دیدگاه ها و اطلاعیه های سازمان ها و احزاب سیاسی

 پیرامون تحصن سراسری معلمان

 

جنبش اعتراضی معلمان و تقابل دو گفتمان!

 

تقی روزبه 

 

در برابرحکومت اسلامی با گفتمان شکست خورده اسلام سیاسی، دو گفتمان و دو رویکرد اصلی، صرفنظر از خرده گفتمان ها در هردو طیف، هم در صفوف جنبش ضداستبدادی- مطالباتی- ضدسرمایه مایه داری و هم در نوع ضداستبدادی- سرمایه داری جریان دارد. یکی گفتمان لیبرالی-نئولیبرالی است و دیگری گفتمانی با جهت گیری ضدسرمایه داری. البته این گفتمان ها درحال شدن و زایش هستند و بعضا گسست ها و ناسازه ها و یا کشاکش های مهمی در میان آن ها و بین آن ها جریان دارد.

 

آن چه که بخصوص در ایران آن هم در فضای کنونی منطقه و جهان بکر و تازه نفس بنظر می آید، همانا ورود جنبش هائی با سیمای ضدسرمایه دارانه به کنشگری مستقیم است و همانا به نمایش درآمدن گفتمانی با جهت گیری ضدسرمایه داری نه توسط صرفا روشنفکران و گروه های سیاسی چپ و یا به اصطلاح نخبگان فکری بلکه توسط خودکنشگری جامعه و جنبش ها و در کف خیابان و مدارس و کارخانه ها و دانشگاه ها. آن چه که این پدیده بکر را در فضای کنونی جهانی و منطقه ای به روی صحنه آورده است، از آسمان نیامده بلکه منتجه مجموعه تجربه های زنده ای است که این جنبش در طی چنددهه اخیر در مواجهه با معجون درهم آمیخته دین و نئولیبرالیسم بدست آورده و یکجا آن را با گوشت و پوست خود لمس کرده است. بنابراین گفتمان سرمایه دارانه که می خواهد با جدائی نظام کنونی و اسلام از عملکردسرمایه دارانه، گذشته و حمایت های بیدریغ خود از خصوصی سازی ها، بلکه انتقاد از نبود شتاب لازم آن ها، چهره خویشتن را بیاراید و پالوده و مبرا و بدون خدشه به نمایش بگذارد برای اکثریت بزرگ لایه های گوناگون زحمتکشان قابل فهم نیست. و این البته یکی از مهم ترین پاشنه آشیل های این گفتمان و برای فریب جامعه است. این که معلمان در پلاکاردها و شعارها و گفتگوهای خود در کنارسایرمطالباتشان فرایند خصوصی سازی و کالائی کردن آموزش و پرورش را آماج خود قرارداده اند و در تحصن ها و اعتراضات خود به آن پژواک تازه ای بخشیده اند، قاعدتا نباید برای جماعتی که همان برنامه ها را در دستورکارخود دارند قابل هضم باشد. از همین رو آن ها با وجودعقبه نیرومندی اعم از حمایت قدرت های جهانی و رسانه های کلان، اما در داخل ناگزیرند برای آن که بتوانند روی امواج جنبش ها بحرکت در بیایند،‌ نقاب تزویر و ریا برچهره کشند. یعنی همان گونه که خمینی در انقلاب بهمن در آغاز با نقابی بر چهره به میدان آمد،‌ اینان نیز چنان کنند. گرچه جامعه ما تجربه سترگ فاجعه شکست انقلاب بهمن را دارد، اما همانطور که اشاره شد فرایند رشد و متحقق شدن این جنبش ها خالی از ناسازه ها و گسست ها و ابهام ها و نقاط آسیب پذیر نیست و توانمندشدن جنبش در عین حال نیازمند کنشگری هوشیارانه و همدلانه همه فعالان و آگاهان متعلق به این طیف است. از جمله ایجاد تقابل و کنتراست زنده بین برنامه ها و مطالبات گفتمان نئولیبرالی با مطالبات و برنامه های مردمان متعلق به کف جامعه و علیه سیستم تبعیض و استثمار.

 

آن چه که مهم و استراتژیک است، داشتن نگاه معطوف به جامعه و تقویت و شکل گیری یک جنبش نیرومند و آگاه به منافع و مطالبات خود و نقش آفرینی آن ها در میانه میدان است یعنی نگاهی جامعه محور و نه قدرت محور. آن چه که نهایتا قدرت را می تواند مشروط و تابع مطالبات جامعه کند و در بهترین حالت اجازه نمایندگی و عرض اندام به آن ندهد وجود یک جنبش نیرومند با مطالبات خویش در وسط میدان است. چپ باید در همین جا حضور داشته باشد و همین روند را تقویت کند....

 

سؤالی که در این صورت بندی مطرح می شود این است که آیا ضدسرمایه داری خود از جنس مطالبه و خواست است که به خصلت بندی یک جنبش معنا می بخشد یا چیزی است مازاد برآن ها و خواستی انتزاعی که به این مطالبات افزوده می شود؟

 

در نگاه سنتی عموما دومی افزوده ای است بر اولی و به همین دلیل از بیرون و دارای خصلت ایدئولوژیک ، اما در نگرش دیگر بدون وجود یا تبدیل شدن مطالبات ضدسرمایه داری به مطالبات مشخص جنبش ها، نظیرمخالفت با کالائی شدن آموزش در مدارس، دانشگاه ها، کارخانه ها، بدن، تعامل غیرکالائی با طبیعت و... امکان تحقق مناسباتی نوین و از نوع دیگر ممکن نیست. و این همان ویژگی است که امروزه رویش جوانه های آن  در جنبش های کف خیابان و مدارس و دانشگاه به شکل بکری نمایان می شود. نهال گفتمان جنبش ضداستبدادی- مطالباتی- ضدسرمایه داری ریشه در این خاک بکر داشته و از دل آن سر برمی آورد. گل همین جاست، همین جا برقص!     ۱۶.۱۰.۲۰۱۸

.....................................................

دیکتاتور به پایان سلام کن! نوجوانان نیز به اعتراضات سراسری پیوستند

https://www.youtube.com/watch?v=K-AyzqoILjE&fbclid=IwAR23vyI8c3pWPcv9yBiIfU8wN4QONpIsSf30rI2P_bfOHYMh6eRUlcUXJkk

 

پاسخ یک معلم آزاده به آلترناتیوسازی های از بالا و به سلطنت طلبان

http://www.pezhvakeiran.com/maghaleh-93681.html

...........................................................................

كانون مدافعان حقوق كارگر

سخن روز

23 مهر

اعتراضات مردمی همچنان ادامه دارد

 

تحصن معلمان در دفتر مدارس و خود داری از رفتن به کلاس های درس در اعتراض به وضعیت معیشتی و فشارهای اقتصادی وارده بر کارگران و زحمتکشان و تمامی آنان که از فروش نیروی کارشان ارتزاق می‌کنند ، نشان از  درد مشترکی است که امروزه گریبان جامعه ما را گرفته است .

 

اعتراضات کامیون داران و کارگران بخش های مختلف که هم اکنون نیز جریان دارد بیانگر همین امر است که بحران اقتصادی گریبان‌گیر جامعه، تمامی اقشار تحت ستم را به یکسان تحت فشار زندگی قرار داده است . سه تا چها ر برابر شدن هزینه های زندگی در چندماه گذشته به یک‌باره اکثریت قاطع جامعه ایران را به زیر خط فقر فرستاد، به گونه ای که حتی درآمدهای چند میلیون تومانی هم پاسخگوی نیازهای اولیه یک زندگی معمولی نیست. اعتصاب مغازه داران شهر های مختلف در هفته گذشته در اعتراض به وضعیت اقتصادی نیز در همین راستا بود و نشان می داد که حتی بسیاری از اقشار میانی در این بحران به فقر و افلاس کشیده می‌شوند و سرمایه های کوچک نیز امکان استفاده از سرمایه های خود را ندارند و با ادامه این روند اقشار تحتانی آنان نیز مجبور به ترک موقعیت خود و پیوستن به صف فروشندگان نیروی کار می‌شوند.

 

 این مسئله بیانگر موضوع مهمتری نیز هست وآن اینکه صف مردم تحت ستم از صف معترضان وابسته به نیروهای نظام سرمایه داری مشخص تر می‌شود، هر چند آنان‌که از سیستم اقتصادی موجود بهره ها برده اند  و در غارت اموال مردم دست داشته اند و سهمی از اختلاس ها و چپاول اموال مردم در ادوار مختلف داشته اند و اکنون که بن بست های حکومتی را مشاهده می کنند، نیز به صف مخالفان پیوسته اند، آنان دغدغه معیشت ندارند بلکه امنیت سرمایه هایشان به خطر افتاده است . اما مردم معترض که در کوچه و خیابان و در محیط های کار به اعتراض می‌پردازند برای بقاء خود و زندگی فرزندانشان مبارزه می کنند .

 

معلمان که خود نیز عمدتا از اقشار تحت ستم هستند و هر روزه فقر و گرسنگی دانش آموزانشان را مشاهده می‌کنند به فاجعه ای که در میان مردم حاکم است هر روز آشناتر می‌شوند و  وجدان انسانی آنان در مشاهده فقر و سیه روزی خود و هم نوعانشان این چنین جلوه گر می شود .

