به استقبال روزجهانی کارگر بشتابیم

اعلان «هفته کارگر» بالماسکه توخالی عوامفریبان "خانه کارگر"

امیرجواهری لنگرودی

 amirjavaheri@yahoo.com

به اول ماه مه نزدیک می شویم . درحالیکه رژیم جمهوری اسلامی برای تعطیلی و قانونیت حرکت کارگران در این روزجهانی سال ها مقاومت می ورزد تا طبقه کارگر نتواند صف مستقل خود را بحرکت در آورد. همواره تعطیلی رسمی این روزیکی از مصادیق پرچالش کارگران با سرمایه داری حاکم هم درسطح کشورهای پیرامونی وخاصه درمحورکشورهای مختنق ضد کارگری بدل به جدلی جدی بوده است.هرچند جمهوری اسلامی موضوعیت این روز را پذیرفته است ولی برای صف بندی مستقل کارگران دراین روزهمواره مقاومت می کنند. انگارخودی وغیرخودی کردن نیروی پرتوان طبقه کارگر، با ذات و ماهیت حاکمیت گره خورده است. تنها ازهمین روست آنان که داعیه دفاع از منافع طبقه کارگر را دارند پرچم دار قانونی این روزاند.هم اینان اند که درپوشش کارگرو درسیمای روشنگرآنان لانه کرده اند تاخط و نشان بی عملی راجایگزین عمل نمایند و مقاصد گروهی و شبه کارگری را با ادعای حمایت از منافع کارگران جا بیندازند . هم اینان صد البته زبان گویای خود حکومتگران وچرخه سرمایه اند نه زبان و عمل کارگران . از این روست به وزارت کشور نامه می نویسند تا قانونیت جمع شدن خود را درروزاول ماه مه – روزجهانی کارگر- درپهنه خیابان ازدولت ضد کارگری گدایی نمایند.

چند سالی استکه جماعت «خانه کارگر»ی ها به جای روزجهانی کارگر،(اول ماه مه ) برابر(11 اردیبهشت) ازیک هفته پیش ، بالماسکه ی را به نام هفته کارگر راه می اندازند تا هیاهوی به نام هیچ را رسانه ای نمایند و با نام طبقه رنج و کارجامعه ایران، عوامفریبی پیشه کنند تا این روزو حرمت مبارزاتی آنرا لوث و همبستگی بین المللی را خدشه دارسازند.

