پیام تسلیت

شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران

برای درگذشت فعالین محیط زیست

همه میرویم اما چگونه زیستن و چطور رفتن مهم است.

خوبان روزگار نیک میاندیشند و نکو گفتارمیکنند، نیکو میزیند و در راهی نیک جان می‌سپارند.

دوست‌داران طبیعت و محیط زیست مریوانی از خوبان روزگار بودند که برای نجات طبیعب و برای ماندن جنگل خود را فدا کردند تا زیبایی رفتارشان را به زیبایی طبیعت زاگرس پیوند زنند و درسی بزرگ به انسان های روزگار خویش دهند که گر طبیعت بمیرد ما فنا خواهیم شد، پس برای بقای خویش، حیات طبیعت را پاسداری کنیم.

یاد فدائیان زیست محیط را گرامی میداریم.

قهرمانان محیط زیست ایران

 شریف باجور همان طور که گفته بود تا پای جانش برای #محیط_زیست و #زاگرس ایستاد. زنده یاد شریف همان انسان شریفی است که برای حمایت از محمود بهشتی لنگرودی در اعتصاب غذا، از مریوان تا تهران، منزل بهشتی بزرگ، را با دوچرخه رکاب  زد و تمام زمان حرکت درین مسیر طولانی را اعتصاب غذا کرد و در منزل ایشان اعتصاب غذایش را شکست.

 امید حسین‌زاده (امید کهنەپوشی)،  رحمت حکمت‌نیا‎ و  محمد پژوهی به همراه شریف برای خاموش کردن آتش جنگل از جان گذشتند درس عشق و معرفت و دوستی و مهربانی و آشتی با طبیعت و جنگل را به یادگار گذاشتند.

راهشان پر رهرو و یادشان گرامی باد.

 شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان_ایران درگذشت این چهار عزیز سفرکرده را به تمام ملت زاگرس نشین کرد، بویژه خانواده و بستگان آن عزیزان غم مباد میگوید و برای آن گرامیان آرامش اهورایی و برای بازماندگان شکیبایی طلب میکند.

باشد که همگی در حفظ جنگل، مرتع، طبیعت و محیط زیست خود آنقدر کوشا و حساس باشیم که هرگز حادثه زاده ی دست بشری موجب خسرانی نگردد تا عزیزی را به زحمت اندازد چه رسد به چنین حادثه ی تلخ و غمباری.

یاد و نامشان گرامی باد.

شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران

.........................................................................

همدردی سندیکای کارگران شرکت واحد

به مناسبت جان باختن فعالان حامی محیط زیست

با کمال تاسف دو تن از فعالین مدنی و حامی محیط زیست در مریوان، شریف باجور و امید کهنه پوشی و نیز دو تن از جنگل بانان، محمد پژوهی و رحمت حکیمی نیا که به برای اطفای حریق به جنگل های منطقه مریوان رفته بودند در آتش محاصره شده و در راه خدمت به جامعه، متاسفانه جان عزیز خود را از دست دادند.

 چند ماه پیش، شریف باجورِ عزیز در حمایت از کولبران ستمدیده و نیز در حمایت از عضو زندانی این سندیکا رضا شهابی و معلمان زندانی در حالی که در اعتصاب غذا بود با دلی مالامال از عشق به آزادی، از کردستان تا تهران را با دوچرخه رکاب زد و در نهایت در منزل ایشان با درخواست خانواده وی و تنی چند از فعالین به اعتصاب غذای خود پایان داد و یکی از افرادی شد که در تاریخِ زرین دفاع از فعالین جنبش کارگری، یادگاری ارزنده و قابل تقدیر از خود به جای گذاشت. از باجورِ عزیز فعالیت های ارزنده دیگری نیز در حمایت از فعالان مدنی، زلزله زدگان، محیط زیست و ... دیده ایم.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه با آرزوی سلامتی برای مصدومین این حادثه دلخراش، در گذشت این چهار جانباخته در حادثه آتش سوزی را به جامعه ی فعالین مدنی و حامی محیط زیست در کردستان و ایران و نیز به جنبش کارگری تسلیت می گوید و سهل انگاری، سودمحوری و بی مسوولیتی در حفظ محیط زیست را قویا محکوم می کند. ما برای خانواده ها، دوستان و همراهان این عزیزان از دست رفته، تسلای خاطر آرزو کرده و یاد این عزیزان را گرامی میداریم.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

چهارم شهریور ماه ۱۳۹۷

..........................................................................

