گفتار تلویزیون راه کارگر

انتخابات مجلس و دعوت خامنه ای از مخالفان به شرکت در آن

سخنان خامنه ای در قم درباره انتخابات در هفته گذشته  از سه جهت مهم بود. اول اینکه با وجود همه آشفتگی ها و شکاف های موجود در میان طیف اصولگرایان، او با صراحت از انتخاب مجلسی که دست نشانده خودش باشد یا حداقل مانند همین مجلس فعلی باشد حمایت کرد. این را می شود در تاکیداتش در مورد ضوابط مورد نظرش از مجلس مشاهده کرد. مثلا به نظر خامنه ای مجلس فعلی در مسائل بین المللی خوب عمل کرده است. هر وقت خامنه ای به آمریکا تاخت؛ در مجلس هم سر و صدا شد، وقتی هم جام زهر نرمش قهرمانانه را سرکشید، مجلس برجام را تصویب کرد.

نکته دیگر، مخالفت صریح خامنه ای با حضور اصلاح طلبان و افراد دچار ریزش شده در هر دو مجلس خبرگان و شورای اسلامی بود. او دوگانه ای ساخت که طبق آن، مجلس دست نشانده خودش مجلسی "شجاع، مستقل و آزاد" است، مجلسی تحت کنترل جناح رقیب مجلسی که "در مسائل گوناگون حرفهای دشمن را تکرار می کند" و توجهی به استقلال کشور ندارد. برای این که هیچ جای تردید نباشد که واقعا اشاره اش به چه جریانی است به شورش گسترده سال 88 و اعتراض قربانیان کودتای انتخاباتی آن سال و محکوم کردن آنها به عنوان فتنه گر هم اشاره کرد.

با این دوگانه سازی و صراحت، معنای دعوت خامنه ای به مشارکت همه و حتی مخالفانش در انتخابات، شرکت در مشروعیت بخشیدن به نظام فاسد و سرکوبگر جمهوری اسلامی و مهر تایید زدن بر کارنامه سیاه و خونبار ولایت فقیه است. مطلوب دیکتاتور شرکت گسترده مردم در انتخابات به شرط نقض حق واقعی انتخاب مردم است؛ چون رای مردم هر چه باشد، خواست و گرایش خامنه ای روشن است و بنابراین تکلیف شورای نگهبان هم معلوم است. در واقع اشاره خامنه ای به ریزش کرده گان از انقلاب که منظورش هاشمی رفسنجانی است، و اصرار او بر بیرون کشیدن مجلس فرمایشی و دست نشانده از آرای ریخته شده به صندوق ها، معنایش قبل از هر چیز قلع و قمع نامزدهای انتخاباتی ائتلاف جناح رقیب و حذف نیروهای منتسب به آنهاست. پروژه حذف با سخنرانی خامنه ای در قم نیست که کلید خورده، اما با این سخنرانی او، تاکید بیشتری بر آن شده و صراحت بیشتری پیدا کرده است. با توجه به افزایش نامزد های هر دو مجلس، تامین هدف خامنه ای برای شورای نگهبان کار ساده ای نخواهد بود و هزینه بیشتری برای شورای نگهبان خواهد بود. خامنه ای که به شدت شکست خورده و حتی در بین روحانیون حوزه ها هم منزوی است، می خواهد انتخابات، بازی در بساطی از پیش چیده شده و نتایجی مورد انتظار باشد. هر طور و از هر زاویه ای که به این خواست نگاه کنیم، تناسبی با دعوت از مخالفان نظام به شرکت در انتخابات ندارد. می شود گفت که چنین دعوتی وقتی بنا است مجلس مورد نظر خامنه ای از صندوق های رای در آید و شورای نگهبان، مجری تامین این خواست او باشد، وقیحانه است. چون خامنه ای در واقع از مخالفانش می خواهد که با شرکتشان در انتخابات، از مخالفت شان دست بردارند و صندوق های رای را پر کنند که بتواند از آن به عنوان چماق مشروعیت، برای زدن همان مخالفان استفاده کند، آن هم درست در حالی که شورای نگهبان وظیفه دارد که درست آرای همان مخالفان ولایت فقیه را عملا بی اثر کند.

بعید است که بخش عمده مخالفان خامنه ای و نظام ولایت فقیه به خواست او توجه کنند. دست کم مخالفان رادیکال نظام جمهوری اسلامی در طیف چپ، تره هم برای این نوع دعوت ها خرد نمی کنند. برای چپ رادیکال کاملا روشن است که انتخابات اصولا در نظام جمهوری اسلامی معنا ندارد؛ برای این که حق رای مردم هر جا که در تایید ولایت مطلقه فقیه نباشد، به حساب نمی آید. چیزی که انتخابات دو مجلس را به عنوان اموری مستقل از اراده مخالفان، دست کم برای طیف چپ رادیکال ممکن است در خور توجه کند، پاسخ به این پرسش است که شکاف های جناح های رژیم که معمولا در فصل انتخابات گسترش و عمق بیشتری پیدا می کند، فرصتی آیا برای تقویت حرکت های مستقل مردم یا طرح مستقل مطالبات از پایین پدید می آورد یا نه؟ نه مشروعیت بخشیدن به دیکتاتوری فاسد ولایت مطلقه فقیه از طریق بازی در بساط انتخاباتی اش، بلکه بهره برداری مستقل مردم از شکاف ها و تعارضات درونی رژیم است که می تواند اهمیت پیدا کند

جمعه ۲۵ دی ۱۳۹۴ برابر با ۱۵ ژانويه ۲۰۱۶