اعلامیه ی هیئت اجرائی سازمان کارگران  انقلابی ایران (راه کارگر)

در محکومیت  اقدامات خصمانه علیه خواهران و برادران افغانی مان

از حق کار، زیست و شهروندی برابر افغانی های مقیم ایران دفاع کنیم

اقدامات خصمانه و سازمانیافته  دولتی علیه شهروندان افغانی در ایران ابعاد گسترده تری به خود گرفته است. پس از ممنوعیت حضور خواهران و برادران افغانی مان در پارک صُفه اصفهان و اخراج آن ها از شهرهای مازنداران، حال اخبار به گلوله بستن و به آتش کشاندن خانه و آشیانه شان در رسانه ها منتشر می شود. در ششم تیرماه ۱۳۹۱ در روستای چهارستون از توابع سلماس در مرز ایران و ترکیه یک گروه از افغانی ها از سوی نیروهای نظامی به گلوله بسته شدند که در  نتیجه ی  آن ۱۸ نفردردم جان باختند  و ۵ نفر نیز به شدت زخمی شدند. در دهم تیرماه نیز پس از پخش شایعه افغانی بودن شخص تجاوز کننده به یک دختر ۱۸ ساله یزدی و سپس پیدا شدن جنازه ی قربانی در یک چاه، عده ای از اراذل و اوباش و افراد ناآگاه و متعصب و یا سازماندهی شده به خانه های خواهران و برادران افغانی مان در منطقه ی «کشتارگاه » یزد که ۲۰۰ خانوار در آن زندگی می کنند، هجوم برده و ماشین ها و خانه هایشان را به آتش کشیده و به نابود ساختن اموال شان پرداختند. تهاجم افسارگسیخته به حرمت زندگی شهروندان افغان به بهانه ی جرم صورت گرفته، بدون رسیدگی قضایی به آن، شدیدأ محکوم است. این جرم، حتی در صورت اثبات، جرمی شخصی‏ است و نمی تواند به پای همه افغان های مقیم یزد نوشته شود. آیا  در کشور امام زمان هیچ  قتل و غارت و جنایتی صورت نمی گیرد؟  ماه پیش فرمانده نیروی انتظامی  اعلام کرد تنها در سال ۱۳۹۰بیش از ۹۰۰ پرونده ی تجاوز جنسی رخ داده است که۶۰ درصد آن تجاوز به کودکان زیر ۱۵ سال بوده است. آیا همه این موارد بدست افغانی ها صورت گرفته است؟ آیا اگر جنایتی توسط یک فرد صورت بگیرد باید خانواده، خویشاوندان و همشهریانش مجازات شوند؟ آیا اگر جنایتی توسط یک آذری، فارس، کرد، بلوچ، عرب، ترکمن صورت بگیرد باید همه ی آذری ها و فارس ها و ... را مجازات کرد؟ مجازات امری شخصی است، هر چند جمهوری اسلامی کشور ما را به قوانین  عصر شترچرانی  و شیوه های مجازات عهد بوقی و قبیله ای  بازگردانده  است و خانواده های دستگیرشده گان را تحت فشار قرار می دهد تا جائی که پدرِ یک دانشجوی  وبلاگ نویس در خارج از کشور را دستگیر می کند تا او را به تسلیم به سیاست هایش وادارد. 

دولت جمهوری اسلامی که در بحران همه جانبه دست و پا می زند و برای نجات خود دست به شمشیر علیه مردم خود برده، در تلاش است تا با فرا افکنی ناتوانیهایش، خواهران و برادران افغانی  را مسئول رشد ناامنی و گسترش دزدی و جنایت، رشد فساد و شتابان شدن نرخ  بیکاری قلمداد کند. این استدلال ها تازگی ندارد. تمامی احزاب و جریانات فاشیستی در تمام جهان و از جمله اروپا نیز همین استدلال ها را برای گسترش حملات سازمانیافته علیه مهاجران و پناهجویان بیان می کنند. تکرار سیاست ها و استدلال های جریانات نژادپرست و فاشیست از سوی رهبران جمهوری اسلامی نشان می دهد که آن ها نیز برای پاسخ به بحران های اقتصادی و اجتماعی در جامعه به همان استدلال ها پناه می برند. رشد سیاست های نژادپرستانه و خارجی ستیزانه و فراافکنانه  در میان مقامات اسلامی، دوروئی و بی پایه بودن شعارهای عوامفریبانه شان همچون « اخوت اسلامی» و « رأفت اسلامی» را برجسته تر می سازد. بی اعتنائی مقامات انتظامی استان در جلوگیری از حمله به خانواده های افغانی نمی تواند امری تصادفی باشد. نیروی انتظامی و امنیتی رژیم وقتی که مردم برای نجات دریاچه ی اورمیه گرد هم می آیند با سرعت برق و باد برای پراکنده کردن مردم حاضر می شوند؛ وقتی که فعالان کارگری در کرج گردهم می آیند با سرعت برای دستگیری شان اقدام می کنند اما وقتی عده ای از مردم ناآگاه به صورتی سازمانیافته به خانه و کاشانه ی افغانی ها حمله می کنند از حضور نیروهای انتظامی و امنیتی خبری نیست. این همسوئی جنایت کارانه را چگونه می توان توضیح داد؟

