اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران ( راه کارگر)

محاکمه هفت بهائی، سندی از سرکوب خشن مذهبی

دادگاه "گروه یاران ایران" که فعالیت‌های اداری جامعهٔ بهائی را در غیاب محفل روحانی ملی آنها بر عهده داشتند در روز سه شنبه ۲۲ دی ماه ۱۳۸۸ در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب آغاز شد.  این شعبه دادگاه پیش از این رکسانا صابری را به اتهام جاسوسی به هشت سال زندان محکوم کرده بود، و پس استفاده تبلیغاتی او را آزاد کرد و به او اجازه خروج از ایران داد.  دادرس این شعبه که جانشین بازپرس هست، از منتسبان به دستگاه های امنیتی کشور است.  اعضای "گروه یاران" متشکل از فریبا کمال‌آبادی طائفی، جمال‌الدین خانجانی، عفیف نعیمی، سعید رضایی، بهروز توکلی، وحید تیزفهم و مهوش ثابت از اردیبهشت ماه ۱۳۸۷ در بازداشت به سر می برند.

دادگاه هفت بهائی در شرایطی برگزار می شود که وکلای مدافع شان تاکنون نتوانسته اند به پرونده ی آن ها دسترسی داشته باشند. اما ایسنا اتهامات آن ها را "جاسوسی برای بیگانگان"، "تبلیغ علیه دولت" ، " همکاری با اسرائیل"؛ "مشارکت در جمع آوری و اسناد طبقه بندی شده و ارائه آن به بیگانگان با هدف بر هم زدن امنیت کشور" و "افساد فی الارض" اعلام کرده اند. سایت "تابناک" از آن ها به عنوان " هفت تروریست بهائی که متهم به اقدامات تروریستی از جمله هدایت و رهبری بمب گذاری در حسینیه رهپویان شیراز و جاسوسی برای رژیم اشغالگر اسرائیل" نام برده و آورده است که " افراد دستگیر شده هیچگاه ارتباطشان را با رژیم اشغالگر اسرائیل انکار نکرده و حتی مقر اصلی شان در حیفاست".

دادگاهی با این کیفرخواست و با این سابقه و با گماردن  یک مقام امنیتی بعنوان دادرس و عدم دسترسی وکلا به پرونده ی موکلین خود، نمی تواند جز یک دادگاه فرمایشی با اهداف کاملأ سیاسی و امنیتی باشد. اتهامات وارده به هفت بهائی زندانی به گونه ای تنظیم شده است که می تواند به صدور احکام اعدام در مورد آنها بیانجامد. این امر در شرایطی که رژیم اسلامی از ترس مرگ به زور عریان روی آورده است، می تواند به قیمت جان این زندانیان سیاسی تمام شود.

نا گفته روشن است که تمامی اتهامات نسبت داده شده به "گروه یاران"، اتهاماتی من درآوردی و ساخته و پرداخته ی دستگاه های امنیتی رژیم است. تنها جرم این بهائیان، داشتن اعتقادات مذهبی دیگری است. جامعه ی بهائیت ایران، در ۱۵۰  سال پیدایش این مذهب، همواره مورد بدترین نوع اذیت و آزار شیعیان متعصب بوده است. چه در دوران قاجاریه که بدن های شمع آجین شده ی بهائیان و بابیان را بر سر کوی و برزن می بردند و قطعه قطعه می کردند و چه در زمان جمهوری اسلامی که آنقدر از معتقدین این مذهب را اعدام کردند که به حق می توان آن را مذهب شهدا نامید. کینه و نفرت علیه بهائیان، اگر در تمامی دوره های حکومت اسلامی به خشن ترین شکلی با سرکوب جامعه بهائیت و بهائیان همراه بوده است، اکنون که قدرت در دست های هواداران مصباح یزدی و دارودسته ی انجمن حجتیه است، شکل بیرحمانه تری بخود گرفته است.

سازمان ما سرکوب جامعه بهائیت و بهائیان کشور به بهانه های واهی را بشدت محکوم کرده و آن را شکل خشنی از سرکوب دگراندیشان و معتقدین به دیگر مذاهب می داند. سیاست سرکوبگرانه ای که تنها به بهائیان محدود نبوده، بلکه دامن دارویش و جامعه ی اهل سنت را نیز گرفته است. آزادی اعتقاد به مذهب و یا لامذهبی، یکی از اصول اولیه ی دمکراسی است.

سازمان ما تلاش های دادگاه های انقلاب اسلامی برای فرونشاندن نفرت  و کینه بیشرمانه شان از طریق صدور احکام زندان یا اعدام برای بهائیان دستگیر شده و دیگر زندانیان سیاسی  را بشدت محکوم کرده و از همه آزادیخواهان و برابری طلبان و بنیاد ها و سازمان های مدافع حقوق بشر می خواهد با تمام نیرو به این سیاست سرکوبگرانه و بیرحمانه اعتراض کنند.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی  زنده باد سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

۲۴ دی ماه ۱۳۸۸ـ ۱۴  ژانویه  ۲۰۱۰