خون نوشته هائی در باره کوبانی قهرمان!

 

****************

سقوط کوبانی سقوط آینده‌ی یک‌یک ماست

علی ثباتی : پرچم‌های سیاه اینان فقط بر بام خانه‌های کوبانی کوبیده نشد، بلکه بر فرق سر یک‌یک کسانی که جهانی بهتر را آرزو داشتند کوبیده شد. داعش فقط به خاک کوبانی راه نیافت، بلکه سیطره‌ی سیاه و نکبت‌بارش به قلب تمامی کسانی که آزادی را می‌جویند تجاوز کرد. سقوط کوبانی سقوط یک منطقه نیست، سقوط یک مفهوم است، سقوط یک امکان، و سقوط تفسیری از آینده که می‌رود تا ناممکن شود. در عین دنائت کثیف ترکیه و آمریکا، که از کوبانی میدان سرگرم‌کننده‌ی گاوبازی خونینی ساخته‌اند، کوبانی در شرف سقوط است و اگر کوبانی سقوط کند حاشا که در ذهن‌های ما اندک‌شمار انسان‌هایی که در این سرزمین سیاه‌روی و خونین‌کردار، خاورمیانه، به مقاومت دل بسته‌ایم، تا سال‌ها مفهومی از آزادی سر بتواند زد. سقوط کوبانی سقوط آینده‌ی یک‌یک ماست

****************

كوباني بمان

مینا خانی : كوباني بمان...براي آرزوهاي سركوب شده، براي ايستادن جلوي دروغ رسانه ها، براي ايستادگي تا تحقق ناممكن، كوباني فرو ريختن تو بي شك فرو ريختن انسان است.

****************

خشم حامیان کوبانی را جدی بگیرید!

سامان رسول پور : اگر از من بپرسید، واکنش وجدان های بیدار، واکنش کردها، واکنش حامیان کوبانی به سه سال سکوت جامعه جهانی از یک سو و یک ماه چشم پوشی از جنایات داعش در کوبانی چیست، می گویم: به تحولات چند روز آینده نگاه کنید. هیچ شخص و گروه و قدرتی نمی تواند خشم حامیان کوبانی را غیرموجه بداند. جهان باید بداند که در قرن بیست و یکم حمایت از داعش و یا سکوت در مقابل توحش داعش، فقط یک فاجعه اخلاقی نیست. بلکه تبعات سیاسی، امنیتی و اجتماعی جدی و گسترده ای هم دارد. باور نمیکنید؟ خیابان های ترکیه را از امشب تا آینده ای نامعلوم رصد کنید! باور نمی کنید؟ تب خیابان های جهان را زیر نظر بگیرید. خشم، انسانی ترین و اخلاقی ترین عنصری است که در این لحظه باید آن را زیست. خشم حامیان کوبانی را جدی بگیرید!

بگذارید در یک جمله بگویم؛ که چرا دفاع از کوبانی را یک ضرورت تاریخی می دانم:

کوبانی به نیابت از بشریت و همه جهان علیه وحشی ترین دشمن انسان می جنگد، آن هم در حالی که جامعه جهانی و اکثریت افکار عمومی در جهان خود را به کوری و کری زده اند و کوبانی را در این نبرد تنها گذاشته اند.

****************

 

شعارهایی که بالاترین شعور ممکن را متبلور می کنند

محمد آقازاده : اگر بی‌حوصله‌اید این نوشته را نخوانید، اگر فیس بوک برایتان یک تفریح است این نوشته را نخوانید ، اگر دنبال خوشباشی اید این خون‌نامه را نخوانید ، آنقدر صفحه‌ی فان است که سرتان را گرم کنید، این نوشته می خواهد همه خیال های آسوده را نااسوده کند ، خیال دیگری ندارد.

شوخی می کنید! داعش؟ ....

داعش عددی نیست که بتواند این چنین همه جهان را به خون بکشد ، ارتش دهها کشور را به مضحکه تبدیل کند

این داعش نیست که کوبانی را محاصره کرده است ، در خیابانهای این شهر رویای قتل عام را در سر می پرورد ، جهان را برای همه ما کابوس کرده است ،

این داعش نیست که مثل راهزنان همه جهان را به مرگ و توحش تهدید می کند

بله حقیقت ماجرا را برای شما می گویم ، این نظم امپریالیستی است که با نقاب داعش در جنگ است ، دست به قتل عام می زند تا نظم بحران زده سرمایه داری را از ورطه بحران نجات دهد .

