طویله ای به نام مجلس شورای اسلامی در حکومت اسلامی

یاشار جاوید

گودبای پارتی مجلس دهم حکومت اسلامی با ریاست علی لاریجانی در شرایط کرونائی برگزار شد تا هم آخرین نمایش مضحک سیرک شان را برگزار کرده باشند و هم اینکه با تجمع گله وارشان نشان دهند که با طرح ” فاصله گذاری اجتماعی” برای مقابله با کرونا، چقدر بیگانه‌اند. یعنی در‌ واقع آن‌ها بخوبی نشان دادند که این مجلس شورای اسلامی چه طویله ای بوده است و «نمایندگان» هم چه موجودات حقیر و بی مقداری هستند. علی لاریجانی هم که با غلبه بر غلامعلی حدادعادل و دیگر رقبا دوازده سال رئیس مجلس شورای اسلامی شده بود از سیاست کنار کشید (یا گذاشته شد) تا به قول خودش به دانشگاه و تدریس برگردد. همان رئیس مجلسی که " پفیوز" و " بتمرگ سر جات" در صحن علنی مجلس در دوره هشتم یکی از شاهکارهایش است.

البته هدف این نوشته پرداختن به کارنامه مجلس دهم نیست بلکه منظور، بیشتر، پرداختن به جایگاه خاک برسری این نهاد به ظاهر انتخابی در نظام ولائی است که خمینی گفته بود: « مجلس در راس امور است». در این خصوص چند اشاره کافیست: در همین اسفند سال گذشته بود که با حکم حکومتی سید علی خامنه ای لایحۀ رد شدۀ بودجه ۹۹ « برای قانونی شدن به شورای نگهبان رفت» تا نشان داده شود جایگاه واقعی مجلس کجاست. خامنه ای در بهمن ۱۳۹۷ نیز با صدور فرمانی از مجلس خواست تا میزان سهم «صندوق توسعه ملی» از درآمدهای نفتی را در بودجه سال ۹۸ به ۲۰ درصد کاهش دهد. این حکم حکومتی رهبر نظام در پی خروج ترامپ از برجام و بازگشت تحریم ها و کاهش چشمگیر درآمدهای نفتی جمهوری اسلامی ایران صورت گرفت. و باز در همین دوره دهم مجلس بود که به گفته سخنگوی «شورای نگهبان»، عباسعلی کدخدائی، « از حدود ۲۴۷ نفر نماینده فعلی مجلس ۹۰ نفر صلاحیتشان عمدتا به خاطر مسائل مالی تایید نشد» و آن‌ها نتوانستند برای دوره یازدهم کاندید بشوند؛ اما با وجود این ماه ها در مجلس بودند و قانون وضع می کردند! و دست آخر هم  دو نماینده مجلس (فریدون احمدی و محمد عزیزی) همین دوره دهم بود که به «جرم معاونت در اخلال در نظام توزیع خودرو» هر یک به ۶۱ ماه حبس تعزیری محکوم شدند.

اشاره به دو حکم حکومتی حجت الاسلام علی خامنه ای که با روایت مجعول رفسنجانی از خمینی به مقام رهبری گماشته شد در ادوار پیشین مجلس شورای اسلامی هم خالی از لطف نیست: در دورۀ نهم مجلس شورای اسلامی باز به ریاست علی لاریجانی بود که برای تصویب برجام از سوی نمایندگان مجلس، علی اصغر حجازی نماینده سید علی خامنه ای در دیدار با رئیس و چند تن از نمایندگان مجلس و با حضور علی شمخانی «دبیر شورای عالی امنیت ملی» نقش برجسته‌ای ایفا کرد و برجام در ظرف کمتر از ۲۰ دقیقه  به تصویب رسید ( مهر ۱۳۹۴). روزنامه کیهان در این رابطه نوشت : « در حالــی که نمایندگان مجلس حدود ۲۰۰ پیشــنهاد برای اصلاح طرح اجرای برجام داشــتند، در اقدامی غیرمنتظره بدون بررسی این پیشنهادات، مهم‌ترین پرونده سیاست خارجی کشور در کمتر از ۱۵ دقیقه توسط مجلس بسته شد.» و عکسی از یکی از نمایندگان مجلس در مطبوعات چاپ شد که در کاغذی که در دست داشت نوشته بود: «مجلس از تصمیم لاریجانی، شمخانی، حجازی تبعیت کرد.»

پیش از این هم در دورۀ ششم مجلس شورای اسلامی که اصلاح طلبان اکثریت مجلس را داشتند و ریاست آن را هم مهدی کروبی برعهده داشت، بود که در مورد «طرح تغییر قانون مطبوعات» حکم حکومتی سید علی خامنه ای صادر شد و مجلس به آن گردن گذاشت (۱۶ مرداد۱۳۷۹). خود مهدی کروبی، رئیس وقت مجلس، در این رابطه گفته است: " آقای [علی اصغر] حجازی از دفتر رهبری خبر داد که اول وقت نامه‌ای از مقام معظم رهبری می‌آید، ما صبح در هیئت رئیسه بودیم که نامه رسید، نامه را یکی از آقایان خواند، در نامه آمده بود که این طرح نه مصلحت است و نه مشروع که در دستور کار قرار گیرد و طرح را از دستور کار خارج کنیم، پس طرح را از دستور کار خارج کردیم."

