زیر پوست خبر

واکنش ها

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

نصب پیکره زن قرەپاپاق در میدان وحدت نقده

 

14 دسامبر 2016

در آستانه هفته وحدت پیکرە زن ایل قرەپاپاق توسط شهرداری نقدە در میدان وحدت این شهر نصب شد.

به گزارش موکریان، در آستانه هفته وحدت و ضرورت همدلى احاد مردم با گرايشات مختلف سياسى، مذهبى و قومى و لزوم اتحاد ملى در بستر موزائيكى اقوام و اديان ايرانى و درك زيبايي هاى اين تنوع كه فرصتى براى توسعه و زيست مسالمت آميز فراهم مي آورد، مسولان و مديران شهرداري نقده با ناديده گرفتن تفاوت هاي قومي و مذهبي اين شهرستان، سال هاست سهم کوردها از پیکرە و نامگذاری خیابان ها و میادین شهری را به فراموشي سپرده اند.

این اقدام در حالی صورت می گیرد که دست كم نیمی از خانوارهاي ساكن این شهرستان کورد هستند و در مورد فرهنگ و زبان آنان از طرف شهرداری همچنان بي عدالتي صورت مي گيرد.

سال گذشته همزمان با آغاز هفتە وحدت المانی غیر مرتبط در میدان اوراز (معلم) نصب گردید در حالی که نصب پیکرە محمد اوراز، كوهنورد پرآوازه كورد، در این میدان به تصویب شورای شهر رسیدە بود اما اين مصوبه بدون ارايه توضيحي براي شهروندان، بايگاني شد.

موكريان به عنوان رسانه اي بي طرف، به دور از حب و بغض و خاصه خرجي هاي رايج، ادامه چنين اقداماتي را در شهرهايي چون نقده با تنوع فرهنگي، مذهبي، قومي و زباني، در تقابل با اهداف انقلاب و دور شدن از آرمان هاي آن تلقي مي كند.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

منظره شهری نقده از دو منظر

 صلاح خديو

دسامبر 17, 2016 0 68

 

موكريان – اشاره: اگر بلوار آذربایجان نقده به میدان کوردستان منتهی شود، درهای رحمت و نعمت هم بر شهر گشوده خواهد شد./ چه نیکو خواهد بود که مسئولان شهر برای آغاز هر چه زودتر تندیس زن کورد را هم در کنار خواهر قره پاپاقش نصب نمايند.

 

گذشتن از حق قصاص و بخشودن گناه قاتل پشیمان، فرهنگ زیبایی است که از قدیم الایام در میان ما وجود داشته است. خبری که دیروز بر خروجی خبرگزاری ها قرار گرفت، طراوت و زیبایی ویژه ای داشت.

 

والدین کورد و اهل سنت مقتول نقده ای، از قصاص قاتل ترک و شیعه باز هم نقده ای گذشتند و دل خانواده ای را شاد کردند. شادی که نه به وصف می آید و نه می توان بهایی برایش گذاشت.

 

نقده شهری است دوقومیتی و تاریخ همزیستی کردها و ترک ها، قدمتی دست کم دویست ساله دارد.

 

اقدام انسانی دیروز اما نهالی جدید در این باغ دوستی کاشت که ثمره اش را فقط حاضران نمی بینند. آیندگان و نوباوگان فعلی هم از آن بهره خواهند برد.

 

سه روز پیش باز خبری از نقده منتشر شد. شهرداری به مناسبت هفته وحدت مجسمه “زن قره پاپاق” را در میدان وحدت این شهر نصب کرد.

 

عکس های منتشر شده تندیس زیبایی را نشان می داد که به خوبی ظرافت ها و زیبایی های بخشی از فرهنگ عامه ـ فولکلور ـ ترکی را تداعی می نمود.

 

پرسشی که اما بلافاصله سر بر می آورد این بود که چرا در کنار آن نمادی از کوردها هم نصب نشد تا مفهوم وحدت را بنمایاند؟

 

بدون بررسی تغییرات منظره شهر در سالیان اخیر اندیشیدن به غیبت المانهای کردی در کنار تندیس زن قرپاپاق ممکن نیست.

 

واقعیت آن است که در سال های اخیر مدیران شهری نقده کمترین اهتمام را به بازنمایی تنوع قومی و مذهبی شهر در نامگذاری معابر و اماکن عمومی داده اند.

 

هر ناظری با پیگیری تحولات اتفاق افتاده در این حوزه به این نتیجه منطقی می رسد که هدف نهایی متولیان امر، ارائه تصویری یکدست و تک ساحت از هویت قومی شهر است.

