فراخوان ها و اطلاعیه های تشکل های صنفی دانشجوئی

 برای اعتصاب سراسری دانشگاه

در حمایت از خیزش شکوهمند مردمی

 

«خیابان‌ها غرق خون»

 

فراخوان و دعوت فعالین صنفی دانشگاه تهران به اعتصاب سراسری دانشگاه‌

 

همکلاسی، هم‌سرنوشت!

اساتید و کارکنان آزادی‌خواه!

 

امروز چگونه می‌توانیم در کلاس‌های دانشگاه شرکت کنیم؟ برای آموختن چه چیزی؟

 

امروز که «خیابان‌ها غرق خون» است. خواهرانمان، برادرانمان و هم‌کلاسی‌هایمان را ربوده‌اند و  می‌ربایند، کشته‌اند و می‌کشند؛

امروز که سراسیمه و با واهمه از یکی‌شدن دانشگاه و خیابان، درهای دانشگاه را که رو به خیابان بود به روی ما بسته‌اند تا این‌بار عریان و بی‌پرده جولانگاه نیروی حراست و امنیتی شود؛

امروز که ردِ تاریخ بر خیابان است، تاریخِ مبارزه با ستم، شوریدن علیه تباهی، جنگ با «فقر و فساد و بیداد» برای «نان، کار، آزادی و  پوشش اختیاری»

امروز که فریاد «نه روسری، نه توسری»  از تاریخ سر برآورد و با آمیختن با فریاد اکنونیِ «آزادی و برابری»، راه آینده را نوید می‌دهد؛

امروز که خیابان، نماد مبارزه را، «ژینا» را، زن را، زندگی را، آزادی را، چشم‌ در ‌چشم تباهی حاکم فریاد می‌زند.

 

ما از خود، از شما می‌پرسیم؛ تاریخ از ما، از شما می‌پرسد: شرکت در کلاس دانشگاه چه معنایی دارد؟  تاریخ نظاره‌گر ماست؛ کدام سمت ایستاده‌ایم؟

 

ما به خواست سرکوب برای شرکت در کلاس‌های مجازی امنیتی، می گوییم «نه!».

نه! ما در میان عزای عزیزانمان، در میان شکنجه‌ی مبارزان راه آزادی، در میان بازداشت همکلاسی‌هایمان و در میان رقم خوردن تاریخ،   نظاره‌گر نخواهیم بود. دانشگاه برای اعتراض به سالها ستم بر زنان بی‌درنگ بپاخاست و اکنون نیز تا شور و خروش در خیابان است و تا پایان دادن به سرکوب خیابان و دانشگاه،  از شرکت در کلاس‌های دانشگاهی که به تسخیر گزمگان سرکوب درآمده و از وحشت حضور «ما» مجازی شده، امتناع می‌کنیم. 

 

در میانه‌ی این شکوه مبارزه و همبستگی، ما جمعی از فعالین صنفی دانشگاه تهران، در کنار دیگر صنف‌ها به فراخوان اعتصاب سراسری پیوسته و از شرکت در کلاس‌های مجازی خودداری می‌کنیم.

همچنین از تمامی فعالین دانشجویی، شوراهای صنفی و دیگر نهادهای دانشجویی دعوت می‌کنیم که به این اعتصاب بپیوندند.

 

خطاب به اساتید و بدون لکنت می‌گوییم که دستان همبستگی مردم را رها نکنند. مهسا را، محسن را، عبدالله را، نوید را و هزار ستاره‌ی دیگر را که می‌توانستند بهترین شاگردان شما و نزدیکترین دوستان ما باشند. آنان اکنون ستاره‌ شدند. فراموش نکنیم.

 

تاریخ مبارزه، به کودکان ما که بسیاری‌شان پیش از آمدن به دانشگاه، سینه بر خاک می‌سایند، آموخته که «نباید ترسید»؛  امروز به خیابان نگاه کنیم، بار دیگر این درس را مشق می‌کند: «راه که بیفتیم ترسمان می‌ریزد.»

 

«مبارزه، اتحاد، پیروزی»

فعالین صنفی دانشگاه تهران، چهارم مهرماه ۱۴۰۱

...................................................................

بیانیه دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس

که در در تجمع امروز قرائت شد:

 

ایده‌ی دانشگاه، از بدو تأسیس آن و طی تمام مسیری که تا رسیدن به شکل‌های امروزین خود طی کرده، همواره استوار بر یک چیز بوده است: اصل جهت کافی، طلب شفافیت، تلاش برای مقابله‌ی با ابهام و راز زدایی از امر واقع. سکوت منجر به ابهام منشأ شر است، از آن رو که ابهام منشأ شر است.

