اشكي در ميان لبخند براي آزادي مرزبانان

آذر روشن

آزادي چهار سرباز وظيفه از دست گروه تروريستي ''جيش العدل'' از آن دسته خبرهائي است كه بعد از دو ماه اضطراب و دلهره دهشتناك، لبخندي شيرين و دلنشين بر لبان آدم مي نشاند. اما، افسوس و دريغ كه در ميان لبخند نمي توان به پهناي صورت نيز اشك نريخت. اشكي براي جمشيد دانائي فر نفر پنجم اين گروگان ها كه مي توانست در ميان آزاد شدگان باشد ولي اكنون جسدش براي خانواده و تنها فرزند نورسيده و نديده اش فرستاده مي شود. چه تفريق تلخ و غم انگيزي؛ پنج منهاي يك! چهار آزادي و يك كشته! تلخ است چون قرابه زهري كه سربازان وظيفه ما كه يك ستاره در آسمان ندارند، اين چنين قرباني چرخه ي بي پايان ترور و اعدام در محرومترين استان كشور مي شوند. مثل خوزستان و كردستان و ديگر جاهاي كشور.

گروه ''جيش العدل'' با كشتن يك سرباز- گيرم كه درجه اش گروهبان بوده است و ارشد آن سربازان- با اين توجيه كه ما در نبرديم و آنها نيروهاي نظام هستند و دشمنان ما، تير بر شقيقه خود زده است. چرا كه بقول خود بلوچ ها '' اسير كشي در سنت بلوچ ها نيست '' ولي '' جيش العدل'' اسيركشي كرد و با اين اقدام خود بيش از پيش نشان داد كه  سپاه چگونه عدلي است و آمالش چيست و سر در كدام آخور دارد.

اما روي سخن بيش از هر كس با مقامات نظام جمهوري اسلامي است. آنها مسئوليت خون اين سرباز و ديگر جوانان بلوچ اسير در زندان ها را بر گردن دارند واز عواقب آن نيز گريزي نخواهند داشت. همه نيك ميدانيم كه رژيم در سيستان و بلوچستان چه سياستي را پيش برده و مي برد كه در يكي از غني ترين استان هاي كشور فقر و محروميت بيداد مي كند، و سياست مشت آهنين و سرب داغ پاسخ هر نوع فعاليتي است. يعقوب مهرنهاد وبلاگ نويس را كسي يادش نرفته است كه بر دار كردند. پر بودن زندان ها از جوانان بلوچ نيز كه هم اكنون صدها تن از آنها زير چوبه دار هستند، گواه ديگري از نتايج اين سياست سركوب است كه با وجود سانسور خبري شديد همه به آن واقف هستيم. مقامات رژيم در پاسخ به درخواست گروگان گيران سربازان گفته بودند كه '' همه آنها را بكشيد هم براي ما فرقي نمي كند ''!! و اين واقعيت تلخي است كه همه ما آن را ميدانيم. حكومتي كه براي حفظ خود و از براي '' مصحلت نظام '' مي تواند به فتواي رهبرش نماز و روزه را هم تعطيل كند، يا فتواي تجاوز جنسي به زندانيان زن و مرد را صادر كند، آيا برای جان سربازان كشور ارزشي قائل است؟ هرگز! رژيم خود مسئول اين گروگان گيري واين جنايت و اين خونريزي است. بي هيچ ترديدي!

اما، آنكه باد مي كارد طوفان درو مي كند. گرچه گرازكوب كردن منطقه از سوي حكومت اسلامي در ادامه سياست استبداد شاهنشاهي، بستر مناسبي براي رشد گروه هايي مثل '' جيش العدل'' را فراهم مي كند تا با حمايت مالي و تسليحاتي ديگران دست به اسحله ببرند، اما تا خشكاندن اين ريشه ها، اين چرخه ي خونبار ادامه خواهد داشت. اين وظيفه همه نيروهاي انقلابي و مترقي در جاي جاي كشور براي متوقف كردن اين چرخه است. در اين ميان وظيفه ي سنگيني بر عهده ي مردم و نيروهاي ترقي خواه و برابري طلب سيستان و بلوچستان است. اين نيروها در اين شرايط دشوار در حالي كه در ميان دو سنگ گران آسياب خرد كننده سركوب دولتي و ترور گروه هاي تروريستي كه همديگر را تكميل و باز توليد مي كنند، گرفتارند بايد از خواست ها و مطالبات برحق خود دفاع كنند و به شيوه اي موثرتر بر آن پاي بفشارند. بايد بدانيم كه در مقابله با رژيم سركوبگر، قدرتِ ما در برتري كمي و عددي ماست. بايد خود را سازمان دهيم!

در پايان جا دارد يك دست مريزاد و خسته نباشيد جانانه هم به فعالان شبكه هاي اجتماعي گفت كه با پيگيري قابل تحسيني نقش فعالي در برجسته كردن مسئله گروگان ها و بي مسئوليتي تام مسئولان نظام ايفا كردند. و از جمله  گوهر عشقي، مادر شهيد ستار بهشتي، كه با نامه اش به گروگان گيران نقش ستودني ايفاء كرد. به جرات مي توان گفت كه آزادي سربازان نتيجه ي مستقيم اين دخالت ها بوده است. بايد اين نيرو و نقش موثرش در اجتماع را هم باور كنيم و بيش از پيش از آن بهره بگيريم.

آذر روشن

يكشنبه ۱۷ فروردين ۱۳۹۳ برابر با ۰۶ آوريل ۲۰۱۴