فاجعه ویروس کرونا در جهنم حکومت اسلامی

یاشار جاوید

در بستر همه گیری جهانی ویروس کرونا و به چالش کشیده شدن دولت ها، برای مقابله با شیوع کرونا، وقتی پای ارزیابی از عملکرد حاکمان بر ایران در این عرصه  به میان می آید،  سخن از بی کفایتی سران و مسئولان جمهوری اسلامی نیست بلکه سخن از تبه کاری و جنایتکاری در عین درماندگی آن هاست. برای اثبات این امر نیاز به حجت و برهان چندانی نیست، تمام شواهد و قرائن مؤید آن است. برای روشن‌تر شدن مسئله به این فاکت مهم از جمال رزاقی «رئیس اتاق بازرگانی صنایع معادن و کشاورزی فارس» - پیش از آنکه او را بخاطر این اظهارات از مقامش عزل کنند و یا جلوی دوربین تلویزیون بیاورند - توجه کنید. به گزارش ایلنا، رزاقی روز دوشنبه ۲۵ فروردین‌ گفت: « حسن روحانی در شرایط کنونی باید دست‌کم به همان میزانی که دیگر دولت‌های جهان، معادل ۱۰ درصد تولید ناخالص ملی، برای جبران تبعات کرونا اختصاص داده‌اند، برای مقابله و جبران تبعات این ویروس اختصاص دهد. بر اساس آمارها، میزان ۱۰ درصد تولید ناخالص ملی ایران حدود ۱۲۰ هزار میلیارد تومان خواهد بود، حال آن‌که بسته مالی که اعلام شده یک میلیارد دلار، حدود ۱۵ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان، است» که در‌واقع به اقرار خود رزاقی «کمترین بودجه اختصاص داده شده در جهان» است. وی همچنین گفته است: «به نظر می‌رسد تحریم‌ها به دستاویزی تبدیل شده که تصمیم‌گیران کشور به گونه‌ای از زیر بار وظایفی که دولت‌ها در چنین مواقعی بر دوش دارند، شانه خالی کنند.» درتوضیح این وضعیت سخنان مسعود نیلی، مشاور اقتصادی حسن روحانی، روشنگر است. او در گفتگو با خبرگزاری «تسنیم» می گوید: " در سه حوزۀ مالی بانک ها، بودجه و صندوق های بازنشستگی هیچ ظرفیت مالی وجود ندارد که [دولت] بتواند مشکلات اقتصادی کشور را در مواجهه با کرونا حل کند." و با بیان اینکه "اکنون کفگیر به ته دیگ رسیده است." افزوده است که دولت " در مهار بیماری موفق نخواهد بود و شیوع این بیماری و تداوم آن تبعات اقتصادی آن را افزایش خواهد داد." حال تو حدیث مفصل بخوان از این مجمل. واقعیت مسلم این است که ابعاد فاجعه بار شیوع کرونا در ایران محصول همین نظام جمهوری اسلامی است. در این نظام جهنمی است که جان انسان‌ها و زندگی مردم ارزشی ندارد و مرگشان هم به رسمیت شناخته نمی‌شود.

هنوز فراموش نکرده‌ایم که حسن روحانی در مقام رئیس جمهور به عنوان بالاترین مقام اجرائی کشور دراوایل اسفند در همان بحبوحه ی شیوع کرونا در ایران با چه وقاحت و کراهت مشمئز کننده ای وعده عادی شدن اوضاع از روز شنبه را داد و حالا خبر از عادی شدن سفر بین استان ها از اول اردیبهشت را می دهد. این نیز فراموش نشده است که حجت الاسلام سید علی خامنه ای در مقام « فرمانده کل قوا» که سه هفته بعد از درافشانی روحانی (عادی شدن اوضاع از شنبه) طی فرمانی به رئیس ستاد کل نیروهای مسلح و تکرار توهم « با توجه به قرائنی که احتمال «حمله‌ی بیولوژیکی» بودن این رویداد را مطرح کرده»، خواهان تشکیل یک قرارگاه شده بود تا « از شیوع بیشتر بیماری با شیوه‌های لازم نیز بپردازد»، بعد از گذشت یازده روز از درخواست حسن روحانی با برداشت یک میلیارد یورو از«صندوق توسعه ملی» برای مقابله با کرونا موافقت کرده است. این در حالیست که در زمان کشته شدن قاسم سلیمانی، «سرباز صفر ولایت»، وی بلافاصله مبلغ ۲۰۰ میلیون یورو از همین صندوق به سپاه قدس فقط برای دو ماه باقی‌مانده سال اختصاص داده بود. خامنه ای که توسط هاشمی رفسنجانی با نقل روایتی مجعول از خمینی به رهبری گماشته شد و مزد این خوش خدمتی رفسنجانی، این دوست پنجاه ساله اش، را هم با زیر آب کردن سرش پرداخت کرد، سه دهه است که در راس یک امپراتوری عظیم اقتصادی - مالی شامل بنیادها و آستانه های امامزداده ها قرار دارد که نه مالیات پرداخت می‌کنند و نه به کسی و جائی حساب پس می دهند. به گزارش رویترز (در سال۱۳۹۲) تنها مجموع دارائی های «ستاد اجرائی فرمان امام» زیر نظر رهبر حدود ۹۵ میلیارد دلار است که بنا به همان گزارش « حدود ۴۰ درصد بیشتر از صادرات نفتی کشور در سال گذشته است.» چنین است که این نظام جنایتکار پول برای خودشان و برای خرج کردن در لبنان، سوریه، عراق، یمن و افغانستان و به اصطلاح در عمق استراتژیک شان دارند ولی برای سلامتی و حفظ جان مردم پول در بساط ندارند و به قول مسعود نیلی «کفگیر ته دیگ خورده است»!

در جهنم استبداد فقاهتی جمهوری اسلامی در حالی که فقدان تجهیزات و امکانات پزشکی، داروئی و بهداشتی جان بسیاری از مردم مبتلا به کرونا و حتی جان تعداد زیادی از کادر پزشکی و درمانی که با فداکاری و جانفشانی ستایش انگیزی در صف اول مقابله با هیولای کرونا هستند را گرفته است، شوربختی این است که با این روند ما شاهد رویدادهای وخیم تری هم خواهیم بود. چنانچه «مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی» در گزارشی اعلام کرد: «براساس مدل‌سازی کار گروه اپیدمیولوژی وزارت بهداشت، بدون هرگونه مداخله، برآورد می‌شود که ۶۰ میلیون نفر مبتلا به بیماری خواهند شد. بیماری تا ۴۰۰ روز در کشور می‌ماند و تا آبان ماه ۱۳۹۹ به اوج خود می‌رسد.» در چنین اوضاع دلهره آوری تنها کمک و همیاری مردم است که می‌تواند به کنترل فاجعه منجر شود؛ چنانکه در شهرهای مختلف ایران، خصوصا ً در کردستان، شاهد این اقدامات مردمی بوده ایم. با تشکیل کمیته ها و نهادهای مردمی در محل کار و زیست خود در هر شهر و روستا به یاری هم بشتابیم.

بی تردید از این برهه سخت عبور خواهیم کرد و نام نیک کادر پزشکی و درمانی، این مدافعان زندگی، در تاریخ همیشه ماندگار خواهد شد. مردم فهیم ایران هرگز نه حماسه ی شکوهمند فرزندان آگاه و شریف خود در کادر درمانی را فراموش خواهند کرد و نه تبهکاری سران و مسئولان نظام حکومت اسلامی را.

چهارشنبه ۲۷ فروردين ۱۳۹۹  برابر با ۱۵ آوريل ۲۰۲۰