اعلامیه  هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

برای مقابله با توطئه های حاکمیت اسلامی

با تاکید بر خصلت مسالمت آمیز جنبش ضداستبدادی به  توده ای شدن آن کمک کنیم

ضربه ی گیج کننده ی جنبش مردم در ۲۵ بهمن ۸۹ و تداوم آن در اول اسفند، ارکان حاکمیت اسلامی را لرزانده است. حضور گسترده ی مردم، سراسری شدن حرکت، پیوستن ملیت های تحت ستم به جنبش سراسری ضداستبدادی، و بالا رفتن وزن کارگران و زحمتکشان در حرکت های گسترده ی توده ای، ترس را بر حاکمان اسلامی مستولی ساخته است. گسیل گسترده ی نیروی های رنگارنگ سرکوب به خیابان ها، به کارگیری گله وار نیروهای لباس شخصی قمه بدست درنده خو در سرکوب مردم، دستگیری های گسترده و تشدید فشار بر فعالان سیاسی، محورهای اساسی سیاست سرکوبگرانه ی رژیم اسلامی است. اما جدا از این سیاست جنایتکارانه، سرکوبگران حکومتی در تلاشند مقاومت گسترده و مظلومانه ی مردم را به کارگیری اقدامات مسلحانه متهم کنند. آن ها با دزدیدن و تشییع جنازه صانع ژاله و محمدمختاری دو شهید مردم در ۲۵ بهمن، اعلام کردند جوانان تظاهرکننده و شجاع مسلح بوده اند. در روز ۳۰ بهمن ۸۹ نیز سپاه پاسداران با انتشار اطلاعیه ای از باصطلاح ورود گروه های ترور مجاهدین ازمرزهای کشور خبر داد؛ انتشار عکس های یک جوان چشم بسته با کوله پشتی و ده ها ککتل مولوتف، ظاهرأ با عنوان تظاهرکننده، همراه با پخش شایعات مبنی بر مسلح شدن مردم و جوانان، را باید زنجیره ای از توطئه های کثیف ارگان های امنیتی جمهوری اسلامی دانست. در این میان گروه غیرمسئول پژاک در کردستان در روز ۳۰ بهمن دو تن از وابستگاه به سپاه پاسداران را ترور و ناخودگاه در دام رژیم افتاد تا برای ارگان های تبلیغاتی و سناریوهای جنون آمیز حکومتی خوراک و بهانه ای تهیه کرده باشد. و هستند افراد یا نیروهائی که بدون توجه به چگونگی توده ای شدن حرکت مردم و یا از سر یأس یا بی اعتقادی به قدرت مردم و این که انقلاب کار توده هاست، اینجا و آنجا از ضرورت اقدامات مسلحانه دفاع می کنند.

سازمان ما بر این نظر است که در شرایط کنونی، جنبش ضداستبدادی مردم ایران برای این که سراسری شود، برای اینکه وزن کارگران و زحمتکشان را در صفوف خود هر چه بیشتر گسترش دهد؛ برای اینکه همه ملیت های کشور را متحد سازد، ویک جنبش توده ای و فراگیر در نبرد برای آزادی، برابری و رفع ستم ملی، مذهبی و فرهنگی  را سازمان دهد، باید بیش از گذشته بر خصلت مسالمت آمیز و مدنی خود تاکید کند. نباید هزینه مبارزه را آنچنان بالا برد که تنها اقلیت کوچکی از مردم توان شرکت در مبارزه ضداستبدادی را داشته باشند. تاکید بر مسالمت آمیز بودن حرکت، بکارگیری نافرمانی مدنی بشکلی گسترده، تاکید بر اعتصابات کارگران و زحمتکشان، محورهائی است که درشرایط کنونی برای توده ای تر کردن مبارزات ضداستبدادی مردم ضرورت دارد. تنها از این طریق می توان با توطئه های حاکمیت سرکوبگر مقابله کرد و برای درهم شکستن ماشین جنگی تا دندان مسلح آن بیشترین نیرو را به میدان آورد. بکارگیری سلاح در شرایط کنونی، تنها می تواند به نفع حاکمیت استبدادی تمام شود که تلاش دارد خشونت را بر جنبش مردم تحمیل کند. این نکته ای است که تمامی فعالان سیاسی باید به آن توجه کنند.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

دوم اسفند ۱۳۸۹ـ ۲۱ فوریه ۲۰۱۱