برای آزادی و برای آزادی رضا شهابی

بهروز نظری

رضا شهابی به ۶ سال زندان و ۵ سال خاموشی محکوم شده است. حکم رضا شهابی که توسط قاضی صلواتی صادر شد شامل یک سال زندان به اتهام "فعالیت تبلیغی علیه نظام" و پنج سال زندان به اتهام "تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی" است. بنا به گزارش کمیته دفاع از رضا شهابی، این عضو هیأٔت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد به ۵ سال ممنوعیت از فعالیت نیز محکوم شده است، اقدامی که این کمیته بدرستی تلاش برای خاموش کردن او خوانده است. بیدادگاه جمهوری اسلامی همچنین شهابی را به پرداخت ۷ میلیون تومان محکوم کرده است. حکم بیدادگاه جمهوری اسلامی در آستانهٔ اول ماه مه‌، روز جهانی‌ کارگر، و نزدیک به دو سال پس از بازداشت غیر قانونی شهابی، بلاتکلیفی و آزار و اذیت او صادر شده است. کمیته دفاع از رضا شهابی در اطلاعیه ای‌ که به همین مناسبت منتشر کرد، ضمن پوچ و واهی خواندن اتهامات رژیم اسلامی علیه شهابی، و با تاکید بر اینکه صدور چنین حکمی چیزی جز ماهیت ضدّ کارگری دادگاه را نشان نمیدهد، یادآوری کرده که " در چنين شرايطي كه احكام ضد انساني اينچنيني عليه كارگران و فعالان كارگري صادر ميشود دولت ايران با حضور در مراجع جهاني، از جمله سازمان جهاني كار، وانمود ميكند كه هيچ كارگر و فعال كارگري در ايران در بند نيست !" رضا شهابی از ۲۲ خرداد ماه ۱۳۸۹ در اسارت بسر میبرد و وضعیت جسمی‌ او بشدت وخیم است. او تا بحال دو بار در اعتراض به بازداشت غیر قانونی خود و بلاتکلیفی اش، و بی‌ توجهی‌ به وضعیت جسمی‌ اش دست به اعتصاب زده است. در سال‌های اخیر فعالین کارگری بسیاری از جمله فعالین سندیکای کارگران شرکت واحد همچون منصور اسانلو، ابراهیم مددی، سعید ترابیان و رضا شهابی بازداشت و تحت آزار قرار گرفته اند. ابراهیم مددی از سال ۱۳۸۶ و به اتهامات واهی در بازداشت بسر برده است.

داستان مظلومیت رضا شهابی و همرزمانش داستان همه زندانیا‌ن سیاسی است که نه تنها خود آنها بلکه خانواده‌هایشان نیز در معرض تهدید، شماتت و ظلم دستگاه ولی‌ فقیه هستند. غم و هراس فقدان آزادی، شکنجه و بی‌ حقی‌، با غم بیکاری و فقر و بی‌ عدالتی‌ سیاسی و اقتصادی در این حکومت ظلم و وحشت به همدیگر گره خورده است. در شرایط تعمیق بحران اقتصادی و بیکاری، حمله به حقوق کارگران،  دستگیری و حبس طولانی مدت فعالین کارگری و جلوگیری از سازمان یابی‌ و سانسور شبکه‌های اطلاع رسانی کارگران اقدامی است برای ممانعت از گسترش اعتراضات کارگری. ارقام و آمار مربوط به نقض بدیهی‌‌ترین حقوق کارگران، هر چند که بدلیل سانسور محدود و پراکنده هستند، از ابعاد تهاجم رژیم اسلامی به کارگران و تشکل‌های مستقل آنان پرده برمیدارند. گزارشات منتشره نشان میدهند که در سال میلادی گذشته صدها هزار کارگر از کار بیکار شده، در مجموع نزدیک به ۲ هزار ماه از حقوق کارگران پرداخت نشده، ۱۱۲ کارگر در سوانح کاری کشتهٔ شده و ده‌ها کارگر مجروح شدند. در سال میلادی گذشته همچنین بیش از ۲۰ کارگر بازداشت شده و ۳۵ فعال کارگری توسط دستگاه‌های امنیتی رژیم احضار شدند. بیدادگاه‌های رژیم در سال میلادی گذشته ۱۵ فعال کارگری را به ۴۳۸ ماه حبس تعزیری، ۲۶ ماه حبس تعلیقی، و ۱۴۰ ماه محرومیت از حقوق اجتماعی، محکوم کردند. حکم وحشیانه قاضی صلواتی علیه رضا شهابی جزئی از این تهاجم وسیع رژیم اسلامی علیه کارگران و فعالین کارگری در ایران است.

اکنون  حتی مقامات جمهوری اسلامی هم اعتراف کرده اند که نرخ بیکاری در یکسال گذشته دو برابر شده و بیش از ۵۰ درصد نیروی کار فعال کشور بیکارند. تحریم‌های اقتصادی، حذف یارانه‌ها و نوسانات ارز معیشت و سلامت کارگران ایران را بیش از هر زمان دیگری تهدید کرده و میکنند. در چنین شرایطی رژیم اسلامی تلاش میکند که با زهر چشم گرفتن از کارگران و با مسدود کردن هر گونه راه و فرصتی برای مقابله با سیاست‌های ارتجاعی خود، از تجمع، تشکل و شکل گیری اراده جمعی‌ کارگران ایران جلوگیری کنند. اعتصابات و اعتراضات کارگری و تبدیل شدن فعالین و رهبران تشکل‌های کارگران به چهره‌های شناخته شده ملی‌ و جهانی‌ از یکطرف، و نگرانی‌ فزاینده تشکل‌های وابسته به رژیم از طرف دیگر، نشان میدهند که سیاست سرکوب رژیم نتایج مطلوب را ببار نیاورده است.

حکایت رضا شهابی و همرزمانش و کارگران ایران نه حکایت یک لایه اجتماعی که حکایت اکثریت عظیم مردم ایران است. جمهوری اسلامی از به پا خواستن همین اکثریت، از سازمان یافتن همین نیروی عظیم هراسان است. هیچ جنبش ضد استبدادی، هیچ جنبشی برای آزادی‌های سیاسی و فرهنگی‌ نمیتواند به سرنوشت این اکثریت عظیم و رهبران آنها بی‌ تفاوت باشد. وظیفه همه فعالین و مبارزان آزادی است تا با تمام قوا به دفاع از حقوق این اکثریت بپردازند. سرنوشت جنبش ضد استبدادی و مبارزه برای آزادی به سرنوشت اکثریت عظیم مردم ایران گره خورده است. با حق شهروندی، حق احزاب و تشکّل نمیتوان به شکل دستچین شده برخورد کرد. برای حقوق کارگران ایران و برای آزادی‌های سیاسی می‌بایست هم زمان مبارزه کرد. از همین امروز برای تبدیل روز اول ماه مه‌ به روزی برای همبستگی‌ با رضا شهابی و همرزمانش ، همبستگی‌ با اکثریت عظیم مردم ایران، و یک کارزار همگانی و سراسری برای حقوق صنفی، فرهنگی‌، اجتماعی و سیاسی  دست بکار شویم. مبارزه برای آزادی رضا شهابی و همرزمانش مبارزه برای آزادی همه زندانیان سیاسی، و مبارزه برای آزادی‌های سیاسی هم است!

۲۸ فروردین ۱۳۹۱ / ۱۶ آوریل ۲۰۱۲