چهارشنبه سوری و پیام آن

گزارش رادیو راه کارگر:
دوشنبه ۱۰اسفند ۱۳۸۸ و۱ مارس ۲۰۱۰

به موازات نزدیکی به آخرین چهارشنبه سال و مراسم جشن و شادی چهارشنبه سوری, تهدیدات مقامات حکومتی نیز شدت یافته و در تازه ترین نمونه ها از این تهدیدات, عباس جعفری دولت آبادی دادستان تهران در مورد چهارشنبه سوری جوانان ناراضی را به "برخود قاطع دستگاه قضایی" و دادستان بجنورد هم به "شلاق زنی" و "سه ماه تا یک سال زندان" تهدید کرده است. از آنسو کنفرانس های بررسی و آمادگی برای چهارشنبه سوری برگزار می کنند تا از پیش برای مقابله با اعتراضات جوانان خود را آماده کنند.

تهدیدات مقامات انتظامی, قضایی و امنیتی در استانه آخرین چهارشنبه سال پیش از هر چیز وحشت آنها را بازتاب می دهد، وحشت از این که این بار به جای یک رویارویی مرکزی با فرصت زمانی کافی در یک زمان و مکان فشرده در مرکز شهر در روز روشن که به آنها مجال دهد, با کاروان اتوبوس ها و راه انداز قطار ایادی خود را از سراسر کشور و بویژه استان های همجوار به تهران بسیج کنند و نمایش ارعاب به راه بیاندازند, مجبور بشوند در صدها نقطه در شب تاریک با گروههای پرتحرک جوانان ناراضی در سراسر تهران و شهرستان ها درگیر بشوند. نیروهای سرکوب رژیم در برابر چنین شکلی از اعتراضات بشدت آسیب پذیر هستند و خودشان به این آسیب پذیری به خوبی واقفند.

ناگفته روشن است اگر چهارشنبه سوری و مراسم آن بتواند به همت هسته های مستقل سازماندهی شده از سوی جوانان در سطح کوچه ها و خیابان ها و برخی میادین شهرهای بزرگ کشور و بخصوص تهران به وسعت برگزار شود, همه ادعای کودتاچیان مبنی بر پایان یافتن "فتنه" و خاتمه اعتراضات نقش برآب می شود؛ برای نخستین بار ظرف هشت ماه اخیر و پس از روشن شدن ناکافی بودن تبدیل مراسم بزرگ و سراسری به رویارویی با کودتاچیان شکل تازه ای از رویارویی مورد سنجش قرار می گیرد که ضعف سرکوبگران از مقابله با آن هم اکنون آنها را به وحشت انداخته است و همین خود فرصتی است برای تداوم و استمرار اعتراضات.

عامل دیگری که وحشت کودتاگران از چهارشنبه سوری را توضیح می دهد, ریشه های آن است. سردار سابق انتظامی مرتضی طلایی و عضو فعلی شورای شهر تهران در همایشی که در تهران مرتبط با چهارشنبه سوری و به قصد مدیریت اتفاقات این روز برگزار شده اعتراف کرده است که "چهارشنبه سوری در ساليان اخير تغيير هويت داده " و "به چالشي فراروي نظام سياسي" تبدیل شده است. سنت تبدیل جشن های چهارشنبه سوری در آخرین چهارشنبه سال به درگیری با ماموران حکومتی که رسوم و آیین ملی را برنمی تابد و خواستار نابودی آن است, در شرایطی که هشت ماه پر حادثه از رویارویی مردم با کودتاچیان گذشته است وضعیتی ویژه و شرایطی مساعد برای انفجار دوباره خشم و طغیان جوانان فراهم ساخته است.

بدیهی است توصیه هایی که به نام عدم ایجاد مزاحمت برای مردم در این روز به تبلیغ سکوت در چهارشنبه سوری می پردازد و خواستار خودداری از تبدیل شدن این روز به روز تازه ای در نمایش عزم و اراده توده ای در مخالفت با دیکتاتوری است در اساس نه نگران مزاحمت برای مردم که نگران گسترش خصلت ساختارشکنانه اعتراضات توده ای و صراحت یابی بیشتر آن است. آنها که می خواهند به هر قیمتی شده اعتراضات مردم در چهارچوب همین نظام کهریزکی و قاتل و آدمکش باقی بماند پیش از هر چیز از آینده سیاسی خویش که با موجودیت همین نظام گره خورده است دفاع می کنند. به همین دلیل است که میل دارند فتیله اعتراضات توده ای به میزانی پائین کشیده شود و در سطحی و اشکالی و در حوزه هایی جریان پیدا کند که مجال تبلور خصلت ساختارشکنانه حرکت های اعتراضی فراهم نیاید و برای همین نیروها امکان موج سواری و بهره برداری مهیا شود.

در حقیقت اهمیت دیگر چهارشنبه سوری مساله سازماندهی نافرمانی مدنی از سوی هسته های مستقل مقاومت جوانان در سطح محلات است. چهارشنبه سوری امسال اگر بخواهد از سنت اعتراضی سالیان اخیر و اعتراضات هشت ماهه اخیر به درستی بهره برداری کند, و در عین حال از آن فراتر رود, ناگزیر است از سوی هسته های مستقل جوانان هر منطقه و محل هدایت شود. همین هسته ها در صورتی که بتوانند به سرعت برای سازماندهی اعتراضات شبانه جوانان در محلات سراسر کشور سازمان یابند, طبعا عامل سازمانگرانه شبکه ای منعطف تازه ای را به تدریج وارد جنبش اعتراضی می کنند که کلید حرکت آن الزاما در دست گرایشی نیست که خواهان محصور ماندن اعتراضات در چهارچوب نظام است. در وضعیت فعلی که بهره برداری از شکل های هر چه منعطف تر مبارزه و فرسوده سازی دستگاه سرکوب در یک رشته رویارویی های نامنظم و پراکنده و جنگ و گریز در مناطق مختلف به یکی از پیش شرط های تداوم جنبش اعتراضی تبدیل شده است, شکل گیری هسته های مستقل و کوچک مقاومت اهمیت تام یافته است. در حقیقت پیام این است: نه سکوت و انفعال, نه تسلیم شدن به ارعاب، تبدیل چهارشنبه سوری به فراز نوینی از رویارویی با کودتاچیان.