 

اعتراضات معلمان، کامیون داران ، بازنشستگان، و کارگران و زحمتکشان و کسبه در سراسر سال 97 به دنبال اعتراضات دی ماه  سال گذشته همه از یک روند مشخص اعتراضات مردمی هستند که به گونه ای پیوسته ادامه دارند و همگی دارای یک پیام مشخص اند، در مقابل حاکمان  نه تنها توانائی حل مشکلات  را ندارند بلکه با سرکوب و اعدام و بگیرو ببند هر روز بر دامنه آن می افزایند . حمایت همه جانبه بخش های مختلف کارگران و زحمتکشان از این اعتراضات می‌رود تا با گسترش آن به اعتراضات یک پارچه و سراسری تبدیل شود و تکلیف زندگی نابسامان اجتماعی را هر چه زودتر روشن کند.

.......................................................................

 

کمیته عمل سازمانده کارگری

پایان روز دوم اعتصاب سراسری معلمان: اکنون چه؟

نخستین روز اعتصاب سراسری معلمان با وجود وقفۀ طولانی‌اش از آخرین اعتصاب دهۀ ۸۰ و خبررسانی ناکافی، شروع پرقدرتی داشت و اکنون در عرض کمتر از ۲۴ ساعت موفق شد حلقه‌های دیگری را- یعنی دانش‌آموزان و دانشجویان- فعال و به اعتراضاتش متصل کند. امروز وسعت و قدرت اعتصاب سراسری معلمان در عمل به بسیاری از تردیدها و بدگمانی‌های پیشین معلمان نسبت به ظرفیت خودشان غلبه کرد و آجرهای دیوار ترس را فروریزاند. همین احیای اعتمادبه‌نفس و جسارت معلمان است که برای حکومتِ سرکوب یک علامت هشدارآمیز است و از همین روست که سراسیمه با بازداشت ۵ فعال صنفی و به دست گرفتن کانال شورای هماهنگی و صدور بیانیه‌های جعلی واکنش نشان داده است.

 

حکومت در یک موقعیت بغرنج گیر افتاده و در حال سنجیدن واکنش فعالین صنفی نسبت به افزایش تدریجی دستگیری‌ها است. در عین حال بعید نیست که حکومت در این انتظار باشد که این آخرین روز اعتصاب هم با کم‌ترین حاشیه و هزینه برایش تمام شود، تا سپس با دِرو کردن فعالین صنفی، به خیال خود هرگونه احتمال اعتصاب آتی را از همین الآن در نطفه خفه کند و در عین حال نگذارد که روحیه و درس‌های مبارزاتی اعتصاب معلمان به سایر بخش‌های معترض هم سرایت کند. این کم و بیش همان سیاستی است که حکومت نسبت به سومین دور اعتصاب سراسری رانندگان و کامیونداران در پیش گرفت.

 

اینجاست که سؤال اساسیِ مقابل جنبش معلمان این می‌شود که اکنون چه باید کرد؟

 

نباید به زمان آغاز و پایان یک اعتصاب همچون یک امر اداری نگاه کرد. واضح است که انتخاب لحظۀ شروع و پایان یک اعتصاب بستگی به تحلیل از شرایط مشخص دارد. شرایط چهارشنبۀ گذشته (۱۸ مهر) که شورای هماهنگی فراخوان اعتصاب را صادر کرد، با شرایط امروز یعنی ۲۳ مهر یکی نیست. از آن زمان تاکنون حکومت اقدام به دستگیری حداقل 5 فعال صنفی، احضار و ارعاب ده‌ها معلم و مصادرۀ کانال تلگرامی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان کرده‌است و محتملاً انتظار پایان اعتصاب را می‌کشد تا تسویه حساب‌ها را شروع کند.

اعتصاب مانند یک چاقوی ضامن‌دار است که طبقۀ کارگر در مقابل کارفرمایان و دولت بیرون می‌کشد تا آنان را تهدید و مجبور به پرداخت مطالبات کند. هنرِ رهبری یک اعتصاب یعنی اینکه بدانیم چه زمانی آن را بیرون بکشیم و چه زمانی با عقب‌نشینی موقت آن را تا دور بعدی غلاف کنیم. یعنی به نحوی که نه اعتصاب دو روزه را بی هیچ‌ پیش‌شرطی پایان داد و از خود رفع تکلیف کرد و نه به ورطۀ ماجراجویی افتاد و بی‌هیچ نقشه‌ای تداومش را به لحظۀ نامعلوم حواله داد!

واقعیت اینست غلاف کردن سلاحِ تحصن کنونی معلمان اگر بدون پیش‌شرط باشد، در این لحظه مخاطرات زیادی دارد. چرا که تا این لحظه هیچ‌یک از مقامات مسئول، قولِ هیچ وعده‌ای را (ولو نمایشی) در واکنش به این اعتصاب نداده‌ و تنها نیروهای امنیتی‌شان را علیه معلمان بسیج کرده‌اند. این به خوبی نشان می‌دهد که شرایط برای غلاف سلاحِ اعتصاب در این لحظه مهیا نیست. پس توقف اعتصاب فعلی را باید منوط به قول و قرار صریح و مکتوب مقامات رسمی دولتی کرد تا قابلیت استناد داشته باشد.

اما اگر بنا بر شواهد توازن قوا درون نمایندگان شورای هماهنگی فعلاً به نفع اعتصاب نباشد و اعتصاب به‌خاطر یک اکثریت کمّی در آرا لغو شود چه؟ در این صورت بهترین روش، تأکید بر یک اولتیماتوم زمان‌دار (و تاحد امکان کوتاه‌مدت) است (مثلاً بین دو تا هفت روز). چون اگر ضرب‌الأجل اولتیماتوم مشخص نباشد یا طولانی باشد، فرصت کافی برای سرکوب به حکومت می‌دهد. با توجه به شدت‌گیری اعتراضات سایر بخش‌ها در این هفته (مثل تجمع بازنشستگان و اولتیماتوم کارگران فولاد و غیره) می‌توان ضرب‌الأجل معلمان به دولت را منحصر به همین هفته کرد و بلافاصله با تعیین روز اعتصاب، هرگونه فرصت و مجال تعرض بیشتر به معلمان را از الآن سد کرد و گرفت.

بنابراین به اعتقاد ما، فعالین تشکل‌های صنفی معلمان، در این لحظه و امشب تصمیم مهمی را پیش رو دارند که قاعدتاً بهتر است هر دوی شروط بالا را برآورده کند. به این اعتبار به زعم ما رهبران اعتصاب در این لحظه می‌توانند:

۱- مطالبۀ فوری و مشخص آزادی تمامی دستگیرشدگان را به‌عنوان هرگونه پیش‌شرط مذاکره با دولت پیش بکشند؛ چون جنبش معلمان در این لحظه سخت نیازمند حفظ رهبران عملی‌اش است. تعیین دور بعدی اعتصاب از الآن، مانعی بر سر تعرض بیشتر حکومت و دستگیری‌های بعدی خواهد شد.

 

 ۲- پایان این دور از اعتصاب باید مشخصاً مشروط به تعهدات صریح دولت نسبت به برآورده‌کردن حداقل چند مطالبۀ «مشخص» باشد. تا زمانی که دولت نه این اعتصاب و نه مطالبات معلمان را حتی برای مذاکره به رسمیت نشناسد، پس کشیدن از اعتصاب کنونی (بدون تعیین شروط و اولتیماتوم دور بعدی اعتصاب) راه را برای سرکوب بیش‌تر باز خواهد کرد.

 

فعالین و سازمان‌های سیاسی و مدنی باید گسترده‌ترین کمپین دفاعی ممکن را برای آزادی دستگیرشدگان به راه بیاندازند. این بار دستگیرشدگان برخلاف رانندگان کامیون، نام و نشان دارند، پس نباید کوچکترین کوتاهی‌ای در تقویت صدای زندانیان کرد.

تجربۀ سه بار اعتصاب کامیون‌داران و سرکوب خشن حکومت در سومین دور آن درس‌های بسیاری در خود داشت که مهم‌ترینش این بود که برای نجات یک بخش از جنبش که لای منگنۀ سرکوب رفته، سایر بخش‌ها باید به حمایت «فعال» و «عملی» از آن بخش دست بزنند. یعنی جنبش اعتراضی نمی‌تواند جدا جدا خواست‌های خود را مطالبه کند. امروز دانش‌آموزان و دانشجویان به حمایت از معلمان وارد صحنه شدند؛ اگر معلمان بخواهند سایر متحدین طبقاتی خود را هم به صحنه بکشانند باید خود پیشگام باشند: یعنی در جریان این تحصن، علاوه بر طرح مطالباتشان، حمایت عملی (ولو نمادین) خود را از اعتصاب کامیون‌داران اعلام کنند. امروز رانندگان بین شهری مریوان با بالا بردن پلاکارد حمایتی از اعتصاب سراسری معلمان این سد را شکستند. معلمان هم اگر بخواهند روی حمایت بخش‌های دیگر حساب کنند باید از الآن این سد را بشکنند!

کمیته عمل سازمانده کارگری

–  ۲۳ مهرماه ۱۳۹۷

.............................................................................

