باز هم عزیزانی دیگر از خانواده‌های داغدار و دادخواه را از دست دادیم!

مادران پارک لاله

با ابراز تأسف و اندوه فراوان، خانم عالیه علی‌پور (مادر منصورمهدی دلال زاده جهانگیری)؛ از مادران و خانواده‌های خاوران در تاریخ ۷ بهمن ۱۳۹۸ از میان ما رفتند. منصور(مهدی) جهانگیری، از اعضای اتحاد مبارزان کمونیست بود که در سال ۱۳۶۰ دستگیر و به حبس ابد محکوم شد و به همراه هزاران زندانی سیاسی دیگر در تابستان ۱۳۶۷، با فرمان قتل عام زندانیان سیاسی توسط روح الله خمینی کشته شد. به گفته برخی از خانواده‌های خاوران، این مادر زخم خورده و دادخواه، پس از حمله نیروهای اطلاعاتی و امنیتی به خاوران در سال‌های ۱۳۸۶ و ۱۳۸۷، دیگر نتوانست در خاوران حضور یابد و مدام با  قاب عکس پسرش حرف می زد. وی عکسی بسیار زیبا و گویا در یکی از مراسم های با شکوه در خاوران در همان سال‌های ۱۳۸۶ یا ۱۳۸۷ دارد و با چه درد و عشقی عکس پسرش را در دست گرفته است و به عکاس نشان می دهد. پشت او نیز جمعیتی از مادران و خانواده‌های خاوران در حال چرخیدن در خاوران، برای ادای احترام به تمام آن جان های شیفته ای هستند که در گورهایی بی نام و نشان به خاک سپرده شده‌اند. یاد و نامش زنده و ماندگار باد و امید سایر اعضای خانواده این مادر داغدار و دادخواه راه او را  ادامه دهند و در خاوران همراه دیگر خانواده‌ها حضور یابند.

هم چنین با تاسف و دردی جان کاه با خبر شدیم که آقای حسن آل آقا، به ناگاه از میان ما رفتند. حسن آل آقا متولد ۱۳ فروردین ۱۳۲۹ بود و متأسفانه خیلی زود خانواده اش را تنها گذاشت و رفت. وی از خانواده‌ ی داغدار و دادخواه آل آقا و گرجی بیانی بود که صبح زود پنج شنبه ۱۰ بهمن از میان ما رفتند و داغی دیگر بر دل این خانواده‌ ی داغدار نشاندند. این خانواده صبور و مقاوم یار همیشگی مادران و خانواده‌های خاوران نیز بودند و بی تردید رفتن حسن آل آقا برای خانواده‌های خاوران نیز بسیار تلخ و تأسف بار بوده است. حسن آل آقا یکی از فرزندان صبور و مهربان این خانواده بود که داغ رفتن اش برای خانواده، به ویژه برای نسرین آل آقا که تنها فرزند بازمانده از این خانواده مقاوم است، سخت خواهد بود. خانم بدیع الزمان مقاطع (مادر آل آقا) که مادری بسیار صبور و مقاوم بودند را نیز در تاریخ ۱۵ فروردین ۱۳۹۴ از دست دادیم. حسن آل آقا را جمعه ۱۱ بهمن در قطعه ۳۹ بهشت زهرا، در طبقه سوم محل دفن مادر و خواهرش نسترن، به خاک سپرده شد. نسرین آل آقا در مراسم خاک سپاری وی کمی از برادرش صحبت کرد و بعد به یادش شعرها و تصنیف هایی دسته‌جمعی خوانده شد.

این خانواده‌ زخم های فراوانی را طی پنجاه سال گذشته تجربه کرده اند و رفتن حسن آل آقا، ضربه ی دیگری بر تن مجروح این خانواده بود و آرزوی سلامتی و طول عمر برای نسرین آل آقا و دیگر بازماندگان این خانواده ی محترم و مقاوم را داریم.

ما مادران پارک لاله ایران، از صمیم قلب به این دو خانواده داغدار؛ خانواده‌های علی پور و جهانگیری و خانواده‌های آل آقا و گرجی بیانی و هم چنین به مادران و خانواده‌های خاوران تسلیت می‌گوییم و خود را همراه و همدردشان می دانیم.  بخشی از آهنگ «شب انتظار»داریوش رفیعی که مورد علاقه حسن آل آقا بود،‌ توسط دوستانش دسته‌جمعی در بهشت زهرا خوانده شد

«شب به گلستان تنها، منتظرت بودم

باده نا کامی در هجر تو پیمودم

منتظرت بودم، منتظرت بودم

آن شب جان فرسا من بی تو نیاسودم

وه که شدم پیر از غم آن شب و

فرسودم، منتظرت بودم، منتظرت بودم

بودم همه شب دیده به ره تا به سحرگاه ….».

یادشان و نام شان زنده و گرامی باد!

مادران پارک لاله ایران

۱۳ بهمن ۱۳۹۸