غرب داعش را بمباران می کند ، بله این سوپرمارکتی بزرگ است تا در یک مانور تجملی سلاح هایش را به رخ بکشد تا خریداران خر پول عرب چک بکشند برای خرید تک تک آنها، این خریداران از قبل مطمئن شده اند که هیچ داعشی در این حملات هوایی کشته نمی شود ، چون هزینه دو طرف ماجرا را همین خریداران می دهند

بگذارید جدی باشیم نه نتانیاهیو ، نه اوباما ، نه اردغان ،،، در این بازی کاره‌یی نیستند ، عروسکهایی که بازیگردانان متناسب با نقش شان بازی شان می دهند ، همه آنها بازی خورده اند ، اما این بازی به هم خورد ، این بازی را چه کسی به هم زد؟

کوبانی! بله! کوبانی به تنهایی این بازی را به هم زد ، جلوی وحشت داعش ، جلوی ترفند نظم سرمایه داری ، جلوی چشمهای خیره ارتش های امپریالیستی ایستاد و ایستاده گی را سرودی کرد برای رهایی بشر

تئوریسن های بورکرات ، ماموران رسمی نظریه پرداز ،اصلاح طلبان با ذهنهای پوک و درآمدهای عالی که پایان عصر خشونت را اعلام کردند ، پایان شعار را جار زدند تا به ما بگویند عصر شعور آغاز شده است، امروز تلاش شان را بر باد رفته می بینند، چه‌که هیچ شعوری بدون شعار ممکن نیست.

عصر شعار آغاز شد با کوبانی، عصر شعارهایی که بالاترین شعور ممکن را متبلور می کنند، نظم جهانی را نه داعشی‌ها که با یک فرمان ناپدید خواهند شد، بلکه خون جاری دخترها و پسرهای کوبانی که قهرمانانه می‌جنگند لکه‌دار کرد، حماسه های فراموش شده را زنده کرد. رهایی اسطوره می خواهد، هیچ حماسه‌یی بدون اسطوره ممکن نیست، کوبانی این اسطوره را شکل داد و در بلندای تاریخ جلوی چشمها گذاشت.

ترکیه ، عربستان ، قطر و بسیاری از مرتجعان ریز و درشت بعنوان جلاد، خود قربانی خواهند شد، بهار عربی، این بهار سرزنده گی، باز خیابانها را فتح خواهد کرد، غزه آزادی اش را جشن خواهد گرفت، آزادی تنها در مبارزه است، این مبارزه تنها آغاز شده است، پایان اش به اراده، همت و غیرت همه ما بستگی دارد، باد کوبانی پرچم رهایی را به رقص واداشته است. کسی فردا را از آن خود خواهد کرد که زیز این پرچم به رقص در آید، رقص رهایی انسان!

- یادمان باشد، حتی اگر کوبانی، مکان را، یعنی جغرافی را از دست دهد، زمان را، یعنی تاریخ را تا به ابد از آن خود خواهد کرد.

****************

تنی که سلاح ِ آزادی می‌شود

سهیل آقازاده : - تنی که سلاح ِ آزادی می‌شود، همان نطفه‌ی انسانیت است که می‌بندد، آن‌هم درست بر سر ِ آن بزنگاهی که هستی ِ جمعی، مسیرش را می‌گزیند : یا تن‌داده‌گی به این تباه ِ ظلمت، یا سربرکشیدن و کوشیدن از برای انسان و تاریخ‌ش. این تن نه‌تنها بر تباهی می‌شورد، که بر زبان‌هایی خنجر می‌کشد که شرح ِ این تباهی می‌دهند : او بر روایت‌گران ِ بروکرات و دروغ‌زنان ِ روایت‌ساز ِ امر عینی می‌شورد، درست همان‌ها که هر لحظه در تب‌وتاب‌ند تا نشان‌دهند بی‌بروبرگرد جهانی دیگر ممکن نیست.

