در
سی و ششمین
سالگرد قتل
عام زندانیان سیاسی
ـ عقیدتی
تابستان ۶۷،
یاد
همه جانباختگان
راه آزادی، دموکراسی
و عدالت
اجتماعی را
گرامی می
داریم!
سی و
شش سال از
کشتار سازمان
یافته، دسته
جمعی
زندانیان
سیاسی و
عقیدتی در
تابستان
خونین ١٣۶٧
می گذرد.
تابستان
خونباری که طی
آن چندین هزار
زندانی
مجاهد،
دمکرات، چپ و
کمونیست با فتوای
ولی فقیه مطلقه، شخص
خمینی جلاد ،
بنیانگذار
حکومت
اسلامی، سر
بدار شدند و
پیکرهای
عزیزشان در
گورستان خاوران
و ده ها
گورستان بی
نام و نشان در
نقاط مختلف
ایران در
گورهای دسته
جمعی در خاک
شدند.
این
کشتار دسته
جمعی از سوی
رژیم
جنایتکار و ضد
بشری حکومت
اسلامی در پی
اعدام های
پرشمار سال های
نخستین دهه
شصت و در
تداوم سیاست
سرکوبگرانه و
حذف فیزیکی
تمامی دگر اندیشان
و مخالفان و
منتقدان خود،
سیاستی که از
همان فردای
قبضه قدرت ، با
برنامه ریزی
برای حل
«مسئله
زندانیان
سیاسی» برای
عقب راندن
انقلاب مردم
ایران و تحکیم
پایه های
فاشیسم مذهبی
صورت گرفت. اکنون
با گذشت زمان
ابعاد هولناک
آن هر چه بیشتر
آشکارشده ومی
شود.
پیکار
و خیزش های
مردم درسال
های ۸۸ و
۹۶
و ۹۸ و
به دنبال آن خیزش
انقلابی «زن ،زندگی،
آزادی» همچنان
ارکان این
حکومت را به لرزه
در آورده،
مبارزات مردم
را در سراسر
ایران علیه
رژیم، ابعاد گسترده
تری بخشیده و
براندازی آن
را با سازمانیابی
توده ای از
پائین ، هدف
گرفته است.
امروز، توده
ها به چگونگی
رهائی از این
نظام و به
تحولی
بنیادین بر
پایه مبارزه
مستقل مردم می
اندیشند.
پیکارستایش
برانگیز جنبش
زنان ایران به
عنوان یک
نیروی
اجتماعی
پیشاهنگ، نیروی
اجتماعی که به
زیرکشیدن
جمهوری
اسلامی را
آماج
خودگرفته، درسرزمین
مان گسترده
شده است.
گسترش
اعتصابات،
اعتراضات و مبارزه
ستودنی طبقه
کارگر و همسنگرانش و
پیوند آن با
خواست های
عمومی جوانان
و زنان، ملیت
های تحت ستم، (بلوچ
ها، کرد ها ، عرب
ها ، ترک ها ، ترکمن
هاو...) فرودستان
و به حاشیه
رانده شدگان ،
ستم دیدگان
فرهنگی و
مذهبی وگسترش
مبارزه برای
لغو اعدام و
مبارزه برای آزادی
زندانیان
سیاسی، بر
گسترش ، پایداری
و تقویت جنبش انقلابی
افزوده است.
اکنون
بیهیچ تردیدی،
رویارویی
مردم با
جمهوری
اسلامی گستردهتر
و همه جانبهتر
شده است. بر
پایه مبارزات
گسترده توده
های کار و
زحمت، حکومت
اسلامی در
سراشیبی سقوط
قرار گرفته
است. سیاست
های خالص سازی
و یکدست سازی
هسته سخت قدرت
و شخص خامنه
ای شکست فاحش
خورده است. پیشروی
جنبش
انقلابی، تشدید
بحران های
عمیق اقتصادی
، سیاسی ، اجتماعی
، فرهنگی
حاکمیت را ناچار
به عقب نشینی
به ویژه در
حوزه سیاست
خارجی نموده
است. حاکمیت
اما در برابر
مردم از یک سو
بر تشدید سرکوب
ها افزوده و
از سوی دیگربه
گونه ای رفتار
می کند که از
پیشروی جنبش انقلابی
ممانعت کند.
