محمدعلی: فعال ضدجنگ و حقوق مدنی

نوشته: استیفن لیندمن

برگردان: آمادور نویدی

جمعه، ۳ ژوئن ۲۰۱۶،  محمدعلی بوکسور معروف جهان، پس از یک نبرد طولانی با بیماری پارکسینون (بیماری لرزش غیرارادی اندام بدن – م) در سن ۷۴ سالکی در فوینکس آمریکا دیده از جهان فروبست.

با گذشت زمان، پارکینسون مهارت های حرکتی و توانایی صحبت کردن او را به طور پیوسته فرسوده ساخت. لونی همسر او گفت حتی اگرچه  گفتار او دچار مشکل بود،  اما «با مردم با چشمان … با قلب خود صحبت می کرد، و آن ها با او تماس برقرار می کردند».

متولد شده با نام کاسیوس ماررسیلوس کلی، در سال ۱۹۶۴ به امت اسلام پیوست، و« نام بردگی» خود را عوض کرد، و محمدعلی را جایگزین ساخت. پس از مرگ الیاس محمد رهبرامت اسلام در سال ۱۹۷۵ به اسلام سنی روی آورد.

در طول جنگ ویتنام از شرکت در معرفی خود به ارتش امتناع کرد، و آشکارا خود را یک معترض باوجدان خواند، معروف است که می گفت: «من هیچ جنگی با ویت کنگ ها ندارم. هیچ ویت کنگی هرگز مرا کاکا سیا خطاب نکرده است».

در ۲۸ آوریل سال ۱۹۶۷، روز برنامه ریزی شده برای معرفی خود در ارتش هوستون، سه بار پس از خواندن نامش قدم به جلو نگذاشت.به او هشدار داده شد که مرتکب جنایت می شود، اما او استوار ایستاد. او را بازداشت کردند. کمیسیون ورزشی ایالت نیویورک او را از  پروانه بوکس زنی و عنوان قهرمان سنگین وزن جهانی محروم ساخت.کمیسون های دیگر همین کار را کرد. علی به مدت سه سال نتوانست در هیچ جایی مسابقه بوکس بدهد. در ۲۰ ژوئن ۱۹۶۷، یک هیئت منصفه او را مجرم شناخت. دادگاه تجدید نظر آن حکم را تأئید کرد.علی تا نتیجه تجدید دادگاه عالی خود آزاد ماند و در ۲۸ ژوئن ۱۹۷۱، در زمانی که فعالیت ضدجنگ در سراسر کشور ادامه داشت، دادگاه عالی به اتفاق آرا به نفع او حکم داد – ولی نه برمبنای ادعای او، برای این که دادگاه استیناف هیچ دلیلی برای انکار حق او در ارتباط با اعتراض وجدان ارائه نداد.

حکم او عوض شد. او الهام بخش مارتین لوتر کینگ برای اعتراض عمومی علیه جنگ شد. مشهورست که گفت: «وقتی که کشور خود من بزرگ ترین اذوقه رسان خشونت در جهان است، نمی توانم ساکت بمانم».

مربی او آنجلو داندی شرح داد که فعالیت ضد جنگ علی، «او را از بهترین سال های عمرش، سال های برجسته اش برحذر داشت».شاید بهترین تکیه کلام بیادماندنی او، «من بزرگ ترینم» باشد. سبک مثل یک پروانه، گزنده مثل یک زنبور».نقل قول کمتر شناخته شده او: «می دانم که من آن (زندگی – م) را ساختم، در حالی که دیگر مردم سیاه پوست  در جهنم زندگی می کنند، اما تا زمانی که آنها آزاد نباشند، من آزاد نیستم».

بوکس زنی ورزشی خشونت زاست، با این همه علی مدافع صلح و عدم خشونت، مخالف نظامی گری، مقاومت در برابر تبعیض نژادی و بی عدالتی بود.قدرت درخشش او انتقادات او را طنین انداز کرده بود. او از واشنگتن به دلیل استفاده از درآمدهای مالیاتی فدرال برای جنگ متنفر بود و یک بار گفت«:با پولی که آنها پس از مبارزه از من برمی دارند، من گلوله های زیادی می خرم، حداقل سه جت بمب انداز در سال، و حقوق ۵۰۰۰۰ هزار مرد جنگ را می پردازم».

«بوکس هیچ شباهتی مانند رفتن به جنگ با مسلسل، بازوکا، نارنجک دستی، هواپیمای بمب انداز ندارد. هدف من این است که بوکس بازی بکنم، و با یک مبارزه تمیز برنده شوم. اما در جنگ، هدف کشتن است، کشتن، کشتن، کشتن، و ادامه کشتار مردم بی گناه است».

علی از شهرت خود برای مبارزه برای عدالت خارج از رینگ بوکس استفاده کرد، بدون ترس از اظهارنظر افکارش نزد عموم صحبت کرد. معروف ترین مشت زن جهان یک قهرمان ضد جنگ، حقوق مدنی، و عدم خشونت شد.

یک خاطره شخصی:

 در اوایل سال های ۱۹۷۰ در حالی که علی هنوز در رینگ فعال بود، در  راهروی ساختمان اداری به او برخوردم. او در آن زمان با چندین نفر دیگر بود. ما مانند عبور کشتی ها در شب از کنار هم گذشتیم. من مزاحمش نشدم تا با او صحبت بکنم. حال که به گذشته نگاهی می اندازم، آرزو می کنم ای کاش دستم را به علامت دوستی دراز کرده و دستش را می فشردم و از او قدردانی می کردم.

درباره نویسنده:

استیفن لیندمن در شیکاگو زندگی می کند. با او می توانید در آدرس زیر تماس بگیرید:

lendmanstephen@sbcglobal.net.

کتاب جدید او به عنوان سردبیر و نویسنده «نقطه اشتعال در اکراین: حرکت آمریکا برای هژمونی خطرات جنگ جهانی سوم را در بردارد»و

http://www.claritypress.com/LendmanIII.html

آدرس وبلاگ استیفن لیندمن:

sjlendman.blogspot.com

به بحث  در برنامه رادیویی کاتینگ ادج، با میهمانان معروف در شبکه رادیویی پیشرو با خبرهای رادیو پیشرو گوش کنید.

برگردانده شده از:

Muhammad Ali: Anti-War/Civil Rights Activist

By Stephen Lendman

http://www.informationclearinghouse.info/article44809.htm

منبع : سایت اخگر