اندوهی که از «شاد» بر می خیزد

مریم قاسم زاده

وقتی که وزارت آموزش و پرورش تصمیم به راه اندازی سیستم شاد برای جبران خلا کلاس های حضوری نمود، خیلی از همکاران با نگاه بدبینانه به موضوع نگریستند اما من بی هیچ پیش داوری به همکاران می گفتم بیاییم این بار پیش داوری را کنار بگذاریم شاید بحران کرونا و تعطیلی طولانی مدارس، حضرات را به راه حلی اساسی برای حل مشکلات آموزشی کشانده باشد. اما اکنون می بینم گویا واقعا انتظاری نمی توان از وزارت آموزش و پرورش و تغییر نگاه آنان به نفع آموزش درست و اصولی داشت.

امروز من در «شاد» کلاس برگزار کردم.بسیار کند پیش می رود کلی  وقت کلاس گرفته می شود و در نهایت پس از اتلاف این همه فرصت، پست ها نمی رسند. خلاصه جز جنگ اعصاب و اتلاف وقت و انرژی هدر رفته دستاوردی ندارد. دلیلش هم کاملا واضح است. با بخشنامه های دستوری و اجباری نمی توان  کار آموزشی اصولی را به پیش برد و به هدف درست رسید. بهتر بود طرح آزمون ناشده شاد ابتدا به صورت آزمایشی در چند شهر یا استان انجام پذیرد و بعد با بحث کارشناسانه و مدلل، کارآییش چنان نمایانده شود که افراد خود تمایل استفاده از آن را به صورت گسترده داشته باشند. برای بیش از ۱۵ میلیون معلم و دانش آموز تصمیم گیری کردن، بدون اینکه تصمیم سازان از نتیجه آن  مطمئن باشند، نتیجه اش از این بهتر و مبارک تر نمی شود. برای هر کاری ابتدا باید زیرساخت مناسبش فراهم شود نه فقط دستورات بخشنامه ای. در این شرایط که اوضاع روحی همه نامناسب هست، به جای اینکه مرحمی بر دردها شوند، شاد با خود جز اندوه و جنگ اعصاب ارمغانی نداشته است.

...............................................

اندر حکایت آموزشی مجازی و شبکه شاد

شبنم بهارفر

 دبیر دبیرستان های کرج

: این که مسئولین در این روزهای کرونا زده به فکر آموزش جامعه دانش آموزی هستند جای تقدیر فراوان دارد. راه اندازی شبکه شاد در واقع مصداق عملی این دغدغه مسئولین و متولیان امر آموزش و پرورش است و ایده آن این است که معلمان و دانش آموزان بتوانند در این روزها با یکدیگر ارتباط و تعامل داشته باشند ولی باید دید که با توجه به امکانات و زیر ساخت های موجود چقدر این ایده واقع بینانه است؟

نکته اساسی و مهم فقر روز افزون جامعه است که موجب محرومیت بسیاری از دانش آموزان و حتی بعضا معلمان از داشتن گوشی هوشمند و خرید بسته های اینترنت است. متاسفانه بسیاری از خانواده ها که تا قبل از اپیدمی کرونا درآمدی بخور و نمیر در حد رفع نیازهای ضروری زندگی داشتند، امروز از همان هم محروم شده اند. به طوری که من و بسیاری از همکارانم پیام هایی از دانش آموزانمان دریافت کرده ایم مبنی بر نداشتن گوشی هوشمند و عدم توانایی خرید بسته های اینترنت. گاها به مواردی برخورد کردیم که تنها گوشی هوشمند متعلق به پدر خانواده بوده و وی برای تامین مخارج خانواده مجبور به فروش گوشی شده و فرزندان هم محروم از کلاس های مجازی.

نکته مهم دیگر نبود زیر ساخت های لازم برای اجرای این امر است. شبکه اینترنتی که در حال حاضر با ترافیک موجود کشش ندارد و دائم قطع وصل می شود چگونه پاسخگوی این همه دانش آموز و معلم است که می خواهند وارد شبکه شاد شوند؟ در حال حاضر برای تدریس مجازی در حد کنونی یعنی از طریق شبکه های اجتماعی برای تعداد محدود از دانش آموزان هم اینتر نت کشش ندارد. شاید فقط ۲۰ تا ۳۰ درصد دانش آموزان کلاس های مجازی را جدی می گیرند.

مشکل همین است که بدون برنامه ریزی طرحی اجرایی می شود و بودجه ایی هم به آن تعلق می گیرد. پس از چندی به دلیل غیر منطقی بودن طرح و نبود امکانات مقتضی طرح متوقف و بودجه هم خدا می داند چه می شود.

اگر مسئولان مصمم بودند که این طرح اجرا شود اولا نیاز نبود که همه معلمان وارد شوند و بر ترافیک شبکه بیفزایند. این طرح با پنجاه و نهایتا صد معلم هم قابل اجراست.

 در ضمن باید به هر دانش آموز و معلمی که در طرح شرکت می کنند گوشی یا تبلت مناسب داده شود. این موضوع خودش به جدیت مساله می افزاید زیرا دیگر بهانه ایی برای عدم حضور نمی ماند. آن زمان است که حضور و غیاب معنا میدا می کند. و همین طور اینترنت رایگان و پرسرعت حتی در دورافتاده ترین نقاط کشور. اکثر مناطق کشور از تبعیض آموزشی در رنجند و دیگر نیاز ندارند تبعیض دیگری بر این تبعیض ها اضافه شود.

