پیام هیئت اجرایی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

به مناسبت سال نو

بهاران خجسته باد

شمارش معکوس برای نوروز که از مدتها قبل بر روی تخته سیاه مدارس آغاز شده بود به زودی به پایان می‌رسد. زمستان آخرین نفس‌های خود را می‌‌کشد و بهاری دیگر از راه می‌رسد. ابرهای بغض آلود زمین سخت و منجمد را آبیاری میکنند. زمین شکاف برمی‌دارد، درختها شکوفه میکنند، غنچه‌ها لب می‌‌گشایند، نسیم گرم بهار می‌‌وزد و عطر جادویی گلها سینهٔ‌ها را پر می‌کند. بهار دیگری، رنگی‌، شاداب، به تازگی و لطافت گًل،  آبستن زندگی‌ و امید، و بی‌ اعتنا به فتوای زمستان و ولی‌ فقیه از راه می‌رسد. هر سال جوانه‌های زندگی‌ نافرمانی میکنند و علیه زمستان منجمد و سیاه دست به شورش میزنند. بیش از سه دهه است که جمهوری اسلامی علیه بهار، علیه نور و آتش، علیه زیبایی‌، علیه نو و نو شدن جهاد کرده است. بهار، هر سال اما،  خرامان، همواره زیبا، و همچنان خوش قول، از راه می‌رسد. بیش از سه دهه است که پاسداران خرافات و تاریک اندیشان حاکم بر ایران زیبا‌ترین سنت‌های مردم ما را عین خرافات اعلام میکنند. مردم اما، هر سال با پریدن از روی آتش گونه‌های زرد خود را سرخ میکنند، فتوای رژیم علیه تجمع را نادیده میگیرند و به استقبال نوروز میشتابند. هر سال کارگران و زحمتکشان ایران، اگر داشته باشند، لباس نو میپوشند، دور هفت سین جمع میشوند، ثانیه‌ها را با هم میشمارند، همدیگر را در آغوش میگیرند، به یکدیگر تبریک میگویند و برای هم آرزوی سال‌های بهتری میکنند: صد سال بهتر از این سال ها. 

صد سال بهتر از این سالها، چرا که سال گذشته سالی‌ بود که تهاجم دستگاه حاکمه علیه معیشت، حق کار، حق حیات، و ابتدایی‌ترین حقوق سیاسی و اجتماعی مردم وحشیانه تر شد. سال نخست دهه جدید، سال تحریم، سال ورشکستگی اقتصاد، سال اخراج، سال بیکاری و سال سرکوب بود. جهاد اقتصادی ولی‌ فقیه دست در دست تحریم‌های بین‌المللی بی‌ سابقه علیه ایران، اقتصاد ایران را به زانو درآورد. ورشکستگی اقتصاد ایران ورشکستگی جمهوری اسلامی و سیاست‌های دستگاه حاکم بر ایران است. در سالی‌ که گذشت صنایع بسیاری تعطیل شدند و یا در آستانهٔ تعطیلی قرار گرفتند. نرخ بیکاری با سرعت بی‌ سابقه ای‌ بالا رفت، اخراج‌ها شتاب بیشتری گرفت، دستمزد‌های منجمد شده در بسیاری از واحد‌ها پرداخت نشد، و هزینه زندگی‌ کارگران پنجاه درصد افزایش پیدا کرد. دولت‌های غربی، دست در دست جمهوری اسلامی، به مصیبتی که گریبانگیر مردم ماست افزودند. تحریم‌های مرگبار و بویژه تحریم‌های نفتی‌ و بانکی به سقوط آزاد ارزش ریال، افزایش هر چه بیشتر هزینه‌ها و ورشکستگی واحد‌های تولیدی هر چه بیشتری منجر شد. در سالی‌ که گذشت صدای شوم طبل جنگ علیه ایران بلند و بلند تر شد.

