پیام
هیئت اجرائی
سازمان
کارگران
انقلابی ایران(راه
کارگر)
به
زنان و مردان
قهرمان مدافع
کوبانی
پیروزی
درخشان
کوبانی بر همه
شما مبارک باد
با
گرم ترین
درودها
به " یگانهای
مدافع خلق"،
به
" یگانهای مدافع
زن"،
به "حزب
اتحاد
دمکراتیک "،
و
مردم مقاوم و
رزمندۀ کوبانی!
شما زنان
و مردان
قهرمان
کوبانی، در
رویاروئی مرگ
و زندگی که ۱۳۴ روز به
درازا کشید،
تعرض جانوران
خون آشام داعش
را درهم
شکستید و صفحه
ای زرین و فراموش
نشدنی در
پیکارعلیه
ارتجاع مذهبی
در خاورمیانه
و جهان را رقم
زدید. با آزاد
سازی کامل شهر
کوبانی و پاک
سازی آن از
وجود همه
جنایت کاران
داعش، شما
توانستید
برافسانه
خودساخته
داعش درباره
شکست ناپذیری
لشکریان
خلافت اسلامی
نقطه پایان
بگذارید. شکست
لشکریان به
اصطلاح "خلافت
اسلامی"
دررویاروئی
با رزمندگان
کوبانی از
جمله زنان
دلاور این شهر
قهرمان، نه
فقط شکست
نظامی در یک
نبرد بلکه
شکست
ایدئولوژیک و
روانی نیروئی
است که وانمود
می کرد پیروزی
هایش تقدیرالهیِ
پیش نوشته ای
است برای
برقراری حکومت
الهی.
پیروزی
کوبانی،
الگوئی را که
کانتون های سه
گانه در
کردستان سوریه
بر مبنای آن
شکل گرفته اند
در مرکز توجه
قرار داده است:
§
این که
کانتون های سه
گانه خود را
جزئی از سوریه
دانسته و
خواهان
دمکراتیزه
کردن نظام آینده
سوریه هستند،
سیاستی بسیار
اصولی است که
با پرهیز از
دامن زدن به
ناسیونالیسم
و تشدید اختلافات
ملی، قومی و
مذهبی میان
اردوی کارگران
و زحمتکشان،
راه حلی مبتنی
بر از میان
برداشتن ستم
ملی ضمن تامین
همبستگی میان
ملیت ها،
اقوام و مذاهب
گوناگون ساکن
کشور سوریه را
ارائه می دهد.
§
درشرایطی
که جنگ های فرقه ای
کور و افسارگسیخته
در بخشی از
کشورهای
خاورمیانه و
از جمله سوریه
حمام خون برپا
کرده است، این
حقیقت که هم
اکنون اقلیت
های ملی، قومی
و مذهبی
گوناگونی در
کانتون های سه
گانه با رعایت
کامل حقوق آن ها
زندگی مسالمت
آمیزی را با
اکثریت
ساکنان کرد
کانتون ها
برقرار کرده
اند، انعکاسی
از سیاست
کاملاً درست
در حل مسئله
ملی بر اساس
دمکراسی و
تضمین حقوق
همه اقلیت های
ملی، مذهبی و
قومی است.
§
تلاش برای
برقراری
تساوی میان
زنان با مردان
در همه عرصه
های زندگی، از
شرکت در
رویاروئی
نظامی علیه
داعش و همه
دشمنان
رنگارنگ کانتون
ها گرفته تا
شرکت در رهبری
سیاسی خودحکومتی
و سایر تشکل
های اجتماعی و
توده ای، از برجسته
ترین وجوه
نوسازی زندگی
اجتماعی در کانتون
ها می باشد که
یکی از جنبه
های درخشان
این تجربه را
نشان می دهد.
درشرایطی که
داعش، زنان را
به بردگی
آشکار کشانده
و زنان و دختران
را به عنوان
برده
دربازارها به
فروش می رساند،
تقابل نقش
برجسته زنان
در سازمان
جدید اجتماعی
کانتون ها،
الگوئی
کاملاً متضاد
را برای رهائی
زنان ارائه می
دهد.
§
دمکراتیزه
کردن زندگی
اجتماعی از
پائین و به کارگیری
اشکال فعال
دمکراسی
مستقیم و
انتخابی بودن
ارگان های
رهبری محلی و
منطقه ای، یک تحول
واقعاً عمیق
برای تامین
مشارکت از
پائین در
ساختارهای
سیاسی
خاورمیانه ای
است که دیکتاتورها
و سرکوبگران
برای نقض حقوق
پایه ای مردم
و سرکوب هر نوع
آزادی، گوی
سبقت از هم می
ربایند.
§
برقراری
نظام تامین
اجتماعی
درعرصه
بهداشت و
درمان، آموزش
و خدمات عمومی
از دیگر وجوه
مثبت این الگو
می باشد که
علیرغم جنگ
داخلی، محاصره
از سوی داعش و تحریم
از سوی ترکیه،
توانسته شبکه
پوشش اجتماعی
را گسترش دهد.