 

حال که تنها امر واضح، این است که سالیان متمادی تلاش‌های پنهان و آشکار و آکنده از اضطراب و خشونت جزم‌اندیشان، به ابهامی فزاینده و تیره‌گون شدن تمام متن واقعیت جاری و افق‌های آتی آن [و زایش بزرگترین شر ناشی از آن، یعنی اباهه‌ی خون شهروندان] ختم گشته و به حذف تمامی صداهای ناصح و خیرخواهی انجامیده است که به جرم پیش‌بینی همین وضعیت امور از میان برداشته شده‌اند؛ حال که تمامی امکان‌ها و ساز و کارهای مدنی اعتراض و اصلاح را منتهی به بن بست کرده و فرسوده و لوث ساخته‌اند؛ اکنون که چهره‌ی عقلانیت خودبنیاد ــ که قلب تپنده‌ی دانشگاه و عنصر معنابخش آن است ـــ  طی سال‌ها دست افکندن در گلوی آن توسط متحجرین، از ورای بلندگوهای مفت و تریبون‌های مجانی، با برچسب‌سازی‌ها و واژه‌پراکنی‌های مضحک و اتهام‌پردازی‌های عاری از هرگونه معنا، به کبودی گراییده است و صدای سرفه‌‌های بی امان آن را از زندان‌ها و حنجره‌ی دانشجویان زندانی می‌شنویم؛ در این مقطع که در اعلان جنگی آشکار و رسا علیه نهاد دانشگاه، مجرمینی که بدیهی‌ترین حق انسانی، یعنی مالکیت شخص بر بدن خود را به فجیع‌ترین اشکال موجود نقض می‌کنند، باز هم از جایگاه تماماً کاذب قضاوت، از مجاری اسماً رسانه‌ای اشاعه‌ی خبائث خود باز انگشت اتهام را به سوی این نهاد شرافتمند بلند کرده‌اند؛

 

بدینوسیله، ما دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس تهران اعلام می‌داریم که بنا به وظیفه‌ی دانشگاهی خود، یعنی دقت و شفافیت در باورها، خلوص از حیث اظهار باورها، اصالت در زیستن منطبق با باورهایی که خالصانه فراگرفته‌ایم و به رسمیت شناختن حقوق دیگران برای انجام دادن همین کار، ضمن اعتصاب و پرهیز از حضور در کلاس‌های درس، و با استمرار حضور خود در صحن دانشگاه، از اساتید نیز دعوت به عمل می‌آوریم تا تا دست در دست ما، در صفی متحد علیه تیره‌گونان بایستند و در کنار ما، گامی محسوس برای انجام این بخش مهم از وظیفه‌ی دانشگاهی‌شان [که تنها جهت توضیح‌دهنده‌ی حضور آن‌ها در این محیط است] و پاسداری از خودبنیادی بردارند.

 

دانشگاه، زنده است و زنده خواهد ماند.

۴ مهر ۱۴۰۱

..........................................

بیانیه جمعی از دانشجویان دانشگاه بوعلی‌سینا

 

ما دانشجویان دانشگاه بوعلی، باتوجه به احساس مسئولیت‌پذیری و تعهد درخصوص حقوق شهروندی،بدین وسیله به اطلاع میرسانیم در اعتراض به:

۱.عدم ثبات مسئولان دانشگاه در تصمیم گیری نسبت به وضعیت آموزشی دانشجویان

۲.اخذ تصمیمات ناگهانی و متناقض پی در پی

۳.دستگیری و بازداشت غیرقانونی دانشجویان و هم‌صنفان خود در پی اعتراضات مدنی(بدون تفهیم اتهام)

۴.تهدید تلفنی برخی دانشجویان ازسوی حراست دانشگاه برای هرنوع واکنش نسبت به وقایع تلخ اخیر

۵.انفعال اساتید در موضع گیری وواکنش به بلاتکلیفی وضعیت آموزشی

۶.جایگزینی ناگهانی آموزش حضوری بامجازی در شرایط نا‌به‌سامان وضعیت اینترنت در سطح کشور

۷.بی‌برنامگی وعدم پاسخگویی مسئولین دانشگاه در قبال دغدغه های دانشجویان؛ تا اطلاع ثانوی از شرکت در کلاسهای درس خودداری میکنیم

ضمن همدردی با هموطنان و دانشجویان در قبال اتفاقات تلخ اخیر، از دیگر اساتید ودانشجویان نیز دعوت میکنیم تاضمن مسئولیت پذیری و عدم انفعال، جهت احقاق حقوق دانشجویان به تحریم کلاس های درس بپیوندند

تدوین شده توسط دانشجویان حقوق دانشگاه بوعلی‌سینا

.................................................................

