اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

در باره شهادت هدی صابر، روزنامه نگار و فعال ملی ـ مذهبی

«اعدام نرم» تاکتیک جدید مقامات اسلامی برای نابودی مخالفان

ده روز پس از شهادت هاله سحابی، هدی صابر روزنامه نگار و فعال ملی مذهبی،  که در اعتراض به قتل هاله، دست به اعتصاب غذا زده بود، به دلیل عدم رسیدگی پزشکی، جان خود را از دست داد. بی توجهی آشکار به  درخواست های  یک زندانی که  در جریان ده روز اعتصاب غذا از درد قلب، فریاد می زده است و دیر رساندن او به بیمارستان برای مداوا، و بی خبر نگهداشتن خانواده اش از حضور او در بیمارستان و مخفی کردن خبر مرگ او،  چیزی جز تلاش  آگاهانه برای کشتن او معنای دیگری ندارد، بویژه که مقامات امنیتی از هدی صابر بعنوان فردی تشکیلاتی، پر انرژی و مقاوم که به موتور جریان ملی ـ مذهبی ها معروف بوده، کینه ای عمیق در دل داشته اند. همین سیاست را مقامات امنیتی حکومت اسلامی در مورد هاله سحابی نیز به کار گرفتند. او را که بدون پذیرش شروط آن ها برای  شرکت در تشییع جنازه پدرش به خارج از زندان فرستاده  بودند، احتمالأ با توطئه ای از پیش طراحی شده، زیر ضربات وحشیانه مشت و لگد، بشدت مضروب کردند و در اعزام او به بیمارستان آنچنان آگاهانه اهمال کردند، تا جان خود را از دست بدهد. مرگ هدی صابر و هاله سحابی، که هر دو زندانیان سیاسی حکومت اسلامی بوده اند، بیانگر تاکتیک جدید مقامات امنیتی در اعدام نرم  مخالفان استبداد دینی است. همین خطر، جان دیگر زندانیان سیاسی و بویژه فعالان کارگری همچون منصور اسانلو را نیز تهدید می کند.

اکنون که سیاست حکومت اسلامی بر از بین بردن مبارزان  شجاع و مقاوم با استفاده از تاکتیک « اعدام نرم» استوار گشته است، باید زندانیان سیاسی در بکارگیری اعتصاب غذا برای اعتراض، با هوشیاری بیشتری عمل کنند. در دو سال اخیر، بارها زندانیان سیاسی با اعتصاب غذاهای طولانی، دست به اعتراض زده اند. این اعتصاب غذاهای جسورانه، بیان روحیه ی رزم جویانه و مقاومت ستایش برانگیز آن هاست. اعتصاب غذای منصور اسانلو، رضا شهابی،  نسرین ستوده، مجید توکلی و بسیاری دیگر از زندانیان سیاسی، از این نمونه هاست. روشن است که اعتصاب غذا، عوارض خطرناکی برای سلامتی زندانیان سیاسی در پی دارد. جدا از این عوارض ماندگار، در زندان های جمهوری  خطر مرگ، همواره جان زندانیان سیاسی را تهدید می کند. مقامات جمهوری اسلامی با اطلاع کامل از این خطر، با بی مبالاتی آگاهانه تلاش می کنند تا این اعتصاب غذاها، به مرگ زندانی منجر گردد و این نتیجه ی دردناک بی توجهی شان را به گردن خود زندانی بیاندازند. در حکومت اسلامی، مسئولیت حفظ جان زندانیان سیاسی، اساسأ معنا و مفهومی ندارد.

سازمان ما، ضمن عرض تسلیت به خانواده ی هدی صابر و هم فکران ،دوستان و آشنایانش، از تمامی آزادیخواهان و برابری طلبان می خواهد تاکتیک رذیلانه ی «اعدام نرم» را محکوم کنند و اجازه ندهند تا جان زندانیان سیاسی شجاع و مقاوم چنین بی مهابا ملعبه ی دست جنایت کاران حاکم گردد. همچنین باید تلاش کرد از هر طریق ممکن یک هیئت تحقیق بین المللی برای بررسی شهادت هدی صابر و هاله سحابی به ایران اعزام گردد. تنها با بررسی و تحقیقی بین المللی می توان از جزئیات  این جنایات و توطئه های سازمانیافته ی پشت ماجرا پرده برداشت. مقامات حکومت اسلامی و رسانه های جیره خوارشان، تلاش کرده اند تا این اعدام های نرم را حوادثی طبیعی و ناشی از بیماری قلمداد کنند. همانگونه که قتل زیر شکنجه ی  زندانیان سیاسی  کهریزک را بر اثر ابتلاء به بیماری مننژیت اعلام کردند. نباید اجازه داد که تاکتیک ددمنشانه ی کنونی حکومت اسلامی در از بین بردن زندانیان سیاسی، به جان تعداد بیشتری از زندانیان سیاسی منجر گردد.

سرنگون باد جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

۲۳ خرداد ۱۳۹۰ـ ( ۱۳ ژوئن ۲۰۱۱)