرالی ریاضت اقتصادی و سرمایه داری به پیش می برند. اضافه بر این باید بروی هر مرحله از گذر بحران در این کشور  بحث های جدی در بگیرد، چرا که آنچه در یونان می گذرد آینه تمام نمائی است از آنچه که به آینده ما بستگی دارد. فراتر از این ، نوع دیگری از همبستگی، که به مردم یونان در مبارزه شان نیرو و توان می بخشد، آنست که در کشورهای خودمان، ایرلند و تمامی کشورهای اروپا جنبش های مشابه ای بوجود آوریم. چنین جنبش هائی  می توانند تغییرات سوسیالیستی را دستور روز قرار دهد .

منبع : http://www.sozialismus.info/?sid=4864