بیانیه جمعی از معلمان عدالت‌خواه

در حمایت از دانشجویان معترض دانشگاه تهران

در اعتراض به طرح حجاب اجباری

دانشگاه تهران در طی روزهای گذشته شاهد حوادثی بود که لازم است نیروهای اجتماعی نسبت به این حوادث و تحولات واکنش مناسب نشان داده و از دانشجویان معترض به طرح‌های سرکوبگرانه حجاب دفاع نمایند.

در روزهای اخیر از یک سو برخی دانشجویان هوادار جناح‌های حاکم و یا وابسته به بسیج و انجمن‌اسلامی(ادامه همان انجمن اسلامی خط امامی دهه ۶۰) کوشیدند با جمع آوری امضا با ادعای دفاع از "بنیان‌های دانشگاه" به نیروهای امنیتی برای سرکوب فعالان صنفی دانشجویی گرا دهند. ماجرا از آنجایی شروع شد که دانشجویان برابری‌خواه در برنامه "احسان علیخانی" در برنامه گروه ارتباطات به بازداشت مرضیه امیری اعتراض کردند همین مساله بهانه ای شد تا انجمنی‌ها و بسیجی‌هایی که خود دنباله جریانات سیاسی اصولگرا و اصلاح‌طلب هستند و نشان بارز وابستگی دانشگاه، مدعی دفاع از کیان دانشگاه شوند.

از سوی دیگر دانشگاه در چند روز گذشته شاهد تردد نیروهای حراستی زن بود که به دنبال اجرای طرح‌های جدید ارتجاعی و ضد زن حجاب در دانشگاه بودند این موضوعات باعث شد که روز دوشنبه ۲۳ اردیبهشت تجمع اعتراضی دانشجویان در دانشگاه تهران شکل بگیرد تجمعی که مورد حمله و تعرض نیروهای بسیج و لباس شخصی‌های خارج دانشگاه قرار گرفت. اما حضور پرشور دانشجویان آزادی‌خواه و همبستگی در برابر اقتدارگرایان باعث شد که طنین مقاومت دانشگاه در جامعه بپیچد.

حقیقت این است که حوادث روز دوشنبه را نمی توان به سطح رویارویی طیف‌های دانشجویی تقلیل داد و باید دید هر طیف چه دیدگاهی را در دانشگاه نمایندگی می‌کند. اما می توان گفت امروز فضای دانشگاه از هر زمان دیگر قطبی‌تر است و این شرایط ناشی از فضای قطبی جامعه، متاثر از دی ماه ۹۶ است.

 بعد از دی ماه ۹۶ ، حامیان وضع موجود با تمام دسته‌بندی ها و باندها از اصولگرا، اعتدالی و اصلاح‌طلب در یک سو هستند و تمام محذوفان و محرومان و سلب‌مالکیت شدگان در سوی دیگر قرار گرفته‌اند. در دانشگاه نیز می‌توان همگرایی بسیج و انجمن‌اسلامی را بر همین بستر تحلیل نمود زیرا آنان نیک می‌دانند دانشجویان آگاه و پیشرو معترض به حجاب اجباری، همان کسانی هستند که در اوج اعتراضات دی ماه پایان بازی دو گانه اصلاح طلب و اصولگرا را اعلام نمودند با جامعه پیوند خوردند و یک‌صدا رو به جامعه فریاد زدند:

اصلاح‌طلب اصولگرا

دیگه تمومه ماجرا

پس تعجبی ندارد اگر امروز انجمنی‌هایِ خط امامی به اتکای پیشگامان فالانژ خود در دهه شسصت و با حمایت دولت و نهادهای امنیتی و نظارتی دانشگاه و بسیجیان به اتکای رانت و قدرت امنیتی و نظامی، دست به دست هم داده‌اند تا طنین صدای فرودستان را در دانشگاه خاموش نمایند.

قطب‌بندی درون دانشگاه مستقل از جامعه نیست و امروز بیش از هر زمان در شکاف طبقاتی بارز شده است و هر نیروی اجتماعی باید جایگاه خود را در این میان با جهت‌گیری و عمل خود نشان دهد.

 بر همین اساس ما به عنوان جمعی از معلمان‌عدالتخواه بنا بر آرمان و عقاید خود چون گذشته در مبارزه میان آزادی و استبداد و نزاع طبقاتی بی‌طرف نیستیم و در سمت آزادی‌خواهان، برابری‌طلبان و فرودستان و در یک کلام سمت مردم می‌ایستیم و رو به حامیان قدرت و ثروت در دانشگاه می‌گوییم دوران پاکسازی و تصفیه دهه شصت به سر آمده‌است جامعه ایران هوشیارتر از هر زمان ، فرزندان خود در دانشگاه را تنها نخواهد گذاشت.