کمیته مرکزی سازمان راه کارگر

 

مبارزه برای آزادی تمامی معلمان زندانی

 و عموم زندانیان سیاسی - عقیده تی را گسترش دهیم

 

تحصن و در واقع اعتصاب عمومی دو روزه معلمان ایران در روزهای ۲۲ و ۲۳ مهر در بیش از دویست شهر و هزاران مدرسه در سراسر کشور یکی از درخشانترین حرکات مبارزاتی سالهای اخیر بوده است. این حرکت شورانگیز در متن اعتصابات پی در پی – اما پراکنده - کارگران صنایع، سومین دور اعتصاب سراسری رانندگان کامیون در یکسال اخیر، اعتراضات سراسری بازنشستگان و حتی اعتصاب عمومی بخشهایی از بازاریان (که عموما پیوندی با جنبش کارگران و زحمتکشان ندارند) صورت گرفته است.

 

حدود یک میلیون شاغلین سیستم آموزش و پرورش این بار پررنگ تر از هر زمان علاوه بر تاکید بر خواستهای صنفی خود نظیر افزایش حقوق و رفع تبعیض از معلمان در نظام استخدامی کشور، مصرانه بر خواستهای اجتماعی و سیاسی معینی نیز پای فشردند. نظیر: حق تشکل مستقل و آزادی بیان، تاکید بر آزادی کلیه معلمان زندانی، تاکید بر ارتقای کیفیت آموزش و نیز تجهیز مدارس و حق کامل آموزش رایگان و جلوگیری از طبقاتی تر شدن آن و ... اما همچون موارد گذشته نیروهای امنیتی رژیم پاسخی جز سرکوب در برابر این موج اعتصابات عمومی در چنته خود ندارند. دستگیری صدها راننده کامیون، موج دستگیری فعالین خلق عرب در خوزستان – علیرغم این که مشخص شده که فعالین خلق عرب در حمله مسلحانه به رژه اهواز نقشی نداشته اند – دستگیری شمار جدیدی از بهائیان و دیگر اقلیتهای مذهبی، صدور احکام سنگین برای فعالین جنبش دانشجویی، کارگری و برخی فعالین مدنی ... از جمله واکنش های یاس آلود رژیم در برابر موج مبارزات توده ای است.

 

در رابطه با جنبش معلمان نیز پاسخ رژیم جز بگیر و ببند نبوده است. در آستانه تحصن اخیر، عباس واحدیان در مشهد و محمد صالح شکری در سقز دستگیر شدند و به دنبال تحصن نیز محمدرضا رمضان زاده دبیر کانون صنفی معلمان در خراسان شمالی و از مسئولین شورای هماهنگی تشکلهای فرهنگیان ایران و کانال تلگرامی آن و نیز عبدالرضا قنبری شاعر و معلم مبارز دستگیر شدند.

 

معلمان ایران ۲۰ اردیبهشت امسال نیز در اعتراض به وضعیت معیشتی و طبقاتی تر شدن آموزش و پرورش مقابل ساختمان سازمان برنامه و بودجه تجمع کرده بودند. در جریان آن تجمع، شماری از معلمان بازداشت شدند.

 

محمد حبیبی عضو کانون صنفی معلمان تهران، یکی از بازداشت شدگان آن روز بود. دستگاه قضایی جمهوری اسلامی حبیبی را به ۷ سال و نیم زندان، دو سال ممنوعیت فعالیت سیاسی و اجتماعی و ۷۴ ضربه شلاق محکوم کرده است.

 

علاوه بر او، شش تن دیگر از بازداشت شدگان این تجمع نیز به ۹ ماه زندان و جریمه نقدی و حتی ۷۴ ضربه شلاق محکوم شدند از جمله خانم عالیه اقدام دوست.

 

محمود بهشتی لنگرودی، اسماعیل عبدی، روح‌اله مردانی، علی‌اکبر باغبانی، بختیار عارفی و محمد ثانی از دیگر فعالان صنفی معلمان نیز هم قبلا به زندان یا تبعید محکوم شده‌اند.

جنبش معلمین و عموم جنبشهای اجتماعی لازم است شعار آزادی فوری و بی قید و شرط همه فعالین و زندانیان سیاسی و عقیده تی را در سرلوحه خواستهای خویش قرار دهند. این زندانیان در این جهنم خفقان سیاسی و فلاکت اقتصادی جرمی جز تاکید بر حقوق حقه مردم مرتکب نشده اند.

 

بگیر و ببند معلمین مبارز و خط و نشان کشیدن برای آنها در حالی صورت میگیرد که در آستانه تحصن دو روزه اخیر، معاون پرسنلی وزارت آموزش و پرورش فاش کرده است که دستگاه آموزشی کشور از کمبود سیصد هزار معلم رنج می برد و حقوق معلمان بین یک میلیون و دویست هزار تومان تا دو ونیم میلیون تومان در نوسان است. این در حالی است که برخی نهادهای رژیم اعتراف میکنند که خط فقر برای یک خانواده چهارنفره به بیش از چهار و نیم میلیون تومان در ماه رسیده است در حالیکه اقتصاددانان مستقل و فعالین کارگری آنرا اکنون بیش از شش میلیون تومان میدانند. فقر مطلقی که روزبروز سفره کارگران و زحمتکشان را خالی و خالی تر میکند و کارد را به تمام معنا به استخوان رسانده و جان دهها میلیون تهیدست شهر و روستا را به لب رسانده است.

 

در برابر این موج سرکوب و بحران اقتصادی، راهی جز گسترش مبارزه و اعتصابات عمومی و خیزش انقلابی برای سرنگونی رژیم اسلامی سرمایه داری وجود ندارد. پیش بسوی این هدف بزرگ!

 

 

زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم

کمیته مرکزی سازمان راه کارگر

۲۵ مهر ۱۳۹۷

..............................................................................

اطلاعیه کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران

از اعتصاب سراسری و حق طلبانه معلمان ایران پشتیبانی کنیم!

"شورای هماهنگی تشکل های فرهنگیان ایران" طی بیانیه ای که به تاریخ چهارشنبه ۱۸ مهر ماه انتشار یافته است، تمام معلمان و فرهنگیان در کلیه مقاطع تحصیلی را فراخوانده است که در اعتراض به گرانی، تورم، کاهش بی سابقه قدرت خرید معلمان در روزهای یکشنبه ۲۲ و دوشنبه ۲۳ مهر ماه در دفتر مدارس تحصن نمایند و از حضور در کلاسهای درس خودداری نمایند.

 

در این فراخوان آمده است: "حال که گرانی و تورم افسارگسیخته شده و قدرت خرید معلمان چون اکثریت زحمت‌کشان جامعه بسیار پایین آمده، آموزش هزینه‌اش گزاف گشته، و مجلس و دولت نتوانسته‌اند برای سفره تقریبا تهی فرهنگیان بازنشسته و شاغل و بهبود وضعیت آموزش چاره‌ای بیندیشند، وقت آن رسیده است که ما نیز اعتراض خویش را نسبت به این اوضاع آشفته آموزش و پرورش نشان دهیم. این را نیز همگان لمس کرده‌اند که وزارت آموزش و پرورش به عنوان متولی و مسئول این مجموعه بزرگ چند میلیونی، ... به جای توجه به کیفیت آموزشی و معیشت معلمان هر روز بیشتر از قبل به سمت پولی سازی آموزش و فقیرسازی معلمان گام بر می‌دارد." در این فراخوان ضمن اشاره با تارج صندوق ذخیره فرهنگیان و دزدی هایی که در نظام آموزش و پرورش انجام گرفته، خاطر نشان شده که: "نهادهای امنیتی و قوه قضاییه به جای برخورد با دزدان و فاسدان جامعه، معلمان مطالبه‌گر و عدالتخواه را تهدید، تبعید، انفصال، اخراج و زندانی می‌کنند".

 

در این فراخوان همچنین ضمن هشدار به نیروهای حراست و نهادهای امنیتی نسبت به عواقب برخورد پلیسی و امنیتی اعلام شده است که چنانکه سریع به مطالبات معلمان رسیدگی نشود، آنان اعتراض سراسری خود را در ابعاد گسترده‌تری در آبان ماه ادامه خواهند داد.

 

دور جدید مبارزات سراسری معلمان ایران در شرایطی آغاز می شود که تعمیق بحران اقتصادی و کاهش چشمگیر ارزش پول داخلی در برابر دلار و دیگر ارزهای خارجی سقوط فاجعه بار قدرت خرید کارگران و حقوق بگیران جزء را به دنبال داشته است و ابعاد تورم و فقر و بیکاری به مرز غیر قابل تحملی رسیده است. رژیم جمهوری اسلامی در حالی که بطور مداوم بر هزینه های نظامی و امنیتی و مداخله گری های نظامی خود در کشورهای منطقه می افزاید، آشکارا از تأمین حداقل زندگی میلیون ها معلم و خانوده هایشان سر باز می زند. معلمان ایران طی سال های اخیر با مبارزات خود نشان داده اند که ادعاهای فریبکارانه کارگزاران رژیم که می خواهند به بهانه کمبود بودجه، یا تحریم های اقتصادی هزینه سنگین بحران اقتصادی و پیشبرد برنامه های نئولیبرالی خود را بر دوش کارگران و معلمان و اقشار تهیدست جامعه بیاندازند، نمی پذیرند. زیرا در جلو چشمان خود شاهد دزدی میلیاردی ثروتهای عمومی کشور هستند. آنها می بینند که هر روز اقلیتی از سرمایه داران و حکومتیان ثروتنمند و ثروتمند تر می شوند.

