سرکوب و کشتار معترضان کمیته یک جهتی

و دستگیری رهبران ان بوسیله نیروهای امنیتی پاکستان  محکوم است

هوشنگ نورائی ( ایوب حسین بر)

در اعتراض به سرکوبها و آدم ربائی ها  و سر به نیست کردن های فراقانونی هزاران نفر  از فعالان  و یا صرفا مظنون به همدردی با فعالیان بلوچ  بوسیله دستگاه امنیتی رژیم پاکستان، در چند سال اخیر کمیته  یک جهتی ( همبستگی) به رهبری مهرنگ بلوچ یک زن جوان شکل گرفت که  بطور گسترده،   بیسابقه   و با سرعت خیرکننده ای توانست بسیاری از زنان دردمند  را در سراسر بلوچستان بسیج کند .   

حمله  نیروهای امنیتی به تجمع مسالمت آمیز  روز جمعه ۱ فروردین ماه۱۴۰۴ به کشته شدن  سه نفر و زخمی شدن تعداد زیادی انجامید. اما این جنایت به روز جمعه محدود نماند و درپاسخ به برنامه اعتراض مسالمت آمیز روز شنبه هم که برای تشیع جنازه کشته شدگان  صورت گرفته بود با توسل بزور اجساد قربانیان ربود شده و چند تن از فعالان رهبری کمیته یک جهتی و از جمله دکتر مهرنگ بلوچ بازداشت شده و به بازداشتگاه های نا مشخصی منتقل شدند.

اکنون گزارش شده است که دستگاه امنیتی پاکستان  با توطئه های  کثیفی برای دکتر مهرنک و چند تن از رهبران کمیته هم جهتی پرونده قتل تشکیل داده است،  بطوریکه در آن دکتر مهرنک  به قتل سه نفر   که در تظاهرات بوسیله نیروهای امنیتی کشته شدند و زخمی کردن  ۱۵ نفر دیگر متهم  شده است. در  این پرونده، علاوه بر  مهرنگ بلوچ اسم فعالان دیگر این کمیته منجمله بیبو بلوچ، گلزادی ساتکزئی، صبیحه بلوچ، صبقت‌اللہ بلوچ، گلزار دوست، ریاض گشکوری، دکٹر شلی بلوچ و دکتر بی نظیر  نیز  ذکر شده است.

 حرکت عظیم مسالمت آمیز و مدنی  مهرنگ بلوچ را نباید با حرکات نیروهای مسلح جدائی طلب مخلوط کرد  و یا یکی دانست. معتقدم حرکت یکجهتی با هر ضعفی هم که داشته باشد  یک حرکت مترقی است  و در این منطقه که از روابط قبیله ای ـ سرداری و پدرسالارانه و تعصبات قومی رنج میبرد،  یک پدیده تاریخی و قابل ستایش بوده  است.   

این حرکات بیرحمانه و  کشتارهای جنایتکارانه دستگاه امنیتی عملا راه های اعتراض مسالمت آمیز  رابیشترمحدود کرده و راه را برای گروههای مسلح بیشتر باز می کند.

اعتراض به این نوع توطئه ها و جنایات رژیم یک وظیفه اخلاقی و انسانی است.

هوشنگ نورائی ( ایوب حسین بر) ـ لندن ۲۳ مارس ۲۰۲۵

................................................

سازمان عفو بین‌الملل

 خواستار آزادی فوری دکتر مهرنگ بلوچ و خانواده‌های بازداشتی شد

یکشنبه ۳ فروردین ماه ۱۴۰۴، سازمان عفو بین الملل طی یک بیانیه خواستار آزادی فوری دکتر مهرنگ بلوچ، اعضای خانواده‌های قربانیان سرکوب های خشونت‌آمیزی  اخیر در بلوچستان توسط رژیم جمهوری اسلامی پاکستان شد.

در بیانیه سازمان عفو بین الملل آمده است: "بیش از ۳۸ ساعت از بازداشت غیرقانونی مهرنگ بلوچ می‌گذرد و او همچنان از دسترسی به وکلای خود و خانواده‌اش محروم است. همچنین گزارش‌های نگران‌کننده‌ای از ادامه بازداشت‌ها و دستگیری‌های خودسرانه در سرتاسر استان بلوچستان وجود دارد."

در ادامه این بیانیه درخواست شده که "مقامات پاکستانی باید فوراً مهرنگ بلوچ و سایر افرادی را که به دلیل استفاده از حق اعتراض مسالمت‌آمیز بازداشت شده‌اند، آزاد کنند و از پرونده‌سازی علیه فعالان بلوچ برای تمدید غیرقانونی بازداشت آن‌ها خودداری کنند."

گفتنی است که روز شنبه ۲ فروردین ماه ۱۴۰۴، در ساعات اولیه صبح، نیروهای پلیس و نظامی پاکستان با یورش به محل تحصن معترضان بلوچ در خیابان سریاب شهر شال (کویته)، دکتر مهرنگ بلوچ، شماری از تحصن‌کنندگان، از جمله پدر و مادر کشته‌شدگان و همچنین اجساد قربانیان سرکوب را ربودند.