بیانیه اتحادیه انجمن‌های علمی علوم اجتماعی کشور درباره‌ی اتفاقات اخیر

 

📌 در روزهای گذشته، شاهد اعتراضات مردمی‌ای بودیم که محمل مطالبات مشخصی از سوی گروه‌های اجتماعی مختلف بوده است. نوع مواجهه‌ با این اعتراضات به‌گونه‌ای پیش‌رفته که به کشته شدن و دستگیری بسیاری از مردم من‌جمله دانشجویان انجامیده است.

این وضعیت نه تنها در سطح شهر که در دانشگاه هم به همین شکل پیش‌رفته است. این امر ما را بر آن می‌دارد که موضع خود را به عنوان اتحادیه انجمن‌های علمی دانشجویی علوم اجتماعی کشور طی بیانیه‌ای اعلام کنیم.

هم‌زمان با شکل‌گیری وضعیت موجود، دانشگاه‌ها اقدام به مجازی کردن کلاس‌های خود در شرایطی که قطعی و اختلالات شدید اینترنتی اعمال شده است کرده‌اند. اما از این اقدام توهین‌آمیزتر این است که به دانشجویان حتی اجازه ورود به دانشگاه برای استفاده از فضاهای مطالعاتی یا کتابخانه‌ها یا … در این دوره داده نمی‌شود.

متاسفانه در این اعتراضات نیز شاهد برخورد خشونت‌بار و دستگیری گسترده دانشجویان هستیم. هر چند این امر بی‌سابقه نیست اما به‌نظر می‌رسد گستردگی این ماجرا این‌بار بسیار بیشتر از دفعات پیش است و جایگاه دانشجو و دانشگاه به عنوان اصلی‌ترین نهاد علمی کشور را زیر سوال می‌برد. آیا حق دانشجو این است که وقتی مطالبه‌ای را از درون گروه اجتماعی خویش مطرح می‌سازد با خشونت و بازداشت به آن پاسخ گویند؟

اتحادیه انجمن‌های علمی علوم اجتماعی کشور این دست اقدامات قهری در برابر مطالبات مردمی و نهاد دانشگاه را محکوم می‌کند. این نهاد ضمن مطالبه‌ی ازسرگیری روال معمول دانشگاه‌ها و برگزاری حضوری کلاس‌ها، به طور رسمی از نهاد بالادستی خود (وزارت علوم) خواستار پیگیری اوضاع دانشجویان بازداشتی و آزادی فوری و بی‌قید و شرط آن‌هاست.

....................................

این یک انقلاب است!

 

- انجمن مقاومت دانشجویی (دانشگاه تهران)

- تشکل دانشجویان پیشرو دانشگاه اصفهان

 

🔴 دانشجویان سراسر کشور، همراهان گرامی!  توجه کنید، این یک انقلاب است!

 

در طول حیات هیچکداممان حتی در جریان اعتراضات آبان، دیماه و ... این میزان همبستگی مردمی را برای تغییر اساسی ساختار سیاسی، اقتصادی و اجتماعی جامعه ندیدیم.

 

از سرتاسر کشور، جوانان، زنان و مردم پرشور و ذله شده از وضعیت ضدانسانی موجود خیابان‌ها را یکی پس از دیگری از اختیار نیروهای سرکوب خسته و درمانده حکومت خارج می‌کنند. هر اعتراضی که امروز سرکوب می‌شود، فردا با قدرتی دو چندان آغاز می‌شود.

 

آخرین حربه حکومت برای سازماندهی تجمعات مذهبی کشور نیز امروز سوم مهر با شکستی مفتضحانه همراه شد و دیگر حکومت هیچ در بساط ندارد جز نیروی سرکوبی مفلوک و خسته.

 

 

✊🚩 عزیزان دانشجو، معلم و دانش‌آموزان؛ کارگران و کشاورزان همراه، بازنشستگان جان به لب رسیده از ستم و بیداد!

