گرامی باد هشت مارس روز جهانی زن

در آستانه هشت مارسی دیگر هستیم.روز جهانی زن ، روز گرامیداشت مبارزه علیه مردسالاری، ستم جنسی و روز جهانی پیکار برای برابری زن و مرد در سراسر جهان است. مبارزه برای رهایی انسان از چنگال سرمایه داری، مبارزه برای از بین بردن استثمار انسان از انسان بدون مبارزه با  نظام مردسالاری ممکن نیست. در دنیایی که سرمایه حاکم است و انباشت سود بیشترغایت تولید است، بازتولید نیروی کار بدون کار بی مزد  زنان در خانه ممکن نیست و حفظ  نظام سرمایه داری نیز بدون دستمزد ارزان  برای نیروی کار بخش خدمات که عمدتاً به عهده زنان است، عملی نمی باشد. و این تنها با حفظ ستم جنسیتی و تداوم مردسالاری امکانپذیر می شود. در وضعیت کنونی، نظام جهانی سرمایه داری تلاش می کند شعار های رهایی طلبانه زنان را به نفع گرایش محافظه کارانه مصادره کرده وهژمونی ایدئولوژیک خود را با تحمیل برداشت های محافظه کارانه برگفتمان فمینیستی مسلط کند.

نیروهای جنبش کارگری و کمونیستی که خواهان استقرار بدیل سوسیالیستی، خواهان ساختن امکانات گسترده و برابر برای شکوفایی انسانند تنها با شرکت فعال در مبارزات همه سویه ی نیروی کار است که می توانند به این تسلط ایدئولوژیک سرمایه پایان دهند. به حرکت در آمدن طبقه کارگربدون توجه مبارزین این طبقه به نیروهای گوناگون درون طبقه کارگر، بدون دیدن ستمی که برزنانِ این طبقه صورت می گیرد، بدون دیدن آسیب هایی که تعاریف رایج جنسیتی بر این بخش از طبقه وارد می کند نا ممکن ست. مبارزه با مردسالاری از مبارزه علیه تسلط سرمایه جدایی ناپذیرست.همچنان که نمی توان به جنگ سیستم سرمایه داری رفت و فمینیسم سوسیالیستی، به معنای دفاع از انسان عاری از تعاریف رایج جنسیتی،عاری از نگاه ابزاری به زن را، درونی نکرد.اما زنان درایران به عنوان نیمی از جامعه تنها از سیستم سرمایه داری مردسالار مشابه بسیاری از سیستم های حکومتی امروز در دنیا رنج نمی برند، بلکه از سیستم مردسالاری دینی اسلامی ای در رنج هستند که در تمام این سالها ، هر روزه در پی تهاجم به زنان بوده و زن ستیزی از اجزای  مسلم  ایدئولوژی آن است که امروز نمونه آنرا در حکومت اسلامی شام و عراق (داعش )می  ببینیم. به همین دلیل گرامیداشت هشت مارس، برای زنان مبارز ایرانی  در عین حال گرامی داشت  سی وهفت سال پیکار با  نظامی است که از بدو موجودیتش تا کنون، در ستیز هر روزه و دائمی با زنان بوده است.   

در سی و هفت سال گذشته جمهوری اسلامی همواره تلاش کرده است الگویی مطابق فقه اسلامی برای زنان ایرانی ارائه دهد تا  زندگی زنان بر مبنای آن باشد . در تفکر داعشی مسلکانه و متحجرانه رژیم  تحت امر ولایت فقیه ، زن نه موجودی برابر حقوق با مرد بلکه مایملک مرد است. در نظام اسلامی زن  شهروندی در جه دوم به حساب می آید که تنها د رمعیت مرد معنا پیدا می کند. در غیر این صورت ضعیفه ای بیش نیست که مهم ترین وظیفه اش همسرداری و بچه زایی و فراهم کننده آسایش و آرامش مردان در خانه است.اما درهمه سال ها زنان مبارزایران در مقابل تحجر و تاریک اندیشی دستگاه حاکم  مقاومت کرده اند زنان؛ در شمار نخستین بخش هایی از جامعه بودند که از همان ابتدای روی کار آمدن رژیم اسلامی، شعار مبارزه را سردادند ( ما انقلاب نکردیم تا به عقب برگردیم، زنان ما زحمتکشند، زحمتکشان آزادند، آزادی زن نه شرقی است، نه غربیست، جهانیست).این  شعاری بود که زنان ایران در راهپیمایی روزجهانی زن در سال 57 در خیابانهای تهران برعلیه نظام حاکم سر دادند .

