بیانیه‌ی سوسیالیست‌های انقلابی مصر در پی کشتارهای اخیر ارتش

علیه کشتارها و «فرمان» ارتش

ترجمه مهرداد امانی

هنگامی که مردم مصر در سحرگاه یکشنبه (28 جولای) پی به کشتارهای جدید بردند، به کلی شوکه شدند. این را اضافه کنید به گزارش خون‌بار وزارت داخلی و ارتش، درست چند ساعت پس از تظاهرات میلیونی در حمایت از «فرمان ارتش» از جانب مردم، تظاهراتی که به خواسته‌ی وزارت دفاع انجام شد. این نخستین اخبار از فرمان ارتش است که می‌خواهد شواهد استفاده از زور دولت در تقابل با معترضان را ماست‌مالی کند.

ما از حقوق توده‌ی مردم- همه‌ی کسانی که نظرات‌شان را به‌واسطه‌ی هر نوع ابزار بیان صلح‌آمیز، از تظاهرات و بسط‌نشینی گرفته تا اعتصاب، عنوان می‌کنند، اعلام حمایت می‌کنیم. این حقی بود که انقلاب ژانویه به برکت خون شهدای‌مان به ارمغان آورد. ما این کشتار را، که زندگی ده‌ها مست‌مند شهرستانی و جوانان اخوانی را قربانی کرد، محکوم می‌کنیم.

در میان کشته‌شدگان اخوانی‌ها خبری از رهبران‌ آن‌ها نیست، کسانی که یا آن‌ها را بر بالای منبرها می‌بینیم و یا در شبکه‌های ماهواره‌ای تحت حمایت آمریکا که مدام در حال دعوت به خشونت به نام دین‌اند. هیچ نامی از رهبران اخوانی‌ها یا فرزندان‌شان در میان کشته‌شدگان و مجروحین به چشم نمی‌آید. با این حال، آن‌ها جوانان را وامی‌دارند تا با وحشی‌گری پلیس، که اعلام کرده که «فرمان» ارتش به معنای کشته شدن معترضان در صورت بیان اعتراض است، مواجه شوند.

اسلحه‌هایی که امروز به سمت سینه‌ی اخوانی‌ها نشانه گرفته شده به سرعت به سمت انقلابیون و معترضان علیه رژیم خواهد چرخید، معترضانی مانند کارگران و فقرا که بهترین دستاویز برای سرکوب‌اند تا چرخ‌های اقتصاد بچرخد.

اخوانی‌ها امروز همان چیزی را درو می‌کنند که با دستان وزیر داخلی‌شان کاشتند، کسی که ژانویه‌ی امسال ده‌ها نفر را کشت و همچنین عقوبت جنایت‌هایشان را علیه ساکنان ال‌مانیال، بیان‌السرایه، الجیزه و دیگر جاها می‌بینند که البته جدیدترین قربانیان‌شان شنبه در ابراهیم القاعد و یک‌شنبه با حمله به کلیساها ظاهر می‌شود. این جنایات موج نیرومندی از خشم مردم علیه اخوان را به وجود آورد که به واسطه‌ی ارتش و پلیس در جهت اخذ قیمومیت آن‌ها به بهانه‌ی مبارزه با تروریسم منفجر شد.

نشانه‌های بازگشت رژیم دیکتاتوری مبارک بر هیچ‌کس پوشیده نیست. ما شاهد آشکارترین این نشانه‌ها در سخنرانی دیروز وزیر داخلی جدید در باب بازگشت به کار افرادی که از خدمات امنیتی دولتی اخراج شده بودند، بودیم، منظور از بازگشت به کار از سرگیری ردیابی فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی است. ما این را در تهدید به استفاده از قانون وضعیت اضطراری برای پراکنده کردن بسط‌نشینی‌ها، و مداخله‌ی ارتش در بسط‌نشینی کارگران در صنایع فولاد سوئز مشاهده کردیم.

این اقدامات به شک ما در مورد نقش دولت وقت و میزان درگیری‌اش در این جنایات دامن می‌زند، آن هم مشخصاً نقش حازم الببلاوی نخست‌وزیر که نخستین فرد حامی «فرمان» ارتش برای تظاهرات در جلوی کاخ ریاست‌جمهوری بود. این مسئله همچنین سوالاتی در مورد آن عناصری مطرح می‌کند که از جانب انقلاب به سبب مواضع‌شان پس از کشتارها کنار گذاشته شدند.

برای نیروهای نظامی غیرممکن است که بسط‌نشینی‌ها را متفرق کنند و به بحران خاتمه دهند، اما کاملا‌ً ممکن است که به عمق بحران بیفزایند. هیچ راه‌حل راستینی برای بحران کنونی انقلاب‌مان غیر از خط‌مشی‌یی سیاسی که رویکردی صریح نسبت به عدالت دوران گذار، از جمله تضمین مجازات همه‌ی کسانی که علیه حقوق مردم و انقلاب ما مرتکب جنایت شده‌اند- شخصیت‌های رژیم مبارک و شورای نظامی و نیز اخوانی‌ها و متحدان‌شان، اتخاذ کند، وجود ندارد.

خطاب ما به انقلابیون و نیروهای اجتماعی غیور و مردمان آزاده‌ در میان کارگران، دانشجویان، متخصصان، کشاورزان و همه‌ی اقشار است. از شما تقاضا داریم که در ایجاد یک جبهه‌ی انقلابی مبارز شرکت کنید تا بتوانیم هم‌گام با یکدیگر هم با فاشیسم نظامی فزاینده رودررو شویم و هم با فرصت‌طلبی و جنایت‌های اخوانی‌ها. این جبهه باید اهداف انقلاب ژانویه و موج دوم آن در 30 ژوئن علیه تمام کسانی که به انقلاب خیانت کردند- فلول [نیروهای باقی‌مانده از رژیم مبارک]، ارتش و اخوان، به انجام رساند. جبهه‌ی انقلابی باید اهداف نان، آزادی، برابری اجتماعی و منزلت انسانی را که انقلاب در مصر برای آن‌ها به خروش در می‌آید، از آنِ خود سازد.

شکوه‌مند باد شهدا، پیروز باد انقلاب، سیه‌روی باد تمام قاتلان. همه‌ی قدرت و عظمت از آنِ مردم باد

28 جولای 2013

برگرفته از فیسیوک مترجم

منبع : http://socialistworker.org/2013/07/29/the-militarys-new-massacres