به نام خداوند جان و خرد

اطلاعیه  کانون صنفی معلمان تهران

پیرامون ربودن غیرقانونی آقای هاشم خواستار

 و محبوس نمودن ایشان به بهانه‌های واهی

هنوز و هرگز از یاد نمی‌بریم جنایات عناصر به اصطلاح خودسری که در دهه‌ی هفتاد دست به پرونده‌سازی و ترور فعالان مدنی می‌زدند.

افکار عمومی جامعه، معلمان و کانون‌های صنفی اجازه نخواهد داد رسوب کردگان آن جریان‌های انحرافی که بارها کشور را به مرز بحران‌های بزرگ اجتماعی کشانده‌اند، باز هم فاجعه‌سازی در کشور را رواج دهند.

ربودن هاشم خواستار معلم بازنشسته، فعال صنفی_مدنی و از اعضای باسابقه کانون صنفی معلمان راسان رضوی می‌تواند پیش درآمد حوادث دهشتبار جدیدی باشد که بدون شک از تحمل جامعه‌ی ملتهب کنونی خارج است.

کانون صنفی معلمان تهران در مورد سلامت روانی آقای خواستار شک نداشته و ندارد؛ بی‌تردید جریان‌هایی که این فکاهه را برساخته‌اند، با اصرار بر نیاموختن از تاریخ، خود و افکارشان را در پیشگاه ملت مضحکه قرار داده‌اند.

در مواجه با بی‌تدبیری‌های این‌چنینی #کانون_صنفی_معلمان_تهران از نهادهای مدنی و تمامی مردم ایران می‌خواهد با هوشیاری و جدیت در مقابل این نمایش‌های سخیف بایستند و به مسئولان هشدار می‌دهد، دست کم برای حفظ موقعیت خود، عوامل زیرمجموعه را از ورود به چنین بازی های رسوایی بازدارند.

کانون صنفی معلمان تهران

97/8/6

.............................................................................

سید هاشم خواستار زندانی در دارالمجانین خطرناک

صدیقه مالکی فرد

روز پنج شنبه 97/8/6 در بیمارستان ابن سینا ساعت 5 بعدازظهر به من اجازه دادند که با همسرم آقای سید هاشم خواستار ملاقات کنم که بیشتر از 10 دقیقه طول نکشید و خواستار تا میخواست در مورد بازداشتش صحبت کند ماموری که در جمع ما نشسته بود مانع میشد.

علیرغم گفته گزارش صبح توس ، آقای خواستار در وضعیت خوبی نیست برخلاف خواسته خودش و ما ،‌ ایشان را با آمبولانس از جلوی باغ ما در 60 کیلومتری مشهد ربودند و مستقیم آوردند به بیمارستان روانی. همسرم به آنها گفته اگر برای بازداشت من آمده اید من اعلام کرده ام همیشه حاضرم زنگ میزدید می آمدم از طرفی خانه ام در مشهد به شما نزدیکتر بود تا گلبهار. و آدرس خانه ام را هم که میدانستید آیا با آمبولانس آمدید که مرا بکشید ؟

الان هم که 5 روز از این موضوع میگذرد معلوم نیست چه کسی دستور بازداشتش را داده است و یا چه کسانی ایشان را بازداشت کرده اند؟ چرا به بیمارستان روانی برده اند؟ در صورتی که ایشان حتی یک قرص مصرف نمیکردند. اجازه ملاقات نمیدهند جز 10 دقیقه در روز 3/8/97  در حضور مامور.

وقتی میرویم که از وضعیتشان بپرسیم در بیمارستان ما را از این طرف به آن طرف پاس میدهند ایشان را در بخش بیماران روانی خطرناک بستری کردند روز اول که خواستار را بردند به بیمارستان ، یکی از بیماران گلویش را گرفته و می فشرده که پرستاران ، خواستار را نجات دادند.

روز اول یک آمپول به ایشان زدند و خون گرفتند و تا سه روز اعتصاب غذا داشتند. عملا ایشان زندانند در دارالمجانین خطرناک.

جا دارد در اینجا از همه رسانه ها و همکاران و دوستان چه در داخل ایران و چه در خارج که از ما حمایت کردند و صدای ما را لااقل به گوش مسئولین رساندند تشکر کنم 

در بین کسانی که در اطلاع رسانی این قضیه به ما کمک کردند نه معاندی دیدم و نه منافقی ،  بلکه همه با ما همدلی کردند و از همه آنها تشکر میکنم.

از آنجا که موج حمایت از  همسرم آقای سید هاشم خواستار روز به روز بیشتر میشود امیدوارم مسئولین و کسانی که این بلا را سر ما آورده اند بیشتر فکر کنند.

صدیقه مالکی فرد 97/8/6  – مشهد

.................................................................