پیام سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه

خطاب به کارگران زحمتکش در هفت‌تپه

نان، کار، آزادی،

شادی،رفاه،آبادی

عزیزان کارگر، همراهان آگاه و جسور، کارگران مبارز، شما بار ها و بارها ثابت کردید که شایسته بهترین زندگی هستید.

شما نشان دادید که برای گرفتن حق و حقوق پایمال شده، باید متحد شد و بدون توهم به این یا آن فرد و جناح ، تنها با اتکاه به نیروی طبقاتی می توان به خواست های خود رسید.

 کارگران نیشکر هفت تپه به مانند دیگر کارگران در امر مبارزه ، دارای سنت های دیرینه ای است. سنتی که حاوی نکاتی مهمی در امر مقابله با ستم و استثمار می باشد، سنت اتحاد و همبستگی  و استقلال طبقاتی در راستای کسب مطالبات در مقابل صاحبان زر و زور.

 در تمام دوره های مبارزاتی، کارگران  این سنت را مد نظر داشته اند که باید مستقل از دولت و کارفرما و تنها با اتکاه به نیروی خود کارگران برای بدست آوردن مطالبات تلاش کنند.

هفت تپه،  یکی از پرچم داران این سنت بوده و هست.

 خواهران و برادران کارگر در هفت تپه؛

 اعتصاب و تجمع شما حول لغو خصوصی سازی، بازگشت به کار کلیه کارگران اخراجی ، آزادی اسماعیل بخشی، خاتمه دادن به پرونده سازی علیه کارگران و.... بخشی از مطالباتی است که دست یابی به آن  در اتحاد و همبستگی  میسر خواهد شد.

سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه ضمن حمایت همه جانبه از خواست و مطالبات به حق شما کارگران زحمتکش، دست تک تک شما را می فشارد و باور داریم که اعتراض و اعتصاب در راستای کسب مطالبات، تنها با اتحاد و همبستگی ممکن خواهد شد.

 درود بر شما کارگران هفت تپه، درود بر همسران  و فرزندان شما که همیشه حامی و پشتیبان شما در امر مبارزه بوده اند. درود و صد درود  بر خانواده بزرگ کارگران ایران که همیشه حامی و پشتیبان هم بوده و هستند

زنده با اتحاد و همبستگی کارگران

سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه

۹ مهرماه ۹۸

..........................................

حضور فرمانده هان بلند پایه شوش،

در هفت‌تپه جهت تهدید کارگران

امروز فرمانده نیروی انتظامی و رئیس حفاظت اطلاعات شوش ( بهمنی )  و رئیس نیروی انتظامی ( بهار وند) در شرکت هفت، همراه با نیرو های مسلح همراه، حضور داشته و کارگران را  مورد تهدید قرار دادند. نیرو های نظامی به کارگران‌ گفتند که باید همگی به سر کارها یتان برگردید در غیر اینصورت ضمن  پرونده سازی، شماها اخراج خواهید شد. لازم به ذکر است که این افراد( نیرو های نظامی )   عملا از شخص اسد بیگی همچون گذشته، دفاع و حمایت کرده اند.  البته برای کارگران جای تعجب ندارد که نیروهای نظامی حامی اسد بیگی و سرمایه داران باشند!!

بعد از حضور این نیرو ها در هفت تپه، سه نفر از کارگران به نام  های محمد خنیفر، ایمان اخضری و  محسن چشم خاور، به دادستانی استان دراهواز احضار شده اند که در آنجا رئیس اداره اطلاعات شوش حضور داشته بود و کارگران احضار شده  مورد تهدید و توهین قرار می گیرند.لازم به تو ضیح است که تماس  جهت احضار کارگران  توسط پلیس امنیت شوش صورت گرفته است که بعدا آنها را  به مجتمع قضایی باهنر، دفتر دادستانی واقع دراهواز انتقال داده بودند.

تهدید محافظان نظام سرمایه داری ره به جایی نخواهد برد.

ما قبلا گفتیم که سنت مبارزه در هفت‌تپه هم ریشه دار و هم دارای تجربه است.

 یکی از سنت های مبارزاتی در هفت تپه این بوده است که کارگران هیچ وقت تسلیم تهدید، زندان، اخراج، تطمیع و... نشده اند و کارگران این‌تجربه را دارند که  زندان و صدور احکام بیش از یک قرن برای دادخواهی " نان کار آزادی"  ره به جایی نخواهد برد.همان طور که در سال های (۱۳۸۶) و( ۱۳۸۷ ) به بعد با باز داشت و اخراج کارگرانی همچون علی نجاتی، بسحاق حیدری، علیپور و... دیگران صدای حق خواهی و ایجاد تشکل، اعتصاب و اعتراض خاموش نشد.وهمان طور که میدانید در سال ( ۱۳۸۷ ) کارگران هفته تپه تشکل مستقل خود به نام سندیکا  کارگران هفت تپه را ایجاد کردند.

کارگران گرسنه، اما آگاه به ریشه   گرسنگی و نابرابری ها  بسیار متمایز هستند  با کارگران گرسنه ای که تسلیم بی قید و شرط شرایط شده اند.

کارگران ایران و در راس آنان کارگران هفت تپه با فریاد  نان، کار، آزادی   اعلام کردند که درد مشترک آنها با میلیون های کارگر دیگر، یکی است و یک بار دیگر  ثابت کردند که، تهدید، زندان و اخراج، نمی تواند صدای مطالبه خواهی آنها را خاموش کند.