- تنی که سلاح ِ آزادی می‌شود، نه‌تنها ادامه‌ی حضور بیولوژیک ِ خصم را ناممکن می‌کند، این تن همچنین تسخرزن آنانی‌ست که می‌کوشند تاریخ و روابط هر لحظه دگرگون انسانی را مسخ کنند و در جامه‌ی چیزی پیش‌داده، صلب و لایتغیر حقنه‌ی آنانی کنند که سر ِ برکشیدن ِ انسان دارند از این ابتذال، این‌ تن، تسخرزن ِ آنانی‌ست که هَمّ ِ فروکاستن تاریخ دارند به فرم‌های مبتذل دروغین، فرم‌هایی که سیالیت ِ تاریخ را کَنَف‌بندشده‌ی دورهای باطل می‌خواهند، آنانی که خوش‌دارند تاریخ را حوالت ِ گذشته‌‌ای بعید دهند و آینده‌ا‌ی که هرگز نخواهد آمد، آنانی که ترجیع‌بند ِ اوراد مقدس‌شان تعفن ِ انفعال‌ست، آنانی که می‌گویند، و چه به دروغ، که تا بوده چنین بوده و تا هست چنین‌ست، آنانی که به عمد از یاد می‌برند، حقیقت همان‌قدر که نشان‌دار ِ کثافت‌ست، از انبوهه‌ی آنانی هم نضج می‌گیرد که از این کثافت برمی‌آیند و براین کثافت می‌شورند و می‌کوشند تا تاریخ انسان را، به انسان بازگردانند.

‌

- تنی که سلاح ِ آزادی می‌شود، تاباننده‌ی نور است بر قامت ِ تاریک ِ شبه‌مبارزان، غرولندزنان دست‌آموز، وامانده‌گان معذب و طغیان‌گران ِ اهلی‌شده، همان‌هایی که نه از تضادهای حقیقی، بل‌که از رطوبت ِ چرک‌آلود ِ دوگانه‌گی‌های دروغین توش و توان برمی‌گیرند، همان‌هایی که‌ وحشت از گذار حقیقی را داغ ِ امید ِ غیر ِ منطقی می‌زنند، غافل از این‌که امیدی حقیقی‌ست که منطق ِ خود را خلق کند، و نه وامانده‌ی منطقی باشد که از تباهی خون و جان می‌گیرد، همان‌هایی که دل‌باخته‌گی به نکبت را، همان‌هایی که شور ِ ابدی کردن ِ نظم ِ غیر انسانی را بزک ِ وحشت از فاجعه و ایمان به شکست ِ دائم می‌کنند‌‌، و در خوانش‌های پوزیتیویستی مبتذل‌شان از تاریخ و فهم ِ تاریخی، هیچ نمی‌جویند جز توجیه ِ واداده‌گی ِ خویش.

- تنی که سلاح ِ آزادی می‌شود، خلط ِ آگاهانه و از سر تا به پا ایدئولوژیک میان ِ خشونت و توحش را، به روشنایی برمی‌کشد، تار از تار و پود از پودش برمی‌گیرد تا نشان‌دهد چگونه نظام‌های معناسازی در این خلط، کیمیای مسخ بحران به ‌بقای بی‌تاریخ خویش را بازجسته‌اند، تا نشان دهد چگونه عملی واحد، در سرحدی عین ِ توحش‌ست و در سرحدی آن خشونت ِ رهایی‌بخش که می‌کوشد تا توحش را ملغی کند. این تن در امحای خویش فریاد می‌زند: درست‌ همان‌طور که خشونت توحش است، پرهیز منفعلانه از خشونت نیز می‌تواند وحشت‌برانگیزترین ِ توحش‌ها باشد.

- تنی که سلاح ِ آزادی می‌شود، نام ِ عافیت‌طلبی را باطل می‌کند، از ریخت‌ می‌اندازدش و دو راه پیش ِ پاش می‌گذارد :‌ "تو! یا در پس‌زدن تباهی بکوش، یا دیگر نام‌ت عافیت‌طلبی نیست، جنایت‌ست!"

- تنی که سلاح آزادی می‌شود همین‌ست، همین لحظه و همین زمان، همین لبخنده و همین زیبایی، همین "ئارین میرکان" ِ فرمانده، که انفجار می‌شود از حالا تا خود ِ ابد بر سر حرامیان ِ دست‌نشانده‌ی ارتجاع!

****************

‫کوبانی افسانه شد

محمد خاکی: کوبانی را هیچ گاه ندیده ام و به سوریه و روژ آوای کردستان هم سفر نکرده ام ، ولی کوبانی از هر شهری به من نزدیک تر است .

