بیانیه شورای‌هماهنگی‌تشکل های‌صنفی‌فرهنگیان‌ایراﻥ،

ﺗﺎﻛﻴﺪ ﺑﺮ ﭘﻴﮕﻴﺮﻱ ﻣﻂﺎﻟﺒﺎﺕ ﺗﺤﺼﻦ اﺳﻔﻨﺪﻣﺎﻩ ۱۳۹۷

به نام خداوند جان و خرد

همه می دانیم یا لازم است بدانیم ﺗﺸﻜﻞ ﻫﺎی ﻣﺪنی و صنفی یکی اﺯ ﺳﺘﻮﻥ ﻫﺎ و ﭘﺎﻳﻪ ﻫﺎی اصلی ﺟﺎﻣﻌﻪ مدنی ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺩﺭ اﻳﺭان بیش از ﺩﻭ ﺩﻫﻪ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖ ﻫﺎ، ﺗﺸﻜﻞ ﻫﺎی صنفی فرهنگیان ﺑﺮای اﻋﺘﻼی ﻓﺮﻫﻨﮓ و ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻛﺸﻮﺭ ﺗﻼﺵ می ﻛﻨﻨﺪ و اینک ﺟﻨﺒﺶ ﻣﻌﻠﻤﺎﻥ اﻳﺮاﻥ یک ﺟﻨﺒﺶ ﭘﻮﻳﺎ است و شورای هماهنگی در رأس آن ﻧﻘﺶ اصلی را در پیگیری حقوق فرهنگیان و دانش آموزان بر عهده ﺩاﺭﺩ. اﻣﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺣﺎﻛﻤﻴﺖ با اعتراف بر اهمیت ﺗﺸﻜﻞ ﻫﺎ، به دلیل احساس خطر در مدیریت آنها، می ﻛﻮﺷﺪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻧﺤﻮ ﻣﻤﻜﻦ ﺗﺸﻜﻞ ﻫﺎ ﺭا ﺑﻪ ﻣﺤﺎﻕ ﺑﺒﺮﺩ.

ﻣﺮﻭﺭی ﺑﺮ ﻋﻤﻠﻜﺮﺩﻫﺎ ﻧﺸﺎﻥ می ﺩﻫﺪ شورای هماهنگی تشکل های صنفی ایران تاکنون از تمام روش های مسالمت آمیز و قانونی مانند ارسال و پیگیری درخواست های متعدد، تشکیل جلسات هم اندیشی، مذاکره، تجمع و تحصن کوشیده تا خواسته‌های به حق فرهنگیان را به گوش  مسئولان برساند. اما متاسفانه رویه بی توجهی به خواسته‌های به حق معلمان کشور به نوعی لجبازی و بی توجهی  عامدانه تبدیل شده است.

  بنابراین وقتی پیام تحصن مهر و آبان و جلسات مذاکره با مسئولان از آذر تا اسفند مورد توجه فرادستان قرار نگرفت ، تحصن اسفندماه  رقم ﺧﻮﺭﺩ.

دوباره در  فراخوان تحصن اسفند ماه و بیانیه پایانی، بر مذاکره و گفتگو تأکید شد، متاسفانه نه تنها در طول تحصن شاهد هیچ حرکت مثبتی از سوی حکومت نبودیم بلکه در روز آخر تحصن ، مقام وزارت و مجموعه مدیریتی تحت امر، با موضع‌گیری های غیر مسئولانه و  ضدتربیتی خواندن و نسبت شیطنت در بازنمایی تصاویر تحصن، باعث جریحه دار شدن افکار عمومی معلمان شدند.

از سوی دیگر فشارها در روزهای قبل و حین تحصن از سوی حراست‌ها و نهادهای امنیتی برای ناکام نمودن تحصن جایش را به پرونده سازی و تهدید فعالان صنفی از سوی هیات‌های تخلفات اداری در بعد از تحصن داد تا جایی که شاهد پرونده سازی در چند استان‌ مختلف اﺯ ﺟﻤﻠﻪ  ﻟﺮﺳﺘﺎﻥ،  اﻟﺒﺮﺯ،  ﻓﺎﺭﺱ و  ﺧﺮاﺳﺎﻥ ﺭﺿﻮی علیه فعالان صنفی بوده و هستیم.

ﺳﻮاﻝ ﻣﺎ اﺯ  ﻓﺮاﺩﺳﺘﺎﻥ و  ﭘﺮﻭﻧﺪﻩ ﺳﺎﺯاﻥ اﻳﻦ اﺳﺖ :

۱- وقتی به اعتراف تمام  مسئولان نظام خواسته‌های فرهنگیان به حق و به جاست، دلیل این همه لجبازی و بی توجهی به این خواسته‌ها چیست؟

۲- با توجه به نقش پر اهمیت آموزش در سرنوشت اجتماعی، آیا مسئولان ذیربط که در صدد اولویت بخشی به آموزش و پرورش و تحقق خواسته‌های به حق فرهنگیان نیستند میتوانند مدعی خیرخواهی برای مردم ایران باشند؟

۳- اﻳﻦ ﭼﻪ امنیتی اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻌﻠﻤﺎﻥ ﻋﺪاﻟﺘﺨﻮاﻩ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻣﻂﺎﻟﺒﻪ ﺣﻘﻮﻕ و ﺩﺳﺘﻤﺰﺩ ﺑﺎﻻی ﺧﻄ ﻓﻘﺮ و ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺭاﻳﮕﺎﻥ و ﻋﺎﺩﻻﻧﻪ و ﺑﺎ ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺩﺭ ﺯﻧﺪاﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ اﻣﺎ ﺩﺯﺩاﻥ و ﻣﺠﺮﻣﺎﻥ و اﺧﺘﻼﺳﮕﺮاﻥ ﺁﺯاﺩﻧﺪ؟ ﺗﺎ کی می ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﻋﻠﻴﻪ ﻣﻌﻠﻤﺎﻥ اﻳﻦ ﺭﻭﻳﻪ ﻏﻠﻄ ﺭا اﺩاﻣﻪ ﺩﻫﻴﺪ؟

  شورای هماهنگی در چنین شرایطی و در روزهای پایانی سال ۹۷ ﺿﻤﻦ اﺳﺘﻘﺒﺎﻝ از گفتگو و  مذاکره جهت تحقق مطالبات صنفی، مصرانه پیگیر تحقق مطالبات فراخوان اسفند ماه است و اعلام می‌دارد اگر همچنان روند رسیدگی به مشکلات و پاسخگویی به مطالبات مورد بی توجهی قرار گیرد و دولت و مجلس و سایر نهادهای ذیربط، مطالبات فرهنگیان را نادیده بگیرند، این شورا  اعتراضات صنفی و مدنی خود را با تمام قدرت پس از  فروردین از سر می گیرد.

شورای هماهنگی باور دارد بدون مشارکت واقعی مردم، آن هم از طریق نهاد های مدنی و صنفی مستقل، دولت توانایی حل مشکلات را ندارد، پس با آگاهی از رسالت تاریخی خود، از هیچ کوششی دریغ نمی کند و ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ تداوم این روند و بی توجهی به نظام آموزش و پرورش کشور، اقدامات بعدی ونحوه و زمان آن را در بیانیه های دیگر به اطلاع فرهنگیان عزیز می رساند.

شورای‌هماهنگی‌تشکل های‌صنفی‌فرهنگیان‌ایران

۲۷ اسفندماه ۹۷