گرچه
در ماه های
اخیر بر شدت
سرکوب و کشتار
ها و اعدام ها
افزوده شده
است، اما جنبش
انقلابی مردم
ایران وارد
دورههای
تغییرات عمیق،
دورهی خیزشهای
تودهای شده
است. رژیم اکنون
ناگزیر، برای
حفظ خود سرکوب
را تشدید کرده
است. تشدید
سرکوب به
ناچار، از یک
سو نارضایی
تودهای مردم
را عمیقتر میکند
و از سوی دیگر
شکاف های داخل
حکومتیها را عمیق
تر می سازد. این
شرایط ، فرصتی
خواهد بود تا سازمانیابی
از پائین
گسترش پیدا
کند.
جنبش
دادخواهی
برای تحقق
اهداف و آرمان
های
آزادیخواهانه
و برابری
طلبانه و بر
پائی ایرانی
بدون شکنجه، زندان
واعدام بر
ضرورت
سازمانیابی
توده ها
وگسترش آن
تاکید دارد. امروز
رویاروئی مردم
با حکومت بیش
ازهرزمان
دیگری به
سازمانیابی
مستقل و
آگاهانه و از
پائین در
مقیاس تودهای
نیاز دارد.
جنبش
داد خواهی با
شعار«نه می
بخشیم و نه
فراموش می
کنیم» از یک سو
تلاش می کند ، ابعاد
جنایاتی که
حکومت اسلامی
مرتکب شده
روشن گردد و در
حافظه و وجدان
عمومی جامعه
ثبت شود و از
سوی دیگر
خواهان آن است
که آمران و
عاملان این
جنایتها در
دادگاههای
عادلانه
پاسخگوی
اعمال غیر
انسانی و ضد
بشری خود
گردند.
ما
فشارهای
فاشیستی
استبداد دینی
علیه زنان شجاع
زندانی ، علیه
دگر اندیشان و
اقلیت های
دینی و عقیدتی
را به شدت
محکوم می کنیم
و با تاکید بر
حقوق
زندانیان
سیاسی و
عقیدتی و
احترام به
حرمت و زندگی
شایسته
انسانی ، تلاش
برای آزادی
آنها از اهم
وظایف انسانی
و وجدانی می
دانیم.
ما سیاست
های
سرکوبگرانه
استبداد دینی
در زندان های
جمهوری
اسلامی را به شدت
محکوم کرده و تلاش
می کنیم افکار
عمومی مردم
ایران و جهان
را نسبت به
این بیرحمی و
قساوت حکومت
اسلامی در
زندان ها آگاه
سازیم.
ما نهاد
های چپ و
دموکرات به
عنوان
مدافعان
آزادی های بی قید
و شرط سیاسی، برابری،
دموکراسی
فراگیر و از
پائین وعدالت
اجتماعی، بر
ضرورت دفاع از
حق حاکمیت مردم
به معنای حق
تاسیس حکومت و
به زیرکشیدن
آن و حق تعیین
سرنوشت ملیت
ها بدست
خودشان و ضرورت
جدائی دین از
دولت تاکید
داریم.
این
روز ها یاد
آورکشتار دهه
۶۰ و البته
تابستان
خونین ۶۷است،
ما با امید به
آینده، با
امید به
ایرانی آباد،
آزاد و
دمکراتیک، یاد
و خاطره تمامی
مبارزان و
جانباختگان
راه آزادی ، برابری
، دموکراسی و
عدالت
اجتماعی را
گرامی می
داریم .
ما
با یاران و
عزیزان درخون
خفته مان، که
زندگی و جان
شیرین بر سر دفاع
از آرمان های
انسانی خود
نهادند، تجدید
عهد و پیمان
می کنیم و
پیگیرانه
راهشان را
ادامه می
دهیم!
مجازات
اعدام ممنوع باید
گردد.
زندانی
سیاسی آزاد
باید گردد!
سرنگون
باد جمهوری
اسلامی!
زنده
باد آزادی، برایری،
دموکراسی و
عدالت
اجتماعی!
هیئت
هماهنگی نهاد
های چپ و
دموکراتیک
شهریور
۱۴۰۳ – سپتامبر
2024
.