نیم نگاهی به برنامه اعلام شده (1) نشان میدهد که چگونه به نام کارگران کشوردرصدد مصادره کردن نام وهویت اجتماعی کارگران وزیرگرفتن مطالبات بی پاسخ مانده آنانند . چگونه به نام کارگران برنامه می ریزند و از آنجائیکه اولین روز این اقدام را روزجمعه 5 اردیبهشت 93 برگزیده اند. لازم می نماید تا همچون سال های گذشته قبرخمینی « آقا » را به نام کارگران غبارروبی کنند و درخیمه و خرگاه او سینه زنند و آنگاه در دانشگاه تهران در صف نمازگذاران به نماز ایستند. متولی این اقدام " خانه کارگری" ها و " کانون انجمن های اسلامی سراسرکشور" وحمایت گران آن دراین روز" وزارت تعاون، کارورفاه اجتماعی"، "تولیت مرقد آقا" و" صدا و سیمای جمهوری اسلامی" است . ردیف شدن همین نام ها درکنارهم، نشان میدهد که چه کسانی در صددمصادره به مطلوب اند تا نام کارگر را درآستانه روز جهانی کارگربه آونگ آوازه گری خویش مبدل سازند. تازه این همه ماجرانیست . برنامه های ویژه ایکه طی هفته تدارک دیده اند،نمایشگرهمان بالماسکه هرساله است ولی امسال کمی درهم اش کرده اند تا همه گونه های ارباب حاکمیت ازآن سود برند. دیدار نمایندگان کارگران با روسای قوا و مراجع نظام، مشاوره رایگان کارگران و خانواده هایشان در کلانتری های سراسر کشور، همایش ملی بایسته های فرهنگی الگوی کسب و کار، اولین جشنواره قرآنی ،جالب است شنبه ۶ اردیبهشت را« روزکارگران و تامین اجتماعی» نام گذاشته اند. دولت هایی که تا به امروزازیک سو سازمان تامین اجتماعی و صندوقش را تا آخر چاپیده اند وازدیگر سو دزدان بی جیره و مواجب شان،راست و راست می گردند و دولت اسلامی بزرگترین بدهکار به صندوق کارگران کشوراست. می خواهد چنین روزی را به نام کارگران رونمایی کنند. اما دراین میان حلقه های واسط چپاولگراین صندوق آدمی با مشخصه بابک زنجانی با اینکه درزندانند ، انگار فراموش شدند و نوعی مصون ازبازپرسی و دادگاهی شدن اند و مدیرعامل دوره پیشین این سازمان سعید مرتضوی شاه کلید اصلی و چپاولگر سرگردنه، به دلیل هم پشتی با ولی فقیه و آقازاده اش(مجتبی) درحصار فوق امنیتی جای گرفته اند .عوامل خانه کارگری ها،می خواهند دردومین روز "چهارمین جشنواره ادبی فرهنگی کارگرایرانی "را برگزارنمایند. کارگرانی که قصه شان جزفقر و حقارت موقعیت امنیت شغلی شان چیز دیگری نیست. وهیچ گونه زمینه ادبی و فرهنگی برایشان باقی نگذاشته اند، چگونه جشنواره ادبی را می توان به نام آنان به نمایش گذاشت؟ سومین روز ازهفته کارگر را "روز کارگران جوان و امنیت شغلی" نامگذاری شده که برنامه اصلی این روز گردهمایی نمایندگان کارگران قراردادی و پیمانی است.  رژیمی که شرکت های پیمانکاری و انواع قرارداد های کاری را مجاز می شمارد تا کارگران را ازپروسه استخدام و قراردادی های دسته جمعی بیرون سازد ، درواقع با سازکار عوامل خانه کارگربه قانون کار دست پخت خود به اعتبار روزجهانی کارگر، مشروعیت می بخشد. قراراست در  چهارمین روز از یک سو "پیشکسوتان کارگری " را گرد آورند و از سوی دیگر در این روز "نمایندگان کارگران و کارفرمایان " اجتماع مشترک برگزار نمایند. تردید نباید داشت که پیشکسوتان مورد نظر خانه کارگر،از جنس "حسن صادقی" ها است . او که سخنگوی پیشکسوتان قلمداد می گردد ،ازخدمات ضد کارگری اش تیغ برداشتن و لشکر پیاده انجمن های اسلامی و شورای ها ی اسلامی را بسیج کردن  تا مجامع عموی بهم زنند و با تیغ موکت بری برزبان و گلوی " منصور اسانلو " چهره شناخته شده سندیکای کارگران شرکت واحد تهران و حومه خط کشند. در این هفته سراغ زنان را هم رفته اند و پنجمین روزش را از سرخالی نبودن عریضه بنام زنان رقم زده اند. زنان کارگر که همواره موقعیت شغلی آنان درعرضه کارتا به امروز تضییق شده و دربیکارشدن ها درجلو صف اول بیکار سازی ها جای دارند. در جهت دریافت حقوق کمتر از مردان دستمزد دریافت می دارند. در مضمون کارخانگی ، بیشترین ضریب استثماربدون کمترین حق بیمه و تامین اجتماعی برای سرفصل کارخانگی توسط کارفرما یان درحق آنان بکارگرفته می شود، در این بالماسکه محتوای برنامه های این روز را دفتر امورزنان نهاد ریاست جمهوری از مراکز ضد زن تعیین می نماید . ششمین روز هفته کارگر که به عنوان "کارگران، ولایت و اقتصاد مقاومتی" نام گرفته است کارگران با خامنه ای دیدار خواهند کرد.صدالبته همه آنهایی برای این دیدار بسیج می گردند از زمره کارگران سرسپرده و از صافی وزارت اطلاعات رد شده و از برنامه های جنبی این روز " محفل انس با قرآن " است. انگار قراره باردیگر کارگران را گردن آویز" اقتصاد مقاومتی " و " حماسه مقاومت" و" مدیریت جهادی" رهبر بی بصیرت سازند تا شماری از حقوق بگیران وزارت اطلاعات و ساندیس خوران اش به نام طبقه کارگردرپیشگاه اوبه شنیدن نشخوارتکرارو مکررات اوبرآیند. پایان این خیمه شب بازی به روز پنجشنبه یازدهم اردیبهشت روزجهانی کارگر ختم می گردد . برگزاری مراسم این روز دردرون شرکت ها و کارخانجات ودیداربا خانواده های کشته شدگان و معلولین جنگ و دریافت سخنرانی های مقامات دولتی، فرماندهان سپاه، فرمانداری ها و نمانیدگان محلی مجلس اسلامی همه و همه بخش از این سناریوی بسته بندی شده است.

