فعالان صنفی را نشانه گرفته اند

نگذارید دست درازی به ساحت دانشگاه آن هم  در این ابعاد عادی شود!

از موجودیت دانشگاه و دانشجو و مطالبه گری و استقلال دانشگاه دفاع کنیم!

امیرحسین سعادت

دبیر کل سابق شورای صنفی دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی

رفقا

زبانم گیج تر از آن است که نوشته ام از کیفیت مناسبی برخوردار باشد .. تنها میدانم که باید با شما سخن بگویم به شما بسپارم ..

فعالین صنفی بسیاری بازداشت شده اند . فعالین صنفی که سال هاست پیگیر مطالبات مشترکمان بوده اند و از عدالت آموزشی و حق تحصیل و حفظ استقلال دانشگاه و امنیتی نشدن فضای دانشگاه‌ها گفتند .. حالا همان ها را نشانه گرفته اند ..

بیش از ۷۰ دانشجو بازداشت شده اند که حداقل ۳۰ نفر از آنها از فعالین صنفی شناخته شده کشورند .

عبدی پور(علامه) ، شریفی مقدم(شریف) و نوری(تهران) در بیمارستان دی دستگیر می شوند . فردای آن روز ، پذیره(دبیر شورای علوم اجتماعی تهران) در  پیاده رو توسط دو موتوری ربوده می شود و روز بعد ۱۴ نفر از دانشجویان دانشگاه علامه که برای پیگیری وضعیت هم صنف دربند خود به دفتر رییس دانشگاه مراجعه کرده بودند ، پس از جلسه دم درب پردیس مرکزی این دانشگاه بازداشت میشوند : شاهسون، مسافر( دبیر شورای علوم اجتماعی علامه)، امجدی، خانی و غفاری از جمله این دانشجویان هستند که هنوز هم در بندند.

همزمان خبر می رسد اعضای رسمی شورای صنفی دانشگاه تهران را نیز پس از جلسه با رییس دانشگاه دستگیر می کنند و همچنین لیلا حسین زاده و احسان محمدی را بیرون از دانشگاه و درب منزل هاشان دستگیر کرده اند . و امروز یک فردای دیگر خبر دستگیری سها مرتضایی(دبیر کل شورای صنفی دانشگاه تهران) و چندتن دیگر از دانشجویان این دانشگاه همچون محمدامین اصانلو (دبیرسابق شورای صنفی علوم اجتماعی)، یاسمن محبوبی (عضو شورا)، حسام حسین‌زاده( دبیر سابق) می رسد.

دوستان ، قصدم‌ آوردن اسامی نیست و نفرات زیادی را از قلم انداخته ام . تعداد دستگیری ها بیش از این تعداد است و بسیاری دیگر را به تعهدها و تماس ها با خانواده ها کشانده اند، اما مرادم از آوردن این اسامی به عنوان مثال یک نکته بود : هیچ یک از این افراد در خیابان ها و در جریان اعتراضات دستگیر نشده اند . شاید به دنبال مقصر سازی و حذف منتقدان سیاست گذاری های دولت ها به واسطه فرصت پیش آمده هستند . شاید بخواهند مقصر اصلی که همه می شناسیم ، از فقر و فلاکت و رکود و گرانی گرفته تا تمامی آسیب های اجتماعی معلول سیاستگذاری ها را در حاشیه قرار دهند و افراد را به عنوان علت جا بزنند .. نمی دانم.

اسامی که یک روز رنگ دانشجویی به خود میگیرد و روز دیگر رنگ کارگری و معلمی و چه بسیار اسامی گمنامی که هیچ رنگی به خود نخواهند گرفت .. نمی دانم.

رفقا، بگذارید با شما رو راست باشم . توان مقاومت و دفاع شوراهای صنفی دانشجویان  از صنف خود حداقل در دانشگاه های تهران و علامه به کمترین حد خود رسیده است چرا که خود متحمل بیشترین صدمات شده است . همه مان در شوکیم و به سان کودکی که تازه راه افتاده باشد و زمینش زده باشند ، گیج و سردرگم. نمی خواهم مظلوم نمایی کرده باشم .. اما بگذارید به عنوان بخشی از بدنه درگیر شوراهای صنفی دانشجویی بگویم: حداقل در شهر تهران توان زیادی برایمان باقی نمانده است .. بگذارید بگوییم که شرمنده صنفمان شده ایم .. بگذارید کمک بخواهیم... از شوراهای صنفی شهرهای دیگری که در تمام این سال ها متحدانه مطالبات را فریاد زدند و هشدارها را دادند .. یادتان می آید که چگونه در برابر حق تشکل یابی ما و تشکیل اتحادیه شوراهای صنفی ایستادند ؟؟  این روز را پیش بینی می کردند؟؟ نه ، نگذارید اتحاد و یکپارچگی مان در طرح صدای مطالبات مشترکمان را منوط به اجازه خود کرده باشند . نگذارید اتفاقات پیش آمده این روزهای کشور برایشان توجیه و بهانه ای برای ورود به دانشگاه و تصفیه منتقدان باشد.

و آیا هنوز رسانه ی حق طلبی وجود دارد؟ اگر هست ، مطلعشان کنید که تاریخ چه چیز را به خود می بیند؟

 و ای هم صنفان ، همراهان.. شاید زمان آن رسیده باشد که از موجودیت دانشگاه و دانشجو و مطالبه گری و استقلال دانشگاه دفاع کنیم ...

رفقا هرچه ابعاد فاجعه بزرگتر باشد و تکرار آن بیشتر ، فرآیند عادی سازی و حساسیت زدایی از آن هم طی می شود اما نگذارید دست درازی به ساحت دانشگاه آن هم  در این ابعاد عادی شود . نگذارید دانشجویان منتقد و فعالین نهاد مستقل شوراهای صنفی را قربانی بازی های سیاسی کرده باشند ..

جمعه ۱۵ دی ۱۳۹۶ برابر با ۰۵ ژانويه ۲۰۱۸

.......................................

کانال شوراهای صنفی دانشجویان کشور