نامه
سرگشاده به
مجامع بینالمللی
و سازمانهای
حقوق بشری
"سکوت
شما، حمایت از
اعدام یک بی
گناه است"
نوید
افکاری، در
آستانۀ اعدام
قرارگرفته است.
دستگاه
قضائی جمهوری
اسلامی
ایران، نوید
افکاری، جوان
۲۷ ساله و
قهرمان کشتی
کشور را به دو
بار اعدام محکوم
کرده است.
نوید
افکاری و دو
برادرش به
دلیلِ شرکت در
تظاهراتی
مسالمت آمیز
علیۀ سیاست
گذاری های ناعادلانه
اقتصادی و
اجتماعی
جمهوری
اسلامی و بی
کفایتی این
رژیم در تحقق
خواست های
عدالت جویانه
و آزادی
خواهانۀ
شهروندان
ایرانی، دستگیر
و در زندان به
سر می برند.
جمهوری
اسلامی برای
تداوم و گسترش
فضای ترور و
وحشت و دور
کردن افکار
عمومی از
بحران های اقتصادی
و اجتماعی ای
که ایجاد کرده
است، با اعمال
شکنجه های
جسمانی و
روانی
جانکاه، نوید
افکاری و
برادران وی را
مجبور به
اعتراف های ساختگی
و غیرواقعی
کرده است.
اعتراف گیری
تحتِ شکنجه
های وحشیانه و
نمایش های
تلویزیونی،
اعتراف
زندانی به
جرائمی که
مرتکب نشده است،
شیوه ای کثیف
و غیر انسانی،
که رژیم اسلامی
ایران در ۴۱
سال گذشته در
اعتراف گیری
به کار می
گیرد. دستگاه
قضائی جمهوری
اسلامی با چنین
روش های
کثیفی، نوید
افکاری را
وادار به
اعتراف
ارتکاب به قتل
کرده است و
سپس همراه با
صحنه سازی ها
و تبلیغ های
دروغین او را
در دادگاهی
فرمایشی و
حکومتی به دو
بار اعدام محکوم
کرده است. این
شیوه سرکوب،
شکنجه و
اعتراف گیری و
صدور احکام
اعدام در
جمهوری
اسلامی از راهکارهای
سیاسی و
امنیتی
جمهوری اسلامی
برای حفظ بقای
حکومتی است که
سیاهه ای از نقص
آشکار حقوق
شهروندی و
حقوق بشری را
در کارنامه و
پرونده اش
دارد.
نوید
افکاری،
برادران وی و
خانواده اش
اعلام کرده
اند که اعتراف
های اعلام شده
غیرواقعی است
و تحت فشار و
برای رهائی از
شکنجه های
جسمانی و
روانی وحشیانه
شکنجه گران
حکومتی،
سخنان دیکته
شده دستگاه
قضائی جمهوری
اسلامی را
تکرار کرده
اند.
از
رژیم جمهوری
اسلامی که به
هیچ کدام از
کنوانسیون
های بین
المللی مانند
حقوق بشر و
حقوق زندانیان
و ممنوعیت
شکنجه در مورد
زندانیان عمل
نمی کند،
بخواهید نوید
افکاری و
برادران اش را
در دادگاهی
عادلانه و با
حضور وکلائی مستقل
محاکمه کنند.
اگرسکوت
کنید، جمهوری
اسلامی نوید
افکاری را
اعدام خواهد
کرد.
شورای
هماهنگی
کارزار جهانی
دادخواهی و
دفاع از
زندانیان
سیاسی-عقیدتی
ایران
7
سپتامبر 2020
17
شهریور1399
forirankarzar@gmail.com
....................................................
An
Open Letter to United Nations Commission on Human Rights
And
International Human Rights Organizations.
“Silence in the face of an innocent person being
condemned to death is a sin.” Navid Afkari
Navid Afkari
is a 27-year-old wrestling champion who has been condemned to death by the
judicial system of the Islamic Republic of Iran. Navid and two of his brothers have been
arrested for participating in a peaceful protest against the unjust economic
and social policies of the state. A growing dissident movement objects to the
corrupt and cruel practices of the regime and demands freedom of expression,
democratic election, and fair economic policies. The regime responds by
suppressing its critics, generation fear and torturing the arrested
demonstrators to confess to crimes they have not committed. The state’s
security agents videotape these confessions and show them on state controlled
television stations in order to portray innocent individuals guilty of violent
or foreign related conspiratorial acts. The sociopathic purpose of this cruelty
is to scare opponents of the regime and raise doubt in the general public about
the motives and integrity of dissident activists.
Iran’s
judges, who actually work for the security apparatus of the state, have
condemned Navid Afkary to death based on confession obtained from him by
barbaric torture. The Iranian regime is
a totalitarian theocracy that rejects the very idea of human rights. It divides the population between “insiders”
and “outsiders.” Insiders are those who unconditionally submit to clerical
rulers and “outsiders” are those who support democratic norms and gender
equality and, thus, are treated as enemies of the state. The regime rejects Universal Declaration of
Human rights, has a particularly vicious attitude towards modernist women,
shamelessly defends the use of torture against political prisoners and has a
secret apparatus to spy in the private affairs of citizens. And like other totalitarian states in
history, it practices ends justifying the means without a red lime.
Navid Afkari,
his brothers and other members of his family have declared that the confession
obtained from him was the result of torture.
We urge you to interfere in this exceptionally cruel treatment of an
innocent individual who could soon be executed.
Please tell the Iranian rulers that Mr. Afkari should be tried in an
open court where his lawyer can defend him, and independent journalists are
allowed to report the proceedings. Time
is running out and Navid Afkari needs your quick decision to support a fair
trial for him.
The Coordinating
Council committed to Defend Prisoners of
Conscious in Iran
forirankar@gmail.com
09/7/2020