جمهوری اسلامی در دهها طرح و برنامه تا کنون  کوشیده است تا زنان را از همه عرصه های فعالیت اجتماعی دور کرده و به اندرونی بکشاند مانند : تفکیک جنسیتی در بیمارستان ها، ادارات ، دانشگاه ها، اتوبوس ها، قطارهای مترو و تبعیض در اشتغال و دیگرعرصه ها... اما در همه این سال ها هیچگاه زنان ایرانی تسلیم نشده اند و به اشکال گوناگون همواره مقاومت کرده اند. از مقابله با حجاب اسلامی گرفته تا شرکت در تجمعات اعتراضی.در سالهای اخیر شاهد اعتراضات گسترده معلمان زن ، پرستاران و حضور زنان  در تجمعات اعتراضی کارگری بوده ایم. حکومت  اسلامی  در همه این سالها تلاش کرده، زنان را از  تمامی حقوق فردی و اجتماعی، کنارزده و آنها را در دایرۀ تنگ بایدها و نبایدهای عقیدتی و ایدئولوژیک خود به اسارت درآورد. آزادی پوشش،آزادی انتخاب رشته تحصیلی؛ آزادی انتخاب شغل؛ آزادی سفر؛ آزادی انتخاب همسر؛ حق طلاق؛ حق حضانت بر فرزند، مزد برابر در برابر کار برابر خواست های اساسی زنان است که از سوی حاکمیت همواره سرکوب شده است.دهها طرح ضد زن تا کنون برای به حاشیه راندن زنان به اجرا در آمده است، ولی  امروز با قطعیت  می توان گفت نتیجه ای جز شکست برای حاکمیت نداشته است. چرا که عطش زنان برای حضور در صحنه و در عرصه های مختلف فعالیت اجتماعی اکنون سیری ناپذیر میباشد. هر چه تلاش رژیم برای بیرون راندن زنان از عرصه اجتماع بیشتر شده ، مقاومت زنان هم در مقابل آن افزایش یافته  و ما شاهد این مقاومت به اشکال گوناگون  بوده ایم .

"طرح تکریم زنان" ، "طرح تعادل جنسیتی در عرصه آموزش "،" طرح تعالی خانواده و جمعیت " "طرح افزایش نرخ باروری و پیشگیری از کاهش نرخ رشد جمعیت کشور "، "طرح سهمیه بندی جنسیتی برای ورود به تحصیلات عالی"، طرح آمران به معروف و ناهیان از منکر" جملگی طرح هایی است که در دو سه سال گذشته به اجرا در آمده و  همه و همه با هدف به حاشیه راندن زنان طراحی شده است. اما کدامیک از این طرح ها تا کنون توانسته زنان را از عرصه پویای اجتماع حذف کند؟

در سالهای اخیر،  طرح های ضد زن حاکمیت صرفا ایجاد محدودیت در عرصه فعالیت های اجتماعی نبوده بلکه در دو حوزه بازار کار و افزایش جمعیت تهاجم وسیعی را علیه زنان سازمان داده اند. . رژیم از طریق تشدید آپارتاید جنسیتی و با ایجاد انواع فشارها برای  کاهش شدید مشاغل رسمی زنان ، کوشیده است زنان  را به خانه نشینی بکشاند. رژیم جمهوری اسلامی ، زنان را ماشین تولید مثلی می خواهد که وظیفه اصلی آنها نگه داری از مرد و فرزند است . بر ماست که در مقابل این تهاجم بایستیم و مبارزه یی هرچه موثر تر را سازمان دهیم . مبارزه علیه این تهاجم وحشیانه و تاریک اندیشانه ، فقط یک وظیفه عمومی دموکراتیک نیست، بلکه یک وظیفه اخص طبقاتی و سوسیالیستی هم هست. زیرا در شرایط ایران ، زنان بخش مهمی از نیروی کار مزدبگیر کشور را تشکیل می دهند و زنان کارگر جزو مظلوم ترین بخش های طبقه کارگر هستند که عمدتاً در اقتصاد غیر رسمی جان می کَنند و بنابراین در آمارهای رسمی نیز به آنها اشاره نمی شود. به همین دلیل ، تهاجم رژیم جمهوری اسلامی علیه زنان با هر منظوری که طراحی شده باشد تهاجمی مستقیم به موقعیت طبقه کارگر هم هست. با توجه به این مسأله، جنبش کارگری و به طریق اولی جنبش سوسیالیستی باید در مقابله با این طرح جهنمی پیشقدم باشند.بیاییم در آستانه هشتم مارس دیگر مبارزه برعلیه همه اشکال مردسالاری را پیگیرانه  گسترش دهیم .

گرامی باید روز جهانی زن

سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی          زنده باد سوسیالیسم

شنبه ۱۵ اسفند ۱۳۹۴ برابر با  ۵ مارس ۲۰۱۶

   امضاء ها به ترتیب حروف الفبا :

١- اتحاد چپ ایرانیان در خارج کشور

٢- اتحاد چپ سوسیالیستی ایرانیان

۳- حزب کمونیست ایران

۴- سازمان اتحاد فدائیان کمونیست

۵- سازمان راه کارگر

۶- سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر)

۷- شورای حمایت از مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران- استکهلم

۸- شورای فعالین سوسیالیست و آزادیخواه- هامبورگ

۹-کانون اندیشه کپنهاگ -دانمارک

۱۰- کانون همبستگی با کارگران ایران- گوتنبرگ

۱۱- کمیته حمایت از مبارزات جنبش کارگری ایران- دانمارک

۱۲- کمیته حمایت از مبارزات کارگران ایران- فنلاند

۱۳- کمیته خارج کشور سازمان فدائیان(اقلیت)

۱۴- کمیته یادمان کشتار زندانیان سیاسی دهه٦٠در ایران - مونترال، کانادا

۱۵- نهاد همبستگی با جنبش کارگری ایران- غرب آلمان

۱۶- هسته اقلیت