ورشکستگی و بی‌ مشروعیتی دستگاه حاکم که بویژه خود را در تحریم وسیع انتخابات فرمایشی ولی‌ فقیه، در تعمیق شکاف در دستگاه حاکمه و اعتراضات و نافرمانی‌های مدنی مردم نشان داد، رژیم اسلامی را بیش از گذشته به سرنیزه متکی‌ کرد. پاسخ دستگاه حاکمه به بحران اقتصادی موجود تغییر قانون کار، باز کردن هر چه بیشتر دست کارفرمایان برای استثمار و اخراج کارگران، و بازداشت و صدور احکام سنگین برای فعالین کارگری بود. جمهوری اسلامی همچنین در تلاش برای ساکت کردن هر گونه زمزمه ای‌ که با صدای ولی‌ فقیه منطبق نیست به تشدید کنترل رسانه ها، ذبح اسلامی اینترنت، بستن خانه سینما، بازداشت هنرمندان، خبرنگاران، وبلاگ نویسان و فعالین سیاسی و اجتماعی دست زد. افزایش بودجه سپاه و نهاد‌های امنیتی نشان میدهند که اولویت‌های جمهوری اسلامی کدام هستند. در سال ۹۰ کارخانه‌های بیشتری خالی‌ شدند و زندان‌های بیشتری پر. در سال ۹۰ رسانه‌های بیشتری سانسور شدند و پایگاه‌های نظامی بیشتری ایجاد شدند. در سال ۹۰ رشته‌های دانشگاهی بیشتری ممنوع شدند، لیست دانشجویان ستاره دار دراز تر شد، ممنوعیت‌های تازه تری علیه زنان اعلام شد و آپارتاید جنسیتی رژیم کریه تر از گذشته خود را نشان داد. سال ۹۰ سال تعرض به زندگی‌، به هنر، به نوآوری، و سال تهاجم و جهاد علیه مردم ایران بود. صد سال بهتر از این سال ها، چرا که سال ۹۰ سال سرکوب، سال بازداشت و سال اعدام بود.

سال ۹۰ در عین حال سال مقاومت، سال اعتصاب و سال نافرمانی مدنی بود. سال ۹۰ سال اعتصاب کارگران ماهشهر، سال بیانیه هفت تشکل مستقل کارگری به مناسبت اول ماه مه‌، سال اعتصابات و اعتراضات رو به گسترش کارگران ایران هم بود. بازداشت فعالین کارگری و صدور احکام سنگین برای آنان نتوانست صدای کارگران ایران را خاموش کند. سال ۹۰ سال نافرمانی‌های مدنی مردم علیه افزایش قیمت‌ها و بویژه قبوض برق و گاز، سال اعتراضات زنان و جوانان علیه تمامیت گرایی فرهنگی‌ جمهوری اسلامی بود. با وجود تلاش‌های رژیم اسلامی برای ساکت کردن هر گونه صدای مخالفی صدای اعتراض مردم ما خاموش نشد. در سال ۹۰ خبرنگاران و وبلاگ نویسانی که بازداشت شدند زندان را به عرصه دیگری برای مبارزه تبدیل کردند و گزارشات و نامه‌های آنها انعکاس وسیعی پیدا کرد. سینماگرانی که ممنوع اعلام شدند همچنان فیلم ساختند و سینمای ایران در عرصه جهانی‌ درخشید. به جای هر وبلاگ سانسور شده چندین وبلاگ جدید ظاهر شدند، و جای هر خبرنگار زندانی را خبرنگاران جدیدی پر کردند.

در شرایطی که جمهوری اسلامی به تدارک برای گسترش تهاجم خود علیه کارگران و زحمتکشان ایران میپردازد، و در شرایطی که خطر جنگ بیش از هر زمان دیگری ایران و مردم ایران را تهدید می‌کند، تشدید و گسترش مقاومت علیه این رژیم حیاتی‌ است. برای دستیابی به صد سال بهتر از این سال‌ها باید به گسترش پیکار برای صلح و آزادی دست بزنیم. سال جدید را به سال تحکیم سنگر‌های مقاومت علیه جمهوری اسلامی، به سال پیوند مبارزات مطالباتی با مبارزه علیه دیکتاتوری، و به سال نافرمانی‌های مدنی گسترده تبدیل کنیم. دست در دست هم برای آزادی بهار و برای بهار آزادی بجنگیم. بهار آزادی و بهار سوسیالیسم از آن ماست. به استقبال آن بشتابیم. بهاران خجسته باد.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

۲۹  اسفند ۱۳۹۰ـ ۱۹مارس ۲۰۱۲