بیانیه جمعی از شاعران،

 نویسندگان و روزنامه‌نگاران افغانستانی

در همبستگی با قیام مردم ایران!

مبارزه تنها راه رهایی است و این را ما مردمان ستمدیده، گرسنه، مورد تبعیض، قتل، کشتارهای دست‌جمعی در خیابان‌ها و بیابان‌ها و کوه‌های افغانستان و ایران، بیش از همه می‌دانیم؛ مبارزه تنها راه رهایی است و این را همه‌ی جنسیت‌های تحت ستم و زنان جغرافیاهای ما که جغرافیای بلاهای نازل شده از آسمانِ مقدسِ اسلام سیاسی و حکومت‌های اسلامی است بیش از همه می‌دانند؛ مبارزه تنها راه رهایی و تنها درمان دردهای ماست و اما؛ پی‌گرفتن آن فقط یک روش و یک شیوه ندارد.

همانگونه که زنان افغانستان این نیروهای برجسته مبارزاتی مردمی در کشور؛ به شیوه‌های مختلف، تحت شدیدترین برخوردهای امنیتی و خشونت‌های حکومتی از سوی طالبان، به فرونشاندنِ مستحکم‌ترین ساختار مردسالارانه‌ی ممکن، همت گماشته‌اند و بیشتر از یک سال است که به تخریب بنیان‌های آن می‌کوشند؛ زنان ایران و کل مردم ایران، چهل‌وسه سال تمام است که دارند برای برکندن یکی از بزرگترین الگوهای حکومت‌ اسلامی، به هر شیوه‌ی ممکن می‌رزمند و اینک با افتخار، بزرگترین مبارزه و پی‌گیرترین مبارزه را در این راه به کمال و نتیجه می‌رسانند.

حضور شجاعانه و قاطعانه‌ی زنان و مردم ایران در خیابان‌های شهرها برای برانداختن جمهوری اسلامی، بیانگر این حرف است و آنچه را بیش از هر چیزی برجسته می‌کند، این است که مبارزه تنها راه رهایی است؛ هرچند طولانی، هرچند با امتحان بار بارِ شیوه‌های مبارزاتی و گوناگونی این شیوه‌ها در برابر هر ابتکار و ابداع در سرکوبگری!

اینک که امیدوارانه در آستانه پیروزی مردم بر جمهوری اسلامی در ایران هستیم؛ اینک که امیدوارانه در آستانه پیروزی زنان بر جمهوری اسلامی، این الگوی پیرِ مردسالاری در ایران هستیم؛ اینک که در آستانه‌ی پیروزی و ثمربخشی مبارزات کشته‌های آبان نود و هشت هستیم؛ که شاهد پیروزی جنبش‌های دانشجویی، کارگری و... و ثمربخشی مبارزات پی‌گیرانه تمامی زندانیان سیاسی در ایران هستیم؛ ما جمعی از شاعران، نویسندگان و روزنامه‌نگاران افغانستانی، بر آنیم که در کنار اعلام همبستگی خود با مردم ایران، این نوید و این امید را که در چند قدمی تجربه‌ی آن قرار داریم، به زبان بیاوریم؛ به زبان بیاوریم تا باشد که مردم ایران بدانند؛ امروز نورِ چشمِ یک خاورِ سمتدیده شده‌اند!

شعار ما نیز شعار زنان مبارز افغانستان است که در همبستگی با زنان و مردم ایران گفتند: «مرگ بر طالبان چه در کابل چه در تهران!» و این شعار و این همبستگی جواب سختی خواهد شد به دو برادر خونخوار، جمهوری اسلامی و امارت اسلامی که به هدف تحقق آرمان‌های ضدبشری و تروریستی یک‌دیگر، همواره در کنار هم بوده‌اند.

مبارزه مردم ایران، مبارزه ماست!

ژن‌، ژیان‌، ئازادی

زن، زندگی، آزادی

یا آزادی یا آزادی

مرگ بر طالبان چه در کابل چه در تهران

و

پرتوان‌تر باد مبارزات و مقاومت مردم ایران!

نام امضا کنندگان به ترتیب الفبا:

اسماعیل لعلی(روزنامه‌نگار )

الیاس طاهری(روزنامه‌نگار)

اقبال شهروند(شاعر)

تمنا (شاعر)

حسن آذرمهر(شاعر و نویسنده)

حبیب فرزاد(نویسنده و فعال اجتماعی)

حسین بیوک(شاعر و روزنامه‌نگار)

رامین مظهر(شاعر و نویسنده)

روح‌الله طاهری(روزنامه‌نگار)

ریحان تمنا(شاعر و روزنامه‌نگار)

زهرا موسوی(روزنامه‌نگار و نویسنده)

سین الف دال (شاعر و نویسنده)

سیا وش

سجاد(نمایشنامه‌نویس)

سکینه امیری(خبرنگار)

سور اسرافیل(شاعر و نویسنده)

شبنم نوری(روزنامه‌نگار)

شمیم فروتن(شاعر و روزنامه‌نگار)

طاهر احمدی(روزنامه‌نگار)

علی سجاد مولایی(روزنامه‌نگار)

علی‌شیر شهیر (روزنامه‌نگار)

علی افتخاری(نویسنده)

عاطفه حسینی(نویسنده)

عبدالله سلاحی(شاعر و روزنامه‌نگار)

لیمه آفشید(شاعر)

لیلا یوسفی(روزنامه‌نگار)

مهدی سرباز(شاعر و نویسنده)

مزدا مهرگان(شاعر)

محمد گوهری(روزنامه‌نگار)

مختار وفایی(روزنامه‌نگار)

نوید احمدی(روزنامه‌نگار)

نصیر ندیم(شاعر و روزنامه‌نگار)

هدایت سقراطی(نویسنده)