کوبانی و جامه ی پیروزی

کوبانی!

 بنوش و بنوشان که

آن جام گوارای آزادی نوش ات باد

بپوش و بپوشان که

آن جامه ی زیبای پیروزی

بر تن تو و این دشت و صحرای سوخته  

سزاوارات باد.

اینک،

 در بزمگاه پگاهان

گشاده و دلنشین

بکوب پای مهرات را

بر سرِ سرکشی های زور

و ببند دستان دوستی ات را

بر کمرگاه نرمِ عاطفه ها

تا دیارِ خشکِ خشم

از سیرابی عشقِ انسانی

فراوان ببارد ـ

 بسان باران بر کویر بیدادرسی ها.

کوبانی!

کام خسته و خشک ات

از این چنین بارانی پاک

سرریز باد.

 برخیزهمراه جان سپردگان

دست در دست ستمدیگان

و برقص و بخوان

به نام آزادگان

به نام نان برای همگان

به نام دست ها و زبان های بریده

فریاد انسان باش

کوبانی!

همبستگی ات گرامی و پایدارباد.

بهنام چنگائی 7 بهمن 1393