.........................................................

یورش نیروهای نظامی پاکستان به معترضان بلوچ در شال؛

ربودن دکتر مهرنگ بلوچ و اجساد کشته‌شدگان

شنبه ۲ فروردین ماه ۱۴۰۴، در ساعات اولیه صبح، نیروهای پلیس و نظامی پاکستان با یورش به محل تحصن معترضان بلوچ در خیابان سریاب شهر شال (کویته)، دکتر مهرنگ بلوچ، شماری از تحصن‌کنندگان، از جمله پدر و مادر کشته‌شدگان و همچنین اجساد قربانیان سرکوب را ربودند. این اقدام با خشونت شدید همراه بوده و گزارش‌ها حاکی از فضای ملتهب در شهر شال و ادامه قطع سیگنال‌های تلفن همراه و اینترنت است.

پیش از این، دکتر صبیحه بلوچ، عضو مرکزی کمیته همبستگی بلوچ، اعلام کرده بود که مراسم تشییع کشته‌شدگان ساعت ۱۰ صبح در خیابان سریاب برگزار و پس از تدفین، اعتصاب و تحصن ادامه خواهد یافت اما نیروهای نظامی پاکستان پیش از اجرای این برنامه به معترضان یورش بردند و آنان را به‌شدت سرکوب کردند.

روز جمعه ۱ فروردین ماه، معترضان بلوچ در شهر شال در اعتراض به بازداشت و ناپدیدسازی قهری شهروندان بلوچ و دفن مخفیانه اجساد قربانیان توسط حکومت پاکستان، تجمع مسالمت‌آمیزی برگزار کردند اما این تجمع با سرکوب شدید نیروهای نظامی همراه شد که در نتیجه آن، دستکم سه شهروند بلوچ، از جمله یک کودک ۱۲ ساله، کشته و چندین تن زخمی شدند. گزارش‌ها نشان می‌دهد که وضعیت جسمانی هفت تن از زخمی‌ها وخیم است.

در واکنش به این سرکوب، کمیته همبستگی بلوچ به رهبری دکتر مهرنگ بلوچ اعلام کرده بود که روز شنبه ۲ فروردین، بلوچستان تعطیل خواهد بود و اعتصاب سراسری، تعطیلی بازارها و توقف حمل‌ونقل اجرا خواهد شد. همچنین، مردم بلوچ در شرق بلوچستان هشدار داده‌اند که در صورت عدم آزادی دکتر مهرنگ بلوچ و تحویل اجساد کشته‌شدگان، سراسر بلوچستان به صحنه اعتراضات گسترده تبدیل خواهد شد.

.........................................................

خشونت و دستگیری بر زنان بلوچ

BNP به رهبری سردار اختر منگل، از راهپیمایی طولانی علیه سرکوب در بلوچستان، از جمله دستگیری «سمی دین بلوچ» خبر داد.

رهبری BNP این تصمیم را امروز در یک جلسه اضطراری به ریاست معاون ارشد مرکزی BNP Sajid Tareen Advocate اتخاذ کرد.

رهبران BNP گفتند که تحت رهبری رئیس BNP سردار اختر منگل، رهبران BNP و مردم بلوچستان یک راهپیمایی طولانی از واڈہ تا کویته همراه با سایر اعتراضات در مورد همه FIRهای جعلی علیه مادران، دختران و خانواده های مفقودین بلوچستان برگزار خواهند کرد.

او گفت که BNP مادران و دختران بلوچستان را در این ساعت سخت تنها نخواهد گذاشت.

سردار اختر منگل با صدور بیانیه ای اعلام کرده است که من راهپیمایی طولانی از واڈہ تا کویته را اعلام می کنم که مخالف دستگیری دختران ما و هتک حرمت به مادران و خواهرانمان است.

وی با بیان اینکه خودم رهبری این راهپیمایی را بر عهده خواهم داشت از تمامی خواهران و برادران بلوچ و جوانان و بزرگترها دعوت می کنم در این راهپیمایی به ما بپیوندند.

وی گفت: این فقط موضوع دستگیری دختران ما نیست، مسئله عزت ملی، ناموس و موجودیت ماست. تا زمانی که مادران و خواهران و دخترانمان در امان نباشند سکوت نخواهیم کرد.

منگل گفته است که جنبش ما صلح آمیز است، اما افتخار می کند.

ما در مقابل ظلم و ظلم و سکوت بیرون آمده ایم و تا اجرای عدالت دست از سر خود برنمی داریم. راهپیمایی ما از واد به کویته فقط یک راهپیمایی گام نیست، یک سفر وجدان است. کسی که ساکت است مقصر است.

اکنون زمان آن است که ما یک صدا شویم.

..............................................

پلیس کراچی مانع از آزادی "سمی دین بلوچ" بلوچ شد

سایر بازداشتی ها آزاد شدند

به گزارش کمپین فعالین بلوچ، امروز پنجم فروردین ماه ۱۴۰۴، معترضان بلوچ که در شهر کراچی توسط پلیس بازداشت و به کلانتری شاهراه فیصل منتقل شده بودند، آزاد شدند اما پلیس کراچی مانع از آزادی "سمی دین بلوچ" از رهبران کمیته همبستگی بلوچ (BYC) کراچی شد.

