كزارشى از نخستين سخنرانى انتخاباتى جرمى كوربين رهبر حزب كارگر بريتانيا!

ثروت بريتانيا به اكثريت مردم تعلق دارد، نه به يك اقليت ناچيز!

داريوش ارجمندى

 در پى اعلام خبر برگزارى انتخابات پيش از موقع در بريتانيا در ماه ژوئن از سوى ترزا مى نخست وزير محافظه كار بريتانيا، حزب كارگر اين كشور رسماً از آغاز كارزار انتخاباتى خود خبر داد. در همين رابطه، جرمى كوربين رهبر حزب كارگر در نخستين سخنرانى انتخاباتى خود به اعلام مواضع و پلاتفرم اين حزب پرداخت: "اين (انتخابات) انتخابى ست ميان محافظه كاران، حزب ثروتمندان ممتاز، و حزب كارگر، يعنى حزبى كه مدافع منافع توده هاى كارگر است. اين نزاعى ست ميان نظام حاكم و مردم، و وظيفه تاريخى ما اين است كه پيروزى توده ها را تظمين كنيم.... امروز اين وظيفه يكايك ماست، اعضاى پارلمان و همچنين نيم ميليون عضو حزب كه شامل دو هزار و پانصد عضو جديدى كه در عرض بيست و چهار ساعت اخير به ما پيوسته اند و من به آنها خوشامد ميگويم نيز ميشود... بيشتر رسانه ها و نظام حاكم ادعا مى كنند كه نتيجه انتخابات از هم اكنون روشن است و ما بازنده هستيم چراكه ما حاضر به پذيرش قواعد بازى اى كه آنها تعيين كرده اند، نيستيم... و البته روشن است كه آنها نميخواهند كه ما پيروز شويم چراكه پيروزى ما پيروزى مردم است و نه قدرتمداران. برندگان اين نبرد، پرستاران، كإسبان خرده پا، كاركنان ادارى، كارگران، آموزگاران و دانش آموزان، آنهايى كه به مراقبت از ديگران مشغولند، خواهند بود. اين پيروزى از آن همه ماست.... ما حاضر نيستيم بپذيريم كه گويا اين طبيعى ست كه بريتانيا از سوى طبقه ممتاز اداره شود...آن متقلبان مالياتى... حاضر نيستيم بپذيريم كه مردم بريتانيا بايد فقط به آنچه به آنها داده مى شود، رضايت دهند، گويى كه لياقت بيش از اين را ندارند...و بايد گفت كه نظام حاكم و رسانه هاى دنباله رو آن بنوعى درست مى گويند، چرا كه من به قواعد بازى آنها پايبند نيستم و اگر روز هشتم ژوئن دولت كارگر پيروز شود، ما هم به قواعد آنها تن در نخواهيم داد...اينها قواعد ديروزى و شكست خورده هستند كه از سوى طبقه ممتاز وابسته به كورپوراسيونها تعيين شده اند....كه درخدمت منافع جمعى انحصارى و مشتى افراد قدرتمدار و ثروتمند و كورپوراسيون مى باشد...اين نظامى ست منحرف كه بوسيله جمعى از ثروت جويان و براى ثروت طلبان سازمان داده شده است...اما مي توان اين وضعيت را تغيير داد و ما اين كار را خواهيم كرد...بريتانيا به يك دولت كارگرى نياز دارد كه حاضر به پذيرش اين نبرد باشد، براى تمام نقاط كشور...دولتى كه از به چالش كشيدن كارتل خودمانى اى كه به انباشتن ثروت كشور براى خود مشغول است، هراسى نداشته باشد... دولتى كه اين ثروت را در جهت بهبود بخشيدن به زندگى مردم و ساختن فردايى بهتر براى تمام آنهايى كه اينجا زندگى مي كنند، به خدمت بگيرد...محافظه كاران، سرمست از ايدئولوژى ورشكسته خود، از هيچ ترفندى براى قلع و قمع خدمات اجتماعى نمى پرهيزند... تا سيستم سراسر تقلب خود را دست نخورده نگاه دارند... آنها در گوش ما مى خوانند كه از آنهايى كه از خصوصى سازى خدمات اجتماعى سود مى برند، خشمگين نباشيد، درعوض خشم تان را متوجه آن كارگر مهاجرى كنيد كه تنها در پى بهبود بخشيدن به زندگى خود مى باشد....آنها به ما مى گويند كه از دست وزراى دولت كه مدارس و بيمارستان هاى ما را ويران مى كنند عصبانى نباشيم، بلكه درعوض، خشم مان را متوجه آن زن درهم شكسته و يا مرد بيكار كنيم...اين اقتصاد تبهكارانه اى ست كه محافظه كاران از آن محافظت مى كنند و حزب كارگر مصمم است كه آنرا به چالش بكشد. ما اجازه نخواهيم داد كه طبقه ممتاز ثروت مردم زحمتكش ما را بيش از اين غارت كنند... بسيارى از مردم ما در بريتانياى مدرن، آنچه از دست شان برمى آيد را انجام ميدهند، مشغول به كار مى شوند، تمام روز را سخت كار مى كنند، صرفه جويى مى كنند تا صاحب مسكن شوند و فرزندان خود را بزرگ كنند، و ازسالمندان و بيماران خود مراقبت كنند، اما در پايان، تقريباً از هيچ پاداشى برخوردار نمى شوند...زندگى اين ها را با آن كورپوراسيون هاى چندمليتى و ممتازان جامعه كه ثروت خود را در جزاير كيمان پنهان مى كنند، مقايسه نمائيد... اين (وضعيت) تنها به اين دليل تداوم مى يابد كه محافظه كاران آنچنان به لحاظ اخلاقى ورشكسته اند كه حاضر به رودررويى با اين جماعت نيستند. حزب كارگر درصورت به قدرت رسيدن به اين شیادی ها پايان خواهد داد و تضمين خواهد كرد كه همه سهم خود از ماليات شان را پرداخت كنند، امرى كه صندوق خدمات اجتماعى ما را رونق خواهد بخشيد."

