بیانیه تعدادی از تشکل‌های مستقل دانشجویی درباره روز جهانی کارگر  ۱۳۹۹

روز جهانی کارگر،

علیه نظام سرمایه داری و توحش سازماندهی شده آن

روز جهانی کارگر امسال در شرایطی توسط میلیون‌ها کارگر و مزدبگیر در سرتاسر دنیا و به عنوان روزی اعتراضی گرامی داشته میشود که در چند ماه گذشته، زندگی واقعی و مادی بشر به شدت تحت تاثیر شیوع ویروس کرونا قرار داشته. اپیدمی‌ای که به بشر قرن 21 نشان داد، حاکم ساختن سود و بهره کشی در مناسبات تولیدیِ سرتاسر دنیا، نه فقط یک ظلم تاریخی در حق میلیاردها انسان و واریز کردن زحمات شبانه روزی آنان به جیب سرمایه‌دارها و مفتخورها است؛ بلکه تحمیل فرمول استثمار شونده و استثمارگر (سرمایه داری) حتی با ادامه حیات بشریت نیز در تضاد است.

نظام سرمایه داری به خصوص در سال‌های اخیر، به منظور افزایش سوددهی و امکان غارت و چپاول بیشتر جامعه؛ اگر نگوییم تمام، اما بیشتر امکانات اجتماعی نظیر بهداشت و درمان، آموزش و پرورش و ... را که مردم حکومت‌ها را به پرداختن و رعایت کردن آن مجبور کرده بودند، از جامعه دریغ کرده است. همین عامل در عقب ماندن و فراگیر نبودن امکانات بهداشت و درمان و به تبع مرگ صدها هزار نفر در جریان شیوع کرونا، عامل مستقیم بوده و هست.

در واقع علی رغم آنکه نظام سرمایه داری در سرتاسر جهان توانسته است بر پایه فرمول‌های اقتصادی-سیاسی خود و البته به کمک سرکوبی سیستماتیک، وضعیت موجود را روز به روز برای توده مردم مشکل‌تر کند و کیسه‌های خود را پر پول تر؛ در نتیجه مقابله با ویروسی مانند کرونا، ناتوان گشته و حتی در پیشرفته‌ترین کشورهای جهان نیز شاهد فلاکت، بیکاری، بیماری و مرگ روزانه هزاران انسان هستیم.

در حالی که مطالبه همیشگی و پاسخ طبقه کارگر، عموم جامعه و همچنین ما دانشجویان رو به این وضع خفت‌بار، ایجاد جامعه‌ای بر پایه آزادی و برابری همگانی بوده است. جامعه‌ای که انسان در آن فارغ از شغل و مهارتش و به واسطه عامل انسان بودن، حق زندگی‌ای مرفه و لایق شأن انسان را داشته باشد.

نظام حاکم در ایران اما، به عنوان نماینده سیاسی این نظام استثمار و بی حقوقی در ایران؛ عریان‌تر، وحشی‌تر و بی‌پرده‌تر از دولتهای متعارف سرمایه داری در جهان، مشغول تشدید وضعیت نامناسب زندگی بشر به واسطه اعمال بی‌حقوقی بیشتر سیاسی، اجتماعی و اقتصادی رو به جامعه است.

به همین واسطه ما در ایران شاهد فقر و فلاکت بیشتر، بردگی مزدی و استثمار وحشیانه تر، تقریبا نبود هیچگونه امکانات رفاهی اجتماعی برای عموم مردم، تبعیض و سرکوبی نهادینه توسط حاکمیت و البته بیکاری و تورمی بی سابقه هستیم که تامین معاش حداقلی روزانه بخش وسیعی از جامعه را هم با مشکل مواجه کرده است.