 

باید تمام فضای جنبش دانشگاهی و طبیعتا تمام جنبش‌های اعتراضی را تبدیل به فضای اعتراض علیه وضع موجود کنیم:

 

- باید اعتصابات عمومی را در سرتاسر کشور از فردا دوشنبه چهارم مهر ۱۴۰۱ آغاز کنیم. اعتصاباتی آغاز می‌شوند و اعتصابات دیگری وارد پروسه اجرایی می‌شوند.

- تجمعات اعتراضی در سطح شهرها ادامه می‌یابد. از اعتراضات سراسری به عنوان پرچم انقلابمان، تا پای جان محافظت می‌کنیم.

- ما اعلام میکنیم که سر کلاسها حاضر نخواهیم شد و کلاسهای آنلاین را هم تحریم خواهیم کرد. اعتصاب ما دانشجویان با بایکوت کلاسهای حضوری و آنلاین خواهد بود. کما اعلام میکنیم که در دانشکده‌ها شعار می‌دهیم و کلاس‌ها را به تعطیلی می‌کشانیم.

- خواست آزادی تمام دانشجویان زندانی و تمام زندانیان سیاسی از زندان‌های حکومت دیکتاتوری جمهوری اسلامی، از ارجح‌ترین خواسته‌های ماست. همه دانشجویان زندانی در همه دانشگاه‌های کشور و همه بازداشت شدگان اعتراضات سراسری جاری به ما مربوط هستند و باید همه آنان آزاد شوند.

- اعتراضات علیه حجاب اجباری نباید یک لحظه هم متوقف شود. بی‌حجابی جمعی و دعوت از دانش‌آموزان برای شعار دادن علیه حجاب، سوزاندن حجاب در مدارس و دانشگاه‌ها، علیه سیستم حاکم و تحصن و اعتصاب در مدارس در اعتراض به استفاده از مدرسه به جای پایگاه سرکوب حکومتی، از دیگر اقدامات ضروری است.

- ما از اعلام اعتصاب معلمان برای روزهای دوشنبه و ۴ مهر و چهارشنبه ۶ مهر و همچنین فراخوان دانش آموزان پیشرو، مبنی بر حضور بیحجاب در مدارس حمایت و پشتیبانی میکنیم و اعلام میکنیم: معلم، دانشجو، کارگر، دانش‌آموز؛ اتحاد اتحاد

 

از همین رو ما صفی از دانشجویان از تهران تا اصفهان، از دل این ظلم و جور و بیداد فریاد برمی‌آوریم:

این یک انقلاب است! انقلابی برای جان انسان‌ها! انقلابی برای زن، زندگی، آزادی!

 

ما تمام جریانات دانشجویی همراه در این انقلاب اجتماعی را دعوت به همکاری می‌کنیم. دانشجویان دانشگاه‌های سراسر کشور با پیوستن به این خیز بزرگ برای آزادی، دانشگاه‌ها را به پایگاه اجتماعات آزادی‌خواهانه کل کشور بدل می‌کنند.

از همین رو خرسندیم اعلام کنیم این بیانیه مشترک، آغاز یک اتفاق بزرگ در دانشگاه‌های سراسر کشور است.

 

 

همبستگی و اتحاد دانشجویان معترض علیه ستم، بیداد و نابرابری!

 

زنده باد انقلاب / زنده باد آزادی

مهر ۱۴۰۱

امضاها:

- انجمن مقاومت دانشجویی (دانشگاه تهران)

- تشکل دانشجویان پیشرو دانشگاه اصفهان

...........................................................

جمعی از دانشجویان دانشگاه گیلان

نیز اعلام کردند وارد اعتصاب شده‌اند

چهارم مهرماه ۱۴۰۱

 

 اعتصابات سراسری دانشجویان

 دانشجوی زندانی آزاد باید گردد

 

متن بیانیه:

«بدین وسیله به اطلاع می‌رساند ما دانشجویان دانشگاه گیلان با توجه به اتفاقات اخیر از جمله: دستگیری غیر قانونی و اتهام جمعی از دوستان دانشجو(که همچنان خبری از آن ها در دسترس نیست) و همچنین جایگزینی ناگهانی و توهین آمیز آموزش مجازی به جای آموزش حضوری در تمامی مقاطع و کلاس‌ها در شرایطی که شبکه اینترنت با اختلال گسترده روبه‌رو است؛ تا اطلاع ثانوی از شرکت در کلاس های درس خودداری میکنیم.

از دیگر دانشجویان و اساتید دانشگاه نیز دعوت به عمل می‌آوریم که در شرایط موجود قبول مسئولیت کرده و ضمن موضع گیری در برابر اتفاقات اخیر، با دانشجویان همراه باشند و تا احقاق حقوق دانشجویان به تحریم سراسری کلاس‌های درس بپیوندند!»

