امید به پیروزی در یونان و اروپا

متن زیر قطعنامه مشترک کمیته مرکزی سیریزا می باشد که در ۲۴ ماه مه ۲۰۱۵ منتشر شد و برای کل حزب قابل اجراست. این قطعنامه حاصل اجماع بوده و اکثریت بزرگی به آن رأی داده است.

پروین اشرفی

از ۲۵ ژانویه، دولت به مبارزه سیاسی بی سابقه ای کشیده شده است. مبارزه ای که رو به خروج نهایی کشور از بن بست تفاهم نامه دارد، مبارزه ای برای کم کردن بار از دوش آنان که بعد از سیاست های اجرا شده در طول ۵ سال گذشته، برای بقاء میرزمند، برای براه اندازی مجدد اقتصاد در مسیر توسعه پایدار و عدالت اجتماعی ، برای خاتمه دادن به دور باطل وام و ریاضت کشی. مبارزه ای برای امید، نه فقط برای یونان بلکه برای کل اروپا.

مقابله با نیروهای محافظه کاری که بر سیاست های ریاضت کشی ورشکسته شان اصرار میورزند، به منزله مبارزه ای است در سرتاسر اروپا. این تنها آینده یونان نیست که به نتیجه این تلاش بستگی دارد. اگر ما پیروز شویم، پارادایمی جدید، بطور محکم راه را به همه مردم اروپا نشان خواهد داد. به همین جهت، آن امیدی که سیریزا و دولتش برای آن ایستاده اند، از همان لحظه اول تولد خود، مورد تهدید قرار گرفته است. به همین جهت، اتحاد مقدس ریاضت کشی در سطح کشور و در سطح بین المللی علیه ما جمع شده است. به همین خاطر نبردی که ما در آن هستیم، برای آینده اروپا از نظر تاریخی مهم است.

سیریزا در مسیر خود بارها خاطر نشان ساخته است که مبارزه علیه اتحاد مقدس ریاضت کشی، پرسه زدن در پارک نیست. ما از همان آغاز ادعا کردیم که این یک نبرد سخت و طولانی خواهد بود. متأسفانه مسیر وقایع هم ما را تأیید کرده است. ارزش چپ در زمان های سخت مقیاس میشود و به اثبات میرسد.

سیریزا همیشه خود را متفاوت از احزاب دیگر تعریف کرد. ما همیشه ادعا کردیم که حزبی هستیم که منافع محبوب معاصر را ارتقاء میدهیم و همزمان با آن، ارزش های بی انتهای چپ را. ما در طول ۴ ماه گذشته هر روزه ارتباط ناگسستنی مان را با آرزوهای مردم برای عدالت و عزت اثبات کرده ایم. ما در طول ۴ ماه گذشته ، با تمام اتمام حجت ها دست و پنجه نرم کرده ایم. در مقابل تلاش برای خفه کردن اقتصاد و جامعه، مقاومت کردیم. در مقابل "لجن مالی" بین المللی، پایداری کردیم. گوش هایمان را بر روی آژیر متابعت و تسلیم بستیم. ۴ ماه تمام، ما روز به روز بر خط قرمزهای کشیده شده توسط خود مردم در ۲۵ ژانویه، اصرار ورزیدیم. دولت یک تفاهم نامه جدید را امضاء نخواهد کرد.

این واقعیت که ما همه اتمام حجت ها را رد می کنیم بهرحال به این معنا نیست که ما در جستجوی راه حل سودمند برای دو طرف نیستیم. در تمام این مدت، ما همه تلاش های ممکن را کردیم که بن بست را از میان برداریم. حسن نیتی که ما نشان دادیم، نباید به مثابه نشانی از ضعف یا جذب روایت غالب انگاشته شود. این حسن نیت نشانی بود از مسئولیت ما در قبال جامعه یونان و همچنین بقیه مردم اروپا. ما در جستجوی قراردادی بودیم، و خواهیم بود، که ما را از این دور باطل وام – ریاضت کشی- وام بیشتر بیرون بکشاند. ما در پی قراردادی بودیم، و خواهیم بود که پیوستگی مردم اروپا را تقویت نماید. دشمنان این پیوستگی اروپا و مردم آن، متعصبان سیاست ریاضت کشی هستند، کسانی که روند مذاکره را با اتخاذ یک موضع عدم تحمل، و با فشار برای خفه کردن اقتصاد یونان، تضعیف مینمایند. آنان که براین باورند که میتوانند یونان را تحقیر کنند، دارند با آتش بازی می کنند.

