مریوان، بهشت جنگل خواران

  متٲسفانە همچون گذشتە بە صورت گستردە شاهد تخریب جنگل‌های مریوان هستیم. این جنایت غیرقابل اغماض، در کمال خونسردی و در سکوت ادارات و سازمان‌های مسئول، به امری عادی برای مردم و مسئولین تبدیل شده است. بی شک تداوم این روند، در آینده‌ای نە چندان دور، نابودی تمامی جنگل‌ها و تبدیل آن‌ها به زمین‌های بی‌سود و غبارخیز را در پی خواهد داشت.

    همە واقفیم کە جنگل‌های انبوه در حاشیە و بیخ گوش شهر، مانند: " تپه بازرگان"، ناباورانه با بولدوزر تخریب می‌شود. این در حالی است کە این مکان از پنجرە‌های دادگاه و مدعی العموم قابل رؤیت است، اما دریغ از کوچکترین عکس العمل! لذا چندان غیر عقلانی نمی‌نماید کە تصور کنیم، جنگل خواری بە امری طبیعی و پذیرفته شده تبدیل شدە است.

    با مشاهدهٔ چنین تخریبی در گرداگرد شهر، می‌توان گفت کە دیگر امیدی به حفظ جنگل‌های نقاط دور دست و خارج از دید مسئولین نیست. امری که در شماری از شهرها و مناطق کشور، پیامدهای زیانبارش را اینک می‌توان مشاهده کرد. این در حالی است که باید تاوان زیاده خواهی تهبکاران و سکوت ما را مردم و نسل‌های معصوم آینده بپردازند.

    با این توصیف اینک برای مردم و کنشگران محیط زیست این سوال پیش می‌آید کە حقیقتا وظیفه و رسالت  ادارات مربوط و در رٲس آنان ادارهٔ منابع طبیعی و محیط زیست، چیست و اساسا آن‌ها چرا و دربرابر ادای کدام وظیفە حقوق دریافت می‌کنند؟

   جنگل خواران مشاهده می‌کنند در حجمی وسیع حریم شهر تخریب می‌شود و کسی کمترین تذکری نمی‌بیند؛ کمترین عواقب قانونی در پی ندارد و مجازاتی در کار نیست! طبیعی است که هر روز جسورتر شدە و حتی روزنامه نگاران و فعالان فرهنگی را تهدید می‌کنند که گزینه سکوت را برگزینند، یعنی گزینه‌ای که اینک شاهد آن هستیم.

    نتیجتاً با غیبت و سکوت کنشگران، جنگل‌های منطقه غرق در بحرانند... مراتع اینجا دارند به خانەباغ‌های خصوصی تبدیل می‌شوند و مسئولین نیز کمترین مسئولیتی را پذیرا نیستند.

    اینک ما شماری از انجمن‌های مردم نهاد و کنشگران فرهنگی و زیست محیطی، مراتب نگرانی شدید خود را اعلام داشته وظیفۀ خود می‌دانیم کە مردم و مسٶلینِ بی‌توجە، سهل انگار و کاهل را شریک جرم مستقیم تخریب گران و جنگل خواران بدانیم و خواهان محاکمه و مجازات همهٔ آن‌ها باشیم. اینان همگی در این وضعیت بغرنج، چشمان خود را بر غارت منابع طبیعی کشور بستە‌اند. پس مستقیم و غیر مستقیم در این جنایات نابخشودنی دخیل‌اند.

    مضافاً اینکه با صدای رسا اعلام می‌نماییم کە هرگز اجازه نخواهیم داد، عده‌ای فرصت‌طلب، هستی و آیندهٔ ما و نسل‌های بعد را بر باد دهد.

 خلاصه اینکه: همگان مستحضرند با توجه به قرار گرفتن جنگل‌های زاگروس در کمربند خشک زمین و گرم شدن روز افزون این کرهٔ خاکی، عملاً احیای مناطق تخریب شده غیر ممکن است. بنابراین بهترین و کم هزینه ترین راه، "حفاظت از جنگل‌های موجود است".

    با توجه به این واقعیت‌ نگران کننده، پنهان نمی‌کنیم که صبر ما به سر آمده و نسبت به تداوم این وضعیت شدیدا هشدار می‌دهیم. ما در تداوم احساس مسئولیت نسبت به آیندهٔ این سرزمین، صراحتا اعلان می‌کنیم کە اگر این سیر قهقرایی ادامه یابد، سکوت نکرده و از همه ظرفیت های قانونی موجود برای توقف این جنایات آشکار، استفاده خواهیم کرد. چرا که راهی را که جنگل خواران و  زمین خواران و شماری از مسئولین امر در پیش گرفته‌اند، آغاز نابودی آینده و منابع نسل‌های آیندۀ این کشور است. ما مصمم هستیم در مقابل این جنایات با توسل به گزینه‌های قانونی، گام‌های اساسی و عملی برداریم و بی‌شک دیگر سکوت بر خود روا نمی‌داریم.

ـ انجمن صنفی معلمان کوردستان- مریوان

ـ انجمن ادبی- فرهنگی مریوان

ـ کانون علمی ـ فرهنگی رونان

ـ انجمن هنری- فرهنگی ڤەژین

ـ اتحادیە ماموستایان دینی مریوان و هورامان(یمامە)

ـ انجمن ژیانەوە

ـ کانون سلامت ژین

ـ انجمن صنفی مسئولین فنی و کنترل کیفیت مریوان و سروآباد

و شماری از کنشگران زیست محیطی و اجتماعی مریوان