 

رژیم جمهوری اسلامی در طول چهار دهه از حاکمیت خود اگر از یک طرف با دخالت دادن مذهب در امر آموزش و پرورش تلاش کرده تا مدارس و دانشگاهها را به مرکز ترویج جهل و خرافه مذهبی تبدیل کند، از طرف دیگر با دخالت های پلیسی در نهاد آموزش و پرورش و پاکسازی های سیاسی و ایدئولوژیک و تحت فشار قرار دادن زندگی و معیشت معلمان ایران و با خصوصی سازی ها ضربات جبران ناپذیری به امر آموزش و پرورش در این جامعه وارد آورده است. از نظر جمهوری اسلامی معلمان دلسوز و فعال، خوشنام، سکولار و مبارز، دشمن محسوب می شوند. تاکنون رژیم شمار زیادی از آنان را به همین جرم تصفیه نموده و از کار و گردونه آموزش خارج و به گوشه زندان ها افکنده است.

 

سازماندهی و برپایی اعتصاب سراسری معلمان و فرهنگیان در شرایطی که اعتصاب سراسری رانندگان کامیون و کامیون داران بیست و یک روز است ادامه دارد و هر روزه شاهد اعتصابات و اعتراضات کارگری هستیم، بخشی از اعتراضات اجتماعی گسترده ای است علیه شرایط نابسامان اقتصادی و فقر و فلاکتی که بر معلمان و کارگران و اقشار کم درآمد جامعه تحمیل شده است. بدون شک اعتصاب سراسری معلمان در شرایط کنونی بر فضای سیاسی جامعه تأثیر گذاشته و جنبش اعتراضی علیه جمهوری اسلامی را به جلو می برد. حزب کمونیست ایران از اعتصاب و تحصن سراسری معلمان و فرهنگیان در روزهای یکشنبه ۲۲ و دوشنبه ۲۳مهر ماه حمایت می کند و از کارگران و مردم مبارز و آزادیخواه می خواهد به هر طریقی که می توانند از این اعتصاب سراسری حمایت کرده و برای پیروزی آن تلاش نمایند.

 

کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران

۲۰ مهر ۱۳۹۷

۱۲ اکتبر ۲۰۱۸

........................................................................

 

روند سوسیالیستی کومه له:

پشتیبانی از اعتصاب و تحصن ۲ روزه معلمان سراسر کشور

 

 

شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، در روزهای یکشنبه و دوشنبه و در سکوت رسانههای جمهوری اسلامی پیروزمندانه برگزار گردید. طبق گزارشهای مندرج در شبکههای اجتماعی، معلمان در تهران، شیراز، کرمانشاه، اصفهان، همدان، بوشهر، مریوان، اهواز، تبریز، سنندج ، سقز، مشهد، ملایر، کازرون، شهریار، اسلامشهر، سمنان، بجنورد، ساری، رشت، قزوین، الیگودرز، بهبهان، یاسوج، کرج، یزد، خرم آباد، دهلران، بروجرد ، ارومیه، اردبیل، تربت حیدریه، زاهدان،. . . به تحصن پیوستهاند.

در امتداد خیزشهای اخیر و اعتراضات عمومی اقشار و طبقات فرودست به شرایط اسفبار موجود و فشار غیر قابل تحمل گرانی، فرهنگیان نیز با تحصن دو روزه خود و به اعتراض به تورم روزافزون، گرانی، پائین آمدن قدرت خرید با صف مستقل به جمع معترضان پیوستند. آموزش رایگان و معاف شدن والدین از پرداخت بخشی از هزینه تحصیل خواست دیگر فرهنگیان بود. در جامعهای که شکاف طبقاتی بیش از پیش نمایان است و روز به روز بر آن افزوده می‌شود، این معلم است که زنگ خطر سرازیر شدن نسل بعدی کودکان کار به خیابانها را به صدا درآورد. در ماههای اخیر معلمان آزادی‌خواه و متعهد پیوسته در تجمعات مختلف به انواع و اشکال اعتراض خود را به شرایط نامناسب شغلی و درآمد پائیین و دستگیری و حبس همکارانشان به نمایش گذاشتند. پاسخ دولت به مبارزات مدنی معلم‌ها سرکوب و دستگیری‌های وسیع‌تر و حبس تعداد بیشتری از آنان بود.

تحصن معلمان، جنبش اعتراضی مردم ایران را به مرحله نوینی ارتقا داد. پشتیبانی وسیع تشکلهای کارگری، زنان، دانش‌آموزی . . . نشان از اهمیت و جایگاه معلمان در صفوف مبارزاتی دارد. بی شک اعتراضات از این دست روبه افزایش خواهد گذاشت. چرا که جمهوری اسلامی نه می‌خواهد و نه می‌تواند مشکلات عدیده جامعه را حل کند. تنها گزینه جمهوری اسلامی در مقابل اعتراضات روزافزون مردمی سرکوب است.

اتحاد و یکپارچگی، پیوند مبارزات مدنی اقشار و صنف‌های مختلف در سرتاسر ایران جهت نیل به اهداف بر حق معترضان در مرحله بعدی می‌تواند توان و قدرت مبارزاتی را بمراتب تقویت کند.

 

زنده باد آزادی و سوسیالیسم

مرگ بر حکومت فاشیستی جمهوری اسلامی

بیست و سوم مهرماه ١٣٩٧

..................................................................

 

درباره اعتصاب سراسری معلمان وضرورت جبهه انقلابی

 

معلمان سراسر کشور دراعتراض به وضعیت مشقت بار اقتصادی و اجتماعی و سیاسی و فرهنگی به اعتصابی دوروزه دست زده اند . این بار دانش آموزان مدارس خیلی از شهرهای کشور نیز به اعتصاب معلمان پیوسته واز مطالبات آنها حمایت میکنند. فشار بحران اقتصادی  بیش از همه بر دوش معلمان، کارگران و اقشار محروم وحقوق بگیر و تهی دست جامعه سنگینی میکند . تشدید بحران اقتصادی ، فساد گسترده دستگاه های دولتی و نهاد های اقتصادی و سیاسی وابسته به نظام، افزایش تورم ، گسترش دامنه بیکاری و ناهنجاریهای اجتماعی ،علاوه بر کارگران اقشار دیگر اجتماعی، نظیر معلمان ، رانندگان ، کشاورزان  رانیز به صحنه مبارزات اجتماعی سوق داده است. شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران درفراخوان به اعتصاب اعلام کرده است: «... تورم افسارگسیخته شده و قدرت خرید معلمان چون اکثریت زحمتکشان جامعه بسیار پایین آمده، آموزش هزینه اش گزاف گشته، و مجلس و دولت نتوانسته اند برای سفره تقربیا تهی فرهنگیان بازنشسته و شاغل و بهبود وضعیت آموزش چاره ای بیندیشند، وقت آن رسیده است که ما نیز اعتراض خویش را نسبت به این اوضاع آشفته آموزش و پرورش نشان دهیم ... صندوق ذخیره فرهنگیان به تاراج رفته و از سهم هر عضو. طبق آمار کمیته تحقیق صندوق، حدود ۱۸ میلیون تومان دزدیده اند. نرخ تورم و حقوق فرهنگیان هیچ هم خوانی با هم ندارند و عملا اکثریت معلمان زیر خط فقر هستند و مدارس دولتی بی کیفیت گشته اند و با پول مردم اداره می شود... نهادهای امنیتی و قوه قضاییه به جای برخورد با دزدان و فاسدان جامعه، معلمان مطالبه گر و عدالت خواه را تهدید، تبعید، انفصال، اخراج و زندانی می کنند...دغدغه های ما معلمان، یک زندگی شرافتمندانه برای همه و برخورداری کودکان از آموزش با کیفیت، رایگان و عادلانه است». به گزارش خبرنگاران  ودر تصاویر منتشرشده معلمان معترض پلاکاردهائی چون «نه به تبعیض، آری به عدالت»، «جای معلم زندان نیست»، «ما به تبعیض اعتراض داریم»، «تبعیض حق معلم نیست»، «نه به خصوصی‌سازی آموزش»، «آموزش به زبان مادری حق است»، «ما خواهان اجرای طرح رتبه‌بندی هستیم» و … در دست داشتند.

خبرهایی نیز مبنی بر بازداشت محمدرضارمضانزاده، رئیس شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان و دبیر کانون صنفی معلمان خراسان شمالی در بجنورد، منتشر شده است. گفته می‌شود که او در بدو بازداشت دست به اعتصاب غذا زده و تلگرام او در اختیار نیروهای امنیتی قرار گرفته است..

معلمان همچنان خواهان رفع تبعیض از ساختار نظام آموزشی، ‌ آزادی معلمان زندانی، برخورداری از حق تشکل‌یابی و حق اعتصاب، پایان‌یافتن نقض حق تحصیل رایگان همگانی و برخورداری از بیمه کارآمد و فراگیر هستند.

معلمان ایران ۲۰ اردیبهشت امسال نیز در اعتراض به وضعیت معیشتی و کالایی سازی آموزش و پرورش مقابل ساختمان سازمان برنامه و بودجه تجمع کردند. در جریان این تجمع شماری از معلمان بازداشت شدند.