باید بگویم؛این اولین سال نیست که خانه کارگرچنین برنامه هایی در آستانه روز جهانی کارگر تهیه می بیند. بردن کارگران سر قبر خمینی و دیدار با امام جمعه ها  و دادن چند تا مدال تقلبی و نشان های بی ارزش دیگر در مراسم فرمایشی در سالن های کوچک ودربسته به ایادی خودشان به عنوان کارگرنمونه، سال هاست که سیاست نشان دارخانه کارگری ها است. باید گفت؛ جلوگیری از شنیده شدن صدای مستقل کارگران و مطالبات واقعی آنها فلسفه وجودی خانه کارگر،این تشکیلات سراسری اطلاعاتی و امنیتی و شبه کارگریحکومت اسلامی درایران  است  و "برنامه" های هفته کارگری اش ش درست برمبنای ریاکاری وابستگان این تشکل و جنجال آنها در ماهها وهفته های گذشته بر سر حداقل دستمزد و اشک تمساح ریختن آنان را درسایت دولتی "کارگران ایران – ایلنا" از همین منظر می توان دید. ازسال گذشته تا به امروز، تشکل های شبه دولتی که به کارگران فراخوان شکایت از حداقل دستمزد به دیوان عدالت اداری داده اند، اگر ریگی به کفش نداشتند و اگر واقعا قصد داشتند به دولت و شورای عالی کار فشار موثر وارد کنند که مصوبه خود را پس بگیرد، علیرغم برخورداری ازحاشیه امن، مسلما فرصت اریخی اعتراض در روز جهانی کارگر - یازده اردیبهشت - را سلاخی نمی کردند. آن هم در شرایطی که امروز بیش از هر موقعی اعتراض، اعتصاب و  دهن کجی کارگران کارخانه ها به دولت حسن روحانی و به وزیر کارش علی ربیعی وانتقاد از کرده های آنان در فضای رقابت های جناحی بازار گرمی دارد. آنها می دانند که ابعاد نارضایتی کارگران از وضعیت فاجعه بار کنونی در حدی است که اگر فضایی برای جاری شدن پیدا کند بسرعت غیر قابل کنترل خواهد شد. نه فقط "خانه کارگر" که سایر جناح های رژیم هم این واقعیت را می دانند که اگر ذره ای تسمه سرکوب را شل کنند، اوضاع از کنترل شان خارج می گردد و ته قابلمه های خالی سفره کارگران درکف خیابان به صدا درخواهد آمد. یک تن ازکارگران با اسم خود، درکامنت علنی سایت "کارگران – ایلنا" عینا بخشی ازمطالبات خود را نوشت. (2)

ازنگاه من؛ نمایش هفته کارگر،مصادره به مطلوب، نارضایتی کارگران به سود مقاصد جناحی و گروهی خود خانه کارگری هاست.آنان می خواهند به نام کارگران، منافع این توده میلیونی را قربانی رقابت های سیاسی باندهای قدرت سازند. امروز تنها وتنها با سازمان یابی مستقل کارگری ،بهم پیوستن همه شبکه های پراکنده و همسوی کارگران در سطح سراسری، همروند با روشنگری درباره ماهیت ،عملکرد و مقاصد باندها و جناح های مختلف درون و حاشیه رژیم، می توان سیاست مصادره جویی خانه کارگری ها وهمه اقمار ریز و درشت آنان را عقیم گذاشت.