صدها شهر کوچک و بزرگ جهان را در هر پنج قاره جهان دیده ام ، در پنج کشور ایران ، عراق ، سوید ، استرالیا و انگلیس زندگی کرده ام ، ولی هیچ شهری در جهان ، به اندازه شهر نا دیده کوبانی به روح ، روان و فکر من نزدیک نیست.

مذهبی نیستم ، ولی برای کوبانی بی اختیار دعا کرده ام ، شب ها با فکر کوبانی می خوابم و در بیداری ، اولین چیزی که دنبالش هستم ، سرنوشت کوبانی است ، و چه بر کوبانی و گریلاها گذشته است ، زمانی که من خواب بوده ام.

کوبانی این روزها و شب ها در فکر و قلب من و ملیونها انسان شریف و آزادی خواه است ، آرزو می کنم کوبانی پیروز شود ، داعش و متحدینش نابود شوند ، و زنان و مردان کوبانی ، در نبرد روشنایی علیه سیاهی ، آزادی علیه بربریت و نسل کشی ، عدالت علیه سرکوب و بی حقوقی ، انسانیت علیه فاشیسم ؛ پیروز شوند.

کوبانی تا همین لحظه هم پیروز است . شهر کوچک کوبانی ، در مقابل داعش که ارتش دو کشور عراق و سوریه را در مدت کمی شکست داد و به مرز نابودی کشاند ، تانک و توپهای آنها را به غنیمت و هزاران ارتشی را به اسارت گرفت ، بیش از بیست روز است مقاومت می کند ، و ضربات سنگینی به داعش زده است.

کوبانی اگر سقوط هم بکند؛ در تاریخ سربلند و پیروز است . کوبانی به کردستان ، به منطقه ، به جهان نشان داد ، که چه قدرت عظیمی در مبارزه و مقاومت مردم متحد و مصمم هست.

کوبانی افسانه شد .

****************

شهلا فروزان : تمام ارتشهاي بزرگ جهان و منطقه در خاورميانه گرد آمده اند اما نمي توانند قتل عام مردمي بيگناه كه در كوباني در جريان است متوقف كنند شايد يك امتياز به تركيه داده اند تا خواست اردوغان كشتار كردها را پاسخ دهند باور كنيد مقاومت مردمي شكست دادني نيست اردوغان مردم مهربان تركيه را در لجن زاري مي برد كه بي سرانجام است همه محاسبات ديجيتالي شما براي تصرف سرزمين و تخريب هويت تاريخي و جغرافيايي منطقه حتي اگر رودخانه اي از خون به راه بياندازيد شكست خواهد خورد روياي آزادي و عزت مردم خاورميانه در نغمه هاي لالايي كودكانش جاريست ما باور نمي كنيم شما براي مبارزه با تروريست آمده باشيد هر بمبي كه پرتاب مي كنيد هدف كشتن غير نظاميان است هر روز بدنهاي تكه تكه شده كودكان خاورميانه را در آغوش مي كشيم انسانيت مرز ندارد فاصله ها بي معناست .

****************

آرش عرفانی: کردستان را هميشه با صدای سازها تصور می‌کنم. انگار صدای آواز زنی را می‌شنوم که در دل کوه‌ها می‌پيچد و حواست را می‌گيرد و با خود می‌برد، چيزی شبيه نيوه‌مانگِ قبادی. کردستان عراق هم حتما همين شکلی‌ست. پر از صدای سازها و نغهمه‌ی دلنواز زنان. اما در اين چند روزه انگار سازها جای‌شان را به اسلحه‌ها داده‌اند و نغمه‌ی زنان به فريادهای دفاع از ميهن بدل شده‌اند. زنان کوردی که پا به پای مردان‌شان تفنگ به دست گرفته‌اند و با حیوانات درنده ای به نام داعشی‌های وحشی و کهنه پرست فاشیست می‌جنگند. راستش صدای موسيقی از ذهنم نمی‌رود، انگار تفنگ‌های زنان کورد به جای گلوله نُت شليک می‌کنند، انگار به جای صدای تير و تفنگ صدای ساز می‌آيد و نغمه‌ای زنانه، نغمه‌ای که با هلاکت دشمن آوايی حماسی می‌شود و با زمين خوردن همرزم غم‌آلود. دلم میخواهد به اين شيرزنان بگويم ساز تفنگ‌تان کوک و نغمه‌ی گوش نوازتان مدام...