نقش مقامات جمهوری اسلامی در میان بسیار روشن است. اما این نقش رذیلانه نمی تواند مردم را نسبت به اقداماتشان در قبال افغانی ها معاف کند. همسوئی بخشی از مردم ناآگاه یا بسیج شده  در حمله به افغانی های مقیم ایران و یا همدلی  با سیاست های جمهوری اسلامی در سیاست های نژادپرستانه اش، بسیار درآور و تاسف برانگیز است. مردم ما باید بدانند که چنین همسوئی هایی نام ایران و ایرانی را لکه دار می کند. حیف است مردم کشوری که فرهنگ هم گرائی اش زبانزد همگان است به عنوان کشوری نژادپرست به جهان معرفی شود. حیف است نام ایران در رسانه های جهان در کنار نام نژادپرستان فاشیست و احزاب راست افراطی آورده است. سخنان احمدی نژاد در نفی هولوکاست بقدر کافی مایه بی آبروئی شده است. چنین اقدامات نژادپرستانه ای علیه خواهران و برادران افغانی مان، مرز روشن مردم با مقامات نژاد پرست جمهوری اسلامی را بر هم خواهد ریخت و به همبستگی جهانی مردم دیگر کشورها با مردم ایران لطمات جدی وارد خواهد ساخت. کاری نکنیم که بعنوان یک ایرانی نتوانیم سرمان را بلند کنیم. برای نجات از چنین خطر مهلکی  ما باید با افتخار بگوئیم که « ما همه افغان هستیم».

سازمان ما با محکوم کردن  تیراندازی مستقیم نیروهای انتظامی ایران به پناهجویان افغان در مرز ترکیه و حمله به خانه و کاشانه افغانی های مقیم یزد، خواستارآن است که اقدامات وحشیانه و نژادپرستانه علیه افغان های مقیم یزد و سایر شهر های ایران هرچه زودترخاتمه یابد. ازنظرما مسئولیت هرگونه تهاجم علیه ی خواهران و برادران افغانی مان توسط هر گروه و دسته ای، ولو تحت عنوان « واکنش عمومی وخود انگیخته مردم» برعهده مقامات نظام جمهوری اسلامی‏ست. سازمان ما همچون گذشته خواهان پایان دادن به تبعیض های نژاد پرستانه علیه خواهران و برادران افغانی و ایجاد شرایط برابر برای زیست، کار و  حق شهروندی برای تمامی افغان های مقیم ایران می باشد.

سازمان ما همچنین از تمامی مردم آزاده، از تمامی نهادها و گروه های مدافع حقوق بشر و تمامی احزاب و سازمان های  آزادیخواه و برابری طلب می خواهد به اقدامات غیرانسانی و سازمان یافته مقامات اسلامی علیه خواهران و برادران افغانی مان اعتراض کرده و از تمامی امکانات خود برای حمایت از حق زیست، کار و شهروندی  برابر آن ها استفاده کنند.  ملتی که میلیون ها نفر از شهروندانش در دیگر کشورهای جهان بصورت مهاجر، پناهنده و یا شهروند به کار و زندگی مشغولند، و در خود کشور نیز ملیت های گوناگونش در کنار هم زندگی می کنند، نمی تواند بر وضعیت اسفبار خواهران و برادران افغانی اش چشم فروبندد. دفاع از حقوق خواهران و برادران افغانی، حمایت از زندگی مسالمت آمیز ملیت های تشکیل دهنده  کشور و قوام بخشیدن به آن است. 

سازمان ما بر این نظر است که حملات رذیلانه علیه  خواهران و برادران افغانی مان  ابعاد فاجعه آمیزی بخود گرفته است. خطر آن که نام ایران و ایرانی با نژادپرستی مترادف شود به خطری واقعی تبدیل شده است. بی اعتنائی به نژادپرستی، زندگی مسالمت آمیز ملیت های ایران را با خطرات جدی روبرو خواهد ساخت. لبه ی تیز حملات نژادپرستانه فردا می تواند علیه همدیگر به کار گرفته شود.   برای مقابله با این خطر و برای دفاع از فرهنگ هم گرائی و زندگی مسالمت آمیز در کشورمان پیشنهاد می کنیم همه مخالفان این سیاست های بشدت نژادپرستانه،  چه در داخل کشور و چه درخارج از کشور، یک روز را به عنوان روز همبستگی با خواهران و برادران افغانی مان  اعلام کنیم و به سیاست های نژاد پرستانه علیه آن ها اعتراض کنیم. باید مثل جوانان غیور اصفهانی ثابت کنیم که «ما همه افغان هستیم».

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

۱۲ تير ۱۳۹۱ برابر با ۲ ژوئیه  ۲۰۱۲