البته این
دست آوردها
زمانی می توانند
تحکیم شوند که
مناسبات
سرمایه داری
که پایه بهره
کشی و همۀ ستم
ها و نابرابری
ها می باشد،
از میان
برداشته شود و
عدالت
اجتماعی در
جامعه ای که
بر مبنای
سوسیالیسم
سامان یافته،
همه ابعاد
زندگی
اجتماعی را
فرا گرفته و
با تعمیق دمکراسی،
خودحکومتی
توسط همه
شهروندان به
واقعیت مبدل
شود.
اما تجربه
شکست
سوسیالیسم
حزب - دولت ها
در قرن بیستم
نشان داد که
حاکمیت اکثریت،
بدون دمکراسی
عمیق و همچنین
آزادی های بی
قیدوشرط
سیاسی،
ناممکن است.
آزادی نه آزادی
موافقان،
بلکه آزادی
مخالفان است.
زیرا بدون انتخابات
عمومی
درشرایط
واقعاً آزاد
برای همه، بدون
آزادی نامحدود
مطبوعات و اجتماعات،
بدون
رویاروئی آزادانه
عقاید گوناگون،
زندگی در هر نهاد
عمومی فرو میمیرد
و آن چه باقی میماند
تنها ظاهری شبیه
خودحکومتی و
دمکراسی است که
در آن تنها عنصر
فعال بوروکراسی
خواهد بود. در
چنین شرایطی حیات
اجتماعی و
همراه آن،
انرژی بی
پایان اکثریت
اردوی کارو
زحمت به تدریج
به خواب می رود
و تنها یک یا
چند رهبر"همه
دان" و "همه
توان"
به "هدایت
مردم" می
پردازند.
شرایط سخت جنگ
داخلی،
محاصره و
تهدید
نیروهای
ارتجاعی
داخلی و خارجی
نباید مانع از
آن شود تا
مبارزان راه
آزادی و
سوسیالیسم
درس آموزی از
تجارب
گرانبهای
سوسیالیسم قرن
بیستم را
نادیده
بگیرند.
نیروهائی
که علیه
استبداد،
تاریک اندیشی
و سرمایه داری
مبارزه می
کنند وظیفه
دارند که با هم
پشتی یکدیگر
قطب نیرومندی
در راستای
آزادی و
سوسیالیسم و
برای ریشه کن
کردن
دیکتاتوری
های رنگارنگ منطقه،
اسلام سیاسی و
امپریالیسم
به وجود آورند.
این همبستگی
مسلما بسیار
مفیدتر از
تعمیم شتاب
زده الگوهائی
تجربه شده در
یک منطقه برای
مناطق دیگر
است.
سازمان ما
برآن است که
نقد پی گیر
انحرافات حزب -
دولت های
سوسیالیسم
قرن بیستم و
بازگشت به اندیشه
و روش مارکس
درباره
سوسیالیسم، اصولی
ترین پاسخ
برای دست یابی
به آزادی و
سوسیالیسم
برای بشریت
قرن بیست و
یکم است.
برخلاف تجربه
سوسیالیسم
حزب - دولت های
قرن بیستم، در
اندیشه
مارکس، دمکراسی
تنها
مسیربرقراری
برابری
فراگیرازطریق
پایان دادن به
مناسبات
سرمایه داری
است. دربستر
مبارزه برای
این نوع
سوسیالیسم و
تعمیق و گسترش
دمکراسی است
که به تبعیض
ها و ستم ها،
ازجمله ستم
ملی می توان
برپایه راه حل
هائی نظیر
فدرالیسم
منطقه ای پاسخ
داد.
ما
بر آن هستیم
که
تبادل نظرها
و تقویت همکاری
و مبارزه
مشترک همه
نیروهای
رزمنده سوسیالیست
ازجمله شما که
پروژه های
دیگری برای
تعمیق
دمکراسی و از
میان برداشتن
مناسبات بهره
کشانه سرمایه
داری دارند،
همبستگی
منطقه ای برای
آزادی و
سوسیالیسم در
کشورهای
همسایه و در
کل منطقه
خاورمیانه را
تقویت خواهد
کرد.
پیروزی
درخشان
کوبانی بر همه
شما مبارک
باد. همه
آزادگان و به
ویژه نیروهای
کمونیست خود
را همدل و
همراه شما در
این پیکار
پرشکوه می
دانند.
با بهترین
درودهای
انترناسیونالیستی!
و با امید
به همراهی و
همکاری همه
نیروهائی که برای
آزادی و
سوسیالیسم می
جنگند!
زنده
باد آزادی ،
زنده باد
سوسیالیسم
هیئت
اجرائی
سازمان
کارگران
انقلابی
ایران (راه
کارگر)
پنجشنبه
۱۶ بهمن ۱۳۹۳ برابر
با ۰۵ فوريه
۲۰۱۵