در آن نامه خامنه ای نوشته بود: ” … اگر دشمنان اسلام و انقلاب و نظام اسلامی، مطبوعات را در دست بگیرند یا در آن نفوذ کنند؛ خطر بزرگی، امنیت و وحدت و ایمان مردم را تهدید خواهد کرد و این جانب سکوت خود و دیگر دست اندرکاران را در این امر حیاتی جایز نمی دانم. قانون کنونی تا حدودی توانسته است مانع از بروز این آفت بزرگ شود و تغییر آن به امثال آنچه در کمیسیون مجلس پیش بینی شده، مشروع و به مصلحت نظام و کشور نیست.”

از این رهگذر و بواسطه همین حکم حکومتی رهبر نظام بود که سعید مرتضوی، قاتل کهریزک، احکام  توقیف فله ای مطبوعات حتی حکومتی را صادر می کرد. در همین دورۀ فعال مایشائی سعید مرتضوی بود که بیش از ۱۵۰ نشریه توقیف، بیش از ۲۰۰ روزنامه‌ نگار احضار و بازجویی و بیش از ۵۰ نفر از آنها به حبس و زندان محکوم شدند. اما این تمام ماجرا نیست، بلکه اصل فرمان از خود خمینی بنیانگذار نظام جهنمی حکومت اسلامی است. آن زمان که خمینی در پی توقیف روزنامه آیندگان، در۲۶ مرداد ۱۳۵۸ کف به دهان آورد و عربده کشید: «[اگر ما] به طور انقلابی عمل کرده بودیم، قلم تمام مطبوعات را شکسته بودیم و تمام مجلات فاسد و مطبوعات فاسد را تعطیل کرده بودیم، و رؤسای آنها را به محاکمه کشیده بودیم و حزبهای فاسد را ممنوع اعلام کرده بودیم، و رؤسای آنها را به سزای خودشان رسانده بودیم، و چوبه‌های دار را در میدانهای بزرگ برپا کرده بودیم و مفسدین و فاسدین را درو کرده بودیم، این زحمتها پیش نمی‌آمد.» فرمان ببندید و بگیرید و بکشید را برای تمام ادوار حکومت اسلامی صادر کرده بود. در‌ واقع حکومت اسلامی هر چه نکرده باشد در برپا کردن چوبه های دار، اعدام زیباترین فرزندان آفتاب و باد، شکستن قلم ها و تعطیل کردن تمام مطبوعات سنگ تمام گذاشته است. چنانچه بقای حکومت اسلامی در بیش از چهار دهه محصول و مرهون همین جنایات و سرکوب خونین است.

بر چنین بستر خونینی در جامعه و قلع و قمع احزاب و سازمان ها و نهادها و تشکل های سیاسی و صنفی  است که مجلس یازدهم این نظام در روز هفتم خرداد ماه آغاز به کار می کند. مجلسی که حتی اصلاح طلبان بی‌مایه حکومتی نیز به امر ولی فقیه و توسط «شورای نگهبان» از آن کنار گذاشته شده‌اند و به ظاهر مجلسی یکدست تر از اصولگرایان و همسو با منویات «رهبر معظم» به آن راه یافته‌اند. اما در حقارت و بی مایگی نمایندگان این مجلس همین اشاره کافیست که حتی آدم حقیری مثل عباس عبدی، اصلاح طلب حکومتی، گفته است: «اگر من در این انتخابات بودم و رای آورده بودم غیر ممکن بود که پایم را در مجلس بگذارم. اصلا آبرویی برای آدم نمی ماند که با ۲۰ درصد مشارکت کننده اسم خود را نماینده مجلس بگذارد و کسی که الان دارد خودش را اینگونه معرفی می کند فردا می خواهد جلوی چه کسی بایستد و از حق چه کسی دفاع کند؟ می خواهد چطور شخصیت و اقتدار قدرتمندی داشته باشد». این را هم اضافه کنم که مرتضی آقا تهرانی، دبیرکل جبهه پایداری که از تهران به مجلس راه یافته، گفته است : « بسیاری از نمایندگان تازه انتخاب شده نمی دانند؛ کمیسیون، فراکسیون، طرح و لایحه چیست؟! ». و جالب‌تر اینکه یکی از کاندیدای ریاست چنین مجلسی هم آدم کوتوله ای مثل محمدباقرقالیباف، شهردار اسبق تهران، است که خیلی دوست دارد خود را با عناوین دکتر، خلبان، سرهنگ معرفی کند اما عنوان کاندید همیشه بازنده بیشتر برازنده اوست. قطعاً خوانندگان این نوشته به خوبی می دانند که  جناب سردار قالیباف مدعی نواصولگرائی، مدال «افتخار» گازنبری جمع کردن اعتراضات دانشجویان را هم بر سینه خود دارد. حال تو حدیث مفصل بخوان از این مجمل

دوشنبه ۵ خرداد۱۳۹۹ برابر با۲۵ می ۲۰۲۰