 جرمى كوربين در ادامه سخنان خود با اشاره به نقش دولت محافظه كار در هفت سال گذشته بعنوان مسبب ورشكستگى اقتصادى، پرسيد: " اينها چطور جرأت مى كنند كه پس از آنكه اقتصاد را بواسطه بى لياقتى و طمع كارى خود به ورشكستگى كشانده اند، مردمى را كه هيچ گناهى در اين رابطه نداشته اند، مجازات كنند؟! اين بازنشسته گان، پرستاران، كارگران با دستمزدهاى پائين و ميانه، و آنهايى كه به مراقبت از ديگران مشغولند نبودند كه اقتصاد را به ورشكستگى كشاندند...بريتانيا ششمين كشور ثروتمند جهان است. اين ثروت متعلق به مردم بريتانياست."

كوربين سپس با اشاره به سياست هاى دولت در تعميق شكاف طبقاتى و ويرانى نظام آموزشى و بهداشتى بريتانيا، وعده داد كه دولت او با سرمايه گذارى در زمينه هاى ياد شده، به مقابله با فقر درميان سالمندان كشور پرداخته و و تأكيد كرد كه در جهت بهبود بخشيدن به حقوق و مقرارات كار و افزايش حداقل دستمزد كارگران به ده پوند، فعاليت كند.

رهبر حزب كارگر بريتانيا در ادامه، با اشاره به نقش سرمايه داران و دولت محافظه كار در ايجاد فجايعى همچون تهيدستى و بى خانمانى توده ها، گفت: "ثروت بايد به اكثريت جامعه تعلق داشته باشد و نه يك اقليت ناچيز!"

 كوربين در ادامه سخنان خود پيش بينى كرد كه ترزا مى، در هفته هاى پيش رو تلاش خواهد كرد كه محور اصلى بحث هاى انتخاباتى را به موضوع بركزيت منحرف كند، از بحث بر سر موضوعاتى كه به زندگى روزمره مردم مربوط مى شود طفره برود و روى مسئله مذاكرات بروكسل در مورد خروج بريتانيا از اتحاديه اروپا متمركز شود. به گفته جرمى كوربين، حزب كارگر درعوض تمام تلاش خود را بر روى اين پرسش متمركز خواهد نمود كه پس از بركزيت، ساختن چگونه كشورى در دستور كار خواهد بود؟ وى ادامه داد كه حزب كارگر در طول هفته هاى آتى، سياست ها و برنامه هاى خود براى بازسازى كشور در جهت منافع همگانى شهروندان، و همچنين انتقال قدرت واقعى به مردم در كنترل زندگى شان را ، ترسيم خواهد كرد: "ما ديگر اجازه نخواهيم داد كه بالايى هاى زالوصفت، به استثمار آن هايى كه براى پرداخت كرايه يا بهره بدهى هاى خود ناچار به ازخودگذشتگى و پذيرش قراردادهاى ناعادلانه شغلى مى شوند، ادامه دهند...به جاى آنكه ثروت كشور در پناهگاه هاى مالياتى پنهان شود، ما آن را درخدمت مردم بريتانيا قرار خواهيم داد چراكه آنها هستند كه براستى شايسته برخوردارى از اين (ثروت) مى باشند...ما كشورى خواهيم ساخت لايق قرن بيست و يكم، كشورى براى انبوه جامعه، نه يك جمع كوچك!"