اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

از حق اعتراض دراویش گنابادی قویاً حمایت می کنیم

 مبارزات مسالمت آمیز نباید به خشونت کشیده شود!

دستگاه های سرکوب رژیم جمهوری اسلامی در طی یک اقدام تحریک آمیز، نعمت‌الله ریاحی یکی از  پیروان دراویش گنابادی را دستگیر کرده و بدین ترتیب موجی تازه از اعتراضات پیروان دراویش گنابادی را دامن زدند. نعمت‌الله ریاحی از پیروان سرشناس دراویش گنابادی است که  هفتاد سال سن داشته و از بیماری قلبی رنج می برد. این اقدام تحریک آمیز دستگاه های سرکوب در حالی صورت می گیرد که اعتراضات دراویش گنابادی دراواسط ماه گذشته دراعتراض به استقرار پست ایست  و بازرسی در نزدیکی خانه نورعلی تابنده رهبر دراویش گنابادی در خیابان هفتم گلستان با پادرمیانی نورعلی تابنده و تعهد قوای انتظامی وامنیتی در باره عدم اِعمال محدودیت بر رهبر و پیروان دراویش بدون خشونت به پایان رسیده بود.

 سخنگوی نیروی انتظامی اعلام کرد که از پی درگیری میان پلیس و دراویش سیصد نفر بازداشت شده‌اند. وی با متهم کردن دراویش به اخلال در نظم و امنیت عمومی ضرب‌الاجلی برای متفرق شدن گردهمائی های اعتراضی دراویش صادر کرد. ویدئوهای  منتشر شده در شبکه های اجتماعی نشان می دهد که اتوبوسی به میان نیروهای انتظامی رانده می شود. اتوبوسی که دیشب ماموران را زیر گرفت متعلق به ایساکو و سرویس کارکنان این شرکت بوده است که سپاه آن را برای انتقال نیروهایش از کرج به کار گرفته است.  پلیس تهران اعلام کرد که در نتیجه این حادثه سه نفر از نیروهای انتظامی کشته شده و دو بسیجی دیگر توسط هواداران دراویش به قتل رسیده اند. باید توجه کرد این اتهامات توسط دستگاه هائی علیه مخالفان اعلام می شود که دوره جدیدی از قتل های زنجیره ای یا خودکشاندن های زنجیره ای راه انداخته اند  از جمله جسد دکتر کاووس سید امامی استاد   دانشگاه و فعال محیط زیست را چند روز پس از دستگیری تحویل خانواده اش می دهند و او را متهم به جاسوسی می کنند و مدعی می شوند خودکشی  کرده است. سایت مجذوبان نور وابسته به دراویش گنابادی در توییتر نقش دراویش در این اقدام را تکذیب کرده است. اخبار منتشر شده نشان می دهد که تعداد زیادی از دراویش شرکت کننده در اعتراض شدیداً مورد ضرب و شتم نیروهای لباس شخصی، امنیتی و انتظامی قرار گرفته اند.

تردیدی نیست که سرکوب مداوم و فرسایشی دراویش گنابادی طی سالیان گذشته کاسه صبر پیروان این اقلیت مذهبی را لبریز کرده و آن ها را به این نتیجه رسانده است که رژیم جمهوری اسلامی نه فقط آزادی  بلکه  آزادی جریانات حتی خویشاند را نقض می کند و به هیچ کدام از قول و قرارهای خود برای کاهش پیگرد پیروان این اقلیت مذهبی پای بند نیست. نمونه بارز این نقض عهد، دستگیری نعمت‌الله ریاحی پس از توافق در باره عدم اِعمال محدودیت به دراویش و قطع پیگرد علیه پیروان آن ها در ماه بهمن بود.

دراویش گنابادی مبتکر نمونه های بسیار برجسته ای از مبارزه مسالمت آمیز و نافرمانی مدنی در مبارزات طولانی خود بوده اند. از جمله روش های آن ها برای آزادی دستگیرشدگان تجمع صدها نفر از پیروان درمقابل زندان  و درخواست "یا آزادی دستگیرشدگان و یا به زندان رفتن داوطلبانه جمعی آن ها" بوده است. این روش که بر پایه این حقیقت استوار است که دیکتاتوری نمی تواند همه را دستگیر و زندانی کند. نمونه دیگر مقاومت مدنی دراویش گنابادی اصلی است که بنا بر آن  "پیگرد و دستگیری یک درویش، پیگرد و دستگیری همه دراویش است" نیز مبین همبستگی درخشانی است که در پیکار مشترک آن ها علیه داعش یان حاکم همواره وجود داشته است.