مصالحه دشوار بیستم فوریه، بخش قابل توجهی از مواضع ما را ثبت کرد و به دولت اجازه داد از دام مرگی که محافل بین المللی و کشوری برای آن گسترده بودند، احتراز ورزد. دلایل حمله سازمان یافته علیه دولت، آشکار است. از همان زمان پس از ۲۰ فوریه تلاش های سیستماتیک برای لغو نکات کلیدی قرارداد آغاز شد. هدف، تبدیل تدریجی ارزیابی پنجم از تفاهم نامه دوم، به معیاری در مذاکره بود. لغزش به ارزیابی پنجم، امری نبود که از سوی طرف یونانی پذیرفته شود.

علیرغم اینکه قرارداد ۲۰ فوریه از سوی محافل طلبکاران مداوما تضعیف شده است، دولت از آن پیروی کرد. بعلاوه، با آنکه دولت الزام سیاسی خود را به انجام تعهدات کشور، هم در داخل و هم در خارج نشان داده است، اقتصاد یونان براثر دلایل روشنی، از خفگی بی سابقه اعتبار در رنج است. چنانچه این خفگی اعتبار، ادامه یابد و مسائل به نقطه شکستن برسد، هیچ کسی نباید شک کند که پرداخت حقوق و بازنشستگی، بر پرداخت اقساط بدهی، ارجحیت دارد. مردم بالاتر از بدهی هستند.

با این حال، حریف فقط در خارج نیست، بلکه در درون نیز می باشد. الیگارشی ای که در طول ۲۵ سال گذشته مورد علاقه بوده و تقویت شد، ازدیاد سریع قدرت خود را از طریق سیاست های وحشتناک ریاضت کشی و مقررات زدایی بازار کار در طول ۵ سال تفاهم نامه دید. نتیجه مبارزه بر علیه این الیگارشی، هم قاضی دولت جدید خواهد بود، و هم قاضی سیریزا .

هدف این مبارزه، ایجاد یک مدل اجتماعی و اقتصادی است که بطور رادیکالی متفاوت است. مدلی که بر پایه بازتوزیع ثروت، ارتقاء برابری، همبستگی، احترام به مالکیت عمومی، حمایت از مایحتاج عمومی، پشتیبانی از کارگران مزدی، و احترام به محیط زیست خواهد بود. به همین جهت است که این مدل با عکس العمل شدید روبرو میشود. بلوک قدرت الیگارشی، ماسک "بیطرفی" خود را مدتهاست کنار زده است و بدون هیچ واسطه سیاسی و بدون هیچ بهانه ای، به روبارویی با دولت پرداخته است. حملات روزانه ای که ما از سوی رسانه های همدست جرم (هم چاپی و هم الکترونیکی) با آن روبرو هستیم، هیچ اتفاقی نیستند.

بهرحال، بارها سیریزا در گذشته ثابت کرد و همچنان در عمل اثبات خواهد کرد که تبلیغات و ارعاب را نادیده میگیرد، زیرا به قضاوت مردم یونان، اعتماد مطلق دارد. وقت آن است که الیگارشی ها این را خوب بفهمند: برای آنها وقت آن رسیده است که دست به جیب های خودشان ببرند. زمان آن است که مالیات بپردازند، بدهی های بانکی خودشان را بپردازند، برای فرکانس های تلویزونی که این همه مدت مجانا داشتند استفاده میکردند، بپردازند، درست آنگونه که قانون مقرر میدارد و درست مثل هر فرد شهروند یونان که از پس اندازهای ناچیز خود می پردازد. وقت آن است که برای همه آن چیزهایی که در تمام این سال ها اصلا نپرداختند، بپردازند. علیرغم تبلیغات آنها علیه ما، ما مدعی حقوق خودمان هستیم و عدالت را بهر صورت متحقق خواهیم ساخت. ما چهار سال منهای چهار ماه دولت را در پیش روی خود داریم که این کار را انجام دهیم.