****************

وآنچه می ماند مردانگی وشجاعت شیر زنان کوبانی است

علی جازبی : آهای مردانی که مردانگیتان دمی است که به اشتباه درجلودارید،مردبودن را از زنان کوبانی بیاموزید...

آمده ام نزدیکترین نقطه به کوبانی از خاک ایران،اجازه ندارم آنطرف تربروم، نمایندگان گروهی ازمردم یکی از شهرهای کردستان غذا وکمکهای مالی برای آوارگان لب مرز ترکیه وسوریه دارند میفرستند،اینجا همه داغدارکوبانی وشنگالندوکمکهاراکه میدهند همه گریه میکنندو دادمیزنند،جز یک نفر...

جرات میخواهد سمتش بروی،جدی میگویم،کاملا لباس مردانه پوشیده ست واصلا حرف نمیزند.....

اسمش را می پرسم جیران...

از گروه پیشمرگه های غرب کوبانی بوده که به دستور فرمانده اش یک سری از بچه ها را اسکورت کرده تا به بیمارستانهای هولیر برساند،دختر3ساله را که هیچ کسی برایش نمانده آمده لب مرز تا به پدربزرگش در دهات اشنویه برساند،بماندچگونه آمده وبرمی گردد پسر10ساله اش در کوههای قندیل اسلحه دستش گرفته،نخواسته اینجا بیاید،شوهر وهرچهاربرادرش راداعش سربریده واو خودمانده چگونه جان سالم دربرده است...

میگوید همه ی زنان کوبانی یک گلوله را برای آنکه دست داعش نیفتندبرای خودشان کنار گذاشته اند، میگوید3ماهه داریم هرروز ازهمدیگر خداحافظی می کنیم وشب نصفمان واقعا رفته اند،می خواهم دلداریش بدهم میگویم ما خودمان جنگ دیده ایم درکتان میکنیم،می دانم مزخرف می گویم،نگاهش که می کنم نیشخندی میزند ومیگوید،هرآنچه راباید گفت،از بیشرفی ترکیه، ازکتکها وتجاوزهایی که سربازان اردوغان برسر آواره ها آورده اند،از اینکه 4روزتشنه وگرسنه با بچه هایش وانبوه آواره ها درکوهها سرگردان بودند وهواپیماهای بغداد از بالای سرشان رد میشدند وآب وغذا را چند کیلومتر آنطرف تر برسر داعشیها می ریختند،از لذتی که کل خاورمیانه دارد موذیانه ازتاوان قرنها باج ندادن کردها می برد،از اسد میگوید که اگر تن به دمکراسی میداد این بلاها سرشان نمی آمد،به اردوغان بی ناموس که می رسد یک واژه میگوید«ناپیاو»یعنی نامرد، وبه آمریکا که میرسد،می گوید 21روزه کل عراق را از دست صدام نجات دادند ولی اینجا 4ماهه نمیتوانند؟...

تاریک که میشود موقع رفتنش رسیده،احرف از عید قربان که میشود چیزی میگوید که تنم میلرزد،میگوید حجشان قبول،کاش میدانستند درصدی از این پول را عربستان برای داعش کنار گذاشته است، می گویم از کجامیداند عربستان حامی داعش است میگوید کاروانی از داعشیها را دیده که چندین ماشین با پلاکهایی با اعدادی مرتب پشت سر هم والبته اسم دستکاری شده ریاض....

پ.ن کوبانی نفسهای اخرش را میکشد،جیران گفت روزی را میبیند کل خاورمیانه را این حیوانات در دست دارند وبیشتر روزی که کردها ترکیه را جهنم مسولینش میکنند وآنچه می ماند مردانگی وشجاعت شیر زنان کوبانی است

****************

حماسه سازان کوبانی

بهروز سورن: هفته ها از آغاز مقاومت در کوبانی میگذرد. حماسه سازان در کوبانی در برابر یکی از خشن ترین و وحشی ترین گروههای ارتجاعی تا بدندان مسلح ایستاده اند که بگفته خبرگزاری ها از مدرنترین و پیچیده ترین ابزار موجود تسلیحاتی برخوردار هستند. ابزار سرکوب پیشرفته برای مقابله تسلیحاتی و پیشبرد جنگی تمام عیار را در اختیار دارند و برای ایجاد رعب و وحشت و اجرای احکام ( شریفه! اسلامی شان ) از اشکال بغایت قرون وسطائی همانند سر بریدن و مثله کردن اسرا و کودکان و زنان و سالخوردگان استفاده می کنند. مقاومت درخشان مردان و زنان کوبانی در برابر وحوش مهاجم از

