Rahe Kargar
O.R.W.I
Organization of Revolutionary Workers of Iran (Rahe Kargar)
به سايت سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) خوش آمديد.
جمعه ۲۴ ارديبهشت ۱۴۰۰ برابر با  ۱۴ می ۲۰۲۱
 
 برای انتشار مطالب در سايت با آدرس  orwi-info@rahekargar.net  و در موارد ديگر برای تماس با سازمان از;  public@rahekargar.net  استفاده کنید!
 
تاریخ انتشار :جمعه ۲۴ ارديبهشت ۱۴۰۰  برابر با ۱۴ می ۲۰۲۱
کانال صنفی معلمان ایران13

در سوگ دختران دشت برچی

الهام خوشناموند

 

قتل وحشیانه‌ی دخترانگی‌های کال در کابل همیشه داغ‌دار، به دست ارتجاع سیاه، کام همه‌ی دغدغه‌مندان آزادی و برابری را در تمام دنیا تلخ کرد.

 

کودکانی که به امید آینده‌ای روشن و ساختن فردایی بدون جنگ و خون، از خانه بیرون رفته بودند، بی‌خبر از دسیسه‌ی شیطانِ درکمین، به هر دلخوشی کوچکی لبخند می‌زدند و رویاهای بلندپروازانه‌شان را در گوش هم زمزمه می‌کردند و شیطان، هم‌چنان در تدارک حمام خون!

 

آن‌جا پدر و مادرها در حالی که در قلب‌های کوچک دختران‌شان، امید می‌کارند؛ هر صبح با هراسی همیشگی از نقطه‌ی پایانی ناگهانی بر آرزوها و زحمات‌شان برای فرزند، از خواب برمی‌خیزند که؛ زیستن در افغانستان با خون و خون و خون عجین است!

 

آن‌روز در تمام لحظاتی که دختران، در کلاس‌های درس، از شادی و امید، روشن می‌شده‌اند؛ شیطان در خیابان کناری، مشغول تدارک خودش و عقیده‌اش در میراندن و نابودی بوده‌ با ماشینی پر از بمب‌ و مغزی خالی!

 

هنوز از جای زخم "جان پدر، کجاستی" خون شتک می‌زد که پاره‌پاره‌های کتاب و تکه‌های مداد دختران دشت برچی، آه از نهاد همه بلند کرد.

 

باید پدر بود و مادر بود و انسان؛ تا کُشندگی زهری که دیدن تصاویر پیکرهای کوچک خفته در خون این قربانیان در قلبت می‌ریزد را درک کنی و از هرچه طالبان و طالبانیسم و شرکای آن‌ها در هرکجای دنیا متنفر شوی!

 

طالبان، این جنبش اصیل منطقه‌ای! با ظرف‌های اسید در اصفهان، بمب‌های ویرانگر در افغانستان، ربودن دانش‌آموزان نیجریه‌ای و... مرگ می‌کارد و ویرانی و سیاهی و تاریخ، هرگز دست‌های خونین هم‌پیمانانش را در هر لباسی و هر کشوری پاک نخواهد کرد و نخواهد بخشید.

 

امروز ما دختران ایرانی که سال‌هاست زخم‌خورده‌ی این تفکرات سیاهیم؛ از این‌جا با صورت‌های سوخته از اسید، قلب‌های مملو از تحقیر گشت‌های هدایت‌گر و وجودهای آکنده از محدودیت‌های ناشی از جنسیت؛ خودمان را شریک اندوه آرزوهای ناکام فرزندان افغانستان و خانواده‌های درهم‌شکسته‌ی آنان می‌دانیم و به عنوان مردم، از هر مقامی که طالبان و تفکرات طالبانی را به رسمیت می‌شناسد، به نام انسانیت، ساحت عقیده و فکرمان را مبرا می‌دانیم!

 

چراغ، خاموش نخواهد شد هرچند دست‌های پلید برای تاریکی بکوشند و از جای هر قطره‌ی خون این کودکان، گلی خواهد رویید با بوی امید و استواری و نور!

....................................

کانال صنفی معلمان ایران

 

 

:

مطلب فوق را میتوانید مستقیم به یکی از شبکه های جتماعی زیر که عضوآنها هستید ارسال کنید:  

تمامی حقوق برای سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) محفوظ است. 2024 ©