اکنون که وارد آخرین دوره مذاکرات میشویم، ضروری است که ویژگی های اساسی یک راه حل مسالمت جویانه را روشن و برجسته نماییم تا بودجه اقتصاد یونان بتواند تأمین گردد.

الف ) مازاد اولیه کم

ب ) بدون کاهش بیشتر حقوق بازنشستگی و حقوق کارکنان دولتی

پ ) تجدید ساختار بدهی

ت ) یک بسته قوی سرمایه گذاری عمومی، بخصوص در زیرساخت ها و فن آوری های جدید

باضافه، احیای چانه زنی جمعی و افزایش تدریجی حداقل حقوق (حداقل دستمزد) به ۷۵۱ یورو که جنبه ناگزیر سیاست سیریزا می باشد. به همان اندازه نیز ضروری است که همه رفورم های سیاست مالیاتی، عدالت اجتماعی را ارتقاء بخشد، فقرا را خلاص سازد و بالاخره ثروتمندان را وادارد که آنچه را بطور سیستماتیک از آن طفره رفته اند، بپردازند.

کمیته مرکزی معتقد است که تصویب طرح های قانونی، مانند رأی گیری فوری لوایح مربوط به احیای چانه زنی جمعی و لغو بند کسری بودجه، یک پیام روشن سیاسی به همه مدیران میفرستد و موضع دولت را مستحکم می کند.

آنچه که دولت تاکنون در قوه مقننه تولید کرده است ، به منزله روشن ترین شاهد هدف آن در رابطه با مذاکره می باشد. در این حالت اختناق مالی، دولت بطور مدام در اجرای برنامه تسالونیکی حرکت میکند.

ما موارد زیر را خاطر نشان میسازیم:

۱ ) برخورد به بحران انسانی از طریق برنامه رأی داده شده در مورد خوراک، مسکن، برق مجانی، مراقبت های پزشکی رایگان برای آنهایی که فاقد بیمه درمانی هستند، لغو مبلغ ۵ یورویی هزینه کاربرد جهت دسترسی بیمارستان های عمومی.

۲ ) اولین گام برای راه اندازی مجدد اقتصاد از طریق / با ماده قانونی موفق که به بخش بیمه و صندوق وجوه دولتی، امکان حل و فصل بدهی ها تا ۱۰۰ قسط را میدهد.

٣ ) ۴۵۰۰ کارمند دولت (نظافت چیان، نگهبانان مدارس، معلمان و دیگران) که بطور غیرقانونی ای توسط دولت مدافع تفاهم نامه اخراج شده بودند، مجددا به استخدام درآیند.

۴ ) انسداد بند صفر کسری که اجرای آن به کاهش تا ۱۵ درصد از حقوق بازنشستگی تکمیلی منجر شد و همچنین توقف رفورم های تفاهم نامه که یک کاهش جدید در حقوق بازنشستگی اصلی و محدودیت در ذینفع های مزایای امنیت اجتماعی را مقرر میداشت.

۵ ) استخدام پرسنل که به خدمات بهداشت و درمان کشور کمک خواهد نمود.

۶ ) آغاز بازسازی آزادی های دموکراتیک با بازگشایی تلویزیون دولتی، اصلاح سیستم زندان، ارائه وضعیت شهروندی به همه کودکان متولد و بزرگ شده در یونان ، یعنی مهاجرینی که نسل دوم خوانده میشوند. بازسازی ساعت نخست وزیر در پارلمان و اطلاع رسانی / به روز کردن خبرنگاران توسط سخن گوی دولت.

۷ ) برخورد به شبکه های فساد و مصونیت از مجازات الیگارشی ها از طریق مالیات های سه گانه، مالیات بر کانال تلویزیونی خصوصی برای اولین بار، تنظیم دورنمای پرهرج و مرج رادیو و تلویزیون.

٨ ) بازگشت قوانین حقوقی مربوط به فوتبال حرفه ای.

۹ ) رفورم های مترقی در سیستم آموزشی.

۱۰) سیاست گذاری خارجی چند بعدی که صلح را ارتقاء بدهد و اقتصاد را تقویت بنماید.