درود بر کارگران هفت تپه که بارها ثابت کرده اند درمقابل تهدید ها  تسلیم نمیشوند وبا حمایتهای بی نظیر خود از همکاران اخراجی، کارفرما را به عقب نشینی وادار کردند( بازگشت به کار ۱۷ نفر از بیست همکار اخراجی )  وخواهان بازگشت به کار سه نفر دیگر از همکاران اخراجی  میباشند و همچنین خواستار آزادی بی قید وشرط اسماعیل بخشی نمایند خود و مختومه شدن پرونده محمد خنیفر وسایر افراد مرتبط شده اید.

اتحاد رمز پیروزی است

سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه

۱۰ مهر ۹۸

..........................................................

حضور متهمین پرونده هفت‌تپه در دادگاه

و دفاع قاضی مقیسه از آرای صادره‌ این پرونده

‌

روز گذشته، ۹ مهر ماه  اسماعیل بخشی،  امیرحسین محمدی فرد،  ساناز الهیاری و  امیر امیرقلی از زندان به دادگاه انقلاب منتقل شدند. در دادگاه نیز قاضی مقیسه با صراحت تمام اعلام کرد که «احکام صادره علیه متهمان پرونده هفت‌تپه بسیار خدا پسندانه و عادلانه بوده است». مقیسه در پایان نیز گفته است: «با این حکم ها آخرت خود را خریدم!»

این اظهارات مقیسه در حضور رفقای بازداشتی پرونده هفت‌تپه خود گواهی آشکار بر دروغگویی‌های دستگاه قضایی و امنیتی کشور است. آن‌هم درست در زمانی کوتاه پس از آن‌که رئیس دستگاه قضایی در عقب نشینی آشکار تحت فشار شدید رسانه‌ها، افکار عمومی، فعالین اجتماعی و کارگران هفت‌تپه دستور تجدیدنظر و بررسی سریع، عادلانه و منصفانه این احکام را داده بود.

‌

حال باید پرسید که آیا عقب نشینی دستگاه قضایی در روزهای نخست پس از صدور احکام پرونده هفت تپه صرفا یک عملیات ایذایی و روانی جهت تلطیف چهره دستگاه قضایی و رئیس آن بوده یا نهادهای امنیتی و مشخصاً ضابط پرونده مشغول سنگ اندازی می باشد؟ این سوال و بسیاری سوالات دیگر را نیز می‌توان مطرح کرد؛ هر چند که ما وضعیت کنونی پرونده و احکام صادره را حاصل همکاری هر دو بخش میدانیم.

از ابتدا نیز شیوه برخورد با پرونده هفت‌تپه از سوی دستگاه های حاکمیت همچون خورشید تابستانی در میانه آسمان روشن و واضح بود. دستگاه‌هایی که به درازای عمرشان با پرونده‌سازی و برخورد‌های خشن به سراغ کارگران و حامیان آنان رفته‌اند و خواستی غیر از تامین منفعت طبقه حاکمه و سرمایه‌داران را ندارند، انتظار دادرسی عادلانه و منصفانه از آن‌ها خوابی بس عمیق و رویاپردازانه است. چرا که اگر عدالتی در میان بود اسماعیل بخشی، محمد خنیفر ، سپیده قلیان ، علی نجاتی و اعضای تحریریه نشریه گام هرگز بخاطر حق طلبی خود دستگیر نمی‌شدند و چنین ظلم آشکاری در حق آنان نمی‌شد. اگر انصافی در کار بود آنان با کابل و باتوم تعزیر نمی‌شدند، ماه ها در انفرادی و در تبعید از این زندان به آن زندان بسر نمی‌بردند و  طراحی سوخته ای هرگز ضبط و پخش نمی‌شد.

آری، ما کاملا بر این امر واقفیم که " مزه شیرین عدالت" وعده داده شده توسط آقای رئیسی چیزی جز همین روند آشکار سرکوب نیست.

ما شاهدیم و داد می‌خواهیم این بیداد را...

شاهد تنهایی‌های نهال بخشی، دختر  اسماعیل بخشی در اولین روزهای مدرسه رفتن‌اش که انتظار آغوش اسماعیل را دارد.

شاهد تهدید و اخراج و احضارهای متوالی  محمد خنیفر کارگر هفت تپه که نه حکم شش سال زندان او را شکست، نه رشوه‌ی ۸۰۰ میلیون تومانی باعث شد به برادران و خواهران‌اش در هفت تپه خیانت کند.

ما شاهدیم،  سپیده قلیان را به مرگ تهدید کردند؛ برادرش مهدی را بازداشت کردند؛ خودش را از زندان سپیدار به اوین و از اوین به قرچک تبعید کردند تا شاید صدای دادخواهی و حق طلبی او را خفه کنند. اما سپیده همچون سپیداری مقاوم و ریشه در خاک همچنان ایستاده است.

 امیرحسین محمدی فرد و  ساناز الهیاری را از هم جدا و ماه‌ها در انفرادی های بند ۲۰۹ اوین محبوس کردند، ملاقات هایشان را قطع کردند و از هیچ شکنجه‌ای در حق این زوج عاشق و مدافع طبقه کارگر دریغ نکردند. اما آنان همچنان با جسم و روح آسیب دیده از این شکنجه‌ها و اعتصاب هایشان فریاد می زنند.

ما شاهدیم و از یاد نمی‌بریم مقاومت رفیق در بندمان،  عسل محمدی را که در روزهای آزادی موقتش ساکت نشد و شهادت شکنجه‌ها بر اسماعیل و سپیده را داد و صدای زندانیان و روای ظلمی که بر آنان رواداشته بودند شد.

ما شاهدیم، روزهایی را که #امیر_امیرقلی به دلیل نرسیدن انسولین شکنجه می‌شود و زندان‌بان او در هر مقام و منصبی تنها نظاره گر تخریب جسم و جان وی هستند.

‌

ای تاریخ! تو نیز شاهد باش! داد خواهیم این بیداد را...

کمپین دفاع از بازداشت‌شدگان هفت‌تپه