اهمیت بسیاری برخوردار می باشد. چنانچه آزادسازی کامل کوبانی واقعیت یابد میتوان شکست داعش را در این منطقه آغازی برای شکست های آتی آن دید. این نکته بر این سپاه آدمکش نیز روشن است. بالارفتن شور مقاومت و امید به پیروزی در سابه همبستکی جامعه کردهای منطقه از نکاتی است که پیامد مقاومتی طولانی بوده است و قطعا تجربیاتی گرانبها و دستاوردهائی ارزشمند را برای کردهای منطقه باقی خواهد گذاشت. کردهای منطقه نیز بر اهمیت و ویژه کی های این مقاومت آگاهند و تلاش می کنند باشکال مختلف در این منطقه حضور یابند و بنیه مقاومت را که بزودی به جنگهای خیابانی

خواهد کشید تقویت کنند. بر طبق اخبار و گزارشات موجود هم اکنون بخش های حاشیه ای کوبادی در تصرف داعش است و حتی در بالای ساختمانهای بلند تر این شعر پرچم های سیاه خود را برافراشته اند تا رعب و وحشت مضاعفی را برای افکار عمومی و دلیران مقاومت ایجاد کنند. اما چنانچه داعش و در پی نیات شوم خود کوبانی را تصرف کند غیر از اینکه از روی اجساد حماسه سازان دلیر رد خواهد شد. بعنوان یک پیروزی بزرگ و روحیه ساز و قطعا در معیت امدادهای غیبی! از آن یاد خواهد کرد و از برکات اعلام جهاد انرا خواهد دانست و به بارگاه رهبرشان قربانی ها خواهند فرستاد از جوانان پر

شور رزمنده کوبانی تا خبرنگاران و روزنامه نگاران بین المللی. حمله انتحاری زن رزمنده کرد در میان داعشی ها که در کزارشات به کشته شدن ده تن ار انان ختم شده است نشانی از اینگونه مقاومت است که نوید پیروزی میدهد. کردهای دلیر وچریک های باقیمانده در کوبانی بخوبی میدانند که چنانچه کوبانی بدست داعشی ها بیافتد فاجعه ای انسانی رخ خواهد داد. بویژه آنکه بخشی از ساکنین کوبانی پای رفتن و توانائی های ضرور آنرا نداشته اند. به هر حال درگیری میان محاصره کنندگان و صفوف مقاومت و پایداری به روزهای آخرین خود نزدیک میشود و نیروهای آزادیخواه و انسانگرا لحظه

به لحظه به سرنوشت این تراژدی انسانی حساس تر می شوند و امید که با تمامی امکانات موجود بتوان به یاری جبهه خلق در برابر ارتجاع شتافت.

زنده باد پایداری زنان و مردان کوبانی و همراهانشان در برابر توحش و ارتجاع مذهبی

6.10.2014

Sooren001@yahoo.de

www.gozareshgar.com

****************

کامران متین : كاملا محتمل است كه كوبانی سقوط كند و سیاستمداران آ.ك.پ با دستان آغشته به خون در خفا لبخند بزنند. اما در دراز مدت آنان و شركایشان بی شك خواهند گریست. داعش به سراغ آنان نیز خواهد رفت. و رنج و خون كوبانی هم جنبش آزادیخواهانه و برابری طلبانه مردم كردستان را برای همیشه فناناپذیر ساخته است.

[اشاره مشخص من به «آ.ك.پ» به این دلیل است كه بخش بسیار بزرگی از مردم و احزاب مترقی تركیه پشتیبان مردم كوبانی هستند و مخالف سیاست دولت آ.ك.پ. و لذا این حزب را با كل تركیه نباید یكی گرفت. تعمیق و تداوم همبستگی جنبش آزادیخواهانه مردم كردستان با جریانات و نیروهای مترقی در تركیه به نفع هر دو طرف است.]