و رو به دانشجویان متحد و مقاوم می گوییم اگر معلمان عدالتخواه زمانی شعار نان، کار ، آزادی را به درستی با آموزش ‌رهایی‌بخش همراه نمودند و کارگران آن را با اداره شورایی کامل کردند اینک شما به درستی بر پوشش اختیاری تاکید می کنید و همین شعارهاست که ماهیت ارتجاعی مدعیان اصلاح‌طلب و اعتدالی تا حامیان مستضعفان را افشا نموده با نیروهای مرتجع واپسگرا خارج‌نشین که سودای تاج و تخت دارند مرزبندی می‌کند.

دانشجویان عزیزی که روز دوشنبه مورد تهاجم قرار گرفتند و از لباس‌شخصی‌ها کتک خوردند باید بدانند بجای این زخم‌ها بر تن معلمان، کارگران، دانشجویان و زنان ، اتحاد و همبستگی جوانه خواهد زد.

 کسانی که روز دوشنبه بر شما تاختند ادامه همان جریانی بودند که در دهه شصت فله‌ای معلم، استاد و دانشجو اخراج می کردند و حالا لباس اصلاح‌طلبی بر تن کرده اند کسانی که در دهه هفتاد طناب دار به دانشگاه می آوردند و فاجعه کوی دانشگاه را شکل دادند. اما امروز از هر زمان دیگر ضعیف‌تر و ذلیل‌تر شده‌اند چون در برابر آنها نیروی‌های عظیم اجتماعی از کارگر و معلم و دانشجو و زنان قرار دارند که خواهان بر هم زدن این نظم نابرابر و بنیان ظالمانه هستند و طبیعی است بسیجی و انجمنی‌های، امضا کنندگان بیانیه علیه شما، با هم متحد شوند و بخواهند تحت عنوان دفاع از "بنیان‌های دانشگاه" از منافع طبقه مسلط دفاع نمایند.

در پایان ضمن محکوم نمودن حمله به دانشحویان و هشدار نسبت به پرونده‌سازی و اجرای احکام فعالان صنفی دانشجویی تاکید می کنیم ما سرکوب دانشجویان و دانشگاه را جدای از سرکوب معلمان نمی‌دانیم کسانی که روز دوشنبه ۲۳ اردیبهشت ۹۸ دانشگاه را مورد هجمه قرار دادند همان‌هایی هستند که به تجمعات معلمان و کارگران حمله می‌کنند همان‌هایی که محمد حبیبی را در ۲۰ اردیبهشت ۹۷ وحشیانه ضرب و شتم نمودند آنانی که بازداشت‌شدگان اول می ، ندا ناجی، مرضیه امیری ، عاطفه رنگریز ، نسرین جوادی ، ناهید خداجو، اعظم خضری، فرهاد شیخی، کیوان صمیمی و حسن سعیدی و... را در اسارت دارند و کارگران را حبس کرده‌اند همان کسانی که ، محمود بهشتی لنگرودی ، محمدعلی زحمتکش، محمد حبیبی ، عبدالرضا قنبری، روح الله مردانی، یاسر امینی‌آذر ، اسماعیل عبدی، را از کردستان، شیراز تا کرج و تهران به بند کشیده‌اند پس چاره‌ای جز همبستگی برای آزادی و عدالت با هم‌رنجان راه دیگری نمانده‌است.

ما به عنوان جمعی ازمعلمان عدالتخواه ایران از تمام تشکل‌های صنفی و مدنی مستقل می خواهیم در برابر شانتاژ خبری رسانه‌ها از صدا و سیما تا بی‌بی‌سی سکوت نکنند. از نظر ما احسان علیخانی و مسیح علینژاد دو روی یک سکه‌اند و می‌کوشند با سانسور اخبار اعتراضات و با نعل وارونه زدن، دانشجویان فعال صنفی و مستقل را خشونت طلب و طرف مقابل را قربانی خشونت جلوه دهند. اینک زمان دفاع از کیان دانشگاه و دانشجویان آزاده است. دانشگاه سنگر مقاومت و آزادی است و هرگز انحصارطلبان نتوانسته‌اند این سنگر را کاملا فتح نمایند پس وظیفه ماست که فرزندان خود و خواهران و برادرانمان را تنها نگذاریم.

جمعی از معلمان عدالتخواه ایران

۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۸