اعلام پشتیبانی از بیانیه مشترک

سندیکاها و تشکلات کارگری به مناسبت اول ماه مه

اعلام پشتیبانی از بیانیه مشترک سندیکای کارگران شرکت واحد تهران و حومه – سندیکای کارگران کشت و صنعت نیشکر هفت تپه – گروه اتحاد بازنشستگان و کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری- به مناسبت اول ماه مه ( ۱۱ اردیبهشت ) روز جهانی کارگر.

تجلی اتحاد عمل کارگران سراسر جهان در روز کارگر، فراگیر شدن جنبش اعتراضی کارگران شیکاگو در صد و سی و سه سال پیش است که نظام سرمایه داری با همه ی تمهیداتش نمی تواند در مقابل نیروی متحد طبقه ی کارگر عمری ابدی داشته باشد. طبقه ی کارگر اکثریت عظیمی است که اراده ی آن می تواند همه ی چرخ های اقتصاد نظام سرمایه داری را از حرکت باز دارد و نظم نوینی را بر پایه ی نفی استثمار، محو مالکیت خصوصی بر ابزار تولید و اعمال حاکمیت شورا های کارگران و زحمتکشان بنا نهد. با درس آموزی از پیام تاریخی اول ما مه که بر ضرورت اتحاد و همبستگی کارگران همه ی کشورها و مبارزه ی مشترک و مستقل آنان برای دستیابی به حقوق اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی تأکید داشته است، ما امضا کنندگان زیرپشتیبانی کامل خود را از بیانیه ۷ اردیبهشت تشکل های نامبرده اعلام می کنیم.

دراین بیانیه علاوه بر نشان دادن روحیه رزمندگی طبقه ی کارگر به درستی بر خواست ها ی طبقه ی کارگر و اقشار زحمتکش جامعه از جمله معلمان، بازنشستگان، زنان، پرستاران، دانشجویان و ...تأکید شده است.

واقعیتی که هیچ کارگر مزدی نباید فراموش کند این است که کارگران تنها با اتکا بر نیروی اتحاد،همفکری و همکاری خود، تنها با مبارزه ی مشترک و مستقل بر اساس اصول و منافع حقیقی خود، تنها با تلاش برای تحقق خواست های مبرم اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، و فرهنگی اعلام شده و مخالفت صریح با عظمت طلبی و شووینیسم جمهوری اسلامی در منطقه و در همان حال اهداف میان مدت و دراز مدت خود می توانند یک زندگی شایسته ی انسانی برای خود و نسل های آینده پی ریزی کنند. نه کارفرمایان، نه دولت حامی آنها، نه کسانی که برگزیده و منصوب آنها در نهاد های کارگری حکومتی هستند دغدغه ی رفاه، حقوق و آزادی کارگران را ندارند.

کارگران برای آنکه بتوانند به شکل موثری به همکاری و همفکری و مبارزه ی مشترک بپردازند باید بتوانند افکار و نظرات خود را بیان کنند، باید بتوانند گرد هم جمع شوند، باید بتوانند تشکل اقتصادی و سیاسی ایجاد کنند و غیره. به عبارت دیگر کارگران به آزادی عقیده و بیان، آزادی گردهمایی، آزادی تشکل و تحزب، آزادی اعتصاب و غیره نیاز دارند.

در قرن بیست و یکم که درآن زندگی می کنیم اینها جزء امور بدیهی هستند. واقیعیت این است که نیاز کارگران به آزادی همتراز نیاز آنان به هوا،آب، نان، مسکن و غیره است. پس مبارزه ی اقتصادی – اجتماعی کارگران نمی تواند ازمبارزه ی سیاسی این طبقه جدا باشد. استقلال طبقاتی طبقه ی کارگر مستلزم عمل سیاسی مستقل این طبقه هم هست . این یکی از آموزش های بزرگ اول ماه مه است.

زنده باد اول ماه مه روز اتحاد و همبستگی کارگران همه ی کشورها.

پیروز باد مبارزه ی مشترک کارگران برای حقوق اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی طبقه ی کارگر و زحمتکشان.

کارگران پروژه های پارس جنوبی

کارگران پتروشیمی های منطقه ماهشهر و بندر امام

فعالان کارگری جنوب

فعالان کارگری شوش و اندیمشک

جمعی از کارگران محور تهران - کرج

اردیبهشت ۹٨