 

دامنه افراط در این زمینه تا حدی است که اسامی قدیمی و جاافتاده کوردی و فارسی هم از داس تغییر در امان نمانده اند.

 

تمایل شدید برای تغییر نام شهر و شهرستان از نقده به سلدوز به خوبی مبین این ادعاست.

 

تمرکز خدمات عمرانی شهرداری و ادارات دیگر بر نیمه شمالی شهر، سیمای شهر را دگرگون کرده است.

 

استعاره های شمال و جنوب شهر که در تداول عامه برای توصیف مناطق محل سکونت فرادستان و فرودستان مالی به کار می رود، در نقده دقیقا بر مرزهای قومیتی منطبق شده است.

 

در منطقه کوردنشین شهر کمترین کار عمرانی و خدمتگزاری صورت گرفته و هیچ نام و نشانه ای هم هویت قومی آن را نشان نمی دهد.

 

دو سال پیش کتابی از جانب نویسنده ای ساکن این شهر بنام “جنگ نقده” منتشر شد که روایتی قومی، مخدوش و تحریف شده از رویدادهای اول انقلاب این شهر بدست میداد.

 

اگرچه این کتاب به خودی خود فاقد هرگونه ارزش تاریخ نگاری است و حتی از زبان نگارشی سلیس و روانی برخوردار نیست، اما تلاش آن برای بازخوانی قومگرایانه تاریخ شهر، نشانه ای خوب برای شناخت دقیق سیاستهای شهری فعلی است.

 

چه در هر دو مورد شاهد نوعی تجدید نظر افراطی در انگاره های پذیرفته شده هستیم.

 

نقده چگونه شهری باید باشد؟

 

شهرهایی که در اندیشه آینده هستند، به بازنمایی ساکنان و ناظران از درک شهری اهمیت زیادی می دهند.

 

سیاست های شهری فعلی بوضوح در خدمت چنین آرمانی نیستند. نرخ بالای مهاجرفرستی نقده مبین نارضایتی از این سیاست ها و ناامیدی از اصلاحشان در کوتاه مدت است.

 

سرشماری های متوالی دهه های اخیر بیانگر رکود جمعیتی نقده علیرغم وفور منابع آبی و خاکی و جاده های مناسب است.

 

در واقع شهری که نه تقدیر آن فقر است و نه محکوم قهر طبیعت، از رهگذر سیاست های شهری نادرست، جایگاه مناسب و طبیعی خویش را از دست داده است.

 

همه ما با انگاره و استعاره آشنای “شهر پیشرفت” آشنا هستیم. نقده در درک جمعی و در بازنمایی های گونه گون آن، از این انگاره فاصله گرفته و قافیه را به پیرانشهر باخته است که سابقه مدنیت آن از همه شهرهای همطراز آن در آذربایجان غربی کمتر است.

 

اغراق نیست که بگوییم هر شهری روحی دارد که خاطرات فردی و جمعی شهر تار و پود آن را تشکیل می دهد.

 

رخدادهای سرنوشت ساز، لحظات جشن و عزا و افتتاحیه ها، آرزوها و امیال معطوف به آینده شهر را برمی انگیزند.

 

شک نباید کرد که شهر دوپاره شده فعلی به دوپارگی و شیزوفرنی روح شهر و وجدان جمعی آن هم می انجامد.

 

فضاهای عمومی فعلی و نامگذاری آنها نه تنها به خلق امیدها و خاطرات مشترک کمک نمی کند، بلکه آرزوها و یادآوریهای رقیب را برمی انگیزاند.

 

نیاز امروز نقده توسعه است. توسعه متوازن بدون رجعتی دوباره به مفاهیم اخوت و برادری بدست نمی آید.

 

اگر بلوار آذربایجان نقده به میدان کوردستان منتهی شود، درهای رحمت و نعمت هم بر شهر گشوده خواهد شد. بازنمایی درک شهری در وضعیت احترام به تنوع ها و ارج گذاشتن به برادری و اخوت قومیتها، مثبت و ستودنی خواهد بود.

 

در چنین شرایطی است که سرمایه گذاران و کارآفرینان رغبت می کنند و به شهر می آیند.

 

چه نیکو خواهد بود که مسئولان شهر برای آغاز هر چه زودتر تندیس زن کورد را هم در کنار خواهر قره پاپاقش نصب نمايند.