جمهوری اسلامی تاکنون جز سرکوب و زندان پاسخی به خواست ها ومطالبات معلمان نداده است .محمد حبیبی عضو کانون صنفی معلمان تهران، به ۷ سال و نیم زندان، دو سال ممنوعیت فعالیت سیاسی و اجتماعی و ۷۴ ضربه شلاق و شش تن دیگر از بازداشت شدگان این تجمع نیز به ۹ ماه زندان و جریمه نقدی و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شدند.محمود بهشتی لنگرودی، اسماعیل عبدی، روح‌الله مردانی، علی‌اکبر باغبانی، بختیار عارفی و محمد ثانی از دیگر فعالان صنفی معلمان نیز هم پیشتر و به زندان یا تبعید محکوم شده‌اند.عباس واحدیان و محمدصالح شکری نیز هفته گذشته در مشهد و سقز توسط ماموران امنیتی بازداشت شدند.

 

سازمان اتحاد فدائیان کمونیست ضمن حمایت از اعتصاب معلمان و خواسته ها و مطالبات آنها ،از همه دانشجویان ودانش آموزان دعوت میکند  به اعتصاب معلمان پیوسته وازمطالبات آنها حمایت بکنند .

 

سازمان اتحادفدائیان کمونیست برآن است که تحقق خواست های اقتصادی ، اجتماعی ، سیاسی و فرهنگی توده های زحمتکش مردم  ازجمله معلمان کشور،جزازطریق اتحاد صفوف مبارزاتی آنها دربرابر نظام حاکم ومافیای قدرت وثروت میسر نمیباشد. تلاش برای ایجاد ارگانهای صنفی ، سیاسی و طبقاتی و کانون ها و محافل مبارزاتی ، هسته ها و کمیته های کارخانه ، شوراهای محلات ،مدارس ومراکز آموزشی و غیره یک وجه از ملزومات اتحاد و یکپارچگی و متحد شدن است واتحاد این تشکلها درجبهه ای انقلابی وسراسری  برای سرنگونی نظام ارتجاعی حاکم و برقراری ساختاراقتصادی واجتماعی نوین مبتنی برشوراهای محل کار وزیست وجه دیگر آن است . معلمان، کارگران و زحمتکشان بخوبی میدانند که پیوند مبارزاتی زیر چتر جبهه ای انقلابی و نیرومند ازضروریات فوری گسترش مبارزه و تحقق خواست های اقتصادی،سیاسی وفرهنگی محسوب میشود . امید به پیروز را باتلاش درجهت ایجاد تشکلهای مخفی وعلنی و سازماندهی جبهه ای انقلابی ومشترک پیوند بزنیم.

 

زنده باد شوراها

سرنگون بادرژیم جمهوری اسلامی      برقرارباد جمهوری فدراتیو شورائی

زنده باد سوسیالیسم

سازمان اتحاد فدائیان کمونیست  22 مهر 1397

...........................................................

 

از تحصن معلمان حمایت میکنیم…

 

شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران برای روزهای یکشنبه ٢٢ و دوشنبه ٢٣ مهرماه ١٣٩٧، اعلام تحصن کرده اند. گرانی،تورم، فقر و بیرونق تر کردن سفره فرهنگیان و دیگر اقشار کم در آمد جامعه نیز واقعیت انکارناپزیری است که بر بستر یورش گسترده و طولانی مدت دولت و سرمایه داران علیه زندگی دها میلیون خانواده کارگری و طبقه کارگر ایران ممکن گردیده است. نه تنها موقعیت معلمان که منافع و موقعیت دیگر اقشار فرودست و ضعیف خرده بورژوا نیز از جانب جمهوری اسلامی و سرمایه داران حاکم به خطڕ افتاده است. وقتی ما از یورش به طبقه کارگر به عنوان پیش درآمدی برای تعرض به کل جامعه بارها تاکید کرده و هشدار داده ایم، امروز معنی واقعی آن را در اعتصابات عمومی در بازارو شهرها تا تحصن و اعترض فرهنگیان و دیگر اقشارو طبقات جامعه می بینیم.

 

معلمان و جامعه فرهنگی با مشکلات زیادی مواجه شده اند. با نبود آزادی عمل و انتقاد و ایجاد تشکلهای مستقل خود، با کاهش هزینه آموزش پروش، کاهش قدرت خرید وسایل اولیه مورد نیاز دانش آموزان از سوی والدین، ناتوانی در پرداخت هزینه های سر سام آورتحصیل برای اکثریت شهروندان، غارت کردن صندوق ذخیره فرهنگیان، وجود بیسوادی و کم سوادی میلیونها انسان محروم از امکانات اقتصادی، محتوای قرون وسطی آموزش، کنترل و امنیتی کردن محیط تحصیل ، جدا سازیهای جنسیتی و ….، که همواره با زبان تهدید و سرکوب از جانب این نظام ضد آموزش سکولار و متمدن و از راه به زندانی انداختن معلمان و بیکار سازی و اخراج معلمان و دانشجویان معترض و تهدید آنها نیزمواجه بوده وهستیم، و این واقعیت تا مبنای برای ضرورت شروع مبارزه جدی و سراسری تر و فراخوان به تحصن را فراهم آورده است. در اوضاع سیاسی امروز ایران ضروری است این شرایط در مراکز آموزشی کشور بیش از این تحمل نگردد. لازم است پرچم آزادیخواهانه، پیشرو، و سوسیالیستی معلمان و دانشجویان و دانش اموزان در سراسر مراکز آموزشی به اهتراز در بیاید!

 

بدنبال گسترش اعتراضات و اعتصابات کارگری علیه شرایط فلاکت بار اقتصادی حاکم و همزمان علیه تداوم سرکوب جمهوری اسلامی، اکنون سنت اعتراضی اعتصاب و تحصن بخشهای دیگری از جامعه را نیز فرا گرفته است. تداوم اعتصاب موفقیت آمیز رانندگان، اعتصاب بازاریان، و فراخوان به تحصن سراسری معلمان، با وجود جایگاه وتفاوتهای که در هر کدام از آنها وجود دارد، اما در ادامه منطقی و درست مبارزه توده ای و موثرترعلیه جمهوری اسلامی و علیه تحمیل فلاکت اقتصادی و سرکوب رژیم در این مرحله از مبارزه به پیش میرود. در این نبرد نیز، در صورت تامین یک سیاست رادیکال کارگری-سوسیالیستی، و کوتاه کردن دست فرصت طلبان و طبقات دارا و جریانات بورژوای ملی و اسلامی مرتجع در داخل و خارج کشور،میتوان به پیشروی هر چه بیشتر و در نهایت به پیروزی صف کارگران و آزادیخواهان بر جمهوری اسلامی و نظام فاسد حاکم سرمایه داری امیدوارتر بود.

 

حزب سوسیالیست انقلابی ایران از این تحصن حمایت میکند واز کلیه فرهنگیان کشور میخواهد به آن بپیوندند. حزب معلمان، دانشجویان و دانش آموزان مترقی و سوسیالیست را به ایفای نقش پیشرو، رهبری کننده، انقلابی و تلاش متحدانه برای تحمیل مطالبات برحق و آزادیخواهانه خود فرامیخواند. ما از سازماندهندگان تحصن میخواهیم از مبارزه طبقه کارگر ایران و بطور اخص از اعتصاب جاری رانندگان کامیون قویا حمایت کنند.

 

پیش به سوی یک تحصن متحد و آزادیخواهانه!

معلم زندانی آزاد باید گردد!

مرگ بر جمهوری اسلامی!

زنده باد سوسیالیسم!

حزب سوسیالیست انقلابی ایران

١٩ مهر ١٣٩٧

١١ اکتبر ٢٠١٨

........................................................................

 

حزب حکمتیست:

اُردوی کار می خروشد!

زنده باد اعتصاب و تحصن سراسری معلمان

 

امروز یکشنبه ۲۲ مهر ماه، به فراخوان "شورای هماهنگی تشکل های صنفی معلمان"، در کلیه مقاطع تحصیلی در دفاتر مدارس تحصن برگزار شد. فردا دوشنبه ٢٣ مهر ماه، این تحصن ادامه دارد. معلمان در دهها شهر و استان کشور از جمله در تهران،‌ کرج، اصفهان، تبریز، شیراز، مشهد، یزد، یاسوج، البرز، کازرون، زنجان، سنندج،‌ مریوان، سقز، کرمانشاه،‌ همدان،‌ اسلام آباد غرب، دهگلان، پاوه، البرز، روانسر، ایلام، گناباد، تربت حیدریه، گرمه، لامرد، آمل، بابل، فیروز آباد، سرو آباد، و گلستان اعتصاب کردند. معلمان آزادیخواه با تحصن در دفتر مدارس و برافراشتن خواستهای برحقشان؛ آموزش رایگان، درمان رایگان، آزادی معلمان زندانی، افزایش حقوق بالای شش میلیون، ایمن سازی مدارس، کیفیت بهتر آموزشی، لغو خصوصی سازی مدارس و کالایی کردن آموزش و بازگرداندان میلیاردها تومان تاراج رفته از صندوق ذخیره معلمان، صحنه پرشوری از اعتراض یک جبهه دیگر از اردوی کار ایران را بنمایش گذاشتند.