 

❌ ما رسانه اعتصابیم، ما رسانه اعتراضیم، ما رسانه انقلابیم، ما را به دوستان دانشجوی خود در سراسر کشور معرفی کنید!

...........................................................

تحریم گسترده کلاس های مجازی دانشگاه های کشور

در پی فراخوانی شورای صنفی دانشجویان کشور

 

🔻دانشجویان کشور در دانشگاه های کشور، کلاس های مجازی را تحریم نمودند.

تشکل شورای صنفی دانشگاه های کشور طی بیانیه ایی در اعتراض به بازداشت گسترده و فراگیر دانشجویان ، از دانشجویان دعوت نمودند ضمن خوداری  از رفتن به کلاس های درس ، به اعتصاب  غذا در خوابگاه های دانشگاهی ملحق شوند .

شورای های صنفی دانشگاه های کشور و دانشجویان دانشگاه بصورت جمعی با صدور بیانه های جداگانه از فراخوان شورای صنفی دانشگاه های کشور اعلام حمایت نمودند .

تعدادی از دانشگاه های کشور که اعلام حمایت نمودند تا لحظه تنظیم این گزارش

(ساعت ۱۳ و ۱۵ دقیقه دوشنبه ۴ مهر ) 👇

 

شورای صنفی دانشگاه سهند ، جمعی از دانشجویان بوعلی همدان ،چمران اهواز ،علوم توانبخشی تهران ،الزهراء ،خواجه نصیر ،دانشگاه هنر ،دانشگاه سوره ، خوارزمی ، دانشگاه تهران ، علامه ، دانشگاه علم و صنعت  ،دانشگاه تربیت مدرس ،دانشکده دندانپزشکی تبریز

در بخش از بیانیه شورای صنفی سهند آمده است ؛

 

در این ایام تلخ و به غایت سیاه که ابرِ تزویر و خودکامگی بر آسمان میهن گسترانیده شده، شورای صنفی دانشگاه صنعتی سهند در اعتراض به روند بازداشت گسترده دانشجویان بیدار ایران و اعتراض به سلب حقِ تشکیل کلاس های حضوری، برای اینکه بتوانیم بار دیگر در صحن کلاس های سواد آموزی حضور به هم رسانیم و شاهد رونق محافل علمی‌مان باشیم از دانشجویان محترم خواهشنمدیم هر گونه کلاس درس مجازی را تا اطلاع ثانوی تحریم کرده و از شرکت در کلاس های مجازی خود داری کنند.

...........................................

بیانیه دانشگاه چمران اهواز ؛

 

دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز روز دوشنبه ۴ مهر ماه ساعت ۱۱ صبح در حیاط دانشکده مهندسی دانشگاه برای حمایت از  اعتراض های مردم ایران تجمع و تحصن مسالمت آمیز خواهیم داشت و از شرکت در کلاس‌های درس، آزمایشگاه و کتابخانه خودداری می‌کنیم.

این بیانیه که با امضای جمعی از دانشجویان چمران صادر شده است ؛

 

ضمنا از اساتید و کارکنان دانشگاه درخواست پیوستن به اعتصاب و اعتراض مسالمت آمیز دانشگاهیان را داریم، کلاس‌های درس را تعطیل و رسما اعلام موضع کنید.

......................................................

پیام دانشجویان پیشرو دانشگاه اصفهان

به استاد عزیز مریم کشکولی‌نیا استاد دانشگاه تهران

و کارگردان انیمیشن و سایر اساتید باشرف دانشگاه‌های سراسر کشور:

دانشجویان را تنها نگذارید

 

 اعتصاب سراسری دانشجویان

 استعفای اعتراضی

 

استاد گرامی، با تشکر از حمایت افتخار آفرین شما از اعتراضات به حق مردم ستم دیده ایران، شما اثبات کردید که سیستم حاکم نمی‌تواند شرف انسان‌ها را با رتبه و سمت دانشگاهی خریداری کند و کنار دانشجویان و تمام مردم کشور قرار گرفتید.

 

امید داریم اساتید دیگر در تمام دانشگاه‌های کشور اعتصاب و استعفای اعتراضی انجام داده، پیام ما را ببینند و به مردم ایران بپیوندند. مردمی که با عرق و خون برابر نیروی سرکوب تا دندان مسلح حکومت ایستاده‌اند. بازداشتی و کشته داده‌اند و همچنان هم ایستاده‌اند.