 

*صلاح خديو، تحليلگر سياسي

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

بازتاب خبري نصب پیکرە زن قرەپاپاق در نقدە

 صلاح رحماني

16 دسامبر 2016

 

موكريان – اشاره: پیگیری مطالبات هویتی ترک ها اعم از اموزش به زبان مادری و ازادی زندانیان سیاسی و … کاریست زیبا و ستودنی و لازمه حمایت همه جانبەی تمامی مردم ایران است، اما آنچه که قابل تامل و بحث است پیروی از سیاستی حذفی در مقابل کوردها به مثابه ترکیەی اتاتورکی و اردوغانیست.

 

نصب پیکرە زن قرەپاپاق در میدان وحدت نقدە، تیتر خبری که این چند روز در اکثر کانالهای خبری کوردی به چشم خورد. بازخوردی که از اقدامات تکجانبه و یکطرفە مدیران شهری نقدە در افکار عمومی مشاهدە گردید خشونتی دفاعی در برابر هویت انکار شدەیشان در مبلمان شهری بود. هویتی که در چند سال اخیر از جانب مسئولین شهری نقدە مورد بی توجهی و گاها متوجه حذف و انکار ان گشتە است.

 

تحرکات ناسیونالیستی ترک ها در ایران که در بسیاری از موارد از تفکر ناسیونالیستی به رفتاری فاشیستی و راسیستی تغییر چهرە دادە است با قدرت گرفتن تیم تراکتورسازی رشد کردە و در قالب طرفداری از این باشگاه به بیان مطالبات هویتی این ملت پر جمعیت ایران پرداختە است. ناسیونالیسمی نابالغ که در نبود جریان سیاسی بالغ از ان سواستفادە شدە و مطالبات مردم ترک را به سمت و سویی هدایت کردە که دود ان نه تنها به چشم خود این ملت بلکه به چشم تمامی مردم ایران اعم از کورد و فارس و عرب و … می رود. هژمونی این جریان به گونه ای است که روشنفکران ترک به ندرت جرات تقابل با تفکرات مسموم این افراد پان را دارند. جامعەای که با قدرت گرفتن ناسیونالیسم خشن ترک افکارش به سمت مرگ خواهی برای ملل ایران می رود. از توهین به لباس و هویت کوردی در ورزشگاه غدیر ارومیە و سر دادن شعار مرگ بر فارس گرفتە تا پایین کشیدن پرچم ایران و برافراشتن پرچم ترکیە و خواندن سرود جمهوری اذربایجان در جریان بازی استقلال و تراکتورسازی در تهران.

 

اتوپیای تودەی وابستە به این جریان ترکیەای است که رفتار سردمدارانش بیانگر ذات و صفت داعش گونەیشان است که در کشتار کوردها و رفتار فاشیستیشان هیچ کوتاهی نکردەاند.

 

پیگیری مطالبات هویتی ترک ها اعم از اموزش به زبان مادری و ازادی زندانیان سیاسی و … کاریست زیبا و ستودنی و لازمه حمایت همه جانبەی تمامی مردم ایران است، اما آنچه که قابل تامل و بحث است پیروی از سیاستی حذفی در مقابل کوردها به مثابه ترکیەی اتاتورکی و اردوغانیست. سیاستی که با اعمال ان در استان ارومیە به ویژه شهرهایی همچون نقدە و ارومیە از جانب مسئولین تخم نفاق و کینه را کاشتە و در ایندە نیز محصولی جز اختلافات قومی مذهبی و تنفر و مرگخواهی برای یکدیگر درو نخواهد کرد. لحاظ کردن فرهنگ و زبان ترکی در نامگذاری میادین و معابر شهری نقدە و ارومیە و حذف و انکار هویت کوردی در این شهرها قطعا لطمەی بسیار بزرگی به زیست مسالمت امیز مردمان ترک و کورد این شهرستانها وارد میسازد. جراحات واردە از این اقدامات دیگرستیزیانه مسئولین شهری با گذر زمان به زخمی عمیق تبدیل گشتە و خسارات جبران ناپذیر ان متوجه تمامی مردم این دیار و حتی ایندە ایران اسلامی خواهد بود.

 

در خاورمیانەای که با رشد قارچ گونەی داعشیزم و سلفی گری هر روز شاهد جنگ و خونریزی در یکی از کشورهای همسایە هستیم مسئولین استانی و شهرستانی باید خیلی واقع بینانەتر و مسئولیت پذیرتر از قبل امورات را در دست گرفتە و از ایجاد هرگونه تشنج و نا ارامی در داخل مرزهای ایران جلوگیری کردە و این امر باید متوجه افکار تمامی مسئولین کشوری نیز باشد.

ــــــــــــــــــــــــــــــــ