 

اعتصاب و تحصن سراسری معلمان، اعتصاب پرشور و قدرتمند رانندگان کامیون، اعتراض پیش رو سراسری بازنشستگان، و دهها و صدها اعتصاب و اجتماع کارگری دیگر، خروش اردوی کار ایران علیه فقر و فلاکت و بردگی و بیحقوقی گسترده ای است که جمهوری اسلامی به جامعه ایران تحمیل کرده است. این اعتصاب پرده ای از اعتصابات و اعتراضات نفسگیرتر و سراسری تر و همزمان تر برای تعیین تکلیف با جمهوری اسلامی است.

 

حزب کمونیست کارگری- حکمتیست همراه با بخشهای مختلف طبقه کارگر در ایران و جهان از اعتصاب و تحصن قدرتمند معلمان حمایت و برای پیروزی آن تلاش میکند. کارگر، راننده، معلم، اتحاد، اعتصاب!

 

مرگ بر جمهوری اسلامی!

آزادی، برابری، حکومت کارگری!

زنده باد جمهوری سوسیالیستی!

حزب کمونیست کارگری – حکمتیست

٢٢ مهر ١٣٩٧ – ١٤ اکتبر ٢٠١٨

...........................................................................

 

حزب کمونیست کارگری ایران:

معلمان دست به اعتصاب سراسری زدند

 

امروز ۲۲ مهر معلمان در سراسر کشور به فراخوان شورای هماهنگی تشکل های صنفی وسیعا پاسخ دادند و مدارس کشور در اعتصاب فرو رفت.‌ این اعتصاب که قرار است فردا نیز ادامه پیدا کند، یک اتفاق مهم سیاسی در شرایط امروز جامعه ایران است.

 

معلمان در استانها و شهرهای مختلف در مدارس دخترانه و پسرانه در تهران،‌ اصفهان، کرمانشاه،‌ تبریز، شیراز، مشهد، یزد، سنندج،‌ مریوان، سقز، همدان،‌ بابل، آمل، پاوه، اسلام آباد غرب، البرز، روانسر، یاسوج، البرز، کازرون، دهگلان، زنجان، ایلام، گناباد، تربت حیدریه، گرمه، لامرد، فیروزآباد، شهرک قدس تهران، کرج، سروآباد، گلستان، گرمه و دهها شهر دیگر وسیعا دست به اعتصاب زدند و با تحصن در دفتر مدارس و در دست گرفتن پلاکاردهایی که خواست های آنها را بیان میکرد، اعتراض قدرتمندی را سازمان دادند.

 

اهم خواست های معلمان که در فراخوان شورای سراسری تشکل های صنفی معلمان و در صدها پلاکارد در دست معلمان اعتصابی بیان شده به این شرح است: تحصیل رایگان، درمان رایگان، افزایش حقوق بالای ۶ میلیون، آزادی معلمان زندانی، ایمن سازی مدارس، کیفیت بهتر آموزشی، لغو خصوصی سازی و کالایی کردن آموزش، بازگرداندان میلیاردها تومان ذخیره صندوق معلمان که به تاراج رفته است. در یک کلام معلمان به فقر و گرانی و بیحقوقی و فساد و بساط دزدسالار اسلامی اعتراض دارند.

 

اعتصاب سراسری و قدرتمند معلمان در ادامه اعتصاب سراسری در کردستان، اعتصاب سراسری کامیون رانان، اعتصاب سراسری بازار، و اعتصابات گسترده کارگری صورت میگیرد و به نوبه خود زمینه ساز اعتصابات سراسری بخش های دیگری از جامعه میشود. معلمان به نهادهای امنیتی حکومت هشدار داده اند و اعلام کرده اند برخورد امنیتی مانع اعتصاب آنان نخواهد شد. معلمان، خانواده های دانش آموزان و معلمان بازنشسته را به حمایت از اعتصاب خود فراخوانده اند و اعلام کرده اند که اگر به خواستهایمان رسیدگی نشود، آبان ماه نیز برمیگردیم.

 

تحصیل رایگان،‌ درمان رایگان، افزایش حقوق بالای ۶ میلیون، آزادی معلمان زندانی و کلیه زندانی سیاسی و سایر خواست های معلمان، خواست های همه مردم است. با تمام قوا از اعتصاب معلمان و خواست های آنها حمایت کنیم.

 

حزب کمونیست کارگری این اعتصاب را نقطه عطف دیگری در روند گسترش مبارزه و اعتصابات و اعتراضات سراسری علیه فقر و گرانی و بیحقوقی میداند و با تمام قوا از آن حمایت میکند و خانواده ها و بخش های مختلف مردم را به حمایت فعال از آن فرامیخواند. اعتصاب فردا ۲۳ مهر نیز ادامه دارد.

 

زنده باد اعتصاب سراسری معلمان

زنده باد اعتصابات و اعتراضات سراسری

حزب کمونیست کارگری ایران

۲۲ مهر ۱۳۹۷، ۱۴ اکتبر ۲۰۱۸

..................................................................................

حزب کمونیست کارگری

پیام حمید تقوائی به معلمان و بازنشستگان مبارز

 

به معلمان و بازنشستگان آزاده و مبارز درود می فرستم.

مبارزات و اعتراضات شما برای همه بخشهای جامعه الهام¬بخش و امیدبخش است. خواستهائی که شما مطرح میکنید خواست همه مردم است. اکثریت قریب به اتفاق مردم خود را در خواست افزایش حقوقها و دستمزدها، تحصیل رایگان، درمان و بهداشت رایگان، ایمنی مدارس، مخالفت با خصوصی سازی مدارس، مقابله با دزدیها و فساد مقامات و دیگر خواستها و اهداف اعتراضات شما شریک میدانند. شما در واقع بعنوان نمایندگان جامعه این پرچم را بلند کرده اید. بعنوان نماینده میلیونها انسانی که دیگر فقر و بی حقوقی و سرکوب و انواع مشقاتی که حکومت بجامعه تحمیل کرده است را تحمل نمیکنند و علیه این مصائب بمیدان می آیند.

فراخوان معلمان برای دو روز اعتصاب و فراخوان تجمع سراسری بازنشستگان باید مورد استقبال همه مردم قرار بگیرد. خانواده های دانش آموزان، دانشجویان، جوانان و سالمندان و همه اقشار مردم جا دارد که با صدای بلند از اعتصاب و مبارزات معلمان و بازنشستگان حمایت کنند، دست به تجمعات و اعتصابات حمایتی بزنند و بخواهند که حکومت هر چه زودتر به خواستهای برحق معلمان و بازنشستگان پاسخ بدهد.

دوره ای از اعتراضات وسیع و سراسری آغاز شده است. اعتصاب رانندگان و کامیونداران سه هفته است ادامه دارد، ماه قبل مردم کردستان دست به اعتصاب عمومی زدند و چند روز قبل بازاریان اعتصاب کردند. زنجیره اعتصابات گسترش پیدا میکند و شما معلمان و بازنشستگان جزو پیشکسوتان و پیشروان این حرکت هستید. در دل این شرایط حمایت فعال بخشهای مختلف جامعه از اعتصابات و تجمعات اعتراضی و امروز اعلام پشتیبانی و همبستگی با معلمان و بازنشستگان نقش مهم و کارسازی در پیشروی و پیروزی و تحقق خواستهای بر حق و انسانی همه مردم خواهد داشت.

یکبار دیگر به معلمان و بازنشستگان آزاده درود میفرستم و اعلام میکنم حزب ما با تمام قوا از مبارزات شما حمایت میکند. آرزومندم هر چه زودتر به خواستهای برحق و انسانی تان برسید.

حمید تقوائی

٢۱ مهرماه ١٣٩۷

................................................................

 

سازمان فدائیان (اقلیت)

تهدید و بازداشت معلمان را محکوم و از اعتصاب و مطالبات‌شان حمایت کنیم

دوشنبه ۲۳ مهر ۱۳۹۷ - ۱۵ اکتبر ۲۰۱۸

 

امروز دوشنبه ۲۳ مهر، دومین روز اعتصاب سراسری معلمان با همبستگی و اتحاد کم‌نظیری در شهرها و استان‌های مختلف کشور ادامه یافت. معلمان زحمتکش و مبارز در حالی به اعتصاب سراسری خود ادامه داده‌اند که دستگاه امنیتی و سرکوب رژیم، ضمن ارعاب و تهدید معلمان، سعی کرد با توسل به شایعه‌پراکنی و خرابکاری، ارتباط‌ها و فعالیت اطلاع‌رسانی معلمان در شبکه تلگرام را محدود و مخدوش سازد و فعالان و سازمان‌دهندگان اعتصاب را شناسائی کند. در همین رابطه محمدرضا رمضان‌زاده رئیس شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، روز گذشته بازداشت و تلگرام این تشکل، از مدیریت و کنترل آن خارج شد. علی‌رغم این تهدیدها و خرابکاری‌ها و سایر اقدامات سرکوب‏گرانه دستگاه امنیتی، اعتصاب در شکل گسترده‌ای ادامه یافت.

 

معلمان مبارز ایران که در اعتراض به گرانی و تورم، پولی‌سازی آموزش، پایین بودن حقوق و دستمزد، نقض حق تحصیل رایگان و عمومی، ناایمنی و غیراستاندرد بودن مدارس، عدم برخورداری از یک بیمه کارآمد، عدم اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری و نارسائی‌های متعدد دیگری دست به اعتصاب زده‌اند، در اعتصاب سراسری خود بار دیگر خواستار رسیدگی به خواست‌های خود شدند. معلمان همچنین خواستار پایان پی‏گردهای و برخوردهای امنیتی، آزادی فوری و بی قید و شرط محمدرضا رمضان‌زاده، محمود بهشتی لنگرودی، اسماعیل عبدی، محمد حبیبی و بازگشت به کار کلیه معلمان اخراجی شدند.