****************

کوبانی آخرین سنگر مقاومت نخواهد بود

گلاویژ رستمی : مقاومت توده ای و قهرمانانه مردم کوبانی در مقابل تهاجم گروه اسلامی داعش وارد بیست و دومین روز خود شد. شهری که طی دو سال اخیر توسط نهادهای حاکمیت مردم اداره شده است و به مأمنی برای انسانهای جنگ زده سایر نقاط سوریه نیز تبدیل شده بود، همچنان سرافرازانه مقاومت می کند. بعد از چهار روز نبرد سخت و خونین در بخش شرقی شهر کوبانی و با نفوذ نیروهای داعش به داخل شهر جنگ در محلات شرقی این شهر آغاز شده است. اگر در چند ماه گذشته پیشروی های سریع جانیان دولت اسلامی در عراق و تهاجم آن به عراق با کمترین مقاومت روبرو شد، اما در کوبانی این قلعه مقاومت مردمی، تهاجم این گروه جانی و آلت دست قدرتهای منطقه، با دیوار مستحکم اراده مردمی روبرو شده است که با تمام وجود از شأن انسانی و از دستاوردهای تاکنونی مبارزات خود به دفاع برخاسته اند. مردم کوبانی اعم از زن و مرد، پیر و جوان مدت سه هفته است که در محاصره قرار گرفته اند و با اسلحه های سبک خود در مقابل تانک، موشک و توپخانه سنگین داعش ایستاده اند و مصمم به دفاع از این سنگر آزادی هستند. آنان اعلام کرده بودند که در صورت ورود نیروهای جهل و خرافه خلافت اسلامی و این عاملان اجرای نقشه ها و توطئه های دولتهای جنایتکار منطقه، کوبانی را به گورستان اشغالگران تبدیل خواهند کرد. نام کوبانی و مقاومت قهرمانانه مردمش تا اینجا نیز به عنوان درس و تجربه ای گرانبها و دست آورد مبارزات توده های مردم در تاریخ به ثبت خواهد رسید.

با اینکه حلقه محاصره کوبانی تنگ تر شده است و جنایتکاران دولت اسلامی از قسمت شرقی به داخل شهر نفوذ کرده اند اما مدافعان این شهر همچنان با روحیه ای سرشار از امید به پیروزی به نبرد خیابانی ادامه می دهند. مقاومت و روحیه این مدافعان آزادی، بیانگر آن است که شهر کوبانی آخرین سنگر مقاومت مردم در مقابل دشمنان نخواهد بود. کوبانی پیروز خواهد شد. کوبانی پیروز است چون تا هم اکنون در برابر اردوی احزاب و جریانهای ناسیونالیست که دائما توهم و خوش باوری به آمریکا را دامن می زنند و در مقابل کوچکترین فشار حکومت های ارتجاعی منطقه مصالح مردم کردستان را قربانی می کنند، کوبانی راه دیگری را نشان داده است.

گرچه در یک توازن قوای نظامی ممکن است نیروی مقاومت مردم و احزاب کردستان سوریه تاکتیک خود را تغییر داده و دست به عقب نشینی هم بزنند، اما کوبانی و مردمی که با اراده ای پولادین، مصمم به دفاع از کرامت انسانی و دستاوردهای مبارزاتیش هست، شکست نخواهد خورد. برای آنان نبرد کوبانی نبرد نهایی و نبرد حیات و ممات نیست و نخواهد بود. این نبرد ادامه خواهد داشت و داعش این تجسم بربریت ارتجاع اسلامی سرانجام شکست خواهد خورد. امروز کیست که نداند پدیده داعش چگونه و در چه پروسه ای شکل گرفت؟ انتشار تصویر "ابوبکر بغدادی" خلیفه این گروه با "جان مک کین" سناتور آمریکایی و کاندیدای سابق ریاست جمهوری و اذعان "هیلاری کلینتون" در مورد خلق این گروه توسط خودشان و روانه شدن بی دریغ دلارهای نفتی شیوخ مرتجع حاکم بر کشورهای خلیج به این گروه جانی برکسی پوشیده نیست. کیست که نداند داعش چگونه به ابزاری برای اجرای سیاست های آمریکا، عربستان سعودی، امارات و قطر و برای اجرای نقشه شان در تجدید آرایش قدرت سیاسی در عراق تبدیل شد. کیست نداند هدف دولت ترکیه از در اختیار گذاشتن کمک و تسهیلات بی دریغ به جانیان آدم کش گروه داعش برای اجرای نقشه های تجاوزکارانه و توسعه طلبانه اش می باشد.