اگر چه اقدام تحریک آمیز دستگاه های امنیتی در دستگیری نعمت الله ریاحی حکایت از طرح جدیدی برای سرکوب دراویش دارد اما تردیدی نیست که به خشونت کشانده شدن اعتراضات در شرایط حاضر صرفنظر از آن که ناشی از اقدامات فردی باشد و یا دامی باشد که توسط عوامل وابسته به نهادهای امنیتی رژیم طراحی شده است، تنها و تنها به مستمسکی برای سرکوب خشن اعتراضات مدنی توسط نیروهای امنیتی مبدل شده و دامنه اعتراضات جمعی و مدنی را کاهش می دهد.

ما در ارتباط با دوره قبلی اعتراضات دارویش اعلام کرده بودیم که  دراویش گنابادی یکی از اقلیت های مذهبی هستند که می خواهند  حق بدیهی حفظ اعتتقادات خود را داشته باشند و از مزاحمت های نیروهای داعشی حاکمیت در امان بمانند. اما همین خواست حداقلی نیز از سوی رژیمی که سلف داعش است، تحمل نمی شود. این تاریک اندیشان سرکوبگر، هر عقیده  و هر گرایشی غیر از دگم های حکومتی را سرکوب می کنند. تنها دراویش گنابادی نیستند که در کانون حمله تاریک اندیشان قرار گرفته اند؛ اهل سنت کشور نیز از این تبعیض و فشار دینی در رنج هستند. حاکمیتی که مدام در باره اخوت و برادری اسلامی داد سخن می راند، حتی اجازه تاسیس یک مسجد در تهران برای پیروان اهل سنت را نمی دهد  و مولوی عبدالحمید، امام جمعه زاهدان و  از بزرگان اهل سنت کشور، نه تنها ممنوع الخروج از کشور است بلکه حتی اجازه سفر به کرمان، یعنی استان همجوار سیستان و بلوچستان را ندارد.  حتی زرتشتیان کشور که جز گفتار نیک، پندار نیک  و کردار نیک چیز دیگری نمی گویند نیز از این تبعیض سازمانیافته و ارتجاعی در رنجند. ماجرای سپنتا نیکنام، عضو شورای شهر یزد را هیچکس فراموش نکرده است. از همه بدتر، ظلم رذیلانه ای است که این داعشیان در حق پیروان آئین بهائیت روا داشته اند. جوانان بهائی از تحصیل دانشگاهی محروم می گردند؛ محل  کسب و کار بهائیان مهر و موم می شوند و آموزگاران و اعضای رهبری این دین، در زندان ها به اسارت گرفتار آمده اند که به تازگی چند نفر از آنها پس از ده سال زندان، آزاد شده اند.

 ما  دور جدید اقدامات سرکوبگرانه علیه دراویش و به خشونت کشاندن اعتراضات مسالمت آمیز آن ها را محکوم می کنیم. تعهد انسانی همۀ  ما ایجاب می کند که وقتی دراویش زیر ستم قرار می گیرند، خود را درویش بدانیم، و هر جا بهایئان زیر ظلم قرار می گیرند، خود را بهائی بدانیم و هر زمان که سنی ها مورد تبعیض واقع می شوند، خود را سنی بدانیم. زیرا نمی خواهیم زیر ستم زندگی کنیم.

در شرایط حاضر ادامه شیوه های اعتراض مسالمت آمیز مبارزه دراویش و جلب هر چه بیشتر حمایت همه ایرانیان علیه آپارتاید مذهبی رژیم جمهوری اسلامی بهترین تضمین برای گسترش و موفقیت این پیکارها می باشد.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

زنده باد آزای، دمکراسی و سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

سه شنبه ۱ اسفند ۱۳۹۶ برابر با ۲۰ فوريه ۲۰۱۸