ما همچنین باید تشکیل کمیته های زیر را توسط پارلمان به اطلاع برسانیم:

• کمیته تقاضای یونان برای پرداخت غرامت جنگ جهانی دوم از سوی آلمان

• کمیته تحقیق در مورد تفاهم نامه

• کمیته ممیزی بدهی

• کمیته نهادها و شفافیت در تصمیم گیری های دولت

در طول ۴ ماه، کارهای بسیاری صورت گرفته است و کارهای بیشتری انجام خواهد شد اگر چنانجه در جنگ مذاکرات پیروز شویم. علیرغم کارهای قابل توجه دولت، ما نباید از عدم صلاحیت های جدی در رابطه با انتخاب های سیاسی ، انتخاب پرسنل سیاسی، و یا لفاظی دولت که هم حزب و هم گروهای اجتماعی را که از ما حمایت می کنند نگران گرده است، غافل شویم. دولت باید به دمکراتیزه کردن دستگاه دولتی اقدام نماید، مشکلاتی را که به بازتولید ساختارهای موجود تفاهم نامه محافظه کار گذشته، خدمت میکند را با قطعیت مهار نماید، و باید نمونه ای آلترناتیو از دولت چپ باشد. تصمیمات دولت باید الهام بخش جامعه و جنبش های اجتماعی گردد. با در نظر گرفتن مشکلات عظیمی که در پیش است، ارتباط دولت با حزب و گروه های پارلمانی بسیار مهم می باشد.

دولت دارای سه متحد کلیدی در این نبرد حماسی است :

متحد اول آن حزب ماست. سیریزا بیان سیاسی جمعی کارگران، جوانان و جنبش های اجتماعی است. علاوه بر آن، در این مقطع تاریخی خاص، حزب نگهبان برنامه و ارزش های چپ است، سپر دولت در مقابل جنگی است که در حال وقوع می باشد و گارد نگهبانی است که انحرافات و اشتباهات دولت را به موقع تشخیص میدهد، بر روی اصلاح فوری آن متمرکز میشود. نقش حزب بسیار مهم تر از همیشه است. به همین دلیل ضروری است که بازسازی روندی که در حال حاضر شروع شده است، تسریع گردد. در روزهای آینده نهادهای محلی باید تصمیم کمیته مرکزی را در مورد مذاکره مورد بحث قرار دهند. در همین زمان، اعضاء حزب باید سخت کار کنند تا بسیح عمومی برعلیه اخاذی از دولت را سازماندهی نمایند.

متحد دوم دولت، همبستگی بین المللی است. جنبش ها، اتحادیه ها، احزاب مترقی، روشنفکران و شهروندان اروپا و سرتاسر دنیا حمایت بدون قید و شرط خود را در مورد مبارزات عدالت خواهانه ما ابراز داشته اند. آنها این را میفهمند که جنگ ما فقط مربوط به دفاع از حق لاینفک مردم یونان در تصمیم گیری در مورد سرنوشت خودشان نیست، بلکه همچنین به دورنمای اروپای دیگری بدون تفاهم نامه، تروئیکا و ریاضت کشی نیز ربط دارد. کمیته مرکزی سیریزا از همبستگی بین المللی استقبال می کند و همه دوستان یونان را در سرتاسر دنیا به افزایش بسیج عمومی دعوت مینماید. ما اکنون به صدای آنها بیش از همیشه نیاز داریم.

سومین متحد قاطع دولت، خود مردم یونان است. برعکس منافع مقرره، اتحاد مقدس ریاضت کشی، فساد و الیگارشی ها، دولت بر روی حمایت فعال بسیاری حساب میکند. حمایت از سوی آنهایی که این دولت را، یک دولت از مردم ، با مردم و برای مردم می بینند. آنهایی که میخواهند به ریاضت کشی و جعل یک مسیر جدید در کشور، پایان ببخشند. آنهایی که اتمام حجت ها را رد می کنند و از دولت میخواهند تا بر خط قرمزهای خود اصرار ورزد. آنهایی که علیرغم شرایط سخت زندگی شان، دارای یک روحیه محکم مبارزاتی هستند و آماده اند تا به خیابان ها بیایند و حق لایتجزای خود را برای کرامت و عدالت، مطالبه نمایند.

۲۴ ماه مه ۲۰۱۵ – آتن

منبع : Change۴all

parvinashrafi@hotmail.com