تسلیت به مناسبت درگذشت شریف باجور و همکارانش

 رضا شهابی و ربابه رضایی

جامعه ی فعالین اجتماعی، فعالین حامی محیط زیست و فعالین مدنی و مردم زحمتکش مریوان-کردستان در داغ ِجان باختن غریبانه ی شریف باجور و سه تن دیگر از فعالین حوزه ی حمایت از محیط زیست فرو رفته اند. همین چند روز پیش بود که آتش سرخ جنگلهای مریوان با این اتفاق فاجعه بار نقاب خاکستر و شرمساری بر روی خود کشید اما اگر باید کسی شرمسار باشد مسببین این حادثه هستند که باید در برابر وجدان بیدار جامعه پاسخگو باشند. حالا بلوط های زاگرس و مریوان در مقابل شجاعت و رشادت این آزاد انسان ِ دوستدار بشریت و محیط زیست و سایر همکارانش سر تعظیم فرود آورده اند. این روزها مردم نواحی کرمانشاه از پیر و جوان و زن و مرد و کودکان آسیب دیده و یتیم از زلزله که هنوز داغِ از دست دادن عزیزانشان را در سینه دارند بار دیگر به خاطر از دست دادن حامی بی هیاهو و دلسوزشان، شریف باجور غمیگن شده اند.

شریف باجور در راه تلاش برای سبز بودن و سبز زیستن و داشتن هوای پاک و آسمانی آبی و با کوله باری از آرزو برای آحاد جامعه قلبش از تپش ایستاد اما چرخش چرخ های دوچرخه اش که با پیام های ناب انسانی و دوستی و صلح و تلاش و مبارزه در حرکت بودند هرگز از حرکت نمی ایستد. جنبش های اجتماعی ایران و از جمله جنبش کارگری و مدافعان حقوق کارگران و زحمتکشان و مدافعین محیط زیست در عزا فرو نخواهند رفت و ماتم نخواهند گرفت و میدانند که باید راه و روش شریف و شریف ها را با تمام قوا ادامه دهند. راه هایی که شریف پیمود به ما صدا میدهند که باید پیام صلح و دوستی و انسانیت و آزاد زیستن که خواست قلبی شریف باجور بود را به همه مردم ایران و جهان بیاموزانیم و ترویج کنیم. هیچ یک از اعضای خانواده ی شهابی و هیچ کدام از کارگران شرکت واحد و اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد، و هیچ یک از اعضای جنبش بزرگ اجتماعی-طبقاتی کارگری، دغدغه ی انسانی، رشادت، شجاعت و سخت کوشی و حمایت چند ماه ِ پیش ِ این انسان ِآزاده از یکی از کارگران زندانی ِ تحت فشار و آزار (رضا شهابی) را فراموش نخواهند کرد. شریف با قلب پاک و ذهن روشنش و برای رساندن صدای اعتراض یک کارگر در بند، خودش با حالت اعتصاب غذا با تنی خسته اما افقی روشن و گرم از کردستان تا تهران را رکاب زد تا در منزل ما اعتصاب غذایش را تمام کند و اعلام کند که رضا شهابی و سایر کارگران و معلمان و فعالان زندانی باید آزاد شوند.

اینجانبان رضا شهابی و ربابه رضایی از طرف خود و سایر اعضای خانواده و دوستانمان، درگذشت شریف باجور عزیز و دیگر یاورانش در حادثه ی آتش سوزی را از صمیم قلب به خانواده هایشان، به فعالین محیط زیست و تمامی فعالین اجتماعی و نیز جنبش کارگری در ایران و جهان تسلیت میگوییم و عهد خواهیم کرد که هیچ گاه یاد و راه این انسان عزیز و تلاشگر و بزرگ دل را فراموش نخواهیم کرد. یادش برای همیشه در دل های ما زنده و تپنده است.

ربابه رضایی

رضا شهابی

– کارگر اخراجی و عضو هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهرن و حومه

....................................................................................