کمیته همبستگی بلوچ اعلام کرده، دادگاه حکم آزادی سمی دین را صادر کرده اما پلیس کراچی مانع از آزادی او شده و در حال پرونده سازی علیه او هستند.

سمی دین بلوچ، لالا وهاب بلوچ و شمار دیگری از شهروندان روز دوشنبه چهارم فروردین ماه ۱۴۰۴ به همراه خشونت توسط پلیس کراچی در مقابل باشگاه مطبوعاتی کراچی بازداشت شده بودند.

فرانت لاین دیفندرز اروپا، با صدور بیانیه خواستار آزادی سمی دین و دیگر معترضان بازداشتی شد.

سمی دین بلوچ برنده جایزه فرانت لاین دیفندرز برای مدافعان حقوق بشر در معرض خطر برای سال ۲۰۲۴ به پاس تعهد او به حقوق بشر است

............................................................................

به خاطر خدا و شرف انسانی بلوچان را نزنید و نکشید

عبدالعزیزدولتی بخشان

شیرزال دکتر مهرنگ بلوچ و حرکتی که با مایه گذاشتن از سر و جان و هستی خود و همراهان همدل آغاز کرده است ، آیینه ی تمام نمای سرنوشت بلوچان در طول ده ها هزار سال در مقابل جلگه نشینان  نیل، دجله و فرات، سیحون و جیحون،  هریرود ، سپیدرود ، هلمند ، سند ، زاینده رود ، جگین ، کاجو و ماشکید ،با آن دچار بوده اند ، حتی بلوچانی که در گذر تاریخ ، تن به یکجا نشینی داده اند هم از ستم و ناروایی به همخونان بیابان نشین (بلوچ ) و کوه نشین (کورد و کوپچ = کوچ ) دریغ نکرده اند ، و آنان را مزاحم رفاه و محصولات و امنیت خاطر قلعه نشینی خود می پنداشته اند .

با اتحاد قلعه ها و تشکیل حکومت های منطقه ای ، در مصر ، یمن، قفقاز، فلات ایران و شبه قاره ی هند ، این ستم و بلوچ کشی سازمان یافته تر شده است ، و در متون اسطوره ای  هند ، ایران و عرب ، به دیو ، غول ، بلاه ، نسناس ، یاجوج و ماجوج خوانده شده اند ، و آنچه امروز بر بلوچان می گذرد ، تداوم رسوبات ذهنی حکومت ها و دین های شهری  نسبت به بلوچان کوچگرد است.

حکومت های پاکستان ، ایران و حتی اروپاییان و آمریکا، آنها را مزاحم نظم جهانی خود خوانده ی خود می دانند ، و هیچ کس از ستم سازمان یافته (قتل هاو اعدام های غیر شفاف، ناپدید سازی قهری ، صحنه سازی و شلیک های مرگبار ، تبعیض و تحقیر و بهره گیری در کارهای مجرمانه همچون قاچاق مرزی و پروژه های امنیتی ) نگران نمی شود و به نام انسانیت و حقوق بشر از آنان دفاع نمی کنند ، گویی مصداق مثل بلوچ های قلعه نشین :

بلوچ و گوراند ، ازای کوش

گلام گمراه (سرکش) بوت، بهایی کن! بلوچ گمراه بوت، پکشی !

طبقه سومی که محصول زمان ، اندیشه و دانش جهان توسعه یافته ، و متکی به صلاحیت های شخصی و فردی ، بدون پنهان شدن پشت نسبت های آسمانی و تقدس گرایی و مباهات به گذشته و فرهنگ و افسانه سازی های گذشته هستند ، به ستمگران جسارت تداوم ستمگری و به بلوچ های بی پناه و مستاصل و البته طمعکار و خود فروش ستم پذیری آموخته است.

جای بسیار درد و رنج جانکاه است ، که ملایان پاکستان ، حکومت و ارتش پاکستان را  پاسدار اسلام می دانند و هرگونه مطالبه گری و تظلم خواهی بلوچان را، محکوم می کنند ، در ایران نیز صدای مطالبه گری به نام هویت و فرهنگ بلوچی را بر نمی تابند ، و آن را در مقابل جریان انحصار طلب مذهبی قلمداد می کنند و فرصت ظهور و بروز آن را محدود و مسدود کرده اند .

مثل بلوچی درباره دختر یتیمی به نام مدک ، که همه ی همسالان اورا کتک می زدند ، چون پدر و مادر و عمه و خاله و برادری نداشت ، مادر بزرگی داشت ، از سر درد گفت :

هچ کس مجنت مدکا ، که مدک مال هداینت !

حالا به خاطر خدا و شرف انسانی بلوچان را نزنید و نکشید ، گر چه بی پناه هستند و ستم بر آنها بی عقوبت و مجازات است.

عبدالعزیز دولتی بخشان، چهبار ، ۳ ، ۱، ۱۴۰۴

........................................