 

تاکنون بسیاری از کارگران و زحمتکشان و تشکل‌های کارگری، از جمله سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه، سندیکای کارگران کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه، گروه اتحاد بازنشستگان، جمعی از کارکنان مخابرات و ارتباطات، و گروه‌هائی از دانشجویان از این اعتصاب حمایت کرده‌اند. جا دارد به‌طور هر چه گسترده‌تر و وسیع‌تری از این اعتصاب و از خواست‌های معلمان حمایت شود. حمایت فعال دانش‌آموزان، به‌ویژه والدین آن‌ها بسیار مهم و تأثیرگذار است و می‌تواند این اعتصاب را وارد فازهای پیشرفته‌تری کند.

 

سازمان فدائیان (اقلیت) از اعتصاب سراسری و تمام مطالبات معلمان حمایت می‌کند و دانشجویان، دانش‌آموزان و بستگان آن‌ها و سایر گروه‌های اجتماعی را به حمایت از معلمان فرا می‌خواند.

 

سازمان فدائیان (اقلیت) ارعاب و تهدید و بازداشت معلمان مبارز را قویاً محکوم می‌کند و خواستار آزادی فوری معلمان دربند و منع پی‏گردهای قضائی و امنیتی فعالان جنبش معلمان است.

 

زنده باد اتحاد و اعتصاب سراسری

سرنگون بارژیم جمهوری اسلامی- برقرارباد حکومت شورائی

زنده بادآزادی- زنده باد سوسیالیم

بیست و سوم مهرماه ۱۳۹۷

سازمان فدائیان (اقلیت)

کار – نان – آزادی – حکومت شورایی

.........................................................................

 

حزب توده ایران از مبارزه معلمان پشتیبانی می کند!

درود پر شور بر معلمان دلیر و ترقی خواه کشور

 

 

فرهنگیان و آموزگاران در اعتراض به سیاست های فاجعه آفرین رژیم ولایت فقیه، به ویژه شرایط ناگوار ناشی از بحران فراگیر اقتصادی و برای تامین حقوق مسلم و به حق خود، فراخوان به تحصن در مدارس و مراکز آموزشی سراسر کشور داده اند.

کاهش ارزش پول ملی، شکاف مزد-هزینه، رشد فقر در جامعه، طبقاتی شدن آموزش، فساد نهادینه و بی عدالتی تاثیر مستقیم و مخرب بر معیشت، قدرت خرید و امنیت شغلی آموزگاران و فرهنگیان همچون دیگر لایه های اجتماعی باقی گذاشته است.

معلمان آگاه و متعهد به درستی راه مقابله با این وضعیت را تشدید مبارزه تشخیص داده و برای روزهای ۲۲ و ۲۳ مهر ماه، اعتراض و مبارزه خود را با برگذاری تحص در مدارس اعلام می دارند.

شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران در فراخوان خود به تاریخ ۱۸ مهر ماه اعلام کرده است: «حال که گرانی و تورم افسارگسیخته شده و قدرت خرید معلمان چون اکثریت زحمتکشان جامعه بسیار پایین آمده، آموزش هزینه اش گزاف گشته، و مجلس و دولت نتوانسته اند برای سفره تقربیا تهی فرهنگیان بازنشسته و شاغل و بهبود وضعیت آموزش چاره ای بیندیشند، وقت آن رسیده است که ما نیز اعتراض خویش را نسبت به این اوضاع آشفته آموزش و پرورش نشان دهیم ... صندوق ذخیره فرهنگیان به تاراج رفته و از سهم هر عضو. طبق آمار کمیته تحقیق صندوق، حدود ۱۸ میلیون تومان دزدیده اند. نرخ تورم و حقوق فرهنگیان هیچ هم خوانی با هم ندارند و عملا اکثریت معلمان زیر خط فقر هستند و مدارس دولتی بی کیفیت گشته اند و با پول مردم اداره می شود... نهادهای امنیتی و قوه قضاییه به جای برخورد با دزدان و فاسدان جامعه، معلمان مطالبه گر و عدالت خواه را تهدید، تبعید، انفصال، اخراج و زندانی می کنند».

در بخش دیگر این فراخوان آمده است: «بنابراین دلایل گفته شده و هزاران مشکل از پیش گفته، شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران به تمام فرهنگیان کشور در کلیه مقاطع تحصلی، فراخوان می دهد که روزهای یکشنبه ۲۲ و دوشنبه ۲۳ مهر ماه در دفتر مدارس تحصن نمایند و از حضور در کلاس درس خودداری نمایند با آگاه سازی دانش آموزان، دلایل تحصن را برای آنها تبیین نمایند... دغدغه های ما معلمان، یک زندگی شرافتمندانه برای همه و برخورداری کودکان از آموزش با کیفیت، رایگان و عادلانه است».

مطابق گزارش هایی که تاکنون انتشار یافته ارگان های امنیتی رژیم در برخی از شهرها برای جلوگیری از تحصن روزهای ۲۲ و ۲۳ مهر ماه تعدادی از معلمان و فعالان صنفی فرهنگیان را تهدید و تا به حال یک نفر را در شهر مشهد بازداشت کرده اند.

حزب توده ایران از مبارزه به حق و دلیرانه فرهنگیان کشور و فراخوان شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران برای تحصن با تمام توان پشتیبانی کرده و همدوش و همگام با معلمان شریف و ترقی خواه برای تحقق خواست های آنها مبارزه می کند. مبارزه فرهنگیان بخشی از پیکار همگانی مردم به ویژه زحمتکشان میهن ما علیه ظلم، سرکوب، فساد و استبداد حاکم است. این مبارزه ایی با اهمیت و بسیار مهم علیه دیکتاتوری ولایی و برای نیل به حقوق اساسی، آزادی های دمکراتیک، عدالت اجتماعی و نیز تامین معیشت مردم ما در شرایط ناگوار کنونی است. باید از تحصن فرهنگیان حمایت و در راه پیوند مبارزات مردمی با یکدیگر به طور خستگی ناپذیر کوشش کنیم.

 

متحد و یکپارچه از مبارزه فرهنگیان پشتیبانی کنیم

پیش به سوی اتحاد عمل فراگیر به هدف مبارزه متشکل علیه استبداد مذهبی

معیشت معلمان باید تامین گردد

معلمان در بند را آزاد کنید

کار، نان، آزادی برای همه مردم میهن

بیست و یکم مهره ماه ۱۳۹۷

 

....................................................................

 

پشتیبانی و اعلام همبستگی چهار سازمان جمهوری خواه

با اعتصاب و تحصن معلمان ایران

 

 

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان پس از اعتصاب جمعی از بازاریان در حمایت از اعتصابات فراگیر کامیونداران، در اعتراض به گرانی و رکود و تورم و مشکلات حاد صنفی در یک فراخوان سراسری اعلام کرده است که معلمان سراسر کشور در روزهای ۲۲ و ۲۳ مهر با تحصن دردفاتر مدارس دست به اعتصاب خواهند زد.

 

بیش از یک میلیون آموزگاری که وظیفه تعلیم و تربیت ده ها ملیون دانش آموز را در ایران به عهده دارند، از طریق همین دانش آموزان به‌طور روزمره شاهد و ناظر این هستند که نه تنها از مشکلات معیشتی کم نشده بلکه روز به روز بیشتر می شود. آموزگاران دهه ها است که از کمبودها و تنگناهای مالی و وعده های سرخرمن مسئولان رنج می برند. آن‌ها به خاطر نوع کار خود بیش از هرگروه اجتماعی دیگری در جریان فقر و فلاکتی هستند که دراثر معوقات مزدی و مزایای بیمه‌ای کارگران طلبکار از کارفرمایان ایجاد شده است. اغلب معلمان ایرانی همچنین نسبت به عدم استقلال نظام آموزشی در ایران، مقابله جمهوری اسلامی با پذیرش سازمان های نمایندگی مستقل معلمان، حاکمیت گرایش های ایدئولوژیک بر محتواهای درسی، پادگانی تلقی کردن مدارس از سوی حکومت، بی توجهی به ارزش تربیت نیروی انسانی ممتاز و عدم رعایت شان و کرامت معلمان اعتراض داشته و خواهان آزادی معلمان زندانی هستند.

 

پیوستن معلمان به موج اعتصابات سراسری، نشاندهنده‌ی آن است که ناتوانی حکومت در اداره جامعه و مهار تهدیدات فزاینده، مردم را نسبت به آینده کشور بیمناک کرده است. اعتصاب بمثابه یک روش مبازراتی خشونت پرهیز ظرفیت بالایی در کاربست موثر نافرمانی مدنی و زمین‌گیر کردن دستگاه سرکوب دارد.