................................................

پیام دانشجویان پیشرو دانشگاه اصفهان

به استاد عزیز لیلی گله‌داران استاد دانشگاه هنر شیراز

و سایر اساتید باشرف دانشگاه‌های سراسر کشور:

دانشجویان را تنها نگذارید

 

 اعتصاب سراسری دانشجویان

 استعفای اعتراضی

 

استاد گرامی، با تشکر از حمایت افتخار آفرین شما از اعتراضات به حق مردم ستم دیده ایران، شما اثبات کردید که سیستم حاکم نمی‌تواند شرف انسان‌ها را با رتبه و سمت دانشگاهی خریداری کند و کنار دانشجویان و تمام مردم کشور قرار گرفتید.

 

امید داریم اساتید دیگر در تمام دانشگاه‌های کشور اعتصاب و استعفای اعتراضی انجام داده، پیام ما را ببینند و به مردم ایران بپیوندند. مردمی که با عرق و خون برابر نیروی سرکوب تا دندان مسلح حکومت ایستاده‌اند. بازداشتی و کشته داده‌اند و همچنان هم ایستاده‌اند.

........................

مهر ماه زندگی

 

✍️ نعمت الله فاضلی

 

مهر سده پانزدهم آغاز شد؛ آغازی شورانگیز با امیدی روشن: "زن ، زندگی، آزادی". صدها سال طولانی و سخت و خونین طی شد تا اینجا رسیدیم. تنها شعور زنانه می توانست چنین عمیق، جامع و انسانی بسراید.

 

مردان، آن ها که هنوز مردانه می اندیشند، در مهر ، ماه مهربانی و ماه یادگیری و ماه آغاز،  مهر همین سده نورسیده، طنین سرود زن، زندگی، آزادی را در خود بپیچند و تامل کنند. این آغاز مهربانی است؛ آغاز زندگی و آغاز آغازهای مان برای آرزوهای مان.  زبان و ضمیر و ذهن جامعه ما بسیارها سخن لطیف و انسانی ساخته و پرداخته اما این چیز دیگریست.

 

"زندگی" را هیچگاه نسرودیم حتی اگر رویای مان بود. زندگی را برای قدرت خواستیم و ساختیم نه قدرت را برای زندگی. "آزادی" را سرودیم اما نه با "زندگی"؛ از زن گفتیم اما نه صدایش را شنیدیم و نه پیوندش با آزادی را دانستیم.  مهر اکنون به روی ما گشوده است که بیاموزیم.

 

مدرسه ها و دانشگاه ها و رسانه ها و حتی شهرها و خیابان ها را فضای یادگیری کنیم. بیاموزیم که بودن و شدن و ماندن مان در گرو همین صدای انسانی، کاملا انسانی است که اکنون ناگهان طنین افکنده در هستی ما: زن، زندگی، آزادی.

 

این سرود و صدا از "بایدها"یی نمی گوید که متفرق کند؛ دیگری بسازد، طبیعت را ویران و دل هایی را خون یا نظم را به هم بریزد. "زن، زندگی، آزادی"، کلمه ای واحد در ترکیبی سه گانه. نام دیگرش "مهر" است. دعوتی است به خشونت پرهیزی، و پرهیز از تبعیض و پرهیز از هر چیز که زندگی نیست. سروده ای است بهنگام؛ در اولین مهر سده نوین، گشوده می شویم به هستی تازه ای و یادگیری عمیق و انسانی.

مهر  است و یادگیری. بیاموزیم مدرسه ها و دانشگاه های مان درس زن، زندگی، آزادی دهند؛ گریزی از این نداریم والا مهر نه آغاز آغازها که پاییز دل ها خواهد شد و  تنها چهره های زرد و برگ های خزان برای مان می ماند.

 

بیندیشیم که مهر هزار و چهارصد و یک، آغاز مهربانی و آغاز یادگیریست تا سده ای تازه را تجربه کنیم؛ و زن و زندگی و آزادی را پاس بداریم و دریچه دیگری برای دیدن و زیستن جهان بسازیم. مدرسه ها و دانشگاه ها را و برنامه درسی را با رویای تازه زن، زندگی، آزادی طراوت و نیرو دهیم. این گشودگی به هستی را جشن بگیریم و شادمانه شکرانه کنیم.

 

بکوشیم دل ها و دیده های مان پاییز نشود و فرزندان مان در مدرسه و دانشگاه درس بهار بیاموزند، درس زن، زندگی، آزادی.

......................................................