این تحمیل همراه بوده با صدها و هزاران معضل اجتماعی‌ای که رو به انسانیت در این جامعه دهان کجی کرده و عملا امکان زندگی با حداقل استانداردهای حتی نظام‌های سرمایه داری در سایر نقاط جهان را هم برای عموم این جامعه ناممکن ساخته است. در کنار این غارت و دزدی بی سابقه هم، سیستم عریض و طویل سرکوبی قرار دارد که رو به هر ندای آزادی‌خواهانه و برابری طلبانه‌ای، شمشیر می‌کشد و نتیجه آن کارنامه بیش از 4 دهه اعدام، شکنجه و تلاش برای به حاشیه راندن آزادی‌خواهان در این جامعه بوده است.

البته که رَوَند مذکور هیچگاه با سکوت و سر خم کردن ما دانشجویان، کارگران و عموم جامعه همراه نبوده. کما اینکه پس از تلاش های فراوان حکومت در سال های اخیر برای منفعل ساختن جامعه و فعالین سیاسی و اجتماعی، طی یک سال گذشته جامعه ایران جامعه ای پویا و زنده بوده است که توانسته تغییرات بزرگی را بوجود بیاورد و مقدمات تغییر کامل بنیادهای جامعه برای دست یافتن به یک جامعه انسان محور را پایه ریزی کند.

اعتراضات از روز جهانی کارگر سال گذشته تا هم اکنون؛ علیه حجاب اجباری و قوانین تحمیلی اسلامی در دانشگاه در اردیبهشت سال گذشته، علیه کلیت وضع موجود در آبان ماه در سطح سراسری، علیه کشتار و جنایت در آبان و دیماه؛ از مواردی بودند که نشاندهنده خیز جدی جامعه برای "تغییر" است. همینطور افشاگری مداوم جنبش های اعتراضی و فعالین این جنبش ها علیه عملکرد سودجویانه حاکمیت در قبال شیوع کرونا نیز از دیگر موارد رویارویی خواسته های جامعه و حکومت بوده است.

به همین خاطر صراحتا اعلام می‌داریم که لازم است مطالباتی که خواسته‌های عمومی جامعه هم هستند، به عنوان چراغ راه مبارزات‌مان علیه وضعیت مسموم امروز قرار گیرد:

 - ایجاد تشکل‌های مستقل از حکومت؛ اعم از کارگری، دانشجویی و اداره شورایی تمام جامعه

- آزادی اعتصاب، تظاهرات، اعتراض، آزادی بیان و عقیده، تشکل و تحزب

- آزادی تمام زندانیان سیاسی و منع تعقیب قضائی آنان

- برابری زنان و مردان در تمام عرصه های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی

- افزایش حداقل دستمزد به میزان ٩ میلیون تومان در ماه (مطابق مطالبه تشکل‌های مستقل از حکومت کارگری)

- برقراری بیمه‌های اجتماعی و بویژه بیمه‌های درمانی و حق بیکاری برای کارگران بیکار و جویندگان کار

-  رفع کامل تبعیض بر پایه جنسیت، قومیت، ملیت، عقیده و مذهب و الغای تمام قوانین مربوطه

- بهداشت و آموزش رایگان

- ترمیم حقوق بازنشستگان به طوری که از حداقل دستمزد کمتر نباشد، یکسان سازی حقوق بازنشستگان و شاغلان، بیمۀ کامل و تأمین مسکن برای بازنشستگان، نظارت نمایندگان منتخب بازنشستگان بر صندوق‌های بازنشستگی و دارائی‌های عمومی بازنشستگان

- معالجه و مداوای کامل و رایگان همۀ بیماران کرونائی؛ افزایش حقوق و پرداخت پاداش به همۀ کارکنان بهداشت و درمان بویژه در مبارزه با کرونا؛ تأمین زندگی خانواده‌های جانباختگان کرونا

- منع کار کودکان و تأمین زندگی و آموزش کودکان کار

- دانشجویان پیشرو دانشگاه اصفهان

- جمعی از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

- جمعی از دانشجویان دانشگاه آزاد نجف آباد

- جمعی از دانشجویان دانشگاه علمی کاربردی مشهد

- جمعی از دانشجویان دانشگاه پلی تکنیک تهران

- جمعی از دانشجویان دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل

- کانال دانشگاه ما