در مبارزه بی امان کارگران

 هپکو، نیشکر هفت تپه،

آذرآب و فولاد اهواز

با آنها همصدا شويم!

" با اتحاد پیروز میشویم، با افتراق شکست میخوریم"

روز یکشنبه ۲۸ مهرماه، کارگران کارخانه آذرآب در ادامه اعتراضاتشان نسبت به عدم توجه به مطالبات معیشتی اشان، برای باری دیگر دست به تجمع در مسیر ریلی شمال – جنوب در شهرک صنعتی اراک زدند و قطاری را متوقف کردند. نیروهای انتظامی با پرتاب گاز اشک آور و باتوم به تجمع کنندگان یورش آوردند و ده ها نفراز کارگران را زخمی و بازداشت کردند. نیروهای سرکوبگر به  بیمارستان یورش بردند و قصد بازداشت کارگران تحت مداوا را داشتند. کارگران از تهاجم مزدوران مطلع شدند با سر و روی مجروح و خونین بیمارستان را ترک کردند.

کارگران آذر آب در محلی که کارگران هپکو مورد ضرب و شتم سرکوبگران قرار گرفتند، و بیش از ۱۵ نفر زخمی و بیش از ۲۰ نفر نیز بازداشت شدند، یازده روز اعتصاب کردند، خیابان و راه‌ آهن را بستند و مطالباتشان را فریاد زدند. شورای اسلامی کار در همراهی با سهامداران آذرآب سعی کرده بود تا خواسته خلع ید سهامداران را به رفتن هیئت مدیره تقلیل دهد و توطئه‌ای را برای پایان اعتصاب کارگران آغاز کرده بود، با اینحال روز یکشنبه ۲۸ مهرماه پاسخ کارگران آذرآب به همه اعتصاب ‌شکنان، از شورای اسلامی کار تا دولت و ماموران انتظامی، بستن ریل راه ‌آهن بود.

کارگران به مزدوران اخطار دادند: " شما نیز با همه توانتان قدرت ندارید اعتصاب را در آذرآب بخشکانید. چنانکه شهریور ۹۶ باتوم و گاز اشک آور نتوانست. ما اکنون ریلی که در آن کارگران هپکو را زدید خالی نگذاشتیم."

در گذشته کارگران هپکو هم ده روز مسیر راه آهن را بستند سرکوبگران جمهوری اسلامی با توجه به شناختی که از مبارزات قهرمانانه این کارگران دارند و در وحشت از گسترش اعتراضات آنان و پیوستن مراکز کارگری دیگر مانند آذر آب و مردم اراک، از سر ناچاری و درماندگی حمله وحشیانه ای را به کارگران سازمان دادند.

همزمان با اعتصاب و اعتراضات هپکو و آذرآب، اعتصاب کارگران نیشکر هفت تپه ادامه داشته و به قوت خود باقی است. سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه در بیانیه ی ای از ادامه ی اعتصاب در روز یکشنبه خبر داده است. در این بیانیه آمده است: امروز یکشنبه ۲۹ مهر، کارگران هفت تپه در حمایت از ۳ همکار اخراجی خود و عدم امنیت شغلی و خواست لغو خصوصی سازی و همچنین پایان دادن به پرونده سازی برای کارگران به اعتصاب خود ادامه میدهند. مزدوران رژیم با یورش به منزل فعالین کارگری هفت تپه از جمله: یوسف بهمنی و محمد خنیفر قصد دستگیری آنها را داشتند، خوشبختانه موفق نشدند.

کارگران این صنایع بدون ترس و وحشت در مقابل این وحشیگریهای رژیم به مقاومت پرداخته، تداوم مبارزه و کسب مطالبات و خواستهای خود را مصممانه در ادامه اعتصاب و اعتراض جستجو میکنند. در این دوره که جنبش کارگری از نظر معیشتی در یکی از سیاه ترین دورانها بسر میبرد، و علنا و عملا با فقر و گرسنگی دست و پنجه نرم میکند چاره ایی جز مبارزه با بورژوازی تا دندان مسلح ندارد. امروز کارگران به این نتیجه رسیده اند که بدون توهم به رژیم و ترفندهایش، بدون ترس از زندان و شکنجه تنها اراده مصمم آنها در ادامه مبارزه با دشمن طبقاتی است که در ایجاد یک توازن قوا به نفع خود دشمن را وادار به عقب نشینی می نماید. رسیدن به چنین توازن قوایی نیز تنها در گرو هرچه بیشتر متحد شدن و همه گیر شدن مبارزات به دست خواهد آمد.  

در پروسه مبارزه، هر اعتصابی بنا به توازن قوای طبقاتی کارگران در مقابل دشمنان امکان پیروزی و شکست را دارد. اما هر کدام از این بُرد و باخت هم حاوی دستاورد ها و تجارب گرانبهائی است که کارگران را در اعتصابات بعدی در نزدیک شدن به پیروزی گامها جلو خواهد برد. اعتصاب کارگران نیشکر هفت تپه، فولاد اهواز، هپکو و آذرآب از جمله این اعتصابات است. این اعتصاب ها چهره رنگارنگ دشمنان طبقاتی از کارفرماها، دولت و خائنان به طبقه کارگر که فریاد کارگر بودن را میزنند اما درعمل ضد کارگر و در خدمت به سرمایه اند را افشاء نموده و باعث زدودن توهم کارگران به درجه زیادی نسبت به دشمنان طبقاتی شده است. در نتیجه این اعتصابات کارگران به نیروی طبقاتی خود و با اتحاد و همبستگی و ایستادگی، توانسته اند پاره ای از مطالبات خود را به دست آورند و با اتکاء به آنها خود را برای گام های بعدی آماده کنند گام هایی که لازمه اش به هم پیوستن، تحکیم و گسترش صفوف طبقاتی، هوشیاری و طرد و افشای مزدوران و خائنین است تا کارگران بتوانند قویتر در مبارزه علیه سرکوبگران ظاهر شوند، اینها بخشی از دستاوردهایی است که تا کنون این اعتصابات با خود بهمراه داشته اند.

ما نهادهای همبستگی با جنبش کارگری در ایران – خارج از کشور ضمن حمایت و اعلام همبستگی با این اعتصابات و اعتراضات بر حق کارگران هپکو، نیشکر هفت تپه، آذرآب و فولاد اهواز...  با انعکاس صدای به حق کارگران در خارج کشور و زور و ستمی که برای اولیه ترین حقوق بر آنها روا میشود، از جنبش کارگری در سطح بین المللی و نهادهای آنها می خواهیم با محکوم نمودن جمهوری اسلامی و سیاستهای ضد کارگریش ، جنبش کارگری ایران را در کسب خواستها و مطالبات و آزادی فعالین کارگری و دیگر فعالین سیاسی یاری رسانند.

نهادهای همبستگی با جنبش کارگری در ایران- خارج کشور

آبان 1398 – اکتبر 2019

http://nahadha.blogspot.com/ 

https://t.me/nahadhayehambastegi