تهاجم جنایتکارانه اسرائیل به کشتی های حامل کمک های انسانی به غزه

یوسف لنگرودی

سحرگاه روز دوشنبه،۱۰خرداد، در مقابل چشمان حیرت زده جهانیان، کماندوهای نیروی دریای اسراییل دست به یک تهاجم خونین علیه کشتی های حامل کمک های انسانی که رهسپار غزه بودند، زدند که حدود ۱۶ نفر از سرشینان کشتی کشته و شصت نفر نیز زخمی گردیدند. این حمله که در فاصله صد کیلومتری سواحل غزه و درآب های آزاد بین المللی صورت گرفت، یک باردیگرماهیت نژاد پرستانه دولت راستگرای اسراییل را در نزد افکار عمومی جهان برملا ساخت. سازماندهی اصلی این کاروان کمک های انسانی از چند ماه قبل به ابتکار جنبش " غزه را آزاد  کنید" تدارک دیده شده بود. این اقدام که یک راه زنی تروریستی آشکاردریایی بود، حتی حداقل پرنسیب های دزدان دریایی را نیز رعایت نکرد و هرگونه موازین اخلاقی و انسانی را علنا زیر پا گذاشت که به کشتار وحشیانه افراد بی گناه  منجر شد.

سرنشینان کشتی های حامل کمک های مردمی بین المللی که متشکل از نهاد ها و ملیت های مختلف بودند و حتی برخی از شهروندان اسراییلی و یک بازمانده هولوکاست جزو همراهان آن بودند، تنها قصد داشتند کمک های انسانی جمع آوری شده را به مردم تحت محاصره غزه برسانند تا با این اقدام خود، مقدمات شکستن محاصره مصیبت بار غزه را فراهم آورند. این اولین باری نیست که اسراییل مانع رسیدن کمکهای اولیه زندگی به فلسطینی ها می شود، در اواخر دهه هشتاد نیز یک کشتی حامل کمک های انسانی، در آب های قبرس توسط عوامل دولت اسراییل منفجر شد.

دولت اسراییل که قبلا هشدار داده بود از رسیدن کشتی ها به غزه جلوگیری خواهد کرد، پس از مرتکب شدن این جنایت، علت وقوع آن را مقاومت مسلحانه سرنشینان کشتی دانست و بعد ازآن که پی برد چنین دروغ بزرگی تنها باعث رسوایی هر چه بیشتراو خواهد گردید، بهانه آورد که سربازانش با سلاح سرد مورد حمله قرار گرفتند و تنها برای دفاع از خود بود که حدود ۱۰۰نفر را به گلوله بستند!! اما همه می دانند که دولت دست راستی اسراییل با نقشه قبلی  به قتل عام سرنشینان بی دفاع کشتی ها دست زد. به قول برنارد کوشنر وزیر امورخارجه فرانسه، " هیچ دلیلی چنین تلفاتی را توجیه نمی کند."

 این اقدام تروریستی حکومت اسراییل، ازهمان ساعات اولیه اعتراض گسترده جهانی را به همراه داشته و در کشورهای مختلف و در بسیاری از شهرهای اروپایی مردم و احزاب سیاسی این جنایت هولناک را محکوم کردند. در بسیاری از کشورهای جهان، سفیران و دپپلمات های اسراییلی در محل خدمت شان برای ادای توضیحات و محکومیت این جنایت فرا خوانده شدند. دولت ترکیه که هلال احمر آن کشور در به راه انداختن این کمک ها نقش فعالی داشتند، خواهان نشست فوری شورای امنیت شد و شورای امنیت قرار است امشب  درباره این رویداد تشکیل جلسه دهد. در این میان ابوعباس رییس دولت خودمختار فلسطینی، جنایت اسراییل را به شدت محکوم کرد و آن را غیرقابل قبول خواند و اسراییل را مسئول هر گونه عواقب آن دانست. مردم سرزمین های فلسطینی با به راه انداختن تظاهرات و اعتصاب، خشم خود را از این واقعه نشان دادند.

اتحادیه اروپا ضمن اظهار ناخرسندی، مطابق معمول از محکوم کردن این کشتار خودداری کرد و خواهان روشن تر شدن جوانب مختلف این حادثه مرگبارشد و باراک اوباما تنها به یک اظهار تاسف خشک و خالی اکتفا کرد. مواضعی که تنها دست اسراییل را در تکرارچنین کشتارهایی باز خواهد گذاشت.

تردیدی نیست که این عمل دولت اسراییل به بی اعتباری هر چه بیشتر آن در نزد افکار عمومی و مخصوصا مردم خاورمیانه و سرزمین های اسلامی خواهد افزود. دولت ترکیه به عنوان عضو ناتو که در همکاری نزدیک با اسراییل قرار داشت، حالا مجبور است به آهنگ فاصله گرفتن خود از اسراییل سرعت بیشتری بدهد که در ادامه خود معادلات جدیدی در صف بندی های جدید در منطقه به همراه خواهد داشت. شعار مرگ براسراییل حکومت ارتجاعی اسلامی ایران دارد به شعار روزمره و عمومی در ترکیه تبدیل می شود. خشم عمومی مردم ترکیه در برابر جنایت امروز اسراییل تا کنون  این گونه سابقه نداشته است.

این جنایت اسراییل همچنین باعث قدرت گرفتن  بیشتر بنیاد گرایان مسلمان در فلسطین و منطقه خواهد شد و خوراک تبلیغاتی برای  القاعده، طالبان و حکومت جمهوری اسلامی فراهم خواهد آورد. جنایت کاران حاکم بر ایران که همه تلاش های خود را به کار گرفتند تا در فرارسیدن اولین سالگرد ۲۲خرداد با مردم مقابله کنند، حالا بهانه خوبی به دست آورده اند تا با به راه انداختن تظاهرات ضد اسراییلی دست به قدرت نمایی در خیابان های ایران بزنند. مرتجعین حاکم بر تل آویو و تهران با اقدامات ضد بشری خود دائمأ به داد هم می رسند و یکدیگررا تقویت می کنند. دراین بین عده ای عوام فریب با استفاده از سیاه بازی های جمهوری اسلامی در دفاع از مردم فلسطین، فرصت را مغتنم می شمرند و شعار گمراه کننده" نه لبنان، نه غزه، جانم فدای ایران " را به میان می کشند. مردم ایران همانقدر مستحق زندگی شرافتمندانه و آزادی هستند که مردم فلسطین. آزادی هر کدام باعث رهایی یافتن طرف دیگر خواهد شد و نه مانع آن.

این حادثه اندوهبار همچنین نشان می دهدکه دولت اسراییل تاچه حد یک دولت دمکراتیک است وبه تلاش های صلح وفادار. یک حکومت دمکراتیک که برای جان انسان ها ارزش قائل بوده  و به صلح متعهد باشد، هیچگاه چنین بی پروا و وحشیانه به کشتار مدافعین صلح دست نمی زند.

دوشنبه ۱۰ خرداد ۱۳۸۹