و البته آنچه باعث ارائه یک کار با کیفیت و ایجا رقابت سالم برای ارائه بهتر می شود تعیین حق الزحمه برای همکارانیست که در تدریس مجازی و تولید محتوا همکاری می کنند.

اجرای طرح به شکل کنونی نه تنها تاثیری بر کیفیت آموزشی ندارد بلکه باعث ایجاد اضطراب در بین گروه زیادی از دانش آموزان می شود و شکاف طبقاتی در امر آموزش را ژرف تر می کند. در حالی که آموزش مجازی به شکل فعلی تا کتون بازخورد خوبی نداشته چگونه مسئولین به فکر شبکه شاد افتاده اند که به قول دانش آموزانم کابوسی بیش نیست؟

تنها با واقع بینی و درک صحیح موقعیت هاست که می توان یک ایده خوب خلق کرد و به مرحله اجرا درآورد.

شبنم بهارفر دبیر دبیرستان های کرج

.......................................................

اجبار و تهدید معلمان برای نصب «شاد»!

تهدید به ارسال پرونده معلمان به هیئت تخلفات اداری!

سخنگوی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس با اشاره به اینکه آموزش و پرورش در بحث استفاده از شبکه شاد باید انعطاف داشته باشد، گفت: "اجبار و تهدید معلمان" برای نصب شاد در شأن این وزارتخانه نیست

حمایت میرزاده با اشاره به اینکه برخی معلمان و دانش‌آموزان برای نصب شاد گوشی ندارند ، اظهار کرد: برخی هم ممکن است گوشی آنها مدل پایین باشد که نیاز به ارتقا دارد از سوی دیگر مشکل اینترنت هم وجود دارد.

اگر آموزش و پرورش بر شبکه شاد اصرار دارد باید گوشی لازم را در اختیار معلمان قرار دهد که باز هم دانش‌آموزان مشکل دارند.

............................

نامه یک معلم از اراک

در اعتراض به حضور اجباری کادر اجرائی به بهانه راه اندازی شبکۀ «شاد»

با سلام و احترام

 با توجه به اعلام ادامه ی تعطیلی مدارس توسط رئیس جمهور و وزارت بهداشت، متاسفانه برخی مناطق بخشنامه ای برای مدارس ارسال کرده اند مبنی بر حضور اجباری تمام  کادر اجرایی ( مدیر و معاونان ) در مدارس به بهانه ی نظارت و راه اندازی شبکه ی شاد ...  واقعا جای تاسف است که وزارت آموزش و پرورش به نیروهای خودش صرفا نگاه  ابزاری دارد و فقط به خاطر تحمیل اجباری یک اپلیکیشن با جان و سلامتی نیروهای خودش بازی می کند.  من به عنوان یکی از اعضای کادر اجرایی مدرسه  به دلیل نداشتن ماشین شخصی مجبورم با وسایل حمل و نقل عمومی رفت و آمد کنم و در این میان اگر سلامت من تهدید شود چه کسی مسئول و پاسخگوست ؟! الان واقعا در این شرایط کار ما در مدرسه چیه؟ کدوم امکانات و تکنولوژی رو می خواهیم راه اندازی کنیم برای رفع مشکلات این اپلیکیشن؟

اینها حاضرند برای رسیدن با خواسته ی غلط خودشون و منافع عده ای خاص با جان معلمها بازی کنند. معلمی که گوشی و امکانات نداره از کامپیوتر مدرسه استفاده کنه !!!

یعنی معلم را مجبور کنیم تحت هر شرایطی اگر دسترسی به گوشی هوشمند و سیستم ندارد هر روز راهی مدرسه شود برای انجام این کار؟!!!

جز تاسف به حال این سیستم معیوب هیچ سخن دیگه ای نیست.

..................

متن بخشنامه:

مصوبات جلسه ويدئو کنفرانس مدیر کل آموزش و پرورش استان مرکزی

با مدیران مناطق و نواحی استان روز یکشنبه 99/1/31

1- حضور مدیران و عوامل اجرایی مدارس از فردا دوشنبه 99/2/1 جهت رفع موانع اجرای دقیق و صحیح برنامه شاد برای معلمين و دانش آموزان و مسائل آموزشی و پرورشی در واحد های آموزشی الزامی است.

2_تمامی مدیران، آموزگاران، دبیران، هنرآموزان و دانش آموزان تمامی مدارس اعم از دولتی و غیر دولتی مکلف هستند اپلیکیشن «شاد» را نصب و مراحل ورود به کلاس ها را طی و به عضویت کلاس‌ها درآیند.

3_موسسین، مدیران و مربیان و نوآموزان واحد های پیش دبستانی دولتی و غیردولتی موظف هستند اپلیکیشن «شاد» را نصب نمایند.

4_مدیران مدارس روستایی دارای کلاسهای چند پایه مکلفند عضویت معلمان و دانش‌ آموزان در شبکه شاد را پیگیری نمایند.

5_در صورت عدم دسترسی به تلفن‌ همراه هوشمند همکاران باید از طریق کامپیوتر شخصی یا مدرسه اقدام و نسخه وب اپلیکیشن شاد را نصب نمایند.

6_گزارش آماری عضویت مربیان(پیش دبستانی ها) و معلمان و دانش آموزان و نوآموزان باید به صورت روزانه و هفتگی به کارشناسی آموزش مربوطه ارسال گردد.

روابط عمومی و اطلاع رسانی آموزش و پرورش ناحیه یک اراک