اما موضع ریاکارانه و دو پهلوی آمریکا و به ویژه ترکیه در رابطه با وضعیت کنونی در کوبانی قابل تأمل است. جار و جنجال تبلیغاتی جریانات ناسیونالیست در کردستان در رابطه با موضع به اصطلاح جانبدارانه و دوستانه آمریکا و ترکیه نسبت به مردم کرد و تلاش مستأصلانه این جریانات برای امیدوار کردن مردم نسبت به حمایت این دولتها از مردم کوبانی، فریبکارانه و گمراه کننده است.

عملیات محدود و حساب شدۀ هوایی نیروهای این ائتلاف به رهبری آمریکا، مانع پیشروی گروه داعش بسوی کوبانی نشده است. گویی ائتلاف بین المللی ضد داعش به رهبری آمریکا و دولت ترکیه به اندازه جانیان داعش در سقوط کوبانی ذی نفع هستند. اگرچه دولت ترکیه تحت فشار افکار عمومی و تحت فشار نیروهای ائتلاف ضد داعش روز پنجشنبه مجوز دخالت و انجام عملیات نظامی در خاک سوریه و عراق را از پارلمان این کشور گرفت، اما این سیاست دولت ترکیه قبل از آنکه فرصتی باشد برای مردم کوبانی در مقابله با نیروهای داعش، خطری بالقوه برای آینده کردستان سوریه است. کاملا محتمل است که دولت ترکیه چنانچه نتواند از طریق نیروهای داعش و جبهه النصره به اهداف خود مبنی بر به شکست کشاندن تجربه کردستان سوریه و تضعیف موقعیت نیروهای سیاسی حاکم در این منطقه برسد، این بار خود اقدام به اشغال نظامی این منطقه بنماید. برخلاف ادعای نخست وزیر ترکیه که گفته بود اجازه نمی دهند کوبانی به دست نیروهای دولت اسلامی بیافتد، آنچه دولت ترکیه تاکنون در عمل انجام داده ممانعت و رودروئی با جوانان و نیروهای داوطلبی بوده که برای پیوستن به جنبش مقاومت مردم کوبانی، قصد عبور از مرز را داشتند.

دولت ترکیه در طی دو سال اخیر همواره تلاش کرده که از گروه های فاشیستی داعش و "جبهه النصره" به عنوان ابزاری برای رسیدن به مقاصد سیاسی خود و تحت فشار قرار دادن تجربه جنبش کردستان سوریه و نیروهای سیاسی فعال در این منطقه استفاده نماید. دولت ترکیه از هرگونه اقدامی که موجبات تقویت جنبش کردستان سوریه و بهبود موقعیت "پ.ی.د" که از متحدان طبیعی و نزدیک "پ.ک.ک" به حساب می آید را فراهم کند، ممانعت بعمل می آورد. دولت ترکیه همانند جمهوری اسلامی مخالف به رسمیت شناختن هرگونه حق حاکمیت سیاسی برای مردم کردستان سوریه است. دولت ترکیه اگر تاکنون از داعش به عنوان اهرم فشاری علیه مردم کردستان سوریه استفاده کرده است، اینبار می خواهد به بهانه مقابله با داعش میدان عمل خود و تسلطش بر منطقه را افزایش دهد، در امور داخلی سوریه مداخله نماید و به تقویت اپوزیسیون مورد نظرش بپردازد.

یقینأ مبارزه ای که مردم مصمم و متحد کوبانی برای دفاع از آزادی و بر علیه گروه اسلامی داعش پرچم آن را برافراشته اند به پیروزی خواهد رسید. تاکنون انسانهای آزادیخواه و کمونیست و جریانات چپ و رادیکال ترکیه چه با مشارکت در جبهه های جنگ و چه در رویارویی با حکومت ترکیه در پشتیبانی از مبارزه مردم کوبانی و بر علیه داعش از هیچ تلاشی دریغ نکرده اند. پشتیبانی از مبارزات انقلابی مردم کوبانی امر همه انسانهایی است که قلبشان برای آزادی می طپد و از توحش و بربریت دولتها و جریانات اسلامی به جان آمده اند.