اطلاعیه نهاد های همبستگی؛

تعیین دستمزد سال ۱٣۹۸

تعرض همه جانبه سرمایه

به سطح معیشت کارگران و زحمتکشان !

ارگانهای ضد کارگری در کنار دولت کارفرماها و شورای عالی کار با افزایش دستمزد باصطلاح 45  درصدی ، معادل 1560000  بار دیگر سطح معیشت طبقه کارگر و زحمتکشان را مورد تعرض قرار دادند. درحالیکه قیمت مایحتاج عمومی و دیگر کالاهای مصرفی در بسیاری موارد از دویست و سیصد درصد هم گذشته است، روحانی با وقاحت و بیشرمی تمام اعلام نموده که توان دولت بیش از این برای افزایش دستمزدها نبود. باید به ایشان گفت وقتی به کارگران که میرسد دولت با کمبود و ناتوانی روبرو میشود، اما زمانی که به اختلاس گران و دزدان چند صد میلیارد دلاری که خود جناب روحانی و هم همپالکی ایهایش هم جزء آنها هستند میرسد از عجز و ناتوانی خبری نیست.

دولت و سرمایه داران با در دست داشتن سرمایه خود از محتکرین مواد مورد نیاز توده های کارگر و زحمتکش هستند. با وارد نمودن جنس به بازار با چندین برابر قیمت سودها ی کلانی به جیب میزنند، و به تورم و گرانی دامن میزنند.

چرا تاوان اینهمه فقر و فلاکت را کارگران باید بدهند؟ چرا قیمت کالاهای تولیدی که سرمایه داران صاحب آن هستند درسال چندین بار وچندین درصد افزایش می یابد و دستمزد کارگران سالی یک بار با در نظر گرفتن حداقل افزایش و هزاران چانه زنی  باید انجام گیرد؟ هزینه زندگی کارگران بدور از اراده آنها امروزه به ارزهای خارجی رقم زده شده است. چرا دستمزدهای آنها نباید با همان نرخ ارزهای خارجی محاسبه گردد. در نظام ضد کارگر جمهوری اسلامی کارفرمایانی که حقوق ها را با ماهها تأخیر می پردازند به عنوان مجرمین به دادگاه احضار نمی شوند، در عوض کارگران اعتصابی که برای دریافت حقوق معوقه و بر علیه خصوصی سازیها اعتراض می کنند زندانی وشکنجه می شوند.     

 در عدم حضور طبقه کارگر متحد و متشکل جمع کلاهبرداران و چپاول گران و اختلاس کنندگان سالی یک بار گرد هم می آیند تا بنا به رعایت منفعت خود دستمزد کارگران را تعیین کنند. اما وقتی حقوق های کارگران ماهها به عقب می افتد و یا کارگران را بطور جمعی از کار بیکار می کنند، هیچ کجا هیچیک از حضرات شرکت کننده در جمع " تعیین حداقل دستمزد" پیدایشان نمی شود. آنگا نیروی پلیس و انواع نیروی نظامی و انتظامی است که در صحنه حضور پیدا می کنند و به کارگران یورش می آورند.

کارگران تنها با یک مبارزه آشتی ناپذیر با سرمایه داری می توانند حقوق و مطالبات خود را به کارفرماها و دولت سرمایه تحمیل نمایند و به این طبقه استثمارگر که روحانی هم جزء آن هست افسار بزنند. افزایش  45 درصدی دستمزدها از طرف دولت سرمایه جمهوری اسلامی یعنی تحمیل بردگی تمام عیار به کارگران و خانوادهایشان. تنها اعتراضات و اعتصابات وسیع کارگری خواهد توانست پوزه این زالوصفتان را بر خاک بمالد و میزان دستمزد واقعی کارگران تا سطحی که تضمین کننده یک زندگی مرفه و شرافتمندانه باشد را متحقق سازد.

نهادهای همبستگی با جنبش کارگری درایران- خارج کشور

nhkommittehamahangi@gmail.com

http://nahadha.blogspot.com/

مارس 2019 – 27 اسفند 1397