از رضا شهابی حمايت کنيم

 محمود صالحی

کارگران، مردم آزاده، تشکل های کارگری!

رضا شهابی از فعالين کارگری و عضو هيئت مديره سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی  تهران و حومه، مدت ۱۹ ماه است که توسط مقام های امنيتی و قضايی بازداشت شده و به اتهام های بی اساس و واهی در زندان بسر می برد. اين در حالی ست  که بر اساس آئين دادرسی موجود، هر متهمی که به حکم قانون بازداشت می شود، بايد بعد از ۲۴ ساعت تفهيم اتهام شده و سپس برای او قرار وثيقه صادر شود. اما رضا شهابی اين کارگر آگاه را فقط به اتهام آشنا کردن کارگران با حقوق خود و دفاع از مطالبات آنها و تلاش برای ايجاد سنديکای کارگری و عضويت در آن، ماه هاست که در بدترين شرايط، در زندان محبوس کرده اند. در چنين شرايطی، اين فعال کارگری در اعتراض به بلاتکليفی خود، برای بار دوم دست به اعتصاب غذا زده و بر اساس خبرهای منتشره، رضا شهابی از تاريخ ۱/۹/۹۰ اعتصاب غذای خود را آغاز کرده و تاکنون ۲۷ روز از اعتصاب او می گذرد.

من به عنوان  يک کارگر، حمايت خودم را از اعتصاب غذای رضا شهابی اعلام می کنم. هم چنين ضمن پشتيبانی از تلاش ها و اقدامات کميته دفاع از رضا شهابی، از همه کارگران، تشکل های کارگری و نهادهای مدافع حقوق بشر، می خواهم که متحدانه خواستار آزادی بی قيد و شرط، رضا شهابی شوند. بدون شک مسئوليت عواقب اين اعتصاب غذا و تغيير وضعيت جسمی رضا بر عهده مسئولين اين پرونده و مقام های قضايی است.

رضا شهابی عزيز!

واقعيت اين است که همواره روند مبارزه کارگران در برابر مناسبات سرمايه داری، شريف ترين انسان ها و دوستان عزيز بسياری را از ما گرفته و به شکل های مختلف زير فشار گذاشته است؛ اما بار ديگر کارگران و فعالين پيشرو و معتقد به مبارزه طبقاتی، با توان و قدرت بيشتر به ميدان آمدند و در برابر نظم سرمايه ايستادگی کرده وخواهان پايان دادن به هر گونه نابرابری در جامعه سرمايه داری شده اند.

رضای عزيز! امروز شما بعد از تحمل ماه ها زندان و به خواست خود و برای پايان دادن به بی عدالتی در نظام موجود، به اين شکل از مبارزه روی آورديد. من به عنوان کسی که شخصا" در گذشته با مشکل بلاتکليفی در زندان مواجه بوده ام و می دانم که در شرايطی، راهی جز اعتصاب غذا، برای زندانی  نمی ماند، به شما و تصميمی  که اتخاذ نموده ايد احترام می گذارم و از آن حمايت خواهم کرد. شما با جسم خود، که چيزی جز گوشت و استخوان نيست، در برابر نظم سرمايه داری که به شکل های مختلف، طبقه کارگر و پيشروان کارگری را به تمکين وا می دارد، ايستاده گی کرديد. مناسباتی که در آن کارگران و رهبران کارگری زندانی شده و با خطر مرگ روبرو می شوند، تا صاحبان سرمايه، روز به روز به انباشت ثروت و سود بيشتر برسند.

رضا شهابی عزيز! مطمئن باشيد که  ما هم در برابر اين بی عدالتی و نابرابری خواهيم ايستاد و از شما حمايت و پشتيبانی می کنيم و در هيچ شرايطی، شما را تنها نخواهيم گذاشت.

درود بر رضا شهابی

محمود صالحی - ۲۶/۹/۱۳۹۰