 

جمهوری اسلامی و سران مستاصل آن در بن بستی که خود ایجاد نموده اند، دست و پا می‌زنند و به‌جای پاسخ به فریاد اعتراض مردم و مذاکره با آن‌ها جهت پیدا کردن راهکار ملی برای تغییر، کماکان به شیوه مالوف و همیشگی خود در سرکوب و ارعاب و بازداشت معترضان و اعتصاب کنندگان دل بسته‌اند. در حالی که با نزدیک شدن موعد اجرای تحریم های نفتی و بانکی به مراتب درماندگی حکومت در مواجهه با ابرچالش ها و مشکلات فزاینده معیشتی بیشتر شده و تامین نیازهای شکم های گرسنه و مردمی که در گذران زندگی روزمره وامانده اند، سخت تر و چه بسا ناممکن می شود. عقب انداختن تسلیم در برابرخواست مردم، کوره خشم و نفرت عمومی اقشار مختلف جامعه را مشتعل تر ساخته و فرجام تیره ای را در برابر سرکوبگران و مقاومت کنندگان در برابر تغییرات مثبت سیاسی قرار می دهد.

 

ما چهار سازمان جمهوری خواه، دمکرات و ملی حمایت خود از اعتصاب معلمان را اعلام می کنیم و به جمهوری اسلامی هشدار می دهیم که از برخورد امنیتی اجتناب ورزد و هر چه سریع‌تر معلمان زندانی و دیگر زندانیان سیاسی و عقیدتی و به‌خصوص کامیون داران اعتصابی بازداشتی اخیر را بدون قید و شرط آزاد کند. تداوم و گسترش فضای پلیسی، بحران را شدید تر ساخته و حکومت در میان مدت امکان مهار اعتراضات را ندارد و دیر یا زود محکوم به عقب نشینی است.

 

هیات سیاسی اجرائی:

اتحاد جمهوریخواهان ایران

حزب چپ ایران (فدائیان خلق)

سازمان‌های جبهه ملی ایران در خارج از کشور

همبستگی جمهوری‌خواهان ایران

۲۲ مهر ۱۳۹۷ برابر ۱۴ اکتبر ۲۰۱۸

.............................................................

 

سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران

پشتیبانی از تحصن فرهنگیان شاغل و باز نشسته در ایران

يکشنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۷ - ۱۴ اکتبر ۲۰۱۸

 

سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران ضمن پشتیبانی از تحصن فرهنگیان شاغل و بازنشسته، می کوشد همراه با تمامی احزاب و سازمانهای سیاسی و نیروهای مترقی ، آزادیخواه و دمکرات ، صدای اعتراض آنان را هر چه رساتر منعکس کند. باشد تا این اعتراضات هرچه بیشتر و گسترده تر شده و در هماهنگی با اعتراضات کارگران و زحمتکشان و دیگر اقشار جامعه پایه‌های سست بنیان این رژیم را به لرزه در آورده و آن را درهم فروریزد.

شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران با صدور فراخوانی در تاریخ چهارشنبه ۱۸ مهر ماه از تمام فرهنگیان کشور خواسته است روزهای یکشنبه ۲۲ و دوشنبه ۲۳ مهرماه در دفتر مدارس تحصن نموده و از حضور در کلاسهای درس خودداری نمایند.

 

در این فراخوان ، فرهنگیان ضمن اشاره به زندگی رنجبار معلمان بازنشسته و شاغل و تهی تر شدن سفره آنان ،بخصوص «در شرایطی که گرانی و تورم بی سابقه و افسار گریخته، قدرت خرید معلمان را چون اکثریت زحمتکشان جامعه» بشدت کاهش داده است، «به تاراج رفتن صندوق ذخیره فرهنگیان» توسط دزدان حکومتی و شریکا نش ، کاهش چشمگیر کیفیت آموزشی و... ، اعلام کرده اند که در چنین شرایطی ، پیشبرد آموزش، عملی نمی باشد.

 

طی سالهای اخیر ، فرهنگیان و معلمان، با شیوه های گوناگون، صدور بیانیه، راه‌اندازی کمپین و نامه نگاری به مسئولین، تجمعات صنفی و ... ، به وضعیت اسفبارآموزش و پرورش در ایران، «تداوم روند پولی کردن و کالایی شدن آموزش» ،پایین بودن حقوق و دستمزد معلمان شاغل و باز نشسته ، شرایط نامناسب مدارس ،.... اعتراض کرده اند و کم نیستند معلمانی که طی این سالها و بدنبال این اعتراضات بازداشت ، زندانی ، و یا از کار خود اخراج شده اند.

دستگیری محمد حبیبی، فعال صنفی فرهنگیان و عضو هیات مدیره کانون صنفی معلمان استان تهران و محکومیت او به ۱۰ سال و نیم حبس و شلاق تنها یک نمونه از شیوه های سرکوبگرانه رژیم اسلامی با معلمان معترض می باشد.

 

علی رغم این فشارها، سرکوب، دستگیری، شکنجه و زندان ، شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران «به نمایندگی از بخش عظیمی از نیروی کار بخش آموزشی (بازنشسته و شاغل)»، حرکات اعتراضی را ادامه داده و با فراخوان به این تحصن، بار دیگر، عزم راسخ خود برای دستیابی به حقوق انسانی فرهنگیان و شرایط مناسب آموزش در ایران را بخوبی نشان می دهد. این فرهنگیان شجاع در فراخوان خود و در رابطه با اعمال تهدید و فشار از جانب نهادهای امنیتی نسبت به عواقب برخورد پلیسی و امنیتی هشدار داده و می گویند« ما طعم زندان را نیز چشیده‌ایم و سال‌هاست شیردلانی را دربند داریم، پس لطفا شیوه و روش تهدیدی را کنار بگذارید».

 

اکنون در ایران، هر روزه شاهد ،اعتراضات ، اعتصابات و تحصن کارگران ، کشاورزان، رانندگان کامیون ، فرهنگیان ، پرستاران ، سایر حقوق بگیران و زحمتکشان هستیم. بدون تردید، پیوند میان جنبشهای اجتماعی، یکی از اهرنهای گسترش و موفقیت مبارزات عمومی است.

 

سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران ضمن پشتیبانی از تحصن فرهنگیان شاغل و بازنشسته، می کوشد همراه با تمامی احزاب و سازمانهای سیاسی و نیروهای مترقی ، آزادیخواه و دمکرات ، صدای اعتراض آنان را هر چه رساتر منعکس کند. باشد تا این اعتراضات هرچه بیشتر و گسترده تر شده و در هماهنگی با اعتراضات کارگران و زحمتکشان و دیگر اقشار جامعه پایه‌های سست بنیان این رژیم را به لرزه در آورده و آن را درهم فروریزد.

 

زنده باد اتحاد و مبارزه کارگران و زحمتکشان ایران

سرنگون باد حکومت ضد انسانی جمهوری اسلامی

۲۱ مهرماه ۱۳۹۷

سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران

.................................................................

بیانیه مرکز همکاری احزاب کوردستان ایران

 در رابطه با اعتصاب سراسری معلمان

 

مردم آزادیخواه کوردستان

معلمان سنگر علم و تربیت

 

اعتصاب سراسری معلمان در روز بیست و دوم مهر ماه ١٣٩٧، در بسیاری از شهرهای ایران و کوردستان با موفقیت برگزار شد.

 

معلمان، قشر تاثیرگذار جامعه هستند که بیشترین وظیفه‌ی خدمت رسانی به فرزندان ملت را بر عهده دارند. آن‌ها شایسته‌ی زندگی در خور و مناسب هستند و در تمام جوامع پیشرفته به عنوان پیشاهنگان جامعه شناخته می‌شوند، نه تنها حقوقشان نقض نمی‌شود که بهترین فرصت‌های زندگی مرفه را نیز دارا هستند. اما در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی نه تنها مقام معلمان مورد احترام قرار نمی‌گیرد بلکه حقوق ابتدایی آن‌ها نیز که یک زندگی ساده و درخور زمان کنونی است نیز از سوی حاکمان و مسئولان جمهوری اسلامی مورد توجه قرار نمی‌گیرد و آن‌ها را در چارچوب یک زندگی اسفناک محصور می‌کنند. این در حالی است که معلمان به فرزندان کشورشان خدمت می‌کنند تا آن‌ها را برای آینده‌ی کشور آماده ‌کنند.

 

اعتصاب سراسری معلمان از سویی به نشانه‌ی اعتراض به سیاست نادرست و جنگ‌طلبانه‌ و دخالت در امور کشورها و کمک‌های مالی و لجستیکی به دسته و گروه‌های تروریستی منطقه، از سوی رژیم جمهوری اسلامی ایران و از سویی دیگر اعتراض به وضعیت نامناسب اقتصادی معلمان و کم بودن حقوق، افزایش قیمت‌ها، بی‌ارزش شدن پول ملی، سرکوب و خفقان، نبود آزادی بیان و نبود برنامه‌ برای تحصیل به زمان مادری، بنابر خواست جمعی از معلمان پیشرو است که این اعتصاب سراسری در سطح وسیعی برگزار شد.

 

مرکز همکاری احزاب کوردستان ایران ضمن حمایت از خواسته‌های مشروع معلمان مدارس و سنگرهای علم و تربیت در ایران و کوردستان، از ملیت‌های ایران و به ویژه جنبش‌های اجتماعی می‌خواهند که با اتحاد و همصدایی از خواسته‌های مشروع معلمان حمایت کنند. همچنین از مردم مبارز و فعال روژهلات کوردستان خواستارند از خواسته‌های مشروع معلمان کوردستان حمایت نمایند.

 

مرکز همکاری احزاب کوردستان ایران

٢٢ مهر ١٣٩٧ شمسی

.............................................................................