 همین امروزکارگران از درون زندان ها و تشکل های مستقل کارگری یکی پس از دیگری در حال دادن اطلاعیه خود هستند تا این روز را با شکوه هر چه تمامتر پاس داشته ومستقل ازکشاکش دولت و نیروهای شبه کارگری برگزارنمایند. برگزاری اول ماه مه، روز جهانی کارگران و زحمتکشان،بیش ازیک قرن از یکسو نماد گرامی داشت مبارزات، پیروزی ها و اتحاد طبقاتی کارگران در اقصی نقاط جهان است وازسوی دیگرجزئی جدایی ناپذیر ازبرنامه مبارزاتی کارگران درتمامیت جهان، دربرابرسرمایه داری عنان گسیخته می باشد تا جهانی بدون نابرابری و بدون طبقات متخاصم را فرا برویانند!

در آستانه اول ماه مه امسال ما در دوره ای هستیم که موج تازه ای از فشار و محرومیت بر لایه های پائین جامعه تحمیل می گردد. گرانی قیمت های آب و برق و گاز در سال جدید مضمون این موج تازه است. حاکمیت سرمایه داری ایران ،مشغول  سبک وسنگین کردن این می باشند که چگونه و به چه روش هایی یارانه های نقدی را جمع کنند. حاکمان جمهوری اسلامی می دانند که نارضایتی از سیاست های جدید چهاراسبه تاختن آنان درعرصه سیاست های نئولیبرالی ، چه تاثیرات مخبری از خود در میان لایه های محروم وتهیدست، کارگران و زحمتکشان به جای می گذارد که می تواند همواره خشم فروخفته آنان را به جولان در آورد و به خیابان کشاند. بی دلیل نیست که آدمی با مشخصه محسنی اژه ای سخنگوی قوه قضاییه رسما تهدید می کند که حکومت در برابر پیشروی اعتراضی کارگران سکوت نکرده و معترضین را مجازات می نماید.

با اینهمه امروزچهره های زیادی از فعالان کارگری شناخته شده در زندانند.رضا شهابی، محمد جراحی- شاهرخ زمانی ، بهنام ابراهیم زاده، رسول بداقی، شیت امانی ،یوسف آبخرابات ، مولانایی ،واحد سیده ، مهرداد صبوری و ... دیگران در زندانند. فعالین کارگری در درون زندان دست به اعصاب می زنند ، مقاومت جانانه می ورزند.همواره علیه سرمایه داری اسلامی و ستمگری سازمانیافته اش مبارزه می کنند.خود و خانواده هایشان فشارهای مضاعف را تحمّل می نمایند تا رهایی خود و هم طبقه هایشان و خواسته مطالباتی آنان را متحقق سازند.

اول ماه مه، روز تجدید خاطره مبارزاتی  و یادآوری تمام تلاش ها و از خودگذشتگی های تمام مبارزات و قهرمانی های کارگران و زحمتکشان در گوشه گوشه جهان است. اول ماه مه، روزی است که انسان های آزادی خواه، خواستار برابری وتحقق زندگی انسانی اند . در این روز ، کارگران همبستگی خود را درمقابل  ارتجاع سرمایه دارانه به رخ می کشند، خواسته ها و مطالبات خود را فریاد می کشند و مسیر صحیح مبارزه را آشکار می کنند تا نشان دهند ؛چاره رنجبران وحدت و تشکیلات است .

منبع:

              ·        (درخواست راهپیمایی روز جهانی کارگر به دولت ارسال شد/ جدول برنامه‌ها ،خبرگزاری دولتی کارایران – ایلنا ، تاریخ 17 اسفند 92 )

              ·         